Biada
temu, kto pychą sw0ją wszystko mierzy i dba tylko o siebie i ku sobie garnie!
Pychę nędza odważy i w sądzie zadzierży, a miłości kto nie miał, schodzi
z świata marnie (Wincenty Pol)
Co
może duma źle pojęta! Gdy czart
próżności umysł spaczy i opęta, nie ma na drodze głupstwa przestanku
i granic; wiara, miłość, spokojność, szczęście, honor za nic;
pycha wszystko pochłonie w swą piekielną paszczę (Jan Chęciński)
Dobrze
zrozumiana nauka chroni człowieka przed pychą, gdyż ukazuje mu jej granice
(Albert Schweizer)
Gdy
wschodzi pycha, to zachodzi szczęście ((przysł. niemieckie)
Hardemu
się zda, iż mu nikt nie rówien (Mikołaj Rej)
Istnieje
tylko jeden środek na pokonanie pychy: wynieść się ponad nią (Georges
Bernanos)
Kto
zaletami swymi znamienity, tej je przemilcza, nie dba o zaszczyty (Aliszer
Nawoi)
Na
własnym gnoju każdy kogut jest chojrakiem (przysł. niemieckie)
Nie
ma większej pychy od pychy fachowców (Thornton Wilder)
Nie
pysznij się żadną umiejętnością ani wiedzą, lecz raczej niech będą one
dla ciebie źródłem bojaźni (Tomasz
a Kempis)
Niektóre
koguty myślą, że słońce wschodzi z ich powodu (Theodor Fontane)
Przemierzłe
gniazdo sprośnych myśli - pycha (Stanisław Herakliusz Lubomirski)
Pycha
- to karłów zbuntowanych siła. Wawrzyn jej zwycięzców - na krótko -
wawrzynem (Zygmunt Krasiński)
Pycha
i z nieba spycha ((przysł. Polskie)
Pycha
jest zwierciadłem, które zawsze schlebia: pomniejsza nasze wady, powiększa
nasze cnoty (Monteskiusz)
Pycha
małych polega na tym, aby o sobie nie mówić nigdy; pycha wielkich - mówić o
sobie wciąż (Voltaire)
Tylko
święci dostrzegają wielkość swej małości (Antoni Regulski)
Żaba
w bajorku nie wie nic o wielkim, dalekim oceanie
(przysł. japońskie)