1 Otwórzcie serca
1. Otwórzcie serca, tchnienie daje Bóg, – niech Jego życie rośnie w naszej duszy. – I niech nowy lud narodzi się z wód, – chrztem świętym na życie umocniony! – Otwórzmy serca, tchnienie daje Duch, – On jest oddechem naszej duszy, – nam zostawiony!
2. Wydajcie ciała na Ognia żar, – tym
ogniem płonie serce starej ziemi. – Zwycięstwa znak, Jezusa znak, – nadzieją
dusze wam napełni. – Wydajmy ciała na Ognia żar, – Jezusa spełni się pragnienie
– nasze zbawienie.
3. Jak żyzna rola przyjmij Ducha siew, –
niech On przemieni każde twe cierpienie, – bo krzywda i ból, to znak, że Bóg
twój, – wraz z tobą dopełnia odkupienie. – Jak żyzna rola ten przyjmijmy siew,
– na służbę Panu dajmy siebie – w żywym Kościele.
4. Zobaczcie, w sercach mieszka Boży Gość!
– To On w modlitwę zmienia twe pragnienie. – Choć smutek, choć noc, On daje wam
moc, – by Bogu oddawać uwielbienie. – Przystańmy, w sercach słychać Ducha
głos,– w ciszy rozlega się wołanie: – Ojcze, nasz Panie!
(Ex65/232, O1, Pch95)
2 Abba, Ojcze, jesteś Garncarzem
Ref. Abba,
– Abba, Ojcze, – jesteś Garncarzem, – my gliną Twą i dziełem Twych rąk
1. Twórz w nas – obraz Jezusa, – Twojego
Syna ukształtuj w nas, – ukształtuj w nas.
2. Ojcze, – uczyń z nas jedno, – jak Syn
jest w Tobie, a Ty jesteś w Nim,– a Ty jesteś w Nim.
3. Tobie – cześć, moc i chwała, – cześć,
moc i chwała na wieki. Amen. – Na wieki. Amen.
(Jer 18,6; Rz 8,29; O2, PCh1)
3 Abba, Ojcze, tchnij w nas Ducha
1. Abba, Ojcze
tchnij w nas Ducha. – Jezu, chwała Ci! – Abba, Ojcze, tchnij w nas Ducha, –
Jezu, chwała Ci!
Ref. Chwała,
alleluja! Jezu, chwała Ci! – Chwała, alleluja! Jezu, chwała Ci!
2. Ja dam wszystkim wodę życia, – Jezu, chwała Ci! /bis
3. Gdy Mnie szukasz, to Mnie znajdziesz, – Jezu, chwała Ci! /bis
4. Tylko w ciszy Mnie usłyszysz, – Jezu, chwała Ci! /bis
5. Przyjdźcie dzieci, Jam jest Prawdą, – Jezu, chwała Ci! /bis
6. Jam wasz Pasterz, was powiodę, – Jezu, chwała Ci! /bis
7. Pokój mój wam dzisiaj daję, – Jezu, chwała Ci! /bis
8. Jam jest Życiem, Zmartwychwstaniem, – Jezu, chwała Ci! /bis
(DN5, O3, PCh3)
4 Abba, Ojcze, Ty wyzwoliłeś nas, Panie
1. Ty wyzwoliłeś nas Panie – z kajdan i
samych siebie, – a Chrystus stając się bratem,– nauczył nas wołać do Ciebie:
Ref. Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! Abba, Ojcze!
2. Bo Kościół jak drzewo życia – w
wieczności zapuszcza korzenie, – przenika naszą codzienność – i pokazuje nam
Ciebie.
3. Bóg hojnym Dawcą jest życia, – On
wyswobodził nas z śmierci – i przygarniając do Siebie – uczynił swoimi dziećmi.
4. Wszyscy jesteśmy braćmi, – jesteśmy
jedną rodziną. – Tej prawdy nic już nie zaćmi – i teraz jest jej godzina.
(Ex/442, NT253, O4, PCh1a)
5 Abba, Ojcze, wołam z głębi duszy mej
Abba, Ojcze, Abba, Ojcze, – wołam z głębi duszy mej. – Abba, Ojcze, Abba, Ojcze, – nigdy nie przestanę kochać Cię.
(O5, PCh2)
6 Ach, mój Jezu jak Ty klęczysz
1. Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz, – w
Ogrójcu zakrwawiony! – Tam Cię Anioł w smutku cieszył, – skąd był świat
pocieszony.
Ref. Przyjdź,
mój Jezu, przyjdź, mój Jezu, – przyjdź, mój Jezu, pociesz mnie, – bo Cię kocham
serdecznie.
2. Ach, mój Jezu, jakeś srodze – do słupa
przywiązany, – za tak ciężkie grzechy nasze – okrutnie biczowany.
3. Ach, mój Jezu, co za boleść – cierpisz
w ostrej koronie, – Twarz najświętsza zakrwawiona, – głowa wszystka w krwi
tonie.
4. Ach, mój Jezu,
gdy wychodzisz – na Górę Kalwaryjską, – trzykroć pod ciężarem krzyża – upadasz
bardzo ciężko.
5. A gdy, mój
najmilszy Jezu, – na krzyżu już umierasz, – dajesz Ducha w Ojca ręce, –
grzesznym niebo otwierasz.
(Ex/262, L141, O6, Siedl.106)
7 Ach, ubogi żłobie
1. Ach ubogi żłobie, – cóż ja widzę w
Tobie? – Droższy widok, niż ma niebo, – w maleńkiej osobie. – Droższy widok niż
ma niebo w maleńkiej osobie.
2. Zbawicielu drogi, – takżeś to ubogi! –
Opuściłeś śliczne niebo, – obrałeś barłogi.
3. Czyżeś nie mógł sobie – w największej
ozdobie – obrać pałacu drogiego, – nie w tym leżeć żłobie?
4. Na twarz upadamy, – czołem uderzamy, –
witając Cię w tej stajence – między bydlętami, – witając Cię w tej stajence –
między bydlętami.
5. Zmiłuj się nad nami, – obmyj z
grzechów łzami, – przyjmij serca te skruszone, – które Ci składamy.
(Ex/292, L71, Siedl.22)
8 Ach, witajże pożądana
1. Ach witajże pożądana perło droga z
nieba. – Gdy świat cały upragniony Anielskiego chleba! – W ciele ludzkim Bóg
jest skryty – na pokarm ludziom obfity. – Ciałem karmi, Krwią napoi, – by
człowieka w chwale Swojej – między wybranymi policzył.
2. Niech Ci Jezu, będą dzięki za Twe
narodzenie, – bo przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie. – Miłość, która
to sprawiła, – iż Cię do nas sprowadziła, – niech swą iskrą nas zapali, –
abyśmy Cię miłowali – teraz i bez końca w wieczności.
(A242, Ex/293, L72, Siedl.23)
9 A czemuż mój Jezus
1. A czemuż mój Jezus tak ubogo leży? –
Ani po królewsku ni w drogiej odzieży? – Znać dlatego, by grzesznika, –
czartowskiego niewolnika – od piekła wybawił, przez ubóstwo zbawił.
2. Czemuż nie w pałacach rodzi się
Dziecina, – wszak świat, niebo, ziemia Jego jest dziedzina, – ale w stajence
ubogiej, na sianeczku w ten mróz srogi ? – W kamiennym żłóbeczku zimno
Paniąteczku.
(L73, Siedl.24)
10 Adeste fideles
1. Adeste, fideles, laeti triumfantes: – Venite, venite in Bethleem: – Natum videte Regem Angelorum: – Venite, adoremus, venite adoremus, – venite adoremus Dominum!
2. En grege relicto, humiles ad cunas – Vocati pastores approperant: – Et nos ovanti, gradu festinemus: – Venite, adoremus...
3. Aeterni Parentis splendorem aeternum – Velatum sub carne videbimus: – Deum infantem, pannis involutum, – Venite, adoremus...
4. Pro nobis egenum et foeno cubantem – Piis foveamus amplexibus: – Sic nos amantem quis non redamaret? – Venite, adoremus...
(Ex/294, NT90, L74, Siedl.595)
11 Albowiem tak Bóg świat umiłował
1. Albowiem tak Bóg świat umiłował, –
albowiem tak Bóg świat umiłował, – umiłował, umiłował, – umiłował tak Bóg
świat.
2. Że dał nam Syna jedynego, /bis – dał Syna, dał Syna, –
Jednorodzonego dał.
3. Ażeby każdy, kto weń wierzy, /bis – nie zginął, nie zginął, – ale
żywot wieczny miał.
(J 3,16; O9)
12 Albowiem tak Bóg umiłował świat
Albowiem tak Bóg umiłował świat, –
że Syna Jednorodzonego dał, – by każdy, kto w Niego wierzy – nie zginął, lecz
życie wieczne miał. – Lecz, by mógł żyć na wieki, – by mógł żyć na wieki. –
Lecz by mógł żyć na wieki, – by mógł żyć na wieki.
(J 3,16; O10, PCh4)
13 Alleluja! Biją dzwony
1. Alleluja! Biją dzwony, – głosząc w
świata wszystkie strony, – że zmartwychwstał Pan! – Alleluja, alleluja,
alleluja!
2. Biją długo i radośnie, – że aż w
piersiach serce rośnie, – triumf prawdzie dan. – Alleluja...
3. W majestacie Boskiej chwały – idzie
Chrystus Zmartwychwstały – między uczniów swych. – Alleluja...
4. Dzień wesoły nam dziś nastał, – Pan po
męce zmartwychpowstał, – płynie pieśni ton. – Alleluja...
(A319, Ex/191, L191, Siedl.160)
14 Alleluja... Bo króluje Pan
Alleluja, bo króluje Pan, Wszechmogący
Bóg! /bis – Radujmy się, weselmy się
– i oddajmy chwałę Panu Bogu! – Alleluja, bo króluje Pan, – Wszechmogący Bóg!
(Ap 19,6b–7; O11, PCh7)
15 Alleluja... Boże nasz
1. Alleluja, alleluja Boże nasz. –
Alleluja, alleluja, Boże nasz, – jesteś pełen miłosierdzia, – Twoja łaska
wiecznie trwa – Alleluja, alleluja, Boże nasz.
2. Alleluja, alleluja, Ojcze nasz. /bis – Jesteś wierny, zawsze wierny, –
Twoja miłość wiecznie trwa – alleluja, alleluja, Ojcze nasz.
3. Alleluja, Jezu Chryste, Zbawco nasz. /bis – Krzyżem swym zwyciężasz śmierć, –
nowe życie dajesz nam – alleluja, Jezu Chryste, Zbawco nasz.
4. Alleluja, Duchu Święty, natchnij nas. /bis – Mądrość Twa prowadzi nas – do
zwycięstwa, które trwa – alleluja, Duchu Święty, natchnij nas.
(O12)
16 Alleluja... Chwalcie Boga w Jego świątyni
Ref. Alleluja, alleluja, alleluja ! /bis
1. Chwalcie Boga w Jego świątyni, –
chwalcie w niebie gdzie Jego tron ! – Za to co On dla nas uczynił, – chwalcie
za potęgę Jego i moc !
2. Chwalcie Pana grając na rogu, – harfa,
lira, cytra niech gra ! – Chwalcie Go na bębnach i tańcem, – chwalcie Go na
strunach, niech zagra flet
3. Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych,
– niechaj każdy instrument gra. – Wszystko to co żyje na ziemi, – niechaj Ci
zaśpiewa: Alleluja !
(Ps 150)
17 Alleluja... Chwalcie Pana, bo jest wierny
Ref. Alleluja, alleluja, allelu—ja! /bis
1. Chwalcie Pana, bo jest wierny, – Jego
Imienia wzywajcie, – rozgłaszajcie Jego dzieła – pośród wszystkich ludów ziemi.
2. Śpiewajcie Panu wdzięcznie, – bo
uczynił wielkie rzeczy. – Niechaj będzie to wiadome – na całej naszej ziemi.
3. Krzycz z radości i wesela – mieszkanko
Syjonu, – bowiem wielki się okazał – w tobie Święty Izraela.
(Iz 12,4–6, O13, PCh21, Z35)
18 Alleluja... Chwalcie Pana u świątyni bram
1. Alleluja, chwalcie Pana u świątyni
bram, – chwalcie Go na niebiosach pośród gwiazd. – Chwalcie Go za wielkie
dzieła Jego rąk, – chwalcie Go, bo króluje pośród nas.
Ref. Wszystko,
co żyje, niech chwali Go, alleluja!
Wszystko, co żyje, niech chwali
Go, alleluja!
2. Chwalcie Pana dźwiękiem rogu, chwalcie
Go, – chwalcie Go na cytrze i na harfie. – Chwalcie Go na bębnach, chwalcie
tańcem, – dźwięczcie struny, niech zaśpiewa flet.
3. Na cymbałach dźwięcznych chwalcie Pana, – na cymbałach brzmiących chwalcie Go. /bis
(Ps 150; DN46, Ex/525, Ms1, O14, PCh124)
19 Alleluja... Chwalcie Pana w Jego świątyni
Ref. Alleluja, alleluja, alleluja. – Alleluja, alleluja, alleluja.
1. Chwalcie Pana w Jego świątyni, –
chwalcie Go na Jego nieboskłonie. – Chwalcie Go za wielkie Jego dzieła, – chwalcie
Go za wielką Jego moc.
2. Chwalcie Go przy dźwięku donośnej
trąby, – chwalcie Go na harfie i na cytrze. – Chwalcie Go bębnem, chwalcie Go
tańcem. – Chwalcie Go na strunach i na fletach.
3. Chwalcie Go przy wtórze dźwięcznych
cymbałów, – chwalcie Go na cymbałach brzmiących. – Wszystko, co żyje niech
wielbi Pana. – Chwalcie i wysławiajcie Pana.
(Ps 150; O15, Z21)
20 Alleluja... Glory alleluja
Ref. Alleluja, Glory, alleluja, chwalmy Go. – Alleluja, Glory, alleluja, chwalmy Go. – Alleluja, Glory, alleluja, chwalmy Go. – Alleluja, Glory, alleluja, chwalmy Go.
1. Chwalcie Pana na niebiosach (chwalmy
Go). – Chwalcie Pana na wysokościach (chwalmy Go). – Chwalcie Pana w Jego
świątyni (chwalmy Go). – Chwalcie Pana za potężne czyny (chwalmy Go).
2. Chwalcie Pana na potężnych trąbach; –
chwalcie Pana na harfie i cytrze; – chwalcie Pana na cymbałach brzmiących; –
chwalcie Pana na strunach i flecie.
3. Chwalcie Pana wszyscy aniołowie; –
chwalcie Pana wszystkie zastępy; – chwalcie Pana słońce i księżycu; – chwalcie Pana
gwiazdy świecące.
(Ps 150; DN47, O16)
21 Alleluja... Hosanna
A-a-a-alleluja, Ho-ho-ho-hosanna!
Mój Pan kocha mnie, – Jego radość
jest w sercu mym!
22 Alleluja... Jezus jest Królem wieków
Alleluja. Alleluja, – Jezus jest Królem wieków. /bis – On władzę ma na zawsze na wieki, Jezus jest Królem wieków. – To Królestwo nie zginie na wieki, Jezus jest Królem wieków. /3x
Zak. Alleluja. Alleluja, Jezus jest Królem wieków. /bis – Jezus jest Królem wieków.
23 Alleluja... Jezus Panem jest
Alleluja, alleluja, Jezus Panem
jest, Jezus Królem jest. – Alleluja, alleluja, Jezus Księciem pokoju jest. –
Alleluja, alleluja, On pojednał nas, cały Boży świat. – Alleluja, alleluja,
Jezus Synem Boga jest. On Synem Boga jest. – Alleluja, alleluja, Jezus Panem
jest, Jezus Królem jest. – Alleluja, alleluja, Jezus Księciem pokoju jest. –
Pokoju Księciem jest, On Synem Boga jest. – Alleluja. Alleluja.
24 Alleluja! Jezus żyje
1. Alleluja! Jezus żyje! – Już Go dłużej
grób nie kryje, – w którym trzy dni spoczywał.
2. Alleluja! Przezwyciężył – Jezus
czarta, co nas więził – w tej haniebnej niewoli.
3. Alleluja! Tryumfuje – prawda, a fałsz
ustępuje – z ziemi oswobodzonej.
4. Alleluja! Złość zgromiona, – a
niewinność wyniesiona – odzyskała swe prawa.
5. Alleluja! Zmartwychwstały – jest
zastawem wiecznej chwały, – którą krwawo wyjednał.
6. Alleluja! I my wiemy, – iż z swych
grobów powstaniemy, – jak nasz powstał Zbawiciel.
7. Wdzięcznym sercem Alleluja –
zaśpiewajmy Alleluja – Zbawcy Zmartwychwstałemu.
(A320, L192, Siedl.161)
25 Alleluja...Miłość Twa
1. Alleluja, miłość Twa – jak blask
słońca nad nami wciąż trwa.
Ref. Al–le—luja,
niech biją dziś dzwony, – niech wielbi Cię cały świat. Alleluja.
2. Alleluja, płynie pieśń, – więc wraz z
nami ku niebu ją wznieś.
(O18, PCh8)
26 Alleluja... Niech zabrzmi Panu chwała w niebiosach
Ref. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
1. Niech zabrzmi Panu chwała w
niebiosach, – na wysokościach cześć niech oddadzą. – Wielbijcie Pana, Duchy
niebieskie, – wielbijcie Pana, Jego zastępy!
2. Słońce, księżycu, wielbijcie Pana, –
gwiazdy świecące, wielbijcie Pana, – niebiosa niebios, wielbijcie Pana, – wody
podniebne, wielbijcie Pana!
3. Niech wszyscy wielbią Imię Pana, – bo
Jego Słowo stwarza wciąż wszystko, – bo tylko Jego Imię jest wzniosłe, –
niechaj na wieki brzmi Jego chwała!
4. On daje siłę swemu ludowi, – z prochu
podnosi swoich przyjaciół. – Jest Bogiem bliskim dla Izraela, – swoich
wybranych On sam umacnia!
5. Niech zabrzmi chwała Ojcu, co stwarza, – Jego Synowi, który jest Panem, – Duchowi, który w nas zamieszkuje, – przez wszystkie wieki wieków! Amen!
(Ps 148; Ex439/521, NT95, O19, PCh123)
27 Alleluja... On jest Światłem
A—————lleluja!
On jest Światłem, – On jest Drogą,
– Prawdą, Życiem! – Jezus Panem jest!
(DN45, O20)
28 Alleluja... Panem jest
1. Alleluja (alleluja), alleluja (alleluja)! – Panem jest (Panem jest), Panem jest (Panem jest), – Jezus moim Panem jest. – Alleluja, Jezus Panem jest.
2. Alleluja, Królem jest...
3. Alleluja, Zbawcą jest...
(DN22, O21, PCh5)
29 Alleluja... Panem jest Wszechmogący Bóg
1. Panem jest Wszechmogący Bóg, – Panem
jest, wywyższajmy Go, – bo wielka jest Jego moc.
Ref. Alleluja, alleluja, alleluja. /bis
2. Mocy ma, miłuję Cię, sławię Imię Twe,
– chwalę Cię wśród narodów, – mój Panie i Wybawicielu.
3. Radujmy się, weselmy się, – oddajmy
chwałę Bogu, – nasz Bóg jest godzien uwielbienia, – Bóg jest godzien
uwielbienia.
(O22, PCh98)
30 Alleluja... Wielbimy Ciebie
Ref. A———alleluja,
wielbimy Ciebie, – Ty jesteś Królem chwały.
1. Abba, Abba Ojcze, – pochyl się nad
nami, – dziećmi miłości.
2. Jezu, Ty jesteś Panem – ku chwale Boga
Ojca.
3. Słowo, Słowo Życia – być z Tobą,
słuchać Ciebie,– w Tobie się zanurzyć.
4. Tchnienie miłości, Duchu Boży, –
wieczny Płomieniu.
5. Święty, Święty, Święty – Tyś był, Tyś
jest, Ty przychodzisz.
6. Z Cherubinami wielbimy Ciebie, – nową
pieśń śpiewamy, – Królestwo Twoje jest w nas.
7. Alleluja, –
ciesz się Syjonie, – Oblubieniec nadchodzi.
8. Alleluja, –
zapalcie lampy, – wyjdźcie Mu na spotkanie.
(NT84, O23)
31 A myśmy się chlubić powinni
Ant. A
myśmy się chlubić powinni, Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa: W Nim jest
zbawienie, życie i zmartwychwstanie nasze.
1. Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech
nam błogosławi – niech zajaśnieje dla nas Jego Oblicze.
2. Aby na ziemi znano Jego drogę – Jego
zbawienie pośród wszystkich ludów.
3. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy –
niech wszystkie narody dają Ci chwałę.
4. Niech się narody cieszą i weselą – że
Ty ludami rządzisz sprawiedliwie – i kierujesz narodami na ziemi.
5. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, –
niech wszystkie narody dają Ci chwałę.
(Ps 67, A306, Ex2/261, W7)
32 Anieli w niebie śpiewają
1. Anieli w niebie śpiewają, – Bogu cześć
chwałę oddają; – wesele opowiadają, – wszemu światu znać dawają. – Kolęda.
2. Narodził się nam Zbawiciel, – wszego
świata Odkupiciel. – Izajasz prorokował, – że się z Panny narodzić miał. –
Kolęda.
3. Otóż się nam już narodził, – by świat
z grzechów wyswobodził. – Anioł pasterzom objawił, – że się na świat Jezus
zjawił. – Kolęda.
4. W Betlejem, żydowskim mieście, – tam
się do Niego pośpieszcie; – leży w żłobie łzy roniący – Zbawiciel nasz
wszechmogący. – Kolęda.
5. Wdzięczna to nowina była, – Panna Syna
porodziła. – Śpiewajmyż Mu nowe pienie – za to Jego narodzenie. – Kolęda.
6. Cześć, chwała na wysokości, – pokój
ludziom na niskości; – Niech Bóg pochwalony będzie – w niebie, na ziemi i
wszędzie. – Kolęda.
(L75, Siedl.25)
33 Anioł pasterzom mówił
1. Anioł pasterzom mówił: – „Chrystus się wam narodził – w Betlejem, nie bardzo podłym mieście, – narodził się w ubóstwie, – Pan wszego stworzenia.”
2. Chcąc się dowiedzieć tego – poselstwa
wesołego, – bieżeli do Betlejem skwapliwie, – znaleźli Dziecię w żłobie, –
Maryję z Józefem.
3. Taki Pan chwały wielkiej – uniżył się
Wysoki: – pałacu kosztownego żadnego – nie miał zbudowanego – Pan wszego
stworzenia!
4. O dziwne narodzenie, – nigdy nie
wysłowione! – Poczęła Panna Syna w czystości, – porodziła w całości –
Panieństwa swojego.
5. Już się ono spełniło, – co pod figurą
było: – Arona różdżka ona zielona – stała się nam kwitnąca – i owoc rodząca.
6. Słuchajcież Boga Ojca, – jako wam
Go zaleca: – Ten–ci jest Syn najmilszy, jedyny, – w raju wam obiecany, – Tego
wy słuchajcie.
7. Bogu bądź cześć i chwała, – która by
nie ustała, – jak Ojcu, tak i Jego Synowi – i Świętemu Duchowi, – w Trójcy
Jedynemu.
(A241, Ex/295, NT88, L76, Siedl.26)
34 Archanioł Boży Gabryjel
1. Archanioł Boży Gabryjel – posłan do Panny Maryjej. – Z majestatu Trójcy Świętej – tak sprawował poselstwo k'Niej: – Zdrowaś Panno, łaskiś pełna, – Pan jest z Tobą, to rzecz pewna.
2. Panna się wielce zdumiała – z poselstwa, które słyszała. – Pokorniuchno się skłoniła, – jako Panna świątobliwa. – Zasmuciła się z tej mowy, – nic nie rzekła Aniołowi. (Uwaga: na tej zwrotce nie wolno kończyć!)
3. Ale poseł z wysokości, – napełnion
Boskiej mądrości, – rzekł Jej: „Nie bój się, Maryja, – najszczęśliwszaś, Panno
miła. – Nalazłaś łaskę u Pana, – oto poczniesz Jego Syna.
4. Jezus nazwiesz Imię Jego – Będzie
Synem Najwyższego; – wielki z strony człowieczeństwa, – a niezmierny z strony
Bóstwa – Wieczny Syn Ojca Wiecznego, – Zbawiciel świata całego”.
5. Bogu Ojcu Wszechmocnemu, – Synowi Jego
miłemu – i Duchowi Najświętszemu, – Bogu w Trójcy Jedynemu – dziękujmy w
uniżoności – za ten cud Jego miłości.
(A228, Ex/336, L51, O24, Siedl.1)
35 A wczora z wieczora
1. A wczora z wieczora, a wczora z
wieczora – z niebieskiego dwora, z niebieskiego dwora. – Przyszła nam nowina,
przyszła nam nowina: – Panna rodzi Syna, Panna rodzi Syna.
2. Boga prawdziwego, – nieogarnionego. – Za wyrokiem Boskim, – w
Betlejem żydowskim.
3. Pastuszkowie mali – w polu wtenczas
spali, – gdy Anioł z północy – światłość z nieba toczy.
4. Chwałę
oznajmując, – szopę pokazując, – chwałę Boga tego, – dziś nam zrodzonego.
5. „Tam Panna Dzieciątko, – miłe
Niemowlątko, – uwija w pieluszki, – pośpieszcie pastuszki!”
6. Natychmiast pastuszy – śpieszą z
całej duszy, – weseli bez miary, – niosą z sobą dary.
7. Mądrości druhowie, – z daleka
królowie, – pragną widzieć swego – Stwórcę przedwiecznego.
8. Dziś Mu pokłon dają – w ciele
oglądają. – Każdy się dziwuje, – że Bóg nas miłuje.
9. I my też pośpieszmy, – Jezusa ucieszmy
– ze serca darami: – modlitwą, cnotami.
10. Jezu najmilejszy, – ze wszech
najwdzięczniejszy, – zmiłuj się nad nami – grzesznymi sługami.
(Ex/328, L77, Siedl.27)
36 Baruch Haszszem
Baruch haszszem hammaszijah Jeszua – Baruch haszszem Adonai, /4x
Wysławiaj Imię Mesjasza - Jezusa, – wysławiaj Imię Pana, /4x
(B3, O25)
37 Bądź mi litościw
1. Bądź mi litościw, Boże nieskończony, –
według wielkiego miłosierdzia Twego! – Według litości Twej niepoliczonej –
chciej zmazać mnóstwo przewinienia mego.
2. Obmyj mię z złości, obmyj tej godziny.
– Oczyść mię z brudu, w którym mię grzech trzyma. – Bo ja uznaję wielkość mojej
winy – i grzech mój zawsze przed mymi oczyma.
3. Odpuść przed Tobą grzech mój
popełniony; – boś przyrzekł, że ta kary ujdzie głowa, – którą-ć przyniesie
grzesznik uniżony; – by nie mówiono, że nie trzymasz słowa.
4. Chciej mi otworzyć usta moje, Panie, –
bym śpiewał chwałę Twojego Imienia; – jeśli chcesz ofiar, wszak na nie mnie
stanie, – lecz nie tak miłe są całopalenia.
5. Ofiara Bogu: żalem zdjęta dusza, –
serce skruszone i upokorzone, – to do litości najprędzej Go wzrusza, – te dary
miłe przed Nim położone.
(Ps 51, A275, Ex/242, L121, O26, Siedl.659)
38 Bądź mocny i wierz
1. Bądź mocny i wierz, Jam Bogiem twym
jest. – Bądź mocny i wierz, Jam Bogiem twym jest. – Bądź mocny i wierz, Jam
Bogiem twym jest.
2. Ja jestem twym Panem, uzdrowieniem twym. – Ja jestem twym Panem, uzdrowieniem twym. – Ja jestem twym Panem, uzdrowieniem twym.
39 Bądźmy naśladowcami Boga
Bądźmy naśladowcami Boga, – jako
dzieci umiłowane – postępując drogą miłości, – bo i Chrystus nas umiłował. – I
Samego siebie wydał – za nas w ofierze i dani, – na wdzięczną wonność Bogu –
Jemu chwała na wieki.
(Ef 5, 1–2; Ex6/369, O27)
40 Bądź pozdrowiony Gościu nasz
Bądź pozdrowiony Gościu nasz, – w
radosne progi nasze wejdź! – My zapalimy zamiast lamp – szczęśliwe ognie
naszych serc.
(DN49, O28)
41 Bądźże pozdrowiona Hostio żywa
1. Bądźże pozdrowiona Hostio żywa, – w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa.
Ref. Witaj
Jezu, Synu Maryi! – Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostii.
2. Bądźże pozdrowione Drzewo Żywota! –
Niech kwitnie niewinność, anielska cnota.
3. Bądźże pozdrowiony, Baranku Boży! –
Zbaw nas, gdy miecz Pański na złych się sroży.
4. Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie!
– W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie.
5. Bądźże pozdrowiona święta Krynico! –
Serce Przenajświętsze, łaski Świątnico.
6. Bądźże pozdrowiony, Boski Kapłanie! –
Przyjm nasze ofiary, usłysz błaganie.
7. Bądźże pozdrowiona, żywa Ofiaro! –
Broń nas przed doczesną i wieczną karą.
8. Bądźże pozdrowiony, dobry Pasterzu! –
Tyś dał duszę swoją za nas na krzyżu.
9. Bądźże pozdrowiony, wszechmocny Boże!
– Już Cię kocham szczerze, jak serce może.
(A149, Ex201/453, L273, O29, Siedl.233)
42 Będę Cię sławił, Panie
Ref. Będę Cię sławił Panie z całego serca mego, – /: bo usłyszałeś słowa ust moich, – będę śpiewał Tobie. /bis
1. Oddam Ci pokłon i Twemu Przybytkowi, –
będę dziękował Twojemu Imieniu – za łaskę Twoją i wierność. – Wywyższyłeś, co
jest Twoje!
2. Kiedym Cię wzywał, Ty mnie
wysłuchałeś, – zwiększyłeś siłę mojego ducha. – Wszyscy królowie ziemi będą
Panu dziękować.
3. Gdy chodzę strapiony zapewniasz mi
życie, wyciągasz Swą rękę, prawicą wybawiasz. – Za mnie wszystkiego dokonasz; –
nie porzucaj dzieła rąk Twoich!
(Ps 138, O32)
43 Będę Ci, Panie, śpiewał dziś psalm
Będę Ci, Panie, śpiewał dziś psalm,
– śpiewał dziś psalm, o Panie! – Będę wysławiał Majestat Twój – na wieki, Panie
mój!
(DN47, O33, PCh11)
44 Będę śpiewał pieśń mojemu Panu
1. Będę śpiewał, będę śpiewał – pieśń
mojemu Panu. – Będę śpiewał, będę śpiewał – pieśń mojemu Panu. – Będę śpiewał,
będę śpiewał – pieśń mojemu Panu. – Alleluja, chwałę ma nasz Pan.
Ref. Allelu-alleluja
chwała memu Panu. – Allelu-alleluja chwała memu Panu. – Allelu-alleluja chwała
memu Panu. – Alleluja, chwałę ma nasz Pan.
2. Jako jedno, jako jedno pójdziemy do Pana...
3. Jego imię, Jego imię daje nam
zwycięstwo...
(O34)
45 Będę śpiewał Tobie, Mocy moja
Będę śpiewał Tobie, Mocy moja! –
Ty, Panie, jesteś mą nadzieją, – Tobie ufam i bać się nie będę.
(NT139, O35, PCh12)
46 Bliskie jest Królestwo Boże
Ant. Bliskie
jest Królestwo Boże, – nawracajmy się i wierzmy w Ewangelię!
1. Bóg jest światłością – i nie ma
w Nim żadnej ciemności.
2. Jeżeli chodzimy w światłości, –
wtedy mamy łączność między sobą.
– Ant. Bliskie jest...
3. Krew Jezusa, Jego Syna, – oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
4. Jeżeli mówimy, że nie mamy
grzechu, – to samych siebie oszukujemy.
– Ant. Bliskie jest...
5. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
– Bóg oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
6. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, – mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa. – Ant. Bliskie jest...
7. On jest ofiarą przebłagalną za nasze
grzechy, – a także za grzechy całego świata.
8. Dostępujemy odpuszczenia
grzechów – ze względu na Jego Imię.
– Ant. Bliskie jest...
(Mk 1,15; 1J 2,1–2; A274, Ex9/243, L122, O36)
47 Błogosław duszo moja Pana
1. Błogosław duszo moja Pana, – błogosław
duszo moja wielkiego Króla, – albowiem będzie odbudowana – Jerozolima,
Jerozolima.
Ref. Jerozolima, Jerozolima, – Jerozolima, Jerozolima, – Jerozolima odbudowana, – Jerozolima na zawsze.
2. Twoje bramy będą odbudowane – z szafiru i ze szmaragdu. – Z cennych kamieni twoje mury, – twoje wieże z czystego złota. – Twoje place błyszczą rubinem, – twe ulice złotem z Ofiru. – W twoich bramach będzie radość, – w twoich domach rozlegnie się śpiew:
Ref. Jerozolima, Jerozolima...
3. Twoje światło dotrze aż do krańców
ziemi, – przyjdą do ciebie liczne ludy, – mieszkańcy wielu narodów – do
miejsca, gdzie przebywa twe imię. – Pokolenia radować się będą, – wszystkie
narody śpiewać ci będą – i w niej imię
twego Wybranego – będzie na zawsze, będzie na zawsze.
Ref. Jerozolima, Jerozolima...
4. Przeklęci, którzy mówią ci słowa
okrutne, – przeklęci, którzy cię niszczą, – którzy burzą twoje mury – i równają
z ziemią twoje wieże. – Ale błogosławieni, błogosławieni na zawsze – ci, którzy
cię odbudowują, – ci, którzy cię wznoszą na nowo, – ci, którzy płaczą na widok twych
nieszczęść. – Błogosławieni, którzy cię miłują, – którzy cieszą się z twego
pokoju. – Oni zobaczą twoją chwałę, – oni w tobie się rozradują.
Ref. W Twoich bramach będzie radość, – w Twoich domach rozlegnie się śpiew. /bis
Jerozolima, Jerozolima, – Jerozolima, Jerozolima. Jerozolima odbudowana, Jerozolima na zawsze.
Alleluja! Alleluja! – Alleluja! Alleluja! – Alleluja! Alleluja! – Alleluja! Alleluja!
(Tb 13; O37, Z52)
48 Błogosławieni, którzy zostali wezwani
Ref. Błogosławieni,
którzy zostali wezwani na ucztę Baranka.
1. Dusza ich nie zazna nigdy głodu, – a
serce łaknąć więcej już nie będzie.
2. Weselcie się wezwani, – zasiądźcie z
Nim przy stole.
3. Jedzcie Pański chleb, – pijcie napój
święty.
4. Śpiewajcie Barankowi: Amen. –
Śpiewajcie: Alleluja.
Ref. Błogosławieni,
którzy zostali wezwani na ucztę Baranka. – Amen. Alleluja. (A150,
Ex202/454, O38)
49 Błogosławieni ubodzy w duchu
1. Błogosławieni ubodzy w duchu –
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Ref. Błogosławieni, błogosławieni.
2. Błogosławieni, którzy płaczą –
albowiem oni będą pocieszeni.
3. Błogosławieni cisi – albowiem oni
na własność posiądą ziemię.
4. Błogosławieni, którzy łakną i
pragną sprawiedliwości – albowiem oni będą nasyceni.
5. Błogosławieni miłosierni – albowiem
oni miłosierdzia dostąpią.
6. Błogosławieni czystego serca –
albowiem oni Boga oglądać będą.
7. Błogosławieni, którzy wprowadzają
pokój – albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
8. Błogosławieni, którzy cierpią
prześladowanie dla sprawiedliwości – albowiem do nich należy królestwo
niebieskie.
Ref. Cieszcie
się i radujcie, albowiem – wasza nagroda wielka jest w niebie.
(Mt 5,3–12; A112, Ex11/374, O39)
50 Błogosławieństwo i chwała
Błogosławieństwo i chwała, –
mądrość i dziękczynienie, – cześć i moc, potęga naszemu Bogu – na wieki wieków.
Amen.
(Ap 5,13–14; O40)
51 Błogosławiona Dziewico
Ref. Błogosławiona
Dziewico nad dziewicami, – Bogarodzico ze wszystkich matek wybrana, – Matko
Chrystusa i Matko ludzi – daj nam Twego Syna, daj nam Twego Syna.
1. Spośród wszystkich niewiast na świecie
– Pan Cię wybrał dla Siebie, – by na wieki rozbłysło na ziemi – Boże światło:
Twój Syn.
2. Niby źródło wody najczystszej – spływa
łaska na Ciebie. – Bóg ukochał Cię czułą miłością, – Zbawcę przez Ciebie dał.
3. W Twoim sercu nie ma przeszkody, – by
w nim miłość rozkwitła. Boża miłość sprawiła, że w Tobie – cud wcielenia się
stał.
4. Cały wszechświat wpatruje się w
Ciebie, – wielbiąc Syna Twojego. – Dzięki Tobie wśród ludu swojego – chciał
zamieszkać sam Bóg.
5. Pielgrzymujesz wraz z nami po
świecie, – budzisz w sercach nadzieję. – Pośród krzyży i łez bądź nam Matką, –
Syna Twego nam daj.
(A460, Ex501/529, O41)
52 Błogosławiona jesteś Maryjo
1. Błogosławiona jesteś Maryjo, – i
wywyższona przez Pana. – On wielkich rzeczy w Tobie dokonał, – Niepokalana.
2. Ty, któraś Słowo z wiarą przyjęła, –
by w Tobie Ciałem się stało. – Zrodziłaś światu Jutrzenkę Nową, – Przedwieczną
Światłość.
3. Bądź nam obroną Bogarodzico, – gdy się
błąkamy w ciemności. – Do światła wiary prowadź na nowo, – drogą świętości.
(A229, Ex502/530, L343, Siedl.2)
53 Błogosławion niech będzie Pan
Ref. Błogosławion
niech będzie Pan Bóg Izraela, – bo nawiedził i odkupił swój lud, – wzbudzając
potężnego Zbawiciela – w domu Dawida, swojego sługi.
Zgodnie z tym, co zostało
zapowiedziane – w dawnych czasach – przez usta Jego świętych proroków: – że nas
wybawi od naszych wrogów, – i z ręki wszystkich, co nas nienawidzą. – Wypełnił
tak swoje miłosierdzie, – które okazał ojcom naszym, – pamiętając o swoim
świętym przymierzu – i przysiędze złożonej ojcu naszemu, Abrahamowi, – że da
nam, byśmy uwolnieni od strachu, – i wyrwani z ręki naszych wrogów, – służyli
Mu w świętości i sprawiedliwości – przed Jego obliczem przez wszystkie dni
nasze.
Ref. Błogosławion
niech będzie...
A ty, Dziecino, zwać się będziesz –
prorokiem Najwyższego, – bo pójdziesz przed Panem – przygotować Jego drogi, –
obwieszczając ludowi zbawienie – i odpuszczenie jego grzechów. – Dzięki
wielkiemu miłosierdziu Boga naszego – nawiedzi nas Słońce wschodzące z wysoka,
– by oświecić tych, co żyją w ciemności – i w cieniu śmierci, – by skierować
nasze kroki – na drogę pokoju.
Ref. Błogosławion
niech będzie Pan Bóg Izraela, – bo nawiedził i odkupił swój lud, – wzbudzając
potężnego Zbawiciela – w domu Dawida, swojego sługi.
(Łk 1,67–80; O43,
Z27)
54 Błogosławiony i jedyny Władco
Błogosławiony i jedyny Władco, –
Królu królujących i Panie panujących, – jedyny mający nieśmiertelność, – który
zamieszkujesz światłość niedostępną, – którego żaden z ludzi nie widział, – ani
nie może zobaczyć: – Tobie cześć i moc wiekuista. Amen.
(1 Tm 6,15–16; A416, Ex305/127, O42)
55 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela
1. Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, –
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
2. I wzbudził dla nas moc zbawczą – w
domu swego sługi Dawida.
3. Jak zapowiedział od dawna – przez usta
swych świętych proroków,
4. Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół
– i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
5. Że naszym ojcom okaże miłosierdzie – i
wspomni na swe święte przymierze,
6. Na przysięgę, którą złożył – ojcu
naszemu Abrahamowi.
7. Da nam, że z mocy nieprzyjaciół
wyrwani, – służyć Mu będziemy bez trwogi,
8. W pobożności i sprawiedliwości przed
Nim – po wszystkie dni nasze.
9. A ty, dziecię, zwać się będziesz
prorokiem Najwyższego – gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.
10. Jego ludowi dasz poznać zbawienie –
przez odpuszczenie grzechów.
11. Dzięki serdecznej litości naszego Boga,
– z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce.
12. By oświecić tych, co w mroku i cieniu
śmierci mieszkają, – aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.
(A417, Ex306/128, L21, Siedl.573)
56 Błogosław Panie nas
Ref. Błogosław
Panie nas na pracę i znojny trud, – wszak Tyś sam wybrał nas, – by Cię poznał i
wielbił świat, alleluja!
1. Z radością wiernych sług bierzemy
jarzmo Twe, – poznawszy wolę Twą, idziemy pełnić ją.
2. Oblicze wyryj Twe na dziełach naszych
rąk. – Cierń pychy wyrwij z serc, niech kornie służą ci.
3. Miłością złącz nas swą i nią
przemieniaj świat. – Niech pozna przyjaźń Twą, żeś Ty dlań lekarz, brat.
(A111, Ex13, L242, O44, Siedl.452)
57 Bogu Ojcu przez Jezusa Chrystusa
Ant. Bogu
Ojcu przez Jezusa Chrystusa, w radości Ducha Świętego niech będzie chwała na
wieki wieków. Amen. Amen. Alleluja, alleluja!
1. Niech będzie błogosławiony Bóg i
Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, – który napełnił nas wszelkim
błogosławieństwem duchowym – na wyżynach niebieskich w Chrystusie.
2. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, – abyśmy byli święci i nieskalani – przed Jego obliczem. – Ant.
Ant. Bogu
Ojcu przez Jezusa Chrystusa, w radości Ducha Świętego niech będzie chwała na
wieki wieków. Amen. Amen. Alleluja, alleluja!
3. Z miłości przeznaczył nas dla siebie –
jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa – według postanowienia swej woli.
4. Ku chwale majestatu swej łaski, – którą nas obdarzył – w Umiłowanym swoim Synu. – Ant.
5. W Nim mamy odkupienie przez Krew Jego,
– odpuszczenie występków – według bogactwa Jego łaski.
6. Szczodrze ją na nas wylał – w postaci wszelkiej mądrości – i zrozumienia. – Ant.
7. Przez to, że nam oznajmił tajemnicę
swej woli – według swego postanowienia, – które przedtem w Nim powziął.
8. Dla dokonania pełni czasów, – aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach i to, co na ziemi. – Ant.
9. Byśmy istnieli ku chwale Jego
majestatu, – my, którzyśmy już przedtem złożyli nadzieję – w Jezusie
Chrystusie.
10. W Nim także zostaliśmy opatrzeni pieczęcią, – obiecanym Duchem Świętym, – który jest zadatkiem naszego odkupienia. – Ant.
11. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, – jak była na początku, teraz i zawsze – i na wieki wieków. Amen. – Ant.
(Rz 16,27; Ex304/129,130, O45)
58 Bogurodzica
1. Bogurodzica Dziewica Bogiem
sławiena Maryja! – U Twego Syna Gospodzina Matko zwolena Maryja. – Ziści nam,
spuści nam! Kyrie eleison!
2. Twego dziela Krzciciela, Bożycze, –
usłysz głosy, napełń myśli człowiecze. – Słysz modlitwę, jąż nosimy, – a dać
raczy, jegoż prosimy: – a na świecie zbożny pobyt, – po żywocie rajski przebyt.
Kyrie eleison.
(A367, Ex503/531, L471, NT268, O46, Siedl.285)
59 Bogu z Jego darów
Ref. Bogu z Jego darów – chleb niesiemy czysty. – Owoc ziemi i rąk naszych – przyjmij Ojcze wiekuisty.
1. Ziemia nasza chleb nam rodzi. – Ty go
Panie wciąż rozmnażasz. – Plon stokrotny matki ziemi – przynosimy do ołtarza.
2. Spójrz na Kościół tu zebrany, – tylko
Ty znasz naszą wiarę. – Nasze myśli, serc pragnienia – dziś dajemy na
ofiarę.
3. To, co mamy, kim jesteśmy, – nasze modły, samych siebie – i rąk naszych świętą pracę – przynosimy Ojcu w niebie.
4. Wszystko niechaj będzie święte, – chleb ofiarą niech się stanie. – Nasze słowa, myśli, życie, – i nas przemień, dobry Panie.
(O47)
60 Bo w życiu mym
1. Bo w życiu mym ja pragnę tylko poznać
Cię, – bo w życiu mym ja pragnę tylko poznać Cię. – Chcę lepiej poznać Cię, –
chcę lepiej poznać Cię. – Bo w życiu mym ja pragnę tylko poznać Cię.
2. Bo w życiu mym ja pragnę tylko kochać
Cię... – Chcę bardziej kochać Cię...
3. Bo w życiu mym ja pragnę tylko służyć
Ci... – Chcę lepiej służyć Ci...
61 Boża miłość jest jako słońce
Ref. Boża miłość jest jako słońce, – ona zawsze i wszędzie nam lśni. /bis
1. Wyjdź jej tylko naprzeciw, – weź z
niej tyle, ile chcesz.
2. Napełniony miłością, – czyń, co ona
szepcze ci.
3. Podaj tę miłość dalej – tym, co wokół
ciebie są.
(O48)
62 Boża radość jak rzeka
1. Boża radość jak rzeka, Boża radość jak
rzeka – Boża radość wypełnia duszę mą (alleluja). – Boża radość jak rzeka, Boża
radość jak rzeka, – Boża radość wypełnia duszę mą.
2. Boża miłość ...
3. Boży pokój ...
4. Boża radość jak rzeka, Boża miłość jak
rzeka, Boży pokój ...
(A461, D4, DN48, O49)
63 Boże, coś Polskę
1. Boże, coś Polskę przez tak liczne
wieki – otaczał blaskiem potęgi i chwały, – coś ją osłaniał tarczą swej opieki
– od nieszczęść, które przygnębić ją
miały.
Ref. Przed
Twe ołtarze zanosim błaganie: – ojczyznę wolną pobłogosław, Panie! /bis
2. Ty, któryś potem tknięty jej upadkiem,
– wspierał walczących za najświętszą sprawę – i chcąc świat cały mieć jej
męstwa świadkiem – w nieszczęściach samych pomnażał jej sławę.
3. Dziś, gdy ataki są od kul groźniejsze,
– niech nam ojcowska łaska Twoja sprzyja – w obronie wiary stanie każde serce –
drogę zwycięstwa wskaże nam Maryja.
4. Powstała z grobu na Twe władne słowo –
Polska, wolności narodów chorąży, – pierzchnęły straże, a ponad jej głową –
znowu swobodnie Orzeł Biały krąży!
(A442, Ex601/578, L472, Siedl.522)
64 Boże, lud Twój czcią przejęty
(Na wejście:)
1. Boże, lud Twój czcią przejęty, –
Twoich dzieł wszechmocność głosi. – Oczy na Twój ołtarz święty, – serce swe do
Ciebie wznosi. – Liczne na nas ciążą winy, – lecz niech żal nasz litość
wznieci;– przyjmij Ojcze grzeszne syny, – nie odpychaj swoich dzieci.
(Na dary:)
2. Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, –
tę Ofiarę chleba, wina, – co się wkrótce dla nas stanie – Krwią i Ciałem Twego
Syna. – Niech przestępstwa nasze zmywa – i uśmierza gniew Twój, Panie, – niech
nas z niebem pojednywa – i uzyska przebłaganie.
(Na komunię:)
3. Witaj, Chrystusowe Ciało – z Panny
świętej narodzone. – Coś na krzyżu życie dało, – chociaż z Bóstwem połączone. –
Witaj, Krwi Bożego Syna – na zbawienie dusz przelana, – któraś z boku
wytrysnęła – Najświętszego mego Pana.
4. Chryste, Zbawco nasz jedyny, – któryś
grzechy świata zgładził, – któryś z górnej nam krainy – błogi pokój Swój
wprowadził. – Chciej zmiłować się nad nami, – grzeszne nasze zlecz sumienia, –
abyśmy uczestnikami – stać się mogli odkupienia.
(Na uwielbienie:)
5. Najwyższemu Panu chwała! – Niechaj
Jego brzmi Imieniem – niebo całe, ziemia cała – niech Go kornym wielbi pieniem.
– Chwała Mu za wszystkie dary, – co na ludzkie zlewa plemię, – łącząc boskim
węzłem wiary – niebo z ziemią, z niebem ziemię!
(A114, Ex14/376, L245, O50, Siedl.555)
65 Boże mocny, Boże cudów
1. Boże mocny, Boże cudów, –
Przenajświętszy Ojcze nasz! – Co dla szczęścia wszystkich ludów – dobroć, moc i
łaskę masz. – Który widzisz serca drgnienie, – i najskrytsze myśli znasz! –
Racz wysłuchać me westchnienie – Przenajświętszy Ojcze nasz!
2. Spraw, abyśmy korzystali – z darów
udzielonych nam, – byśmy przez nie uzyskali – wstęp do Twych niebieskich bram.
– Udziel w pracy wytrwałości, łaska Twa niech wzmacnia nas, – byśmy mężnie ku
wieczności – szli z weselem, a bez zmaz.
(A113, Ex15, L246, O51, Siedl.456)
66 Boże mój, spragniony jestem Ciebie
Ref. Boże
mój, spragniony jestem Ciebie, – jak jeleń źródła wód.
1. Boże mój, spragniony jestem Ciebie, –
jako jeleń źródła wód. – Pragnę Boga, Boga prawdziwego, – kiedyż wreszcie ujrzę
Go?
2. Łzy się stały mym powszednim chlebem, – płyną z oczu w dzień i w noc, – kiedy słyszę co dzień to pytanie: – „Powiedz nam gdzie jest twój Bóg ?”
3. Pomnę dziś i serce mi się kraje, –
jakem śpieszył w Boży dom, – wśród okrzyków i radosnych pieśni, – w tłum
wmieszany w święty dzień.
4. Serce moje, czemuś udręczone? – Czemu
tłuczesz się jak ptak? – Ufaj Panu, to mój Bóg i Zbawca, będę Go uwielbiał
znów.
(Ps 42; A188, Ex410/501, O52)
67 Boże, obdarz Kościół Twój
Ant. Boże,
obdarz Kościół Twój – jednością i pokojem.
1. Uradowałem się wezwaniem: – pójdziemy do domu Pana.
2. I oto stoję u bram twoich, –
Jeruzalem nowe, Kościele święty. – Ant.
Boże...
3. O Jeruzalem, miasto pokoju, – w
tobie wszyscy się jednoczą.
4. Przychodzą doń pokolenia –
aby wielbić Imię Pana. – Ant.
Boże, obdarz...
5. Prosimy o pokój dla ludu Twego,
– niech będą bezpieczni, którzy Cię miłują.
6. Dla braci i bliźnich naszych –
błagamy o dobra Twoje. – Ant.
Boże, obdarz...
(Ps 122; A116, Ex17/378, L247, O53, Siedl.508)
68 Boże Ojcze wszechmogący
1. Boże Ojcze wszechmogący – do Ciebie
wołamy: – Ulituj się nad nami dobry Boże!
2. Przebacz nasze przewinienia, – o to
Cię błagamy: – Ulituj...
3. Jezu Chryste, Synu Boży, – za nas
ukarany: – Ulituj...
4. Tyś przez ludzi, których kochasz – był
ukrzyżowany: – Ulituj...
5. O Duchu Święty, Miłości Boża – rozlana
w naszych sercach: – Ulituj...
6. Pomnóż swe dary, napełnij łaską, – daj
siłę w życia trudach: – Ulituj...
7. Trójco Święta, Boże wielki, – zmiłuj
się nad nami: – Ulituj się nad nami dobry Boże!
(A117, Ex18/379, L123, Siedl.193)
69 Boże w dobroci nigdy nie przebrany
1. Boże w dobroci nigdy nie przebrany, –
żadnym językiem niewypowiedziany, – Ty jesteś godzien, Ty jesteś godzien –
wszelakiej miłości, – poszanowania, poszanowania, – chwały, uczciwości.
2. Ciebie czczę, pragnę i ważę samego; –
nad wszystkie dobra Tyś u serca mego. – Najwyższe dobro, najwyższe dobro, – Tyś
w najwyższej cenie, – sam jeden u mnie, sam jeden u mnie, – nad wszystko
stworzenie.
3. Choćbyś za grzechy nie karał mnie,
Panie, – przecież skruszony żałowałbym za nie, – a żałowałbym, a żałowałbym –
dla tego samego – żem Cię obraził, żem Cię obraził, – Pana tak dobrego.
4. Więc, o mój Boże i teraz żałuję –
dlatego, że Cię nad wszystko miłuję, – i to u siebie, i to u siebie –
statecznie stanowię, – że grzechów swoich, że grzechów swoich – nigdy nie
ponowię.
5. O Boże dobry, Boże litościwy, – mej
duszy nędznej racz być miłościwy – jakeś ją stworzył, jakeś ją stworzył, –
pomóż do zbawienia, – użycz swej łaski, użycz swej łaski, – broń od potępienia.
(A118, Ex19/380, L248, O54, Siedl.457)
70 Boże wieczny, Boże żywy
1. Boże wieczny, Boże żywy, – Odkupicielu
prawdziwy, – wysłuchaj nasz głos płaczliwy,
2. Któryś jest na wysokości, – schyl
nieba, użycz litości, – spuść się w nasze głębokości.
3. O niebieskie góry srogie, – spuśćcie
rosę na ubogie, – dajcie nam Zbawienie drogie.
4. Nie trzymajcie Przejrzanego, – chmury,
swoim dżdżem naszego – przynieście Sprawiedliwego.
5. Przyjdź co rychlej, Miłosierny; – o
Boże, człowiek mizerny – Ciebie czeka, Tobie wierny.
6. Obejdź się z nami łaskawie, – zmiłuj
sie w tak nagłej sprawie, – racz przyjść ku swej wiecznej sławie.
7. Odmień, Panie, swój gniew srogi, –
odmień, niech człowiek ubogi – nawiedzi Twe święte progi.
8. Usłysz płacz stworzenia Twego, – daj
doczekać uciesznego – narodzenia Syna swego.
9. „Amen” krzykniem głosy swymi, – by nas
Pan Bóg ze świętymi – złączył poczty anielskimi.
(A230, Ex337, L52, Siedl.3)
71 Boże zmiłuj się nad nami
1. Boże zmiłuj się nad nami, –
pobłogosław, udziel łaski.– Niechaj znowu oglądamy – Twe oblicze pełne blasku.
Ref. Niechaj sławią Cię narody, – niechaj sławią Cię narody wszystkie.
2. Niech świat cały pozna wreszcie, –
Ciebie, Panie, Twoje drogi. – Niechaj przyjmą Twe zbawienie – wszyscy ludzie i
narody.
3. Niechaj radość zapanuje – pośród ludów
całej ziemi, – że Ty, Panie, sprawiedliwy, – rządzisz i kierujesz nimi.
4. Ziemia plony już wydała, – Bóg nam dał
błogosławieństwo, – niech rozbrzmiewa Jego chwała – w każdym czasie, w każdym
miejscu.
(Ps 67; A194, Ex418/507, L249, O55, Siedl.509)
72 Bóg jest miłością, zbawieniem darzy
1. Bóg jest miłością, zbawieniem darzy – i kocha bardzo nas, dzieci swe.
Ref. Więc
ogłaszajmy: Bóg jest miłością, – Bóg jest miłością, – miłuje nas.
2. Jezusa posłał, wiernego Zbawcę, – aby
do nieba prowadził mnie.
3. Chcę Ciebie kochać miłością wielką, –
tak długo, póki tu będę żyć
4. Kochany Jezu, Ty łzy ocierasz, – gdy
serce boli, utulisz je.
(O56)
73 Bóg kiedyś stał się jednym z nas
1. Bóg kiedyś stał się jednym z nas, – by
nas przemienić w siebie.
Ref. Przyjdź,
Jezu mój, zostań wśród nas – na zawsze już.
2. Uczył, że Pan Bóg kocha nas, – wszyscy
zaś braćmi jesteśmy.
3. Cierpiał na krzyżu wiele ran, – by
zmazać nasze grzechy.
4. Zmartwychwstał z grobu po trzech
dniach, – by niebo nam otworzyć.
Ref. Przyjdź,
Jezu mój, zostań wśród nas – na zawsze już.
5. Ducha Świętego zesłał też, – by
wszystkich nas uświęcił.
6. Założył Święty Kościół swój, – byśmy z
Nim jedno byli.
7. Maryję, Matkę ludziom dał, – by
wspomożeniem była.
(A119, Ex20, O57, Siedl.458)
74 Bóg kocha mnie takiego, jakim jestem
Bóg kocha mnie takiego, jakim
jestem – i cieszy się każdym moim gestem. – Alleluja, Boża radość mnie
rozpiera.
(O58)
75 Bóg króluje w Majestacie chwały swej
Bóg króluje w Majestacie chwały
swej, – uwielbiamy Cię, Panie nasz, uwielbiamy Cię.
(Ps 93, O59, PCh14)
76 Bóg mi daje swoje zbawienie
Ref. Bóg mi daje swoje zbawienie, – bo dusza moja spoczywa w Nim. /bis
1. On jedynie skałą moją jest, – więc się
nie zachwieję, – On jedynie skałą moją jest, więc ufam Mu.
2. W Bogu jest zbawienie moje, – w Bogu
moja chwała, – w Bogu jest zbawienie moje, – skała mojej mocy.
(Ps 62, 6–8; O60)
77 Bóg nad swym ludem zmiłował się
1. Bóg nad swym ludem zmiłował się – i
Zbawiciela nam zesłał. – Miłość nam daje, usuwa grzech, – prowadzi w bramy
Królestwa.
Ref. Chryste
króluj, Chryste zwyciężaj, – swoją miłość odnów w nas. – Chryste króluj,
Chryste zwyciężaj, – swoją miłość odnów w nas.
2. Miłość Chrystusa przemienia świat, –
wyznacza szlaki wciąż nowe. – Kruszy nienawiść, wprowadza ład, – jednoczy z
ludźmi i z Bogiem.
3. W miłości swojej zachowaj nas, Chryste, Zwycięzco i Panie. – Niech upragniony nadejdzie czas – odnowy i pojednania.
4. Na straży Bogu oddanych serc – Matka
Kościoła trwa wiernie, – w Jej dłonie złóżmy nadzieje swe, – a Ona wspierać nas
będzie.
(A120, Ex21/381, O61, Siedl.225)
78 Bóg nie dał nam ducha niewoli
1. Bóg nie dał nam ducha niewoli, –
wszystkich nas Jezus wyzwolił. Duch Święty wspiera świadectwem, – wołajmy:
alleluja!
Ref. Alleluja ! (4x)
2. Kościół jak drzewo oliwne – wyrasta z
Bożych korzeni, wszyscy w to drzewo wszczepieni, – wołajmy: Alleluja!
3. Bóg z nami po stronie życia, – Bóg z
nami przeciwko śmierci, – uczynił nas swymi dziećmi, – wołajmy: alleluja!
4. Ludzkość jest jedną rodziną – i nic
tej prawdy nie zaćmi, – synowie Boga są braćmi, wołajmy: alleluja!
(NT254, O62)
79 Bóg rzekł Noemu
1. Bóg rzekł Noemu: zbuduj mi arkę, arkę.
/bis – Zbuduj taką wielką barkę,
barkę – i popłyniesz nią.
2. Zwierzęta do arki weszły parami, -ami.
/bis – Szympanse za kangurami, -ami,
– wszystkie inne też.
3. Padało, padało, przez dni czterdzieści
lało. /bis – Aż zwierzęta prawie
oszalały, – i rodzina też.
4. Noe wypuścił, wypuścił ptaka z arki. /bis – Ptak z gałązką wrócił znów do
barki, – wody spadły już.
5. Noe na górze Ararat wylądował. /bis – Każdy z tego się radował, -ował,
– i zwierzęta też.
6. Historia ta dawno naprawdę się
zdarzyła. /bis – Co zrobić, by się
nie powtórzyła, – myślmy o tym dziś.
(O63)
80 Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi
1. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi, Trzej
Królowie od wschodu. – Tu z darami, ofiarami, każdy swego narodu. – Do
Betlejem, gdzie złożony z Panny Chrystus narodzony, – jadą z licznymi dwory.
2. Lubo w żłobie, jednak sobie Dziecię
Boga szacują, – otworzywszy skarb, złożywszy wonność, mirę darują: – a w
najczystsze Panny ręce, Matki Bożej, swej Panience – wdzięczne dary złożyli.
3. Złoto Pana, a kapłana kadzidło
oznaczało, – mira znakiem, mękę smakiem w darach tych wyrażało: – co Królowie
gdy oddali, Pana w żłobie pożegnali, – z matką Jego Maryją.
4. I my dary, z serc ofiary dajmy Panu z
Królami, – miłość w złocie, zapach w cnocie, mirę gorzką i z nami: – Prosząc
Pana poznanego, Boga w żłobie złożonego, – by nas niebem darował.
(L78, Siedl.29)
81 Bóg się rodzi, moc truchleje
1. Bóg się rodzi, moc truchleje, – Pan
niebiosów obnażony! – Ogień krzepnie, blask ciemnieje, – ma granice
Nieskończony; – Wzgardzony okryty chwałą, – śmiertelny Król nad wiekami! – A
Słowo ciałem się stało – i mieszkało między nami.
2. Cóż masz, niebo, nad ziemiany? – Bóg
porzucił szczęście swoje, – wszedł między lud ukochany, – dzieląc z nim trudy i
znoje. – Niemało cierpiał, niemało, – żeśmy byli winni sami. – A Słowo...
3. W nędznej szopie urodzony, – żłób Mu
za kolebkę dano! – Cóż jest, czym był otoczony? – Bydło, pasterze i siano. –
Ubodzy, was to spotkało – witać Go przed bogaczami! – A Słowo...
4. Potem i króle widziani – cisną się
między prostotą. – Niosąc dary Panu w dani: – Mirrę, kadzidło i złoto. – Bóstwo
to razem zmieszało – z wieśniaczymi ofiarami. – A Słowo...
5. Podnieś rękę, Boże Dziecię, –
błogosław ojczyznę miłą, – w dobrych radach, w dobrym bycie – wspieraj jej siłę
swą siłą, – dom nasz i majętność całą – i wszystkie wioski z miastami. – A
Słowo...
(A244, Ex296, L79, Siedl.30)
82 Bóg się z Panny narodził
1. Bóg się z Panny narodził, – by ludzi
oswobodził. – Tego dnia wesołego, Narodzenia Bożego, – weselmy się, radujmy
się, Bogu cześć dajmy.
2. Rozkwitła się lilija, – nieskażona
Maryja. – Tego dnia...
3. Porodziła nam Syna: – O wesoła nowina!
– Tego dnia...
4. Aniołowie śpiewają, – Bogu chwałę
oddają. – Tego dnia...
5. Pasterze w nocnej dobie – witają Go we żłobie. – Tego dnia...
6. Trzej Królowie z darami – Śpieszą i z
pokłonami. – Tego dnia...
7. O ludu chrześcijański, – śpiewaj
chwałę w dzień Pański. – Tego dnia...
(L80, Siedl.31)
83 Była cicha i piękna jak wiosna
1. Była cicha i piękna jak wiosna, – żyła
prosto, zwyczajnie, jak my. – Ona Boga na świat nam przyniosła – i na ziemi
wśród łez nowe dni zajaśniały.
Ref. Matka,
która wszystko rozumie, – sercem ogarnia każdego z nas. – Matka zobaczyć dobro
w nas umie, – Ona jest z nami w każdy czas.
2. Dzisiaj światu potrzeba dobroci, – by
niepokój zwyciężyć i zło. – Trzeba ciepła, co życie ozłoci, – trzeba Boga, więc
ludziom nieśmy Go, – tak jak Ona.
(A468, O64, S97)
84 Chcę przestąpić Jego próg
Chcę przestąpić Jego próg – z
dziękczynieniem w sercu mym, – i w przedsionki Pana wejść chwaląc Go! – Bo
kolejny nadszedł dzień, – który dał dla mnie Bóg, – chcę śpiewać Mu, bo Pan
radością mą.
Pan radością mą, Pan radością mą, –
chcę śpiewać Mu, bo Pan radością moją jest. – Pan radością mą, Pan radością mą,
– chcę śpiewać Mu, bo Pan radością mą.
(wersja 2)
Wejdźmy do Jego bram, – z
dziękczynieniem w sercach swych, – pójdźmy przed Pana tron z pieśnią chwał.
– Oto dzisiaj mamy dzień, który On uczynił nam – więc cieszmy się, bo radość
dał nam Pan.
Radość dał nam Pan, radość dał nam Pan,– więc cieszmy się, bo radość dał nam Pan. /bis
(Ps 100,4; Ps 118,24; DN50, O65, PCh17)
85 Chcę uwielbiać Twoje Imię
Chcę uwielbiać Twoje Imię, – razem
z ludem Twym, – bo Ty sam jesteś Bogiem, – i wychwala Cię Izraela hymn. – Dziś
uwielbiam Twoją dobroć, – Twoją świętą moc, – chwała Twemu Imieniu, – w niebie,
na ziemi, w sercu mym.
Laj, la la la la la laj laj – ...
(Ps 22,4.29; O66, PCh18)
86 Choćby figi nie zakwitły
Choćby figi nie zakwitły, – a
urodzaj winnic by znikł; – oliwy owoc wygniłby, – ziemia dałaby marny plon;
–choćby owce wszystkie wybił ktoś, – a w oborach brakłoby krów: – jednak w
Panu radość będę miał, – jednak w Panu radość będę miał. – Rozraduję się w Bogu
zbawienia mego, – moją mocą jest Pan. Alleluja! Moją mocą jest Pan!
(Ha 3,17–18; DN51, O67, PCh19)
87 Chrystusa Pana spotkałem dziś
1. Chrystusa Pana spotkałem dziś, –
jestem szczęśliwy, radosny i cieszę się. – I życie nowe zaczynam wieść, –
zyskałem pokój i nadzieję swą.
Ref. I
spojrzał na mnie, więc idę z Nim, – bo wezwał do siebie mnie. – O szczęście Ty
me, a życie me zyskało sens.
2. Chrystusa Pana spotkałem dziś, – nikt
dotąd jeszcze nie przemawiał tak, jak On. – Królestwo swe zapowiadał nam, – ma
wiara z uśpienia zbudziła się.
3. Chrystusa Pana spotkałem dziś, –
znoszono chorych i ślepych i chromych doń. – On swoją ręką dotykał ich – i
leczył wszystkich Boską mocą swą.
(O68)
88 Chrystus, Chrystus to nadzieja cała nasza
Ref. Chrystus,
Chrystus, to nadzieja cała nasza! – Umierając zło zwyciężył, pokój nam ogłasza!
– On do Ojca nas prowadzi, – miłość czyni życia prawem, – Chrystus naszym jest
Pokojem, – naszym Pojednaniem!
1. On jest Słowem nad wiekami, –
Pierworodnym pośród stworzeń. – Bóg przez Niego dał nam życie – i ukazał
nam swą chwałę.
2. To On Głową jest Kościoła – i początkiem
wszystkich rzeczy. – Zechciał Bóg, by cała pełnia – w Jego Ciele
zamieszkała.
3. Pokój przyszedł On budować – między
ludźmi dobrej woli. – Z Bogiem znowu nas pojednał, – gdy na krzyżu oddał
życie.
4. On jednoczy we wspólnocie, –
przezwyciężył mur wrogości. – Jak brat starszy nas prowadzi – do radości
Swego Ojca.
(Ef 2,12–18; A121, Ex23/383, O69, Siedl.460)
89 Chrystus cierpiał za nas
Ant. Chrystus
cierpiał za nas – i wzór nam zostawił, – byśmy poszli
za
Nim, Jego śladami.
1. On grzechu nie popełnił, – a w Jego
ustach nie było podstępu. – Gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył. – Gdy cierpiał,
nie groził, – ale oddawał się Temu, – Który sądzi sprawiedliwie.
2. On sam w Swoim ciele – poniósł nasze
grzechy na drzewo, – abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, – a żyli dla
sprawiedliwości, – bowiem krwią ran Jego – zostaliśmy odkupieni.
(A283, Ex24/265, O70)
90 Chrystus Król Panem jest
Chrystus Król Panem jest; – z grobu wstał, pokonał śmierć i Panem jest! – Klęknij, wyznaj, że Chrystus Królem jest, – że twoim Panem jest!
(Flp 2,10–11; O71, PCh97)
91 Chrystus Pan karmi nas
Ref. Chrystus
Pan karmi nas swoim świętym Ciałem, – chwalmy Go na wieki!
1. Duchem całym wielbię Pana, – Boga,
Zbawcę jedynego, – bo w Nim samym odnajduję – wszystką radość życia mego.
2. Wielbię, bo chciał wejrzeć z nieba –
na swą sługę uniżoną, – by mnie odtąd wszyscy ludzie – mogli zwać
Błogosławioną.
3. Sprawił we mnie wielkie dzieła, – w
swej dobroci niepojętej. – On Wszechmocny, On Najwyższy, – On sam jeden zawsze
Święty.
4. On, który przez pokolenia – pozostaje
miłosierny – wobec tego, kto Mu służy – i chce zostać Jemu wierny.
5. On, który swą moc objawia, – gdy
wyniosłość serc uniża, – każdy zamiar może zburzyć, – który pychą Mu ubliża.
6. W mocy Jego odjąć władzę, – a
wydźwignąć pokornego, – wszystkich głodnych zaspokoić, – głodem wstrząsnąć
bogatego.
7. On się ujął za swym ludem, dziećmi
wiary Abrahama, – pomny na swe miłosierdzie, – obietnicy swej nie złamał.
(Łk 1,46–55;
A423, Ex203/455, L23, O72, Siedl.575)
92 Chrystus Pan w niebo wstępuje
1. Chrystus Pan w niebo wstępuje; – niech
się wierny lud raduje! – Na cześć Jego zawołajmy, – chwałę Panu zaśpiewajmy: –
Alleluja, alleluja.
2. Chóry niebian Go witają, – cześć i
chwałę Mu oddają; – wielce cieszą się Anieli, – kiedy Chrystusa ujrzeli: –
Alleluja, alleluja.
3. Chrystus Pan wstąpił dnia tego – do
Królestwa niebieskiego, – równy w Bóstwie Ojcu swemu – usiadł po prawicy Jemu.
– Alleluja, alleluja.
4. Miejsce nam gotuje w niebie, – chcąc
nas wszystkich mieć u siebie; – niebaśmy już dziedzicami, – porównani z
Aniołami. – Alleluja, alleluja.
5. Niechaj ustępuje trwoga, – mamy
Zbawiciela Boga! – Szatan, grzech i śmierć zwalczona, – przez Chrystusa
zwyciężona. – Alleluja, alleluja.
6. Obiecał Ducha Świętego, – aby strzegł
serca naszego, – aby cieszył nas i bronił – i od czarta nas zasłonił. –
Alleluja, alleluja.
7. Apostołowie, patrzajcie, – za Nim w
niebo spoglądajcie; – Jezus, ten co od was idzie, – by świat sądzić znowu
przyjdzie. – Alleluja, alleluja.
8. Czemu patrząc tu stoicie? – Czy słów
Mistrza nie pomnicie? – „Idąc w cały świat pogański, – głoście Mu testament
Pański”, – Alleluja, alleluja.
9. „Gdy me słowa wykonacie, – życie swoje
za Mnie dacie, – wtedy przyjmę was do siebie – i uwieńczę chwałą w niebie.” –
Alleluja, alleluja.
10. Tego czasu wesołego – chwalmy z serca
Pana swego; – chwała bądź Bogu naszemu, – w Trójcy świętej jedynemu. –
Alleluja, alleluja.
11. Chwała Ojcu Przedwiecznemu, – co dał byt stworzeniu wszemu; – bądź Mu sława, dziękczynienie, – wieczna cześć i uwielbienie. – Alleluja, alleluja.
12. Jezu Chryste, Zbawicielu, – wszystkich
dusz Odkupicielu, – Twe nad światem królowanie – niechaj nigdy nie ustanie. –
Alleluja, alleluja.
13. Duchu Święty, Tobie pienia, – coś jest
sprawcą uświęcenia; – niech za dary z Twojej ręki – co dzień niesiem Ci
podzięki. – Alleluja, alleluja.
(A341, Ex217, L211, Siedl.184)
93 Chrystus Wodzem
Chrystus Wodzem, Chrystus Królem. –
Chrystus, Chrystus Władcą nam.
Christus vincit, Christus regnat. – Christus, Christus imperat.
(A304, Ex606/384, L325, O73, Siedl.226)
94 Chrystus zmartwychwstał jest
1. Chrystus zmartwychwstał jest, – nam na
przykład dan jest.– Iż mamy zmartwychpowstać, – z Panem Bogiem królować.
Alleluja!
2. Leżał trzy dni w grobie, – dał bok
przebić sobie. – Bok, ręce, nogi obie, – na zbawienie tobie. Alleluja!
3. Trzy Maryje poszły, – drogie maści
niosły. – Chciały Chrysta pomazać, – Jemu cześć i chwałę dać. Alleluja!
4. Gdy na drodze były, – tak sobie
mówiły: – jest tam kamień niemały, – a któż nam go odwali ? Alleluja!
5. Powiedz nam, Maryja, – gdzieś Pana
widziała ? – Widziałam Go po męce, – trzymał chorągiew w ręce. Alleluja!
6. Gdy nad grobem stały, – rzekł im Anioł
biały: – Nie bójcie się, Maryje, – zmartwychwstał Pan i żyje. Alleluja.
7. Jezusa szukacie ? – Tu Go nie
znajdziecie. – Wstałci z martwych, grób pusty, – oto śmiertelne chusty.
Alleluja!
8. Łukasz z Kleofasem, – Obaj jednym
czasem, – szli do miasteczka Emaus, – spotkał-ci ich Pan Jezus. Alleluja!
9. Bądźmyż więc weseli, – jak w niebie
Anieli, – czegośmy pożądali, – tegośmy doczekali. Alleluja!
(A325, Ex26/197, L194, NT71, O74, Siedl.166)
95 Chwalcie łąki umajone
1. Chwalcie łąki umajone, góry, doliny
zielone; – chwalcie cieniste gaiki, – źródła i kręte strumyki.
2. Co igra z morza falami, – w powietrzu
buja skrzydłami, – chwalcie z nami Panią świata, – Jej dłoń nasza wieniec
splata.
3. Ona dzieł Boskich korona, – nad anioły
wywyższona, – choć jest Panią nieba, ziemi, – nie gardzi dary naszemi.
4. Wdzięcznym strumyki mruczeniem, –
ptaszęta słodkim kwileniem, – i co czuje i co żyje – niech z nami sławi Maryję.
(A374, Ex505/533, L345, O75, Siedl.288)
96 Chwalcie Pana wszystkie narody
Chwalcie Pana wszystkie narody. –
Chwalcie Pana wszystkie narody. – Wysławiajcie Go wszystkie ludy. –
Wysławiajcie Go wszystkie ludy.
Albowiem łaska Jego jest nad nami,
– albowiem łaska Jego jest nad nami – A wierność Jego trwa na wieki, – a
wierność Jego trwa na wieki.
(Ps 117; DN52, O76, PCh20)
97 Chwalebny Krzyż (Hymn o
Krzyżu Chwalebnym)
Ref. Chwalebny
Krzyż zmartwychwstałego Pana – jest drzewem mojego zbawienia; – on moim
pokarmem, on moją rozkoszą, – w jego korzenie wrastam, – w jego gałęziach
odpoczywam.
1. Jego rosa mnie ożywia, – jego powiew
mnie użyźnia, – w jego cieniu postawiłem mój namiot. On w głodzie jest
pokarmem, – w pragnieniu źródłem wody, – moim okryciem w nagości. – Stroma
ścieżka, moja droga wąska, – drabina Jakuba, – łoże miłości, – gdzie nas
poślubił Pan.
2. W trwodze tyś obroną, w potknięciu
podporą, – w zwycięstwie koroną, – w walce tyś nagrodą. – Drzewo życia wiecznego,
– podpora wszechświata, kościec ziemi, – twój wierzchołek sięga nieba, – a w
twoich ramionach otwartych – jaśnieje miłość Boga.
(O77, Z69)
98 Chwalić Boga chcę
1. Chwalić Boga chcę, mówiąc: mój Pan. –
Chwalić Boga chcę, mówiąc: Pan. – Chwalić Boga chcę, mówiąc: mój Pan, tak jak
wy, tak jak wy.
Ref. Powiem
i ja: kocham wciąż Boga. – Powiem i ja: tak, jak wy, tak, jak wy.
2. Wielbić Boga chcę ...
3. Kochać Boga chcę ...
4. Prosić Boga chcę ...
5. Służyć Bogu chcę ...
(O78)
99 Chwalimy i wielbimy Go
Chwalimy i wielbimy Go, – Chrystus Królem jest. (Chrystus Królem jest) – Chwalimy i wielbimy Go, – Chrystus Królem jest. (Chrystus Królem jest)
A więc pójdźmy za Nim razem, –
pójdźmy za Nim razem. – A więc pójdźmy za Nim razem, – Chrystus Królem jest.
(O79, PCh22)
100 Chwalimy Pana dziś
Chwalimy Pana dziś (chwalimy Pana
dziś) – za łaskę, którą daje nam (za łaskę, którą daje nam). – Chwalimy Pana dziś (chwalimy Pana
dziś) – za Jego moc (za Jego moc).
Stajemy przed Tobą z otwartym sercem, – nasze życie Panie dajemy Ci. /bis
(DN24, O80, PCh23)
101 Chwała Bogu, alleluja
Ref. Chwała
Bogu! Alleluja, alleluja! – Chwała Bogu! Alleluja, alleluja!
1. Bóg pełen dobroci i łaski – przez
wielką swą miłość ku nam, – nas umarłych na skutek występków – z Chrystusem
przywrócił do życia.– Przez łaskę zbawieni, – z Nim z martwych wskrzeszeni, –
posadził nas razem na niebiosach z Nim.
2. Zbawieni jesteśmy przez wiarę, – nie
pochodzi to z nas, ale z Boga. – Nie płynie to z naszych uczynków, – aby nikt
nie mógł chlubić się sobą. – Jego dziełem jesteśmy, – stworzeni w Jezusie – dla
dobrych uczynków przewidzianych przez Boga.
(Ef 2,4–10; B3, O81,Z95)
102 Chwała Bogu na niebiosach
Chwała Bogu na niebiosach, – pokój ludziom dobrej woli. – Chwalimy Cię, wielbimy Cię, – błogosławimy Cię, wysławiamy Cię. /bis
Dzięki dziś składamy Ci, – bo
wielka jest chwała Twoja. – Panie Jezu , Synu Jednorodzony, – Boże, Baranku
Boży.
Chwała
Bogu na niebiosach, – pokój ludziom dobrej woli. – Chwalimy Cię, wielbimy Cię,
– błogosławimy Cię, wysławiamy Cię.
Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się, – który gładzisz grzechy świata, ulituj się, – któryś jest po prawicy Ojca, wysłuchaj nas. – Bo tylko Ty jesteś Święty, – tylko Tyś Panem jest, – tylko Tyś Najwyższy! – Jezus Pan razem z Duchem Świętym, – W jednej chwale Bóg i Ojciec! Amen.
Chwała Bogu na niebiosach, – pokój ludziom dobrej woli. – Chwalimy Cię, wielbimy Cię, – błogosławimy Cię, wysławiamy Cię. /bis
Chwalimy Cię, wielbimy Cię, –
błogosławimy Cię, – wysławiamy Cię!
(O82)
103 Chwała Bogu Ojcu
Chwała Bogu Ojcu, w chwale Jego
Syn. – Chwała Tobie Duchu – tworzysz Jedno w Nich.
(DN27, PCh25)
104 Chwała Bogu Ojcu (Gloria Patri)
Chwała Bogu Ojcu, – w chwale Jego
Syn, – chwała Tobie Duchu, – Teraz i na wieki. – Teraz i na wieki.
105 Chwała i dziękczynienie
Chwała i dziękczynienie – bądź w
każdym momencie, – Jezusowi w Najświętszym, Boskim sakramencie.
Ile minut w godzinie, a godzin w
wieczności, – tylekroć bądź pochwalon Jezu, ma miłości !
(A445, L521, O84, Siedl.236)
106 Chwała na wysokości Bogu
Chwała na wysokości Bogu, – chwała Wszechmogącemu! – chwała Barankowi, chwała Jezusowi, – chwała, cześć i hołd! /bis
Oddajmy chwałę (chwałę), chwałę
(chwałę), – chwałę, chwałę, cześć i hołd. /bis
— Oddajmy chwałę, cześć i hołd!
(O85, PCh26)
107 Chwała Panu i cześć
1. Chwała Panu i cześć – od wszystkich
wiernych mu sług. – Wznieśmy swe ręce ku Miejscu Świętemu – i cześć oddajmy Mu.
2. Panie, błogosław nam, – gdy trwamy tam, gdzie Twój dom. – Ty, co stworzyłeś i niebo i ziemię, – Ty, Panie, błogosław nam.
(Ps 134; DN26, O86, PCh27)
108 Chwała Tobie, Jezu
Ref. S.: Chwała Tobie, Jezu, Królu nasz i
Panie. – W.: Chwała Tobie, Jezu,
Królu nasz i Panie.
1. S.: Tyś jest nadzieją, W.: Tyś jest światłością, – S.: Naszym życiem W.: i miłością, – S.: Naszą drogą, W.: naszą siłą, – S.: o Królu nasz. W.: O Królu nasz. Ref.
2. S.: Tyś radością, W.: Tyś pokojem, – S.: Tyś naszą prawdą, W.: naszą wolnością, – S.: naszą jednością, W.: Naszą potęgą, – S.: o Królu nasz. W.: O Królu nasz. Ref.
Alleluja, Alleluja.
(A360, Ex312/385)
109 Ciągle zaczynam od nowa
1. Ciągle zaczynam od nowa, – choć czasem
w drodze upadam. – Wciąż jednak słyszę te słowa: – kochać, to znaczy powstawać.
– Chciałem Ci w chwilach uniesień – życie poświęcić bez reszty. – Spójrz, moje
ręce są puste, – stoję ubogi, ja - grzesznik. – Przyjm jednak małość mą, Panie,
– weź serce me, jakie jest.
2. Jestem, jak dziecko, bezradny, – póki
mnie ktoś nie podniesie. – Znów wraca uśmiech na twarzy, – gdy mnie Twa miłość
rozgrzeszy. – Wiem, że wystarczy Ci Panie
– dobra, choć słaba ma wola. – Z Tobą mój duch nie ustanie, – z Tobą
wszystkiemu podołam. – Szukam codziennie Twej twarzy, – wracam w tę noc pod
Twój dach.
3. Teraz już wiem, jak Cię kochać. –
Przyjm moje „teraz”, o Panie. – Dziś rozpoczynam od nowa, – bo kochać, to
znaczy powstawać. Kochać, to znaczy powstawać.
(A476, O87)
110 Ciągły niepokój na świecie
1. Ciągły niepokój na świecie, – wojny i
wojny bez końca; – Jakże niepewna jest ziemia, – jękiem i gniewem drgająca.
Ref. Pokój
zostawiam wam, pokój Mój daję wam; – nie tak, jak daje dzisiaj świat, –
powiedział do nas Pan.
2. Ciągły niepokój w człowieku, –
ucieczka w hałas, zabawy; – szukamy wciąż nowych wrażeń, – a w głębi ciszy
pragniemy.
3. Pokój budować na co dzień – w sobie, w
rodzinie, przy pracy; – nasze mozolne wysiłki – Pan Swoją łaską wzbogaci.
4. Błogosławiony jest człowiek, –
pokój niosący dokoła; – słowom Chrystusa wierzący, – których nic zmienić nie
zdoła.
(A480, O88)
111 Cicha noc, święta noc
1. Cicha noc, święta noc, – pokój niesie
ludziom wszem, – a u żłóbka Matka święta – czuwa sama uśmiechnięta – nad
Dzieciątka snem, – nad Dzieciątka snem.
2. Cicha noc, święta noc, – pastuszkowie
od swych trzód – biegną wielce zadziwieni – za anielskich głosem pieni, – gdzie
się spełnił cud, – gdzie się spełnił cud.
3. Cicha noc, święta noc, – narodzony
Boży Syn, – Pan Wielkiego Majestatu – niesie dziś całemu światu – odkupienie
win, – odkupienie win.
(Ex/297, L81, Siedl.32)
112 Cichy zapada zmrok
1. Cichy zapada zmrok, idzie już ciemna noc. – Cichy zapada zmrok, idzie już ciemna noc. – /: Zostań, zostań wśród nas, – bo już ciemno i mgła. – Zostań, zostań wśród nas, – tak, jak byłeś za dnia. :/
2. Panie, nim w twardy sen wpadnę, – tak proszę Cię: /bis — /: Jutro, znowu jak dziś, – jasny obudź nam dzień. – Noc niech zniknie i cień, – niech przy Tobie trwa myśl. :/
3. W cichym mroku i mgle, – Panie mój wołam Cię. /bis — /: Racz wysłuchać i strzec – moich nocy i dni. – Racz wysłuchać i strzec – wiecznych powrotów mych. :/
(A481, O89)
113 Ciebie Boga wysławiamy
1. Ciebie Boga wysławiamy, – Tobie, Panu
wieczna chwała! – Ciebie, Ojca niebios bramy, – Ciebie wielbi ziemia cała!
2. Tobie wszyscy Aniołowie, – Tobie Moce
i Niebiosy, – Cheruby, Serafinowie – ślą wieczystej pieśni głosy:
3. Święty, Święty nad Świętymi, – Bóg
Zastępów, Król łaskawy, – pełne niebo z kręgiem ziemi – Majestatu Twojej sławy!
4. Apostołów Tobie rzesza, – chór
proroków pełen chwały – Tobie hołdy nieść pośpiesza – męczenników orszak biały.
5. Ciebie poprzez okrąg ziemi, – z głębi
serca, ile zdoła, – głosy ludów zgodzonymi – wielbi święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały, – Syna
Słowo wiekuiste, – z Duchem wszechświat wielbi cały: – Królem chwały Tyś, o
Chryste!
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka; – by
świat zbawić Swoim zgonem, – przyoblókłszy się w człowieka, – nie wzgardziłeś
Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota, – starł
jej oścień w męki dobie, – i rajskiego kraj żywota – otworzyłeś wiernym Sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga, – w chwale
Ojca Syn Jedyny, – lecz, gdy zabrzmi trąba sroga, – przyjdziesz sądzić ludzkie
czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni, – wspomóż,
obmyj grzech, co plami, – gdyś odkupił nas od zbrodni – drogiej swojej Krwi
strugami.
11. Ze świętymi w blaskach mocy, – wiecznej
chwały zlej nam zdroje, – zbaw, o Panie, lud sierocy, – błogosław dziedzictwo
swoje !
12. Rządź je, broń po wszystkie lata, –
prowadź w niebios błogie bramy, – my w dzień każdy, Władco świata – Imię Twoje
wysławiamy !
13. Po wiek wieków nie ustanie – pieśń, co sławi Twoje czyny. – O, w dniu onym racz nas, Panie, – od wszelakiej ustrzec winy!
14. Zjaw swą litość w życiu całym – tym, co
żebrzą Twej opieki; – W Tobie, Panie, zaufałem, – nie zawstydzę się na wieki!
(A420, Ex314/133, L473, NT48, O90, Siedl.523)
114 Ciebie, Boże, chwalimy
1. Ciebie, Boże, chwalimy, – Ciebie,
Stwórcę wszechmocnego. – Ze wszystkich sił wielbimy. – Dawco wszystkiego
dobrego, – w dobroci nieskończony, – bądź na wieki chwalony.
2. Tobie Anieli w niebie – nucą: Święty,
Święty, Święty! – I bez ustanku Ciebie – wielbią, Boże niepojęty! – Chwała Twa,
wieczny Panie, – na wieki nie ustanie.
3. Ojcze, któryś z niczego – wszystko
stworzył, utrzymujesz! – Tyś początkiem wszystkiego, – wszystkim rządzisz,
zawiadujesz! – I my wielbimy Ciebie – wzorem Aniołów w niebie.
4. Chrystusa, Syna Twego, – wespół z Tobą
uwielbiamy, – także Ducha Świętego – Bogiem naszym wyznawamy. – Tyś w Osobach
trojaki, – ale w Bóstwie jednaki.
(A421, Ex315/134, L474, NT48, Siedl.524)
115 Ciebie całą duszą pragnę
1. Ciebie całą duszą pragnę – i z
tęsknotą oczekuję, – jak spękana, zeschła ziemia – w czas posuchy wody łaknie.
Ref. Boże,
jesteś moim Bogiem, – Ciebie z troską szukam. – Boże, jesteś moim Bogiem, –
Ciebie z troską szukam.
2. W Twej świątyni ujrzeć pragnę – Twą
potęgę, moc i chwałę. – Bowiem Twoją miłość, Panie, – bardziej cenię niźli
życie.
3. Póki tylko istnieć będę – pragnę
Ciebie chwalić Boże. – Dusza moja, pełna szczęścia, – będzie śpiewać Ci z
radością.
4. Jesteś mym Wspomożycielem, – cień Twych skrzydeł daje radość. – Całym sercem lgnę do Ciebie, – Twa prawica mnie prowadzi.
(Ps 63; A192, Ex415/506, O91)
116 Cieszę się kiedy mówią mi
1. Cieszę się kiedy mówią mi: – „Chodźmy więc tam gdzie mieszka nasz Pan”. – Moje stopy już stoją tu, u bram Twych, – Miasto me, Jeruzalem. /bis
Ref. Jeruzalem,
– Boże miasto – ręką swą, mocą swą stworzył Pan. – Do Jeruzalem, tam gdzie
mieszka Pan – podąża już Jego lud.
2. Modlę się, o Jeruzalem, twój los –
niechaj szczęście da tobie Pan. – I przez wzgląd na przyjaciół, braci mych –
niechaj Pan pokój śle.
Przez wzgląd na Pana dom – teraz
modlę się. – Tam stoją trony Sędziowskie, – Tam Pan chroni Cię.
Ref. Jeruzalem...
3. Cieszę się kiedy mówią mi: – „Chodźmy więc tam gdzie mieszka nasz Pan”. – Moje stopy już stoją tu, u bram Twych, – Miasto me, Jeruzalem. /bis
Moje stopy już stoją tu, u bram
Twych, Miasto me, Jeruzalem.
(Ps 122)
117 Ciesz się, Królowo Anielska
1. Ciesz się, Królowo Anielska, – wesel
się, Pani niebieska! – Wszyscy Ci dziś winszujemy, – z weselem wyśpiewujemy: –
Alleluja! Alleluja!
2. Że Syn Twój już zmartwychwstały, – w
niebiosa wszedł do swej chwały; – któregoś Ty godna była, – żeś Go na ręku
nosiła. – Alleluja!
3. Ciesz się i wesel się w niebie, – proś
Go za nami w potrzebie, – byśmy się też tam dostali – i na wiek wieków
śpiewali: – Alleluja!
(L212, Siedl.183)
118 Ci, którzy Jahwe ufają
Ci, którzy Jahwe ufają, są jak góra Syjon, – co się nigdy nie porusza, – ale trwa na wieki. /bis
Góry otaczają Święte Miasto
Jeruzalem, – tak Jahwe otacza swój lud. – I teraz i na wieki. I teraz i na
wieki.
(Ps 125; O92)
119 Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz
1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, –
dotrzymać pragnę szczerze.– Kościoła słuchać w każdy czas – i w świętej wytrwać
wierze.
O Panie Boże, dzięki Ci, – żeś mi
Kościoła otwarł drzwi. – W Nim żyć, umierać pragnę.
2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, –
Bóg pod osłoną chleba. – Swym Ciałem karmi duszę mą, – by żyła w Nim dla nieba.
W to wierzyć zawsze mocno chcę, –
bo tego Kościół uczy mnie. – W Nim żyć, umierać pragnę.
(A123, Ex27/388, NT140, O93, Siedl.463)
120 Cóż Ci Jezu damy
1. Cóż Ci, Jezu, damy za Twych łask
strumienie? – Z serca Ci składamy korne dziękczynienie.
Ref. Panie
nasz, króluj nam. – Boże nasz, króluj nam. – Poprzez wieczny czas, króluj Jezu
nam.
2. W serca Twego ranie, – o serc naszych Królu, – pokój i wytrwanie, – ukojenie w bólu.
3. Ty nas wspieraj w znoju, – strzeż
przez życie całe – byśmy w serc pokoju – Twą wielbili chwałę.
(A424, Ex317/456, L326, O95, Siedl.464)
121 Cóż Ci mogę Panie dać
Ref. Cóż
Ci mogę, Panie, dać, – co nie jest Twym bogactwem łask. – Jestem ubogi, a Ty –
miłością Swą napełniasz mnie.
1. Tobie, Panie mój, poświęcam myśli, –
Tobie, Panie mój, poświęcam słowa, – Tobie, Panie mój, poświęcam czyny.
2. Tobie, Panie mój, poświęcam troski, –
Tobie, Panie mój, poświęcam przyszłość. – Tobie, Panie mój, upokorzenia.
3. Tobie, Panie mój, poświęcam miłość,
Tobie, Panie mój, poświęcam siebie, – Tobie, Panie mój, poświęcam wszystko.
(O96)
122 Czego chcesz od nas, Panie
1. Czego chcesz od nas, Panie, – za Twe
hojne dary? – Czego za dobrodziejstwa, – którym nie masz miary? – Kościół Cię
nie ogarnie, – wszędy pełno Ciebie: i w otchłaniach i w morzu, – na ziemi i w
niebie.
2. Złota też, wiem, nie pragniesz, – bo
to wszystko Twoje, – cokolwiek na tym świecie – człowiek mieni swoje. –
Wdzięcznym Cię tedy sercem, – Panie wyznawamy, – bo nad nie przystojniejszej –
ofiary nie mamy.
3. Bądź na wieki pochwalon, –
nieśmiertelny Panie: – Twoja łaska, Twa dobroć – nigdy nie ustanie. – Chowaj
nas, póki raczysz, – na tej niskiej ziemi, – jeno zawżdy niech będziem – pod
skrzydłami Twymi.
(A425, Ex318/136, L27, NT101, O98, Siedl.465)
123 Czekam na Ciebie, dobry Boże
1. Czekam na Ciebie, dobry Boże. –
Przyjdź do mnie Panie, pośpiesz się. – Niechaj mi łaska Twa pomoże, – chcę
czystym sercem przyjąć Cię. – Przyjdź do mnie Panie, mój dobry Boże, – przyjdź
i nie spóźniaj się. – Przyjdź do mnie Panie, przyjdź z łaską Swoją – przyjdź i
nie spóźniaj się.
2. Wśród licznych
trosk i niepokojów, – kiedy już sił nie starcza nam, – karmisz nas Panie Swoim
Ciałem, – Tyś nasza moc, nasz Bóg i Pan. – Przyjdź do nas Panie, nasz dobry
Boże, – przyjdź i nie spóźniaj się. – Przyjdź do nas Panie, przyjdź z łaską
Swoją, – przyjdź i nie spóźniaj się.
(O99)
124 Czekam na Ciebie
1. Czekam na Ciebie, Jezu mój mały, –
ciche błagania ku niebu ślę. – Twojego przyjścia czeka świat cały, – sercem
gorącym przyzywam Cię. – Spójrz, tęskniony na tej ziemi, – przybądź, Jezu,
pociesz nas! – Szczerze kochać Cię będziemy, – przyjdź, o Jezu, bo już czas !
2. Usłysz Maryjo głos Twoich dzieci, – Tyś
naszą Matką na każdy dzień. – O daj nam Słońce, które rozświeci – grzechu i
błędu straszliwy cień. – Spójrz, tęskniony na tej ziemi, – daj nam Zbawcę
Dziecię Twe. – My dla Niego żyć pragniemy, – Jemu damy serca swe.
(A231, Ex/338, L53, Siedl.4)
125 Cześć Maryi
1. Cześć Maryi, cześć i chwała, – Pannie
świętej cześć! – Śpiewaj, śpiewaj, ziemio cała, – hołd Jej śpiesz się nieść ! –
Śpiewaj, śpiewaj, ziemio cała, – hołd Jej śpiesz się nieść !
2. Ten, co stworzył świat wspaniały, – w Niej Swą Matkę czcił, — /: Jej Go ręce piastowały, – gdy dziecięciem był. /bis
3. On, jak matkę Ją miłował, – w posłuszeństwie żył, — /: Każde słowo Jej szanował, – chociaż Bogiem był. /bis
(A376, Ex506/534, L347, Siedl.290)
126 Czy wy wiecie, że jesteście świątynią
1. Czy wy wiecie, że jesteście świątynią?
– Czy wy wiecie, że jesteście świątynią? – Czy wy wiecie, że jesteście
świątynią? – Świątynią, w której mieszka Święty Duch.
Ref. Pełni
mocy, wdzięczności i chwały. – Pełni mocy, wdzięczności i chwały. – Pełni mocy,
wdzięczności i chwały. – Świątynią, w której mieszka Święty Duch.
2. Tak, my wiemy, że jesteśmy świątynią.
– Tak, my wiemy, że jesteśmy świątynią. – Tak, my wiemy, że jesteśmy świątynią.
– Świątynią, w której mieszka Święty Duch.
(O100)
127 Dałeś nam przykład, o Jezu
1. Dałeś nam przykład, o Jezu, –
czterdziestu dni umartwienia; – aby w nas ducha odnowić, – wymagasz postu i
skruchy.
2. Stań więc pośrodku Kościoła – i spójrz
na jego pokutę; – Ciebie pokornie prosimy, – byś przez nią z grzechu nas obmył.
3. Zło popełnione w przeszłości – niech
Twoja łaska zniweczy; – chroń nas od dalszych upadków – i otocz swoją opieką.
4. Daj przez doroczną pokutę – dostąpić
win odpuszczenia, – byśmy z radością czekali – na światło Nocy Paschalnej.
5. W Trójcy Jedyny nasz Boże, – niech
Ciebie wszechświat wysławia; – pieśń nową Tobie śpiewamy – za odrodzenie przez
łaskę. Amen.
(Ex/247, L124)
128 Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje
1. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje – i
jako słońce niebo jaśnieje ? – Chrystus, Chrystus nam się narodził, – aby nas
od piekła oswobodził.
2. Dlaczego dzisiaj, Boży Aniele, –
ogłaszasz ludziom wielkie wesele ? – Chrystus, Chrystus...
3. Czemuż pasterze do szopy śpieszą – i
podarunki ze sobą niosą ? – Chrystus, Chrystus...
4. Dlaczego gwiazda nad podziw świeci – i
przed Królami tak szybko leci ? – Chrystus, Chrystus...
(L82, Siedl.33)
129 Do Betlejemu pełni radości
1. Do Betlejemu pełni radości, – śpieszmy
powitać Jezusa małego; – który dziś dla nas cudem miłości – zstąpił na ziemię z
nieba wysokiego.
2. Śpieszmy więc, śpieszmy, On na nas
woła. – On na to przyszedł, ażeby nas zbawił. – Otoczmy żłóbek Jego dokoła, –
aby nas rączką swą pobłogosławił.
3. Niechaj z serc naszych znikną
ciemności, – otwórzmy do serc Jezusowi wrota; – niech w nich to Boskie Dziecię
zagości – i do wiecznego poświęci żywota.
(A245, Ex/300, L83, Siedl.34)
130 Dobranoc, Głowo święta
1. Dobranoc, Głowo święta Jezusa mojego,
– któraś była zraniona do mózgu samego. – Dobranoc, Kwiecie różany, – dobranoc,
Jezu kochany, dobranoc!
2. Dobranoc, włosy święte, mocno
potargane, – które były najświętszą Krwią zafarbowane. – Dobranoc...
3. Dobranoc, szyjo święta, w łańcuch
uzbrojona, – bądź po wszystkie wieczności mile pochwalona. – Dobranoc...
4. Dobranoc, ręce święte, na krzyż
wyciągnione – jako struny na lutni, gdy są wystrojone. – Dobranoc...
5. Dobranoc, boku święty, z którego
płynęła – Krew najświętsza, by z grzechów człowieka obmyła. – Dobranoc...
6. Dobranoc, Serce święte, włócznią otworzone, – bądź po wszystkie wieczności mile pozdrowione. – Dobranoc...
7. Dobranoc, nogi święte, na wylot
przeszyte – i tępymi gwoździami do krzyża przybite. – Dobranoc...
8. Dobranoc, Krzyżu święty, z którego
złożony – Jezus i w prześcieradło białe owiniony. – Dobranoc...
9. Dobranoc, grobie święty najświętszego
Ciała, – który Matka bolesna łzami oblewała. – Niech Ci będzie cześć w
wieczności – za Twe męki, zelżywości, – Jezu mój!
(L142, Siedl.108)
131 Do Ciebie, Panie, pokornie wołamy
1. Do Ciebie, Panie, pokornie wołamy; –
łzy wylewając, serdecznie wzdychamy.
2. Racz na nas wejrzeć z nieba wysokiego,
– a racz pocieszyć człowieka grzesznego.
3. Któregoś, Panie, zbytnio umiłował – i
Krwi najświętszej przelać nie żałował.
4. Użycz swej łaski ku upamiętaniu, – daj
serce prawe ku Twemu wzywaniu;
5. Abyśmy zawsze w pobożności żyli, –
Ciebie na wieki z Świętymi chwalili.
(Ex/248, L125, NT166, Siedl.466)
132 Do szopy, hej pasterze
1. Do szopy, hej pasterze, do szopy, bo
tam cud; – Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród.
Ref. Śpiewajcie,
Aniołowie, pasterze, grajcie Mu. – Kłaniajcie się, Królowie, nie budźcie Go ze
snu.
2. Padnijmy na kolana, to Dziecię, to
nasz Bóg; – witajmy swego Pana, wdzięczności złóżmy dług. – Ref. Śpiewajcie...
3. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość
Twą ? – Na sianie, wśród bydlęty, masz tron i służbę swą. – Ref. Śpiewajcie...
4. On Ojcu równy w Bóstwie, opuszcza
niebo swe. – A rodzi się w ubóstwie i cierpi wszystko złe. – Ref. Śpiewajcie...
(A264, Ex/301, L84, Siedl.35)
133 Duch Pański napełnił okrąg ziemi
Ref. Duch
Pański napełnił okrąg ziemi, alleluja! – Radujmy się przed Panem – i
wysławiajmy wielkie dzieła Boże! Alleluja,
alleluja!
1. Bóg zbawił nas przez obmycie
odradzające w Duchu Świętym, – którego wylał na nas obficie – przez Jezusa
Chrystusa, Zbawiciela naszego. – Abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, – stali
się w nadziei – dziedzicami życia wiecznego.
2. Wszyscy, których prowadzi Duch Boży są synami Bożymi. – Nie otrzymaliśmy ducha niewoli i bojaźni, – ale ducha mocy i miłości – i przybrania za synów, – w którym możemy wołać: Abba, Ojcze.
3. Usiłujmy więc zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. – Jedno jest Ciało i jeden Duch, – bo też zostaliśmy wezwani w jednej nadziei, – jaką daje nasze powołanie. – Jeden jest Pan, – jedna wiara, jeden chrzest. – Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich.
4. Serce człowieka nie zdołało pojąć, –
jak wielkie reczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. – Nam zaś objawił to
Bóg przez Ducha, – który przenika wszystko, – nawet głębokości Boga samego.
5. Bóg jest Tym, który nas umacnia w
Chrystusie – i Tym, który nas namaścił. – On też wycisnął na nas pieczęć – i
zostawił zadatek Ducha – w sercach naszych.
6. Duch przychodzi z pomocą naszej
słabości. – Gdy bowiem nie umiemy się modlić, – tak jak trzeba – sam Duch
przyczynia się za nami w błaganiach, – których nie można wyrazić słowami.
(Tyt 3,5b–7; Rz 8,14–15.26; Ef 4,3–6; 1Kor 2,9–10; 2Kor 1,21–22; Rz 8, 26)
(A345, Ex30/221, O104)
134 Duchu Ogniu
Ref. Duchu
Ogniu, Duchu Żarze, – Duchu Światło, Duchu Blasku, – Duchu Wichrze i Pożarze, –
ześlij płomień Twojej łaski.
1. Chcesz – rozpalisz i rozognisz, –
serca wzniesiesz na wysokość, – w ciemność rzucisz blask pochodni – i
rozproszysz grzechu mroki.
2. Naszą nicość odbudujesz – w
najpiękniejsze znów struktury, – tchnieniem swoim świat przesnujesz – w
szeleszczących modlitw sznury.
3. Z mgieł konkretny kształt wywodzisz –
i z chaosu piękno ładu, – Tyś spokojem wśród niezgody, – w bezradności Tyś
jest Radą.
4. Twe zbliżenie zaróżowi pulsem życia, –
wzrostu drżeniem. – Narodzimy się na nowo, – ciemność stanie się promieniem.
(DN7, A498, Ex31, O105, PCh28)
135 Duchu Święty, Boże, przyjdź
Ref. Duchu
Święty, Boże, przyjdź, – przyjdź Duchu Światło! – Duchu Ogniu przyjdź, przyjdź
i rozpal nas!
1. Przyjdź Duchu Ojca, bądź naszym
Światłem, – niech promienieje Twej chwały blask.
2. O Świadku prawdziwy umocnij nas, –
chcemy rozgłaszać: zmartwychwstał Pan.
3. Przyjdź Źródło niebieskie, przyjdź
Zdroju życia, – bądź nam uzdrowieniem, moc sercom daj.
4. O Duchu radości, rozraduj Kościół, –
niech płynie z serc naszych Baranka pieśń.
5. Ty daj nam doświadczyć miłości Ojca,
oblicze Chrystusa objawiaj nam.
6. Bądź nam tchnieniem życia, Światła
promieniem, – przez Ciebie jaśnienie Chrystusa krzyż.
(NT146, O106, PCh30)
136 Duchu żyjącego Boga
Duchu żyjącego Boga, dziś na mnie
zstąp. – Duchu żyjącego Boga, dziś na mnie zstąp. – Złam mnie, skrusz mnie,
natchnij mocą. – Duchu żyjącego Boga dziś na mnie zstąp.
(DN8, O107, PCh29)
137 Duszo Chrystusowa
1. Duszo Chrystusowa uświęć mnie. – Ciało Chrystusowe zbaw mnie. – Krwi Chrystusowa napój mnie. – Wodo z Boku Chrystusowego obmyj mnie.
2. Męko Chrystusowa wzmocnij mnie. – O
dobry Jezu wysłuchaj mnie. – W ranach Twoich ukryj mnie. – Nie daj mi z Tobą
rozłączyć się.
3. Od złego wroga obroń mnie. – W godzinę
śmierci wezwij mnie. – I każ mi przyjść do siebie, – abym z świętymi Twymi
chwalił Cię – na wieki wieków. Amen.
(A151, Ex204/457, L126, Siedl.237)
138 Dzieciątko się narodziło
1. Dzieciątko się narodziło, – wszystek
świat uweseliło. – Wesoła nowina, powiła nam Syna, Maryja!
2. Wzięło na się człowieczeństwo, – co
pokryło Jego Bóstwo. – Wesoła nowina...
3. Trzej Królowie przyjechali, – dary
trojakie Mu dali. – Wesoła nowina...
4. Przynieśli Mu dary, oto: – mirę,
kadzidło i złoto. – Wesoła nowina...
5. Na to Boże Narodzenie, – wesel się
wszystko stworzenie. – Wesoła nowina...
6. Świętą Trójcę wysławiajmy, – Bogu
cześć i chwałę dajmy. – Wesoła nowina...
(L85, Siedl.36)
139 Dzięki Jezu
1. Dzięki Jezu, dzięki Jezu, – dzięki Ci,
że kochasz mnie. – Dzięki Jezu, dzięki Jezu, – dzięki Ci, o dzięki Ci, że
kochasz mnie.
2. Tam na Golgocie umarłeś za mnie.–
Dzięki Ci, że kochasz mnie ...
3. Zmartwychwstałeś, żyjesz we mnie. –
Dzięki Ci, że kochasz mnie ...
4. Wkrótce przyjdziesz, stąd mnie
weźmiesz. – Dzięki Ci, że kochasz mnie ...
5. Alleluja, alleluja. – Dzięki Ci, że
kochasz mnie ...
(DN49, O108)
140 Dzięki, o Boże Ojcze
Ref. (do
zwr.1–3): Dzięki, o Boże Ojcze, składamy dzięki za miłość Twoją.
1. Ty z miłości ojcowskiej stworzyłeś
człowieka.
2. Ty z miłości zesłałeś nam Syna na
ziemię.
3. Ty z miłością przygarniesz nas kiedyś
do siebie.
4. Ty z miłości przyszedłeś odkupić
człowieka.
Ref. (do
zwr.4–6): Dzięki, o Panie Jezu, składamy dzięki za miłość Twoją.
5. Ty z miłości oddałeś na pokarm swe
Ciało.
6. Ty z miłości przebaczasz nam zło
popełnione.
7. Ty z miłości przez dar Swoich łask
mieszkasz w sercach.
Ref. (do
zwr.7–9): Dzięki, o Duchu Święty, składamy dzięki za miłość Twoją.
8. Ty z miłością wciąż uczysz człowieka
świętości.
9. Ty przyszedłeś, by ziemię odnowić
miłością.
(Ex319/139, O109)
141 Dzięki, o Panie
Ref. Dzięki,
o Panie, składamy dzięki, – o Wszechmogący nasz Królu w niebie.
1. Za to, że dałeś nam wiarę.
2. Za to, że dałeś nam miłość.
3. Za to, że dałeś nam Siebie.
4. Ty nam przebaczasz grzechy.
5. Ty nam przywracasz życie.
6. Za to, że jesteś z nami.
7. Tobie śpiewamy z radością.
8. Ciebie wielbimy bez końca.
(A426, Ex321/140, L28, O110, Siedl.468)
142 Dzięki Panie za Twą łaskę
1. Dzięki, Panie za Twą łaskę – i za mój
dzisiejszy dzień. – Dzięki za Twe przebaczenie. – Panie, Ty mnie naucz żyć.
Ref. Alleluja, — alleluja, — alleluja, — alleluja.
2. Nie wiem nic o swoim jutrze, ale dziś
już wielbię Cię. – Nie boimy się swej śmierci, – bo Twe Światło mocne jest.
(O111, PCh31)
143 Dziękujemy Ci, Ojcze nasz
1. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, – za
święty, winny szczep Dawida, – który nam poznać dałeś, – przez Jezusa, Syna
Twego. – Tobie chwała na wieki !
2. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, – za
życie i za wiarę, – którą nam poznać dałeś – przez Jezusa, Syna Twego. – Tobie
chwała na wieki !
3. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, – za
święte Imię Twoje, – któremu zgotowałeś – mieszkanie w sercach naszych. – Tobie
chwała na wieki !
4. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, – za
wiarę i za nieśmiertelność, – którą nam poznać dałeś – przez Jezusa, Syna
Twego. – Tobie chwała na wieki !
5. Ty, o Panie Wszechmocny, stworzyłeś
wszystko dla Imienia Swego, – pokarm i napój dałeś – ludziom na pożywienie. –
Tobie chwała na wieki !
6. Nam zaś darowałeś – pokarm duchowy
oraz napój, – i żywot wieczny przez Jezusa, Syna Twego. – Tobie chwała na wieki
!
7. Pomnij, Panie na Swój Kościół – i
wybaw go od wszelkiego złego, – i doprowadź Go w miłości swojej – do Królestwa
Twego. – Tobie chwała na wieki !
8. Niechaj przyjdzie Twa łaska – i niech
przeminie ten świat. – Kto święty, niech przystąpi, – kto nim nie jest, niech
czyni pokutę. – Przyjdź, Panie Jezu. Amen!
(A431, Ex323/142, L30, O112, Siedl.469)
144 Dziękuję Bogu dziś
Ref. Dziękuję
Bogu dziś, że nas zjednoczyć chciał, – w modlitwie mojej radość brzmi.
1. Jestem pewien, że Ten sam, – co
rozpoczął w nas swe dzieło, – przyjdzie je dopełnić w dniu Chrystusa Pana.
2. Ta miłość, którą Pan – chciał napełnić
moje serce, – jest miłością zaszczepioną w Duchu Świętym.
3. Tak pragnę, aby więź, – między nami
mogła wzrastać, – byśmy czystym sercem mogli czekać Pana.
4. Niech Jezus da nam wzrost – i napełni
wszelkim dobrem, – by modlitwa nasza była miła Bogu.
(Ex607/389, O113, PCh32)
145 Dziękujmy zawsze za wszystko Bogu Ojcu
Ant. Dziękujmy
zawsze za wszystko Bogu Ojcu – w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa!
1. Z radością dziękujmy Ojcu, – który nas
uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. – On uwolnił nas spod
władzy ciemności – i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna.
2. On jest obrazem Boga niewidzialnego, –
Pierworodnym wobec każdego stworzenia, – bo w Nim zostało wszystko stworzone –
i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.
3. Wszystko przez Niego i dla Niego
zostało stworzone, – On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie – i
On jest głową Ciała Kościoła, – On jest Początkiem, Pierworodnym spośród
umarłych.
4. Zechciał Bóg, by w Nim zamieszkała
cała Pełnia, – i aby przez Niego znów pojednać wszystko ze sobą: – to, co na
ziemi i to, co w niebiosach, – wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża.
(Ef 5,20; Kol 1,12–20; Ex324/143)
146 Dzisiaj w Betlejem
1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w
Betlejem, – wesoła nowina, – że Panna czysta, że Panna czysta, – porodziła
Syna. – Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, – Anieli grają, Króle witają, –
Pasterze śpiewają, bydlęta klękają, – cuda, cuda ogłaszają.
2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko
piastuje – i Józef święty i Józef święty Ono pielęgnuje. – Chrystus się
rodzi...
3. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce
Panna Syna rodzi, – przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi. –
Chrystus się rodzi...
4. I Trzej Królowie i Trzej Królowie od
wschodu przybyli – i dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli. – Chrystus się
rodzi...
5. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my
przywitać Jezusa, – Króla nad królmi, Króla nad królmi uwielbić Chrystusa. –
Chrystus się rodzi...
6. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon
dziś, nasz wieczny Panie, – któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie.
– Chrystus się rodzi...
7. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony
Boże nieskończony, – wsławimy Ciebie, wsławimy Ciebie Boże niezmierzony. –
Chrystus się rodzi...
(A247, Ex303, L86, Siedl.38)
147 Dziś Chrystus Król wiecznej chwały
1. Dziś Chrystus, Król wiecznej chwały, – wiedzie triumf okazały; – ozdobny w ślicznej koronie, – odbiera cześć na Syjonie. – Alleluja, alleluja.
2. Śmierci, gdzież moc teraz twoja? –
Kędy twa, szatanie zbroja? – Nadszedł mocniejszy zbrojnego – Mocarza i wziął
łup jego. – Alleluja...
3. Jezu mój, na wieczne lata, – Tyś
ozdobą tego świata: – z łaski przypuść nas do swego – zwycięstwa
nieśmiertelnego. – Alleluja...
4. Chwała wiecznemu Królowi, – Bogu Ojcu
i Synowi; – chwała Duchowi Świętemu, – Jednemu Bogu naszemu. – Alleluja...
(L195, Siedl.167)
148 Dziś jest czas, by oddać Bogu chwałę
1. Dziś jest czas, by oddać Bogu chwałę,
– w tej świątyni, – którą my jesteśmy sami.
Ref. Więc otwórz serce swe i zacznij wielbić Go. – Jego chwała wnet wypełni miejsce to. — /: Chwała, cześć ! (Chwalmy Go !) /bis
2. Bóg przebywa w chwale swego ludu. – On
pragnie, aby wielbić Jego Imię.
(O114, PCh33)
149 Dziś Kościele żyjącego Boga wstań
1. Jesteśmy ludem nabytym cenną Krwią, –
w radości Bogu oddajemy cześć. – Gdy głosimy Bożą wielkość, – Majestat Jego i
moc, – to niszczymy moc szatana na ziemi tej!
2. Uwielbiajmy Jego chwałę dzień po
dniu, – w radości Bogu oddawajmy cześć. – Gdy głosimy Jego wierność – i
miłosierdzia dar, – to niszczymy moc szatana na ziemi tej!
Ref. Dziś
Kościele żyjącego Boga wstań! – Bóg królem całej ziemi jest! – Żadne moce ni
zwierzchności – nie wzruszą nas nigdy już! – Gdy stajemy w jedności – nikt nas
już nie rozdzieli, – bo stajemy razem, gdzie nasz Bóg!
3. Ogłaszamy mocom zła na świecie tym: –
wasz czas już kończy się! – Nasz Bóg nam dał zwycięstwo – i my, Jego Kościół
dziś, – niszczymy moc szatana na ziemi tej!
4. Zatem cały ludu Pana teraz wstań! –
Uwierz mocy Słowa, które daje Bóg. – Bo szatan jest pokonany – i zastępy jego
też, – kiedy Kościół przyjmuje Bożą moc!
Ref. Dziś
Kościele...
(O115, PCh34)
150 Gdy Boży Duch wypełnia mnie
1. Gdy Boży Duch wypełnia mnie, – jak Dawid śpiewać chcę. /bis.
Jak Dawid, jak Dawid, – jak Dawid śpiewać chcę. /bis
2. Gdy Boży Duch wypełnia mnie, – jak
Dawid klaskać chcę...
3. Gdy Boży Duch wypełnia mnie, – jak
Dawid wielbić chcę...
4. Gdy Boży Duch wypełnia mnie, – jak
Dawid skakać chcę...
(O117)
151 Gdybyś wiarę tak maleńką miał
Gdybyś wiarę tak maleńką miał, –
jak ziarenko u gorczycy jest, – powiedziałbyś tej górze: „Przenieś się” – a z
hukiem by przeniosła się. /bis
(O118)
152 Gdy idziemy poprzez świat, chwalmy Boga
1. Gdy idziemy poprzez świat, chwalmy
Boga, – w każdym miejscu, w każdy czas chwalmy Boga. – Nie ma w życiu zbędnych
dni, – każda chwila ważna jest, – w każdej zobacz Bożą myśl.
Ref. Bo Bóg naszym Ojcem, bo Bóg kocha nas, – On szlak nam wyznacza i sam prowadzi nas.
2. Gdy nam szumi górski las, chwalmy
Boga, – gdy widzimy dobry film, chwalmy Boga. – Gdy przychodzą miłe dni, – to
radosne dobro chwal, – które Bóg przeznaczył ci.
3. Gdy cierpienia przyjdzie czas, chwalmy
Boga, – kiedy wszystko złości nas, chwalmy Boga. – Gdy przychodzą smutne dni, –
przyjmij trudne dobro też, – które Bóg przeznaczył ci.
(A506, O119)
153 Gdy kiedyś Pan powróci znów
1. Gdy kiedyś Pan powróci znów, – gdy
kiedyś Pan powróci znów. – Obyśmy też tam byli, – gdy kiedyś Pan powróci znów.
2. Gdy święci swój opuszczą grób...
3. Gdy Boga tron otoczą w krąg...
4. Gdy księgę swą otworzy Bóg...
5. Gdy po imieniu wezwie Pan...
6. Gdy ucztę nam zgotuje Bóg...
7. Gdy zabrzmi pieśń: alleluja...
(O120, PCh37)
154 Gdy Pan odmienił los Syjonu
1. Gdy Pan odmienił los Syjonu, – byliśmy
jak we śnie.
2. Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, –
a język pełen radości.
3. Wtedy mówiono między narodami: –
wielkie rzeczy im Pan uczynił.
4. Pan uczynił z nami wielkie rzeczy, –
staliśmy się radośni.
5. Odmień nasz los, o Panie, jak odmieniasz bieg strumieni.
Niech ci, którzy we łzach sieją – z radością zbierają swój plon. /bis
(Ps 126; B5, O121)
155 Gdy się Chrystus rodzi
1. Gdy się Chrystus rodzi i na świat
przychodzi. – Ciemna noc w jasności promienistej brodzi: – Aniołowie się
radują, – pod niebiosy wyśpiewują! – Gloria, gloria, gloria, in excelsis Deo!
2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych
strzegli, – aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, – bo się narodził Zbawiciel,
– wszego świata Odkupiciel. – Gloria...
3. „O niebieskie duchy i posłowie nieba, –
powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; – bo my nic nie pojmujemy, – ledwo
od strachu żyjemy.” – Gloria...
4. „Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię
zrodzone, – w pieluszki powite, w żłobie położone; – oddajcie Mu pokłon boski,
– On osłodzi wasze troski.” – Gloria...
5. A gdy pastuszkowie wszystko
zrozumieli, – zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli, – i zupełnie tak zastali, –
jak Anieli im zeznali. – Gloria...
6. A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, – iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, – padli przed Nim na kolana – i uczcili swego Pana. – Gloria...
(A249, Ex/304, L87, Siedl.39)
156 Gdy w ciemnościach bez Pana chodziłem
1. Gdy w ciemnościach bez Pana chodziłem,
– usłyszałem Jego głos. – Gdy bez Niego przez życie kroczyłem, – Zbawca lepszy
obiecał mi los.
Ref. On
szczęściem mym i mą pieśnią, – On Panem i Bogiem mym. Jezu do końca życia – ja
pragnę pozostać Twym.
2. Gdy nadejdzie mój Zbawca w obłokach, –
z wielką czcią wśród anielskich pień, – wtedy przyjmie mnie chętnie do Siebie,
jak cudowny będzie to dzień.
(O122)
157 Gdzie miłość wzajemna i dobroć
Ant. Gdzie
miłość wzajemna i dobroć, – tam znajdziesz Boga żywego.
1. W jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa, – weselmy się w Nim i radujmy.
2. Z pokorą szczerą miłujmy Boga,
– i czystym sercem miłujmy się nawzajem.
(2) Z pokorą szczerą kochajmy Boga, –
z czystego serca miłujmy się nawzajem.
Ant. Gdzie
miłość wzajemna i dobroć, – tam znajdziesz Boga żywego.
3. Skoro wszyscy tu się gromadzimy, – strzeżmy się tego, co nas rozdziela.
(3) Skoro się wszyscy tu gromadzimy, – strzeżmy się tego, co nas rozdziela.
4. Niech ustaną wszystkie gniewy i spory, – a pośrodku nas niech będzie Chrystus. – Ant.
(4) Niech ustaną gniewy i spory, – a pośrodku nas niech będzie Chrystus. – Ant.
5. Obyśmy oglądali Twoje oblicze Chryste Boże, – razem ze świętymi, w chwale Twego królestwa.
6. To będzie naszą radością czystą i bez granic – przez nieskończone wieki wieków. Amen. – Ant.
(A124, Ex33/390, L181, O123, Siedl.570)
158 Gdzie znajdziemy tyle chleba
Ref. Gdzie
znajdziemy tyle chleba, – aby nakarmić całą rzeszę, – gdzie znajdziemy tyle
chleba, – tego nie wiemy jeszcze.
1. Ja posiadam tylko kilka chlebów, – ja
posiadam tylko dwie ryby, – ja posiadam jeden grosz tylko, – a ja mam puste
ręce.
2. Ja maluję oraz piszę wiersze, – ja
natomiast grywam na gitarze, – ja zaś piszę i myślę dużo, – a ja nie umiem
niczego.
3. O mnie mówią, że jestem przystojny, –
ja zaś jestem inteligentny, – ja natomiast jestem przebiegły, – a ja wciąż
jestem nijaki.
Ref. Bóg
nam ofiarował tyle chleba, – byśmy nakarmili całą rzeszę, – Bóg nam ofiarował
tyle chleba, – a da nam jeszcze więcej.
(B22, O124)
159 Gloria, gloria zawołajmy
1. Gloria, gloria, zawołajmy, – gloria,
gloria zaśpiewajmy. – Chwała bądź na wysokości, – a pokój ludziom w niskości, –
pokój ludziom w niskości.
2. Pokłon złóżmy z pasterzami, – nućmy
zgodnie z Aniołami: – Chwała bądź...
3. Adorujmy wcielonego – Syna Boga
przedwiecznego: – Chwała bądź...
4. Całym sercem się radujmy, – z całej
duszy wyśpiewujmy: – Chwała bądź...
(L88, Siedl.40)
160 Głos wdzięczny z nieba wychodzi
1. Głos wdzięczny z nieba wychodzi, –
Gwiazdę nam nową wywodzi, – która rozświeca ciemności – i odkrywa nasze złości.
2. Z różdżki Jesse kwiat zakwita, – który
zbawieniem świat wita; – Pan Bóg zesłał Syna swego, – przed wieki narodzonego.
3. Ojcowie tego czekali, – Prorocy
przepowiadali, – że się Bóg światu miał zjawić, – od śmierci człeka wybawić.
4. Wnet Anioł Pannie zwiastował, – o czym
Prorok prorokował: – iż miał powstać Syn zacnego – plemienia Dawidowego.
5. Weselcie się ziemskie strony! –
Opuściwszy niebios trony, – Bóg idzie na te niskości, – z niewymownej swej
litości.
6. Weselcie się wszyscy Święci – i wy
ludzie smutkiem zdjęci; – idzie na świat Odkupiciel, – strapionych wszystkich
Zbawiciel.
(Ex/339, L54, NT130, Siedl.5)
161 Głoś Imię Pana
1. Głoś Imię Pana, Króla Wszechmocy i
chwały, – złącz się z chórami – niebios zastępów wspaniałych. – Harfa i róg
niech zagra: „Któż jest jak Bóg!” – by krańce ziemi słyszały.
2. Głoś Imię Pana, – On twoim losem
kieruje, – na skrzydłach niesie, – jak orzeł się opiekuje. – Daj Mu swą dłoń, –
w przygodzie zawołaj doń, – On cię od zła zachowuje.
3. Głoś Imię Pana, – razem ze wszystkim,
co żyje, – On twoim światłem, – Jemu niech serce twe bije. – On życiem twym, –
wdzięczności śpiewaj Mu hymn – teraz i na wieki. Amen.
(A125, Ex34/391, NT92, O128, Siedl.471)
162 Godzien jesteś
1. Godzien jesteś, godzien jesteś, –
Panie i Boże nasz, – godzien jesteś przyjąć chwałę, – chwałę, cześć i moc. –
Ponieważ Ty wszystko stworzyłeś w Swej Mocy, – wszystko stworzyłeś Ty sam – i z
woli Twojej zostało stworzone, – godzien jesteś wziąć cześć.
2. Godzien jesteś, godzien jesteś, –
Zbawco, Baranku nasz, – godzien jesteś przyjąć chwałę, – chwałę, mądrość, moc.–
Ponieważ zostałeś zabity za lud Twój, – wszystkich zbawiłeś Ty sam, – i przez
Krew Twoją nabyłeś ich Bogu, – godzien jesteś wziąć cześć.
3. Godzien jesteś, godzien jesteś, –
Panie i Boże nasz, – godzien jesteś, godzien jesteś, – Zbawco, Baranku nasz. –
Odebrać dziś chwałę i mądrość i wdzięczność, – błogosławieństwo i moc; – Bóg
nasz niech przyjmie potęgę na wieki. Amen. Amen.
(Ap 4,11; Ap 5,9–10.12; Ap 7,10.12; DN29, Ex326/144, O129, PCh38)
163 Godzien, o godzien
1. Godzien, o godzien jest nasz Pan. –
Godzien, aby przyjąć cześć – i uwielbienia pieśń. — Godzien, o godzien jest
nasz Pan. – Godzien, aby przyjąć cześć – i uwielbienia pieśń.
Ref. Śpiewajmy:
„Alleluja” przed Baranka tronem, – wielbijmy Go i czcijmy, – śpiewajmy chwały
psalm. – Alleluja, chwała Barankowi, – On w walce jest Zwycięzcą, – Bóg z nami,
Król i Pan.
2. Panie mój, Tyś droższy nad srebro, –
ponad złoto cenniejszy skarb. – Czym przed Tobą jest piękno diamentów, – czyż
może Ci coś dorównać, Panie mój ?
(Ap 4,11;7,12; Ex/145, O130, PCh39, PCh99)
164 Golgoto, Golgoto, Golgoto
1. Golgoto, Golgoto, Golgoto! – W tej
ciszy przebywam wciąż rad, – w tej ciszy daleki jest świat. – Ty koisz mój ból,
usuwasz mój strach, – gdy widzę Cię, Zbawco, przez łzy.
Ref. To
nie gwoździe Cię przybiły, – lecz mój grzech. – To nie ludzie Cię skrzywdzili,
– lecz mój grzech. – To nie gwoździe Cię trzymały , – lecz mój grzech. – Choć
tak dawno to się stało widziałeś mnie.
2. Golgoto, Golgoto, Golgoto! – Ja widzę
Cię Jezu mój tam, – jak wiele masz sińców i ran. – Miłości Twej moc zawiodła
Cię tam, – uwolnić mnie z grzechów i win.
3. Golgoto, Golgoto, Golgoto! – Wspominam
tak często ten dzień, – Golgotę i słodki jej cień. – Przyszedłem pod krzyż z
ciężarem mych win, – uwolnił mnie tam Boży Syn.
(O131)
165 Hej kolęda, kolęda
1. W grudniowe noce, w zimowe noce, –
Dzieciątko Boże z zimna dygoce. – Idzie przez pola pokryte szronem, – wiatr Mu
wydzwania piosnki znajome.
Ref. Hej
kolęda, kolęda, hej kolędy to czas. – Kto ogrzeje rączęta, kto schronienie Mu
da?
2. Tyle tych domów i okien tyle, – może
Go schronią choćby przez chwilę, – może przygarną do serca ludzie, – może
nakarmią, nim dalej pójdzie?
3 Świeczki się jarzą w świerkach
zielonych – i złote gwiazdy wieńczą korony, – bo zewsząd dzwoni kolęda święta,
– lecz o Nim, o Nim nikt nie pamięta.
(O132)
166 Hejnał wszyscy zaśpiewajmy
1. Hejnał wszyscy zaśpiewajmy, – cześć i
chwałę Panu dajmy, – nabożnie k'Niemu wołajmy.
2. Mocny Boże z wysokości, – Ty światłem
swej wszechmocności – rozpędź piekielne ciemności.
3. Jużci ona noc minęła, – co wszystek
świat ucisnęła, – a początek z grzechu wzięła.
4. Na to Boży Syn jedyny, – by ciemności
zniósł i winy, – w żywot zstąpił świętej Panny.
5. Temu Bóg dał nas w opiekę, – by
czartowską zniósł z nas rękę – i piekielną odjął mękę.
6. Ten łaskawie nas przyjmuje, – z
wiecznych ciemności wyjmuje, – światłość zbawienną gotuje.
7. Boże, prawdziwa światłości, – Ty
oświeć nasze ciemności, – wiodąc do swojej jasności.
(A218, Ex341, L55, Siedl.8)
167 Hevenu Shalom alehem
1. Hevenu Shalom alehem. – Hevenu Shalom alehem. – Hevenu Shalom alehem.
Ref. Hevenu Shalom, Shalom, Shalom alehem.
2. A pokój niech będzie z nami /3x
3. E sia la pace con noi /3x
4. Et la paix soit avec nous /3x
5. Y sea la paz con nosotros /3x
6. Und sei der Friede mit uns /3x
7. And the peace be with us /3x
8. Äŕ ěčđ âńĺăäŕ áóäĺň ń íŕěč /3x
9. A pokoj nech vždy je s nami /3x
10. Głosimy pokój dla świata, – Śpiewamy
pokój dla świata. – Niech nasze życie będzie radosne, – a pozdrowienie: „Pokój”
niech połączy nas.
(O133, Z23)
168 Hosanna...na niebiosach
1. Hosanna, hosanna, hosanna na
niebiosach ! /bis – Sławić chcemy Cię
wciąż z radością i czcią, – wywyższony bądź Boże nasz, – hosanna niechaj ciągle
brzmi!
2. Chwała, chwała, Królowi królów chwała,
cześć ! /bis – Sławić chcemy Cię
wciąż z radością i czcią, – wywyższony bądź Boże nasz, – Królowi królów chwała,
cześć!
(O134, PCh41)
169 Hosanna...Panu chwał
Hosanna, hosanna, hosanna Panu
chwał. – Wielbimy, wielbimy, wielbimy Pana chwał.
(O135)
170 Idzie Jezus
1. Idzie Jezus, spójrz jak kroczy On po
wodzie, – podnosi cię i pomaga ci stać. – Idzie Jezus, – On jest Panem tych
spienionych fal. – Idzie Jezus, – On prowadzi mnie.
2. Idzie Jezus... On kieruje mną.
3. Idzie Jezus... On kocha mnie.
4. Idzie Jezus... On pociesza mnie.
5. Idzie Jezus... On umacnia mnie.
6. Idzie Jezus... On uświęca mnie.
7. Idzie Jezus... On uwalnia mnie.
8. Idzie Jezus... On przenika mnie.
9. Idzie Jezus... On zbawia mnie.
(O138)
171 Idzie mój Pan
Idzie mój Pan, idzie mój Pan. – On
teraz biegnie, by spotkać mnie. /bis – Mija góry, łąki, lasy, – by komunii stał
się cud – On chce chlebem nas nakarmić, – by nasycić życia głód.
(NT106, O139, PCh43)
172 Idźcie już stąd na ulice
Ref. [A-a-a-a.
– A-a-a-a.] – Idźcie już stąd na ulice, – na place waszych miast. – Idźcie do
moich przyjaciół, – przywróćcie im światło gwiazd. – Do wszystkich dzieci światłości,
– którym zagraża zła moc, – do dzieci Bożej miłości, – ogarniętych przez noc.
Idźcie już stąd na ulice, – by rozdawać Mą miłość co dzień! – A-a-a-a. –
A-a-a-a.
1. Gdym odchodził z tego świata,
poleciłem wam, – aby brat miłował brata, – kto z was słuchać mnie chciał ? –
Dzisiaj znowu widzę ludzi, – którym rozpacz ściska pięść, – albo zły, bolesny
płacz podnosi pierś.
2. Gdym odchodził z tego świata, dałem
poznać wam – sprawiedliwość Mego Ojca, – kto z was dzielić ją chciał ? –
Dzisiaj znowu widzę ludzi, – ogarniętych przez strach, – których nie chce
pokrzepić nikt, – choć sił im brak.
3. Gdym odchodził z tego świata, –
zostawiłem wam – moje słowa pełne światła, – kto z was pełnić je chciał ? –
Dzisiaj znowu widzę ludzi, – co samotnie niosą krzyż, – a przyjazna, pomocna
dłoń nie wesprze ich.
(Ex608/581, O136)
173 Idźcie na cały świat
Ref. Idźcie
na cały świat i nauczajcie wszystkie narody !
1. Żniwo wprawdzie wielkie, ale
robotników mało. – Proście więc Pana żniwa, – żeby wyprawił robotników na żniwo
swoje.
2. Nie wyście Mnie wybrali, – ale Ja was
wybrałem – i przeznaczyłem was na to, – abyście szli i owoc przynosili.
3. To wam przykazuję, – abyście się
wzajemnie miłowali. – Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami Moimi, – jeśli
będziecie się wzajemnie miłowali.
4. Jak Ojciec Mnie posłał, – tak i ja was
posyłam. – Weźmijcie Ducha Świętego – i bądźcie Moimi świadkami aż po krańce
ziemi.
5. Przyszedłem ogień rzucić na ziemię
– i jakże pragnę, żeby on zapłonął. – Duch Święty, którego Ojciec pośle w Moim
imieniu, – On będzie świadczył o Mnie.
(A126, Ex35/393, O137, Siedl.472)
174 Idź i obmyj się w sadzawce Siloe
1. Kiedy byłem tak bardzo ślepy, – Ty powiedziałeś mi: /bis
Ref. Idź i obmyj się w sadzawce Siloe. /bis
2. Kiedy byłem tak bardzo daleko, – Ty powiedziałeś mi: /bis
3. Kiedy dobra od zła nie odróżniałem. – Ty powiedziałeś mi: /bis
4. Kiedy byłem tak bardzo grzeszny. – Ty powiedziałeś mi: /bis
(O140)
175 Idź, ogłoś to po górach
Ref. Idź,
ogłoś to po górach, – wszystkim dolinom ogłoś rad. – Idź, ogłoś to po górach, –
że Zbawca przyszedł na świat.
1. Gdy byłem jeszcze grzeszny, – modliłem
się, by Bóg – ukazał mi Swą drogę, – sprowadził z błędnych dróg.
2. Zacząłem szukać Zbawcy, szukałem dzień
i noc, – On widział me pragnienia, – okazał Swoją moc.
3. Bóg zrobił mnie strażnikiem, – bym
murów miasta strzegł. – Gdy skończę swoją pracę, – na drugi przejdę brzeg.
(A516, O141)
176 Jahwe, ja wiem, jesteś tu
Ref. Jahwe,
ja wiem, jesteś tu, – przy mym boku dzień po dniu. – Ochraniasz mnie od zła – i
prowadzisz mnie drogą odwieczną.
1. Ty przenikasz mnie, Panie i znasz. –
Czy siedzę, czy stoję, zawsze wiesz. – Twoja dłoń jest nade mną, – odsuwa
śmierci cień, – chroni mnie przed złem.
2. Gdzie przed Twoją miłością uciec mam?
– Gdybym wstąpił do nieba, będziesz tam. – Czy na skrzydłach jutrzenki, – czy
na krańcu mórz, – tam bym znalazł Cię.
3. To Ty sam utworzyłeś mnie, – moje
serce i myśli wszystkie znasz. – Zanim słońce ujrzałem, – Ty utkałeś mnie w
łonie matki mej.
4. Jak wspaniałe są dzieła Twoich rąk, –
jak głębokie są, Panie, myśli Twe. – Gdybym wszystkie policzył, – a więcej ich,
niż gwiazd, – znów bym znalazł Cię.
(Ps 139; O142, PCh45)
177 Jahwe jest moją mocą
1. Jahwe jest moją mocą, On źródłem
męstwa, – Jemu zawdzięczam moje ocalenie, – On Bogiem moim, uwielbiać Go będę,
– On Bogiem Ojca mego, będę Go wywyższał.
2. Któż jest pośród bogów równy Tobie,
Jahwe, – w blasku świętości, któż Ci jest podobny? – Straszliwy w czynach, cuda
działający, – prawicę Swą wyciągnąłeś, pożarła ich ziemia.
3. Wiodłeś Swą łaską lud oswobodzony, –
zaprowadziłeś w święte Swe mieszkanie. – Wieść tę narody przyjęły ze drżeniem,
– truchleją z trwogi mieszkańcy Kanaanu.
4. Wprowadziłeś, osadziłeś – na górze
Twej chwały, – w miejscu, któreś uczynił – Swoim mieszkaniem. – W świątyni,
którą założyły Twoje ręce – Jahwe jest Królem na zawsze, na wieki.
5. Jahwe jest moją mocą, On źródłem
męstwa, – Jemu zawdzięczam moje ocalenie, – On Bogiem moim, uwielbiać Go będę,
– On Bogiem Ojca mego, będę Go wywyższał.
(Wj 15; B9, O143)
178 Jaka radość, czuję bliskość Pana
Ref. Jaka
radość, czuję bliskość Pana, – moje serce dźwięczy szeptem słów, – modlitwa
płynie z moich warg, – w mojej duszy zamieszkał Pan.
1. Przybądźcie wszyscy, śpiewajmy Panu
– radosną pieśń dziękczynienia, – oblicze Jego czcijmy, – śpiewajmy Panu
psalm.
2. Nasz Bóg jest wielki, to w Jego dłoni
– są szczyty gór, krańce ziemi – i morze, które szumi, On stworzył cały świat.
3. Klęknijmy przed Nim, pochylmy głowy, –
oddajmy cześć Stwórcy swemu: – jesteśmy Jego ludem, owcami Jego łąk.
(O144)
179 Jakaż to gwiazda
1. Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie, – gwiazda nowego imienia ? – Mędrcy wołają: „Ciesz się narodzie, – to gwiazda twego zbawienia.” – Biegną Królowie za jej promieniem – a za Królami tłum ludu; – bo im ta gwiazda świeci zbawieniem, – bo im zwiastuje cud cudu.
2. Ten, co nam później miał być
przykładem – w miłości i poświęceniu, – dziś niezgłębionych wyroków śladem –
zrodzon w nędzy, poniżeniu. – W garstce barłogu skrył świętą głowę, – palmę
światłości męczeństwa, – co światu życie miała dać nowe, – nad błędem odnieść
zwycięstwa.
3. Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła – do Chrystusowej kołyski, – niech nas do Twego prowadzi żródła, – światowe przyćmi połyski. – Do ostatniego życia zaniku – Boskiego światła udziela, – byśmy tam zaszli po jej promyku, – do świętych stóp Zbawiciela.
(Ex/305, L89, Siedl.41)
180 Jak Cię zrozumieć, Tajemnico
1. Jak Cię zrozumieć, Tajemnico, – co
spełniasz się każdego dnia ? – Po stokroć i po razy tysiąc – Bóg nam w ofierze
Siebie dał.
Ref. Myśmy
niegodni ofiary tej, myśmy niegodni. – Boże, chcąc pojąć, zrozumieć Cię, –
trzeba się modlić, trzeba się modlić, trzeba się modlić.
2. Tyś wybrał drogę pełną cierni, – choć
miałeś tron u nieba bram – I stałeś się jak my - śmiertelny, – by życie Swoje
oddać nam.
3. Za nasze grzechy i niestałość – Ty,
Boży Syn, Przedwieczna Myśl, – wciąż nam oddajesz Krew i Ciało, – byśmy na
wieki mogli żyć.
4. Więc, czy to w pracy, czy w spoczynku,
– będziemy z Ciebie czerpać wzór, – dziękując Tobie, Boży Synu – za mękę Twoją
i za ból.
(Ex36/394, O145)
181 Jak dobrze jest dziękować Ci, Panie
Jak dobrze jest dziękować Ci, Panie
– i śpiewać psalm Twojemu imieniu – i opowiadać rano Twoje miłosierdzie, – a w
nocy wierność Twoją przy dziesięciostrunnej harfie i lutni – i dźwięcznej
cytrze.
(Ps 92, PCh46)
182 Jak łania pragnie wody ze strumieni
Jak łania pragnie wody ze
strumieni, – moja dusza pragnie Cię. – Tylko Ty jesteś moim pragnieniem, –
zawsze chcę uwielbiać Cię. – Tylko Ty jesteś mocą mą. Twoja wola, wolą mą –
tylko Ty jesteś moim pragnieniem, – zawsze chcę uwielbiać Cię.
(Ps 42,1–2; O146, PCh47)
183 Jak miłe przybytki
1. Jak miłe przybytki nam dał wszechmocny
i dobry nasz Bóg – że sam w nich zamieszkał, wszak chciał wieczności zostawić
nam próg. – Oto nasz Boży dom! – Pokłonem uczcijmy go wraz. – Witaj nam! Tu
nasz Pan – przyjmuje nas.
2. Tu ołtarz krynicą wszech łask – gdzie
nie ma dostępu nasz wróg. – Tu cichy wszechmocny Twój blask, – By życie płynęło
bez trwóg. – Oto nasz Boży dom! – Pokłonem uczcijmy go wraz. – Witaj nam! Tu
nasz Pan – wysłucha nas.
(A127, Ex37/395, Siedl.240)
184 Jak rozpoznać mam Chrystusa
Ref. Jak
rozpoznać mam Chrystusa, – gdzie Go szukać mam? – Pomóż mi, bym Go odnalazł i
już nie był sam.
1. W modlitwie, w modlitwie mój Chrystus
jest. – W modlitwie, w modlitwie On czeka cię.
2. W Kościele...
3. W radości...
4. W miłości...
5. W pokoju...
6. W cierpieniu...
7. W człowieku...
(O147)
185 Jak wielki jest Pan
Jak wielki jest Pan, alleluja ! – Wielki jest Pan, alleluja ! – Wielki jest Pan, alleluja!
(O148, PCh50)
186 Jak wlecze się i dłuży czas
1. Jak wlecze się i dłuży czas, – gdy
myśl ku Tobie wciąż biegnie stąd. – Lecz wyruszamy już w tę noc, – by ujrzeć
tamten brzeg i ląd.
Ref. O
Kanaan, kraju mych snów, – długo trzeba ku tobie iść. – O kiedyż zobaczę Cię
znów, – czy tęsknotę mą ukoisz dziś?
2. Wokoło słychać bębnów dźwięk – i
tańczy aż do rana lud – z radości, że baranka krew – wyzwoli go i sprawi cud.
3. Niejedną jeszcze ciężką noc – gotuje
nam pustyni chłód, – lecz obłok dziwnym żarem swym – ochrania nas - wybrany
lud.
4. Szczęśliwy kiedyś przyjdzie dzień, –
niebiosa swe uchylą drzwi, – będziemy odtąd śpiewać Ci – szczęśliwy Hallel
wiecznych żniw.
(A520, O149)
187 Jakże pójdziemy za Tobą Chrystusie
1. Jakże pójdziemy za Tobą, Chrystusie, –
gdy Ty nie chodzisz naszymi drogami, – a Twoje myśli tak różne od naszych, –
miłość tak inna od naszej miłości.
2. Serca samotne błąkają się w mroku, –
szukając ścieżki wiodącej ku światłu, – więc nie zostawiaj nas samych w ciemności,
– przyjdź nam z pomocą, pielgrzymom tej ziemi.
3. Daj nam Cię poznać po chleba łamaniu,
– a wtedy pokój wypełni nam dusze, – pozostań z nami i nakarm Swym Ciałem, –
obdarz radością spotkania w wieczności.
4. Panie i Mistrzu idący wraz z nami, –
po drogach świata Ty serc naszych szukasz. – Wielbimy Ciebie i Ojca wraz z
Duchem, – Trójcę Jedyną sławimy na zawsze.
(A153, Ex208/461, O150)
188 Jam jest Chlebem Żywym
Ref. Jam
jest Chlebem Żywym, który zstąpił z nieba.
1. Ciało moje jest pokarmem, – a Krew moja jest napojem.
2. Kto pożywa Ciało i Krew moją, – ten ma
życie wieczne.
3. Kto przyjmuje Ciało i Krew moją, – ten
we Mnie, a Ja w nim mieszkam.
4. Ja go wskrzeszę w dzień ostateczny – i
będzie żył na wieki.
(J 6,35.48.54.56; Ex206/460, Siedl.241)
189 Jam jest Chleb Życia
1. Jam jest Chleb Życia, – kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął, – kto we Mnie wierzy nigdy pragnąć nie będzie. – Nikt nie może przyjść do Mnie, – jeśli go nie pociągnie Ojciec.
Ref. A
Ja go wskrzeszę, – a Ja go wskrzeszę, – a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
2. Chlebem, który Ja dam – jest
Moje Ciało za życie świata. – Jeśli kto spożywa ten Chleb, –
będzie żył na wieki, – będzie żył na wieki.
3. Ja jestem Zmartwychwstaniem, – Ja jestem Życiem, – kto we Mnie wierzy, – choćby i umarł, – żyć będzie na wieki.
(J 6,35.44.51; 11,25; DN55, Ex207/459, O151)
190 Jam nie godzien, Panie
Ref. Jam
nie godzien, Panie, tego, coś mi dał: – takiego, jak jestem, Tyś ukochać
chciał. – Nic nie mam swojego, – wszystko z ręki Twej, – ale mnie samego przyjąć
chciej.
1. Jestem jak pył ziemi, który niesie
wiatr, – jakby padający z nieba w ziemię grad. – Jestem jak rozbity przez
wichurę dzban, – gdy nie stoisz przy mnie, Ty, mój Bóg i Pan.
2. Przeciw moim wrogom Ty mi dajesz moc,
– z Tobą mi nie straszna nawet śmierci noc. – Czuję, żeś tu blisko, żeś mi
pomóc chciał, – choć nie jestem godzien tego, coś mi dał.
(O152)
191 Ja, Pan Bóg twój
Ref. Ja,
Pan Bóg Twój, ująłem cię za prawicę, – mówiąc do ciebie: – Nie lękaj się,
przychodzę ci z pomocą. – Nie bój się, robaczku Jakubie, – nieboraku Izraelu: –
Ja cię wspomagam, wyrocznia Pana – i Ja jestem twym Odkupicielem, –
Odkupicielem, aaa... – Odkupicielem, aaa...
1. Nędzni i biedni szukają wody, – a
język ich wysechł już z pragnienia. – Lecz Ja, Pan, wysłucham ich, – nie
opuszczę ich Ja, Bóg Izraela.
2. Każę wytrysnąć rwącym strumieniom – na
suchych, nagich wzgórzach – i źródłom wód wpośrodku nizin, – by pustynię
zamienić w pojezierze.
3. Pamiętaj zawsze o Mnie, Izraelu, – żeś
sługą Moim, Jakubie. – Usunąłem Twoje grzechy jak chmurę, – wróć do Mnie, bom
cię odkupił.
(Iz 41,13–14.17–18 O153)
192 Ja, Pan, jestem świadom
Ja, Pan, jestem świadom moich planów, – jakie mam wobec was. /bis
— /: Zamiarów pełnych pokoju, a nie zagłady, – by wam zapewnić przyszłość, – jakiej oczekujecie. /bis
(Jer 29,11 O154)
193 Jasnogórska można Pani
1. Jasnogórska można Pani, Maryjo ! – Święta Matko Chrystusowa, Maryjo ! – My, Twe dzieci i poddani, – w wiarę ojców zasłuchani, – wyznajemy dziś na nowo, – żeś Ty Polski jest Królową, Maryjo !
2. Imię Twe Bogurodzica, Maryjo ! –
pieśnią w dziejach naszych słynie, Maryjo ! – Radość niesie polskiej duszy, –
grzeszne serce łaską kruszy, – budzi wiarę i nadzieję – i miłością w nas
goreje, Maryjo !
3. Spoza wotów i hejnałów, Maryjo ! –
zejdź na ziemię, o, łaskawa, Maryjo ! – Niech opieka Twoich dłoni, – przed
niewiary grzechem broni. – Przemień dusze, serca, czyny, – miłosierdziem swego
Syna, Maryjo !
4. Tyś nam tarczą i ochroną, Maryjo ! – Z
berłem władczym i koroną, Maryjo ! – Bóg przez Ciebie nas wysłucha – w Imię
Ojca, Syna, Ducha. – Prowadź, Matko, swoje dzieci, – w wiary nowe tysiąclecie,
Maryjo !
(A379, Ex507/535, L356, O155, Siedl.301)
194 Ja wierzę, że to Jezus
1. Ja wierzę, że to Jezus; – wierzę, że On Synem Boga jest. – On zmarł i powstał, aby żyć – i za cenę śmierci życie dał. – Wierzę, że jest tu teraz (On tu teraz jest), – stoi pośród nas. – Ma moc nas teraz uzdrawiać (uzdrowienia moc), – ma przebaczenia dar.
2. Ja wierzę Tobie, Panie, – wierzę, że
Tyś Synem Boga jest. – Zmarłeś i powstałeś, aby żyć – i za cenę śmierci życie
dać. – Wierzę, że tutaj jesteś (Ty jesteś tu),– stoisz pośród nas. – Masz moc
nas teraz uzdrawiać (uzdrowienia moc), – masz przebaczenia dar.
(O156, PCh49)
195 Jeden chleb
1. Jeden chleb, co zmienia się w
Chrystusa Ciało, – z wielu ziaren pszenicznych się rodzi. – Jedno wino, co się
Krwią Chrystusa stało – z soku wielu winnych gron pochodzi.
Ref. Jak
ten chleb, co złączył złote ziarna, – tak niech miłość złączy nas ofiarna. –
Jak ten kielich łączy kropel wiele, – tak nas Chryste w Swoim złącz Kościele.
2. O Pasterzu, zgromadź w jednej Swej
Owczarni, – zabłąkane owce, które giną. – W jeden Kościół zbierz na nowo i
przygarnij, – byśmy jedną stali się rodziną.
3. Na ramiona swoje weź, o Panie, – tych,
co sami wrócić już nie mogą. – Niechaj zjednoczenia cud się stanie, – prowadź
nas ku niebu wspólną drogą.
(A154, Ex39/397, L277, O157, Siedl.242)
196 Jeden jest tylko Pan
Jeden jest tylko Pan, tutaj jest
Jego dom. – Klęknijcie wszyscy, którzy tu wchodzicie – i razem chwalmy Go. –
Miejsce to wybrał Pan, aby wysłuchać nas. –Śpiewajmy wszyscy słudzy Jego domu,
– Bogu oddajmy cześć.
(NT92, O158, PCh51)
197 Jest droga, która wiedzie nas
1. Jest droga, która wiedzie nas,
alleluja! – Do celu, gdzie się kończy czas, alleluja !
Ref. U
boku Twego kroczyć chcę i wołam: – Boże prowadź mnie! – Alle–alleluja!
Alle–alleluja!
2. I chociaż przyjdzie iść przez mrok,
alleluja! – Twa miłość wspiera każdy krok, alleluja!
3. A światło, które w dali lśni,
alleluja! – O Twej miłości mówi mi, alleluja!
(A525, O159, S34)
198 Jesteś głodny, przyjdź i Paschę...
(HAGGADA)
Ref. Jesteś głodny, przyjdź i Paschę z nami
święć, – masz pragnienie, przyjdź i Paschę z nami święć. – Wczoraj w niewoli,
zgięci pod ręką faraona, – dzisiaj wolni, z Panem naszym w Izraelu.
1. Gdyby Święty do nas nie przyszedł, –
by nas z Egiptu uwolnić, – my i nasze dzieci bylibyśmy w pętach wciąż.
2. To jest chleb udręczenia, – chleb
spożywany tam. – Nie miał czasu, by fermentować, – bo w pośpiechu zbawiał Pan.
3. Dzięki Ci, Panie, nasz Boże, – za
kraj, który nam dałeś, – za dar Prawa i Przymierza, – które z nami uczyniłeś.
4. Chwalimy i błogosławimy Tego, – który
to wszystko sprawił, – On nas z bólu do radości przeniósł, – śpiewajmy Mu:
Alleluja.
(O160, Z82)
199 Jesteś Panie winnym krzewem
1. Jesteś, Panie, winnym krzewem, – a my
Jego latorośle. – Moc czerpiemy tylko z Ciebie, – Ty w nas żyjesz Swą miłością.
Ref. Panie,
Panie, naucz nas w miłości Twojej trwać. –
Panie, Panie, naucz nas w miłości Twojej trwać.
2. Cóż trwałego poza Tobą, – człowiek
zdziała sam ze siebie? – Któż potrafi własne dobro – oblec w kształty
nieśmiertelne.
3. Ty przyjaźnią nas ogarniasz, – tak
wspaniałą i szeroką, – że wyzwala pełną radość – w sercu, które Ciebie kocha.
4. Wejdź, o Jezu, w nasze życie – głębią
łaski, mocą Słowa, – byśmy mogli owoc przynieść, – cześć i chwałę Ojcu oddać.
(A528, DN54, Ex40/398, O161)
200 Jesteś radością
1. Jesteś radością mojego życia, o–o–o
Panie mój.
Ref. Ty jesteś moim Panem, Ty jesteś moim Panem, Ty jesteś moim Panem, – na zawsze jesteś Panem mym. /bis
2. Jesteś miłością mojego życia...
3. Jesteś pokojem mojego życia...
(O162, PCh53)
201 Jeszcze się kiedyś rozsmucę
1. Jeszcze się kiedyś rozsmucę, – jeszcze
do Ciebie powrócę, Chrystusie. – Jeszcze tak strasznie zapłaczę, – że przez łzy
Ciebie zobaczę, Chrystusie.
2. I z taką wielką żałobą – będę się
żalił przed Tobą, Chrystusie. – Że duch mój przed Tobą klęknie – i wtedy serce
mi pęknie, Chrystusie.
(A530, O163)
202 Jeśli dziś Słowo Jego usłyszycie
Ref. Jeśli dziś Słowo Jego usłyszycie – nie zatwardzajcie waszego serca.
1. Przyjdźcie, wysławiajmy głośno Pana, –
chwalmy skałę naszego zbawienia. – Przystąpmy do Niego, by Mu dziękować, –
radośnie śpiewajmy pieśni i psalmy.
2. Albowiem wielkim Bogiem jest Pan, –
Wielkim Królem nad wszystkimi bogami. – W Jego ręku są głębiny ziemi, – Jego
jest morze – On je uczynił.
3. Przyjdźcie, padnijmy na twarze, – zegnijmy kolana przed Panem – który nas stworzył. – On jest naszym Bogiem, – a my jesteśmy Jego ludem, – jesteśmy Jego trzodą, którą On prowadzi, – ludem Jego pastwiska.
4. Obyście, obyście – dziś usłyszeli Mój
głos i nie zatwardzali serca, – jak w Meriba – jak w dniu Massa, na pustyni, –
gdzie wasi ojcowie wystawili Mnie na próbę – mimo, że widzieli Moje dzieła, –
zmusili Mnie do pełnienia swojej woli. – Przez lat czterdzieści odczuwałem
wstręt – do tego pokolenia – i rzekłem: „Są ludem o sercu zbłąkanym, – nie
znają moich dróg, – dlatego nie wejdą do mego odpoczynku!”
(Ps 95; B6, O164, Z40)
203 Jeśli lud Mój upokorzy się
1. Jeśli lud mój upokorzy się, – zawezwie
Imienia Mojego. – Od dróg swoich ku Mnie zwróci się – Ja wysłucham ich. – Wtedy
im przebaczę grzech, – ocalę cały ich kraj. – Wtedy im przebaczę grzech, –
ocalę cały ich kraj.
2. Ducha Mego na nowo dam im, – napełnię ich Mocą z wysoka. – A pustynię uczynię jak sad, – urodzajny sad. – Sad wyrośnie jak wielki las – i tak ocalę ich kraj. /bis
(2Krn 7,14; Iz 32,15; O165, PCh54)
204 Jeśli Pana Boga kochać chcę
1. Jeśli Pana Boga kochać chcę, – tak z
całego serca, z wszystkich sił, – to dla drugich dobrym muszę być, – bo tak sam
Pan Jezus uczył nas.
Ref. Przykazanie
nowe daję wam, – byście się wzajemnie miłowali.
2. Gdy pomogę mamie sprzątać dom, –
choremu koledze lekcje dam, – gdy potrafię z bratem w zgodzie żyć, – czynię, co
Pan Jezus zlecił nam.
3. Jeśli innym ze mną dobrze jest, – w
szkole, w domu, na podwórku też, – coraz lepszy będzie każdy dzień, – bo tam,
gdzie jest miłość, Pan Bóg jest.
(A531, O166)
205 Jeśli smutek w sercu masz
Jeśli smutek w sercu masz, –
Jezusowi to powiedz. – On rozjaśni twoją twarz, – w serce radość ci da. –
Przyjacielem wiernym On, – nie zwlekając daj Mu dłoń. – Pokój, radość możesz
mieć, – jeśli tylko sam chcesz.
(O167)
206 Jezu Chryste Panie miły
1. Jezu Chryste, Panie miły, – o Baranku
tak cierpliwy. – Wzniosłeś, wzniosłeś na krzyż ręce Swoje – gładząc, gładząc
nieprawości moje.
2. Płacz Go, człowiecze mizerny, –
patrząc, jak jest miłosierny. – Jezus, Jezus na krzyżu umiera, – słońce, słońce
jasność swą zawiera.
3. Pan wyrzekł ostatnie słowa, – zwisła
Mu na piersi głowa. – Matka, Matka pod Nim frasobliwa, – stoi, stoi z żalu
ledwie żywa.
4. Zasłona się potargała, – ziemia rwie
się, ryczy skała. – Setnik, setnik woła: „Syn to Boży”, – tłuszcza, tłuszcza
wierząc, w proch się korzy.
5. Na koniec Mu bok przebito, – krew
płynie z wodą obfito. – Żal nasz, żal nasz dziś wyznajem łzami, – Jezu, Jezu
zmiłuj się nad nami.
(A284, Ex/267, L143, O168, Siedl.109)
207 Jezu, ma radości
1. Jezu, ma radości, duszy mej miłości, –
drogi Jezu mój. – Kiedyż za swym Panem tęsknić już przestanę, – głos usłyszę
Twój? – Oblubieńcem Tyś jest mym, nic milszego ponad Ciebie – nie znam tu, ni w
niebie.
2. Tyś jest mym schronieniem, pod Twych
skrzydeł cieniem – nie zatrwożę się. – Niech pękają skały, drży krąg ziemi
cały, – Jezus chroni mnie. – Ani nędza, krzyż, ni śmierć, nie oderwą mnie od
Niego, – Zbawiciela mego.
3. Ustań, smutku wszelki, Pocieszyciel
wielki, – Jezus przy mnie tuż. – Miłujących Boga, choć ich gnębi trwoga, –
radość wita już. – Choć tu w znoju dźwigam krzyż, Ty położysz kres żałości, –
Jezu, ma radości.
(A129, Ex209/399, NT93, O169)
208 Jezu, mój Jezu
1. Jezu, mój Jezu dziś do Ciebie mówić
chcę, – Ty mi dajesz Swojego Ducha, uwielbiam Cię.
2. Dobry Panie, serce me z wdzięczności
drży, – Ty mi dałeś Swojego Ducha. Cześć, chwała Ci.
3. Jezu miły, czy potrafię kochać Cię ? –
Ty mnie pierwszy ukochałeś, – wciąż kochasz mnie.
4. Jezu Chryste, jam nie godzien łaski
Twej. – Pragnę pełnić wolę Twoją, wciąż wielbić Cię.
(NT141, O170, PCh55)
209 Jezusa narodzonego
1. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy, –
Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy; – oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, –
skłaniajmy swe czoło, Panu naszemu.
2. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc
wyznanie, – że to Bóg i Człowiek prawy leży na sianie; – oddajmy wesoło...
3. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję,
– że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele; – oddajmy wesoło...
4. Oddajmy za mirę miłość na dowód tego,
– że Go nad wszystko kochamy, z serca całego; – oddajmy wesoło...
5. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze
dary, – przyjmij serca, dusze nasze za swe ofiary, – byśmy kiedyś w niebie,
posiąść mogli Ciebie – posiąść mogli Ciebie na wieki wieków.
(L90, Siedl.43)
210 Jezusa ukrytego
1. Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić, – wszystko oddać dla Niego, Jego miłością żyć! – On się nam daje cały, z nami zamieszkał tu, – dla Jego Boskiej chwały życie poświęćmy Mu! – Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój, – bo tu już nie ma chleba: To Bóg, to Jezus mój !
2. Tu Mu ciągle Hosanna śpiewa anielski
chór, – a ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór. – Dzielić z nami
wygnanie Jego rozkosze są, – niechże z Nim przebywanie, będzie radością mą! –
On wie, co udręczenie; On zna, co smutku łzy, – powiem Mu swe cierpienie, bo
serce z bólu drży.
3. O niebo, mojej duszy, najsłodszy Jezu
mój, – dla mnie wśród ziemskiej suszy, – Tyś szczęścia pełen zdrój. – Tyś w
Wieczerniku siebie raz tylko uczniom dał, – w ołtarzuś się jak w niebie
powszednim chlebem stał. – Chciałbym tu być Aniołem, co śpiewa ciągle cześć, –
z rozpromienionym czołem Tobie swe serce nieść !
(A446, L279, O171, Siedl.247)
211 Jezus Chrystus jest moim zbawieniem
Ref. Jezus
Chrystus jest moim zbawieniem, – idąc z Nim nie lękam się, – bo w moim sercu
gości pewność, – że mój Pan dziś ze mną jest.
1. Wychwalam Cię, Panie, mój Boże, –
bo byłem daleko od Ciebie, – teraz znów Cię odnalazłem, – w Twoim ręku jest
życie me.
2. Biegnijcie z radością do źródeł, – do
źródeł Bożego zbawienia, – każdego dnia chwalcie Pana, – Jego Imię
wzywajcie wciąż.
3. Ogłoście całemu ludowi – wielkie
dzieła Bożej miłości – i z radością wspominajcie – jak jest wielki i święty
Pan.
4. Śpiewajcie o Stwórcy wszechrzeczy, –
niech świat cały pozna Boga, – trwaj w radości, o Syjonie, – gdyż
Zbawiciel przy tobie jest.
(B7, O172)
212 Jezus Chrystus jest Panem nad Polską
Jezus Chrystus jest Panem. – Jezus
Chrystus jest Panem. – Jezus Chrystus jest Panem nad Polską.
(O173)
213 Jezus Chrystus przyszedł na ziemię
Jezus Chrystus przyszedł na ziemię,
– przyszedł po to, by zbawić Ciebie. – I właśnie On przez Moc Swojej Krwi –
zbawienie dał, byś miał je i ty. – Czy cieszysz się ? Tak, wciąż cieszę się ! –
Alleluja, chwalę Go. – Alleluja, chwalę Go.
(O174)
214 Jezus jest tu
1. Jezus jest tu,
Jezus jest tu. – O, wznieśmy ręce wielbiąc Jego Imię, – Jezus jest tu!
2. Pan jest wśród
nas, Pan jest wśród nas. – O, wznieśmy ręce wielbiąc Jego Imię – Pan jest wśród
nas.
3. Bóg kocha nas,
Bóg kocha nas. – O, wznieśmy ręce wielbiąc Jego Imię – Bóg kocha nas.
(NT82, O175, PCh57)
215 Jezus, najwyższe Imię
Ref. Jezus,
– najwyższe Imię, – nasz Zbawiciel, Książe pokoju. – Emmanuel, Bóg jest z nami,
– Odkupiciel, Słowo Żywota.
1. Święty Bóg, Mesjasz prawdziwy, –
Jedyny Ojca Syn umiłowany. – Zgładził grzech Baranek na wieki, – królów Król i
panów Pan.
2. Księciem pokoju jest Wszechmogący Bóg,
– On źródłem wszelkich łask, – Odwieczny Ojciec nasz. – Cała władza jest w Jego
ramieniu, – królestwo pokoju wiecznie będzie trwać.
(Iz 7,14; 9,5; Mt 1,23; Flp 2,9; B31, O176, PCh60)
216 Jezus oddał za nas życie Swe
1. Jezus oddał za nas życie Swe, – Jezus kocha mnie. /bis
Ref. Kochajcie
Pana, niech żyje w was, – Zbawiciel świata po wieczny czas. – Kochajcie Pana, a
serca swe – oddajcie Jemu, gdyż kocha je, kocha je.
2. Jezus zgładził pierworodny grzech, – Jezus, Jego Krew. /bis
3. Jezus Swą miłość ofiarował nam, –
Jezus, dobroci Pan. /bis
(O177)
217 Jezus Swoją Matkę pozostawił
1. Jezus Swoją Matkę pozostawił, – byś w
swym życiu miał do kogo iść. – Ona swą opieką cię otoczy, – jeśli nie zwlekając
pójdziesz dziś.
Ref. Do
Jej stóp, do Jej stóp pochyl się, – i pozostaw swoje troski Jej, – Ona z sercem
swym matczynym – nieustannie czeka, – abyś wyznał to, co gnębi cię.
2. Nikt tak twego serca nie zrozumie, –
nikt tak kochać nie potrafi też, – nikt w miłości wytrwać tak nie umie, – jak
Madonna, zresztą o tym wiesz.
3. Wielu ludzi tutaj przybywało, – by
odszukać biegu życia treść. – A Maryja zawsze to sprawiała, – że krzyż Pana
łatwiej było nieść.
(O178)
218 Jezus, Święty, namaszczony Pan
Jezus, Jezus, Święty namaszczony
Pan, Jezus ! – Jezus, Jezus, żyje wywyższony Pan, Jezus ! – Twe Imię jak miód
na ustach mych, – Twój Duch jest jak woda duszy mej, – Twe Słowo jak lampa u
mych stóp, – Jezu, ja kocham Cię, ja kocham.
(O179, PCh59)
219 Jezu Zbawco
Jezu (Jezu), Zbawco (Zbawco), –
Boży Synu (Boży Synu), – racz zmiłować się. – Jezu (Jezu), Zbawco (Zbawco), –
Boży Synu (Boży Synu), – racz zmiłować się.
Chryste (Chryste), Zbawco (Zbawco),
– Synu Boga (Synu Boga), – racz zmiłować się. – Chryste (Chryste), Zbawco
(Zbawco), – Synu Boga (Synu Boga), – racz zmiłować się.
220 Jużem dość pracował
1. Jużem dość pracował dla ciebie,
człowiecze, – trzydzieści trzy lata na tym nędznym świecie; – pójdę, pójdę do
Jerozolimy; – co o Mnie pisano, to wszystko wykonam.
2. Już dobiega końca Me pielgrzymowanie,
– już teraz zawieram Moje nauczanie, – już chcę sprawę zbawienia dokonać, –
idźcie, ucznie Moi, wieczerzę gotować.
3. Jeszcze ja raz z wami do stołu usiędę, – chleb w Ciało, wino w Krew Mą własną przemienię, – na pamiątkę Mego umęczenia, – zakład wam zostawię Mego rozłączenia.
4. Gdzie się obrócić mam? – Już Mnie
Judasz wydał, – Mój własny apostoł wrogów na Mnie zwołał. – Pójdę Bogu w
Ogrójcu się modlić, – gdzie dla cię, człowiecze, krwią się będę pocić.
5. Zła rota pachołków już Mnie
pochwyciła, – gdzie je Judaszowa chciwość przywabiła. – Już w powrozy okrutnie
Mnie wiążą, – po ziemi Mnie włóczą, o nią uderzają.
6. Jużci Mnie przywiedli do sądu Annasza,
– odtąd Mnie powiodą aż do Kaifasza; – tam Mnie sądzą, a niesprawiedliwie, –
tam Mnie uderzają w policzek zelżywie.
7. W koronę cierniową już Mnie
przystroili, – którą Mi gwałtownie na głowę wtłoczyli. – Na Piłata wszyscy już
wołają: – „Krzyżuj, ukrzyżuj Go!” strasznie powtarzają.
8. Króla chwały na śmierć wiodą
ostatecznie. – Duszo, ty nad Zbawcą miej litość serdecznie! – Patrz, jak nogi
pod Nim się słaniają, – że już nie może iść, kaci popychają.
9. Krzyż na Mnie włożyli, na nim Mnie
położą – mordercy okrutni, gwoźdźmi Mnie przerażą. – Ręce nogi obie
wyciągnione, – i tak ciało z krzyżem w górę podniesione.
10. Jużem dla twej umarł, człowiecze,
miłości. – Patrz, jak wielkie Matka Moja ma żałości: – piastuje Mnie po śmierci
na łonie, – łzami swymi zlewa Moje martwe skronie.
(A285, Ex/268, L144, NT119, Siedl.113)
221 Już Msza święta zakończona
1. Już Msza święta zakończona, czas do domu, czas. — /: Pójdzie z nami Jezus miły, nie opuści nas. /bis
2. Poniesiemy przez ulice i w rodzinny
dom — /: dobry uśmiech dla każdego –
i pomocną dłoń. /bis
(O181)
222 Już od rana rozśpiewana
1. Już od rana rozśpiewana, – chwal o
duszo Maryję. – Cześć Jej świątkom, cześć pamiątkom, – co dzień w niebo niech
bije!
Ref. Cud
bo żywy nad podziwy, – Jej wielmożność u Boga: – Panna czysta, Matka Chrysta, –
przechwalebna, przebłoga.
2. Serce rośnij w czci rozgłośniej – i
Maryi nuć pienie, – że grzesznemu i słabemu – światu dała zbawienie.
3. Przez Cię czarta pycha starta – i na
wszystkie plemiona – Tyś otucha znów dla ducha, – Panno błogosławiona.
4. O Królowo! Tyś na nowo – światu
rozradowaniem, – z Twej opieki na wiek wieki – chwałę niebios dostaniem.
5. Bądź ochłodą i osłodą – tym, co
wiernie i stale – Twoje świątki i pamiątki – podawają ku chwale.
(A382, Ex510/538, L357, Siedl.303)
223 Każdy dzień jest zwycięstwem
Każdy dzień jest zwycięstwem, –
każdy dzień jest zwycięstwem, – każdy dzień jest zwycięstwem, – jeśli w ręce
Pana zechcesz oddać go.
(O182, PCh61)
224 Każdy dzień, nawet ten najlepszy
1. Każdy dzień, nawet ten najlepszy –
skazę w sobie ma. – Tyle razy nadchodziły – czarne chwile, złe godziny. – Ale
musi tak być, bo przecież – nasze życie jest pielgrzymką, – i dlatego
wypatrując celu, śpiewam:
Ref. Nie
jesteśmy jeszcze w Domu – dokąd poprzednicy nasi doszli za Jezusem, – więc
wpatrzeni w Niego idźmy. – Jeszcze trochę trudów – i siądziemy nad brzegiem
rzeki, – trzeba iść, bo jeszcze w Domu nie jesteśmy.
2. Aż nadejdzie dzień, gdy Jezus –
przyjdzie po mnie i zabierze stąd, – wtedy ujrzę Dom nad domy, – w którym
Ojciec czeka nas. – Tak będzie kiedyś, a teraz czuwam, – by mnie Pan nie zastał
śpiącym, – a ta myśl otuchy w drodze mi dodaje:
(O183)
225 Kiedy ci smutno i nic nie wychodzi
1. Kiedy ci smutno i nic nie wychodzi, mów:
Ref. Amen,
jak Maryja, amen, jak Maryja, – amen, widocznie Bóg tak chce. – Tak, jak
Maryja, wypełniaj wolę Boga, – i zanieś tam swój uśmiech, – gdzie często płyną
łzy.
2. Gdy z ciebie szydzą i kiedy się
śmieją, mów...
3. Kiedy w twym sercu nic więcej, prócz
bólu, mów...
(O184)
226 Kiedy nowy wstaje dzień
Kiedy nowy wstaje dzień – i gdy
słońce w cień kładzie się, – Boże Imię wielbić chcę. – Niech Imię to chwalą
dziś – wszyscy ludzie, których znam, – chwalcie Imię Jego, Pan ! – Błogosławcie
odtąd więc Imię to, – teraz i na wieki już, – chwalcie Imię Jego, Pan.
(Ps 113, 1–3; DN56, O185, PCh63)
227 Kiedy ranne wstają zorze
1. Kiedy ranne wstają zorze, – Tobie
ziemia, Tobie morze, – Tobie śpiewa żywioł wszelki: – bądź pochwalon, Boże
wielki!
2. A człowiek, który bez miary, –
obsypany Twymi dary, – coś go stworzył i ocalił, – a czemuż by Cię nie chwalił
?
3. Ledwie oczy przetrzeć zdołam, – wnet
do mego Pana wołam, – do mego Boga na niebie – i szukam Go wkoło siebie.
4. Wielu snem śmierci upadli, – co się
wczoraj spać pokładli, – my się jeszcze obudzili, – byśmy Cię, Boże, chwalili.
(A130, Ex/401, L252, NT110, O186, Siedl.474)
228 Kiedy w słońcu rozwijam żagle
1. Kiedy w słońcu rozwijam żagle, – kiedy
jestem Kainem i Ablem, – kiedy blask mnie szlachetny otoczy, – kiedy brudne mam
ręce i oczy.
Ref. Chciej mnie zrozumieć, Panie, – chciej mnie zrozumieć. – Chciej mnie odnaleźć w tłumie, – w tym ślepym tłumie, – nie wywyższyć, nie wynieść nad poziom, jak płomień, – lecz oczyścić wiatrem i wodą świadomie. — /: Zła i dobra rozdzielić w sobie ciągle nie umiem, idę z trudem naprzeciw Tobie, chciej mnie zrozumieć. /bis
2. Kiedy z Tobą rozmawiam szczerze, –
kiedy w Ciebie z uporem nie wierzę, – kiedy z Tobą w ofierze się scalam, –
kiedy niebo Twe jasne podpalam.
3. Kiedy z Tobą odnawiam dialog, – kiedy
tłukę Twych zasad Dekalog, – kiedy całą Ci wielkość odbieram, – kiedy z Tobą na
ustach umieram.
(A539, O187, S43)
229 Klaskajcie w dłonie
Ref. Klaskajcie w dłonie – wszystkie narody – Chwalcie Pana radośnie. /bis
1. Albowiem Pan nasz Wielkim Bogiem jest,
– On stworzył niebo i ziemię. – Jego są dziełem łańcuchy gór – i wody co pod
niebem są.
2. Przyjdźcie, padnijmy tam gdzie Jego
tron – i razem wychwalajmy Go.
– On tak jak
Pasterz sam prowadzi nas – przez pustyni życia twardy szlak.
(Ps 47,2; 95,3.7)
230 Kłaniam się Tobie
1. Kłaniam się Tobie, Przedwieczny Boże,
– którego niebo objąć nie może.
– Ja, proch
mizerny, przed Twą możnością, – z wojskiem Aniołów klękam z radością.
2. Tu Stwórcę mego wiarą wyznaję, –
kocham serdecznie, pokłon oddaję. – Cieszę się wielce z Twej Boskiej chwały, –
niech Ci się kłania z niebem świat cały.
3. Dziękuję za to, żeś się zostawił – w
tym Sakramencie, abyś nas zbawił.
– Za Twoje łaski
tu wyświadczone, – odbieraj od nas serca skruszone.
4. Przed tronem Twoim serca składamy, –
oto pokornie wszyscy wołamy: – „Błogosław, Panie, Swemu stworzeniu, – broń od
nieszczęścia, ciesz w utrapieniu.
5. Przed oczy Twoje nędzę stawiamy, – ratuj,
niech pomoc od Ciebie mamy. – Tyś Bogiem naszym, pięknością wieczną, – bądź i
obroną zawsze skuteczną.
6. Zostawaj z nami póki żyjemy, – w tym
Sakramencie niech Cię wielbimy.
– A gdy się
zbliży z ciałem rozstanie, – Twym świętym Ciałem zasil nas, Panie.”
(A131, Ex41/402, L282, O188, Siedl.249)
231 Kochajmy Pana
1. Kochajmy Pana, bo Serce Jego – żąda i
pragnie serca naszego. – Dla nas Mu włócznią boleść zadana; – kochajmy Pana,
kochajmy Pana!
2. O, pójdź do Niego, wszystko
stworzenie, – Sercu Jezusa złóż dziękczynienie – i twoje przed Nim zegnij
kolana; – kochajmy Pana, kochajmy Pana!
3. Pójdźcie do Niego, biedni grzesznicy,
– zmyć grzechów zmazy w Czystej Krynicy. – Nad śnieg zbieleje dusza zmazana; –
kochajmy Pana, kochajmy Pana!
4. Pójdźcie do Niego, szczęśliwe dusze, –
obmyte we łzach pokuty, w skrusze. – Już niewinności szata wam dana; kochajmy
Pana, kochajmy Pana!
(A156, Ex/464, L304, O189, Siedl.205)
232 Kościół to nie tylko dom
1. Kościół to nie tylko dom z kamieni i złota. – Kościół żywy i prawdziwy, to jest serc wspólnota: – jedno serce, jedna dusza, to jest serc wspólnota.
2. Gdzie się zbierze dwóch lub trzech
dobro mając na celu, – tam przebywa Chrystus żywy, tworząc jedność z wielu. –
Jedno serce, jedną duszę, tworząc jedność z wielu.
3. Kto się dzieli tym, co ma z potrzebującymi,
– ten wypełnia Ewangelię, – niebo czyni z ziemi, – jedno serce, jedną duszę,
niebo czyni z ziemi.
(A543, Ex42/403, O190)
233 Króla wznoszą się znamiona
1. Króla wznoszą się znamiona, –
tajemnica Krzyża błyska; – na Nim Życie śmiercią kona, – lecz z tej śmierci
życie tryska.
2. Poranione ostrzem srogim – włóczni, co
Mu bok przeszywa, – aby nas pojednać z Bogiem – krwią i wodą hojnie spływa.
3. Już się spełnia wieczne słowo –
pieśni, co ją Dawid śpiewa, – głośną na świat cały mową: Oto Bóg królował z
drzewa.
4. Drzewo piękne i świetlane, – zdobne w
cną purpurę Króla, – z dostojnego pnia wybrane, – Święte Członki niech otula.
5. O szczęśliwe, bo ramiony – dzierżąc,
waży Boskie Ciało – okup świata zawieszony – i łup piekłu odebrało.
6. Krzyżu, bądźże pozdrowiony, – o,
nadziejo Ty jedyna! – dobrym łaski pomnóż plony, – z grzesznych niech się zmyje
wina.
7. Trójco, źródłem coś żywota, – Ciebie
świat niech sławi cały. – Przez Krzyż święty otwórz wrota – do zwycięstwa i do
chwały!
(A286, Ex43/269, L147, O191, Siedl.114)
234 Król królów
Król królów, Pan panów. Chwała, – alleluja ! /bis
Jezus, Książe pokoju. Chwała, – alleluja ! /bis
(B10, O192, PCh64)
235 Królowej Anielskiej śpiewajmy
1. Królowej Anielskiej śpiewajmy, –
różami uwieńczmy Jej skroń; – jej serca w ofierze składajmy, – ze łzami wołajmy
doń:
O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, bądź Ty zawsze Matką nam ! /bis
2. Przez Ciebie, o Matko miłości, – łask
wszelkich udziela nam Bóg; – a my Ci hołd dajem wdzięczności, – upadłwszy do
Twoich nóg.
O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała: – wszelkich cnót rozlewasz woń! /bis
3. O tronie, Ty Boga wiecznego, – o
Słońce nadziei i łask, – o Różdżko przedziwna Jessego, – jak wielki cnót Twych
jest blask.
O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, bądź Ty zawsze Matką nam ! /bis
(A383, Ex511/539, L358, Siedl.304)
236 Królowi królów pląs
Królowi królów pląs, królowi królów
śpiew, – On życie za mnie dał,
– z niewoli wywiódł mnie – w Jego wolności
kroczyć chcę. – Gdy z Nim zacząłem iść, – poruszył serce me, – znalazłem życia
sens. – Chcę Panie wielbić Cię, – Tyś żywym Słowem jest, – co zbawia mnie łaską
Swą.
Zaśpiewam Ci, – zatańczę Ci, – bo Tyś wyzwolił mnie, – uwielbiam Cię, wysławiam Cię, – bo znam zwycięstwo Twe. /bis
(O193, PCh65)
237 Króluj nam Chryste
1. Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie
– to nasze rycerskie hasło. – Ono nas zawsze prowadzić będzie – i świecić, jak
słońce jasno. – Ono nas zawsze prowadzić będzie – i świecić, jak słońce jasno.
2. Naprzód przebojem, młodzi rycerze, –
do walki z grzechem swej duszy.
– /: Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty, – z
Nim w bój nasz zastęp wyruszy. /bis
3. Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie –
podnosząc w górę swe czoła.
– /: Przed nami życie rozkwita w wiośnie, – odważnie, bo Jezus woła. /bis
(L328, O194, Siedl.227)
238 Królu odwieczny
1. Królu odwieczny wszechświata – i
Zbawco całej ludzkości, – Twoje zwycięstwo nad śmiercią – otwarło łaski
podwoje.
2. Dzisiaj wstępujesz do nieba, – by
zasiąść z Ojcem na tronie; – On Ci na wieki przekazał – władanie wszelkim
stworzeniem.
3. Wszystko, co żyje na ziemi, – napełnia
otchłań i niebo, – Tobie poddane na zawsze, – przed Tobą zgina kolano.
4. Drżą aniołowie zdumieni – odmianą losu
człowieka: – ciało obmyte z przewiny – króluje w Słowie Wcielonym.
5. Ty jesteś, Chryste, radością, –
nagrodą nam obiecaną; – świata całością kierujesz, – poskramiasz złudy
doczesne.
6. Przeto prosimy Cię, Panie, – byś
wszystkim grzechy przebaczył, – serca pociągnął ku Tobie – przez łaskę z nieba
wylaną.
7. Kiedy zaś przyjdziesz nas sądzić –
wśród chmur płonących czerwienią, – daruj nam karę należną – i przywróć godność
straconą.
8. Jezu, co w niebo wstępujesz, – Niech
Ciebie z Ojcem i Duchem – śpiew odkupionych wysławia – przez całą wieczność bez
końca.
(Ex/218, L213)
239 Krzyżu Chrystusa
1. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, –
na wieczne czasy bądźże pozdrowiony! – Gdzie Bóg, Król świata całego – dokonał
życia swojego.
2. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, –
na wieczne czasy bądźże pozdrowiony! – Ta sama Krew Cię skropiła, – która nas z
grzechów obmyła.
3. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, –
na wieczne czasy bądźże pozdrowiony! – Z Ciebie moc płynie i męstwo, – w Tobie
jest nasze zwycięstwo!
(A287, Ex609/270, L145, O195, Siedl.115)
240 Krzyżu, mój Krzyżu
1. Krzyżu mój Krzyżu, com dla Ciebie
zrobił, – czym Ciebie uczciłem, albo czym ozdobił? – Ty mnie ratowałeś całe
moje życie, – a ja szykowałem gwoździe w Ciebie wbite.
2. Krzyżu, mój Krzyżu, czym Ci
wynagrodzę? – Żem stał obojętny przy Krzyżowej Drodze. – Zamiast dźwigać
ciężar, – który inni niosą, – zaparłem się Ciebie, jak Piotr ongiś nocą.
3. Krzyżu, mój Krzyżu, wiem, że mi
przebaczysz. – Tyś znakiem nadziei, nie znakiem rozpaczy. – Na Twoich ramionach
los świata spoczywa – i też los człowieka, który Ciebie wzywa.
(A288, Ex44/272, NT134, O196, Siedl.116, W16)
241 Krzyżu Święty nade wszystko
1. Krzyżu Święty nade wszystko, – Drzewo
przenajszlachetniejsze! – W żadnym lesie takie nie jest, – jedno, na którym sam
Bóg jest. – Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, – rozkoszny owoc nosiło.
2. Skłoń gałązki, Drzewo Święte, – ulżyj
członkom tak rozpiętym. – Odmień teraz oną srogość, – którąś miało z urodzenia.
– Spuść lekkuchno i cichuchno – Ciało Króla Niebieskiego.
3. Tyś samo było dostojne – nosić
światowe Zbawienie. – Przez Cię przewóz jest naprawion – światu, który był
zagubion, – który święta Krew polała,
– co z Baranka
wypływała.
4. W jasełkach leżąc gdy płakał, – już
tam był wszystko oglądał, – iż tak haniebnie umrzeć miał, – gdy wszystek świat
odkupić chciał. – W on czas między zwierzętami, – a teraz między łotrami.
5. Niesłychana to jest dobroć – za
kogo na krzyżu umrzeć. – Któż to może dzisiaj zdziałać, – za kogo swoją duszę
dać? – Sam to Pan Jezus wykonał, – bo nas wiernie umiłował.
6. Nędzne by to serce było, – co by dziś
nie zapłakało, – widząc Stworzyciela swego – na krzyżu zawieszonego. – Na
słońcu upieczonego – Baranka Wielkanocnego.
(A289, Ex/273, L146, NT122, O197, Siedl.117)
242 Kto się w opiekę
1. Kto się w opiekę odda Panu swemu, – a
całym sercem szczerze ufa Jemu, – śmiele rzec może: mam obrońcę Boga, – nie
przyjdzie na mnie żadna straszna trwoga, – żadna straszna trwoga.
2. Ciebie On z łowczych obieży wyzuje – i
w zaraźliwym powietrzu ratuje.
– W cieniu Swych skrzydeł zachowa cię wiecznie, – pod Jego pióry uleżysz bezpiecznie.
3. Stateczność Jego tarcz i puklerz
mocny, – za którym stojąc, na żaden strach nocny, – na żadną trwogę, ani dbaj
na strzały, – którymi sieje przygoda w dzień biały.
4. Stąd wedle ciebie tysiąc głów polęże,
– stąd drugi tysiąc; ciebie nie dosięże – miecz nieuchronny, a ty przedsię
swymi – oczyma ujrzysz pomstę nad grzesznymi.
5. Iżeś rzekł Panu: „Tyś nadzieja moja”,
– iż Bóg Najwyższy jest ucieczka twoja, – nie padnie na cię żadna zła przygoda,
– ani się znajdzie w domu twoim szkoda.
6. Aniołom swoim każe cię pilnować, –
gdziekolwiek stąpisz, którzy cię piastować – na ręku będą, abyś idąc drogą – na
ostry kamień nie ugodził nogą.
7. Będziesz bezpiecznie po żmijach
zjadliwych – i po padalcach deptał niecierpliwych – na lwa srogiego bez
obrazy wsiędziesz – i na ogromnym smoku jeździć będziesz.
8. Słysz, co Pan mówi: „Ten, kto Mnie
miłuje – i ze Mną sobie szczerze postępuje, – i Ja go także w jego każdą trwogę
– i nie zapomnę, i owszem, wspomogę.
9. Głos jego u Mnie nie będzie
wzgardzony, – Ja mu w przygodzie udzielę obrony. – Niech pewien będzie
szczęścia i zacności, – i lat sędziwych, i Mej życzliwości.”
(A132, Ex45/404, L253, O198, Siedl.475)
243 Ku Tobie, Miasto Święte
Ku tobie, miasto święte, – ku
tobie, ziemio Zbawiciela: – jak pielgrzymi wędrujący, – przychodzimy do Ciebie.
Jesteśmy Twoim świętym ludem, –
który dziś wędruje zjednoczony. – Przychodzisz między nas, – Twa miłość nas
prowadzi. – Ty jesteś naszą Drogą, – Tyś jest Nadzieją naszą, – Tyś jest
ubogich Bratem. – Amen. Alleluja!
(O199, Z15)
244 Ku Tobie, Panie, wznosim śpiew
1. Ku Tobie, Panie, wznosim śpiew, – znak
to, żeś znów rozkazał żyć – że Słowo Twoje żyjąc w nas, – wolnymi nam pozwala
być.
2. Złącz, Panie, miłujących Cię – złącz w
jedną drogę wiele dróg – Wszak jedna miłość wiedzie nas – i Bogiem wszystkich
jeden Bóg.
3. Ze wszech stron świata dąży lud – by
ujrzeć Ojca twarzą w twarz – na górny Syjon, w Jego dom – bo mieszkań wiele dla
nas ma.
4. Bogu, Zwycięzcy wieczny hołd – i Panu
wieków chwała brzmi, – bo w naszych sercach Święty Duch – wieczyste Sanctus
śpiewa Ci.
(A133, Ex47/406)
245 Laudato Sii
Ref. Laudato Sii, o mi Signore. – Laudato Sii, o mi Signore. – Laudato Sii, o mi Signore. – Laudato Sii, o mi Signore.
1. Niech Cię wysławia to, co stworzyłeś:
– słońce na niebie, księżyc wśród nocy, – gwiazdy świecące, wiatry gwałtowne, –
żywioły wodne, ogień gorący.
2. I siostra - matka, ta nasza ziemia, –
ta, co nas żywi i utrzymuje, – słodkie owoce, kwiaty i zioła, – i szczyty
górskie i morskie głębie.
3. Trzeba nam śpiewać Tobie, o Boże, –
trzeba nam chwalić Ciebie, o Panie, – bo to jest sensem naszego życia, – niech
ono całe będzie piosenką.
(A545, DN58, O202)
246 Lud Twój Panie
Ref. Lud
Twój, Panie, lud pielgrzymi – prosi, byś był Światłem. – Byś na drodze do
Królestwa – wzmacniał serca swoim Ciałem.– Zostań, zostań wśród nas, o Panie.
1. Chlebie Życia, Tyś sam jest naszą siłą
– i czynisz trudną drogę tak bezpieczną. – Jeśli siły na tym szlaku w nas
osłabną, – ręka Twoja niech obdarza wciąż nadzieją.
2. Twoja Krew niechaj jest napojem mocy –
i kieruje zapał kroków w Twoje ślady. – Jeśli radość gaśnie w sercach od
słabości, – Twój głos sprawi, że obudzi się w nas świeżość.
3. Twoje Ciało, o Jezu, rodzi Kościół, –
bo uczysz, żeśmy braćmi w pyle drogi. – Jeśli krzywdy niszczą światło Twej
Miłości, – z Twego serca płynie nowe przebaczenie.
(Ex48/407, O203)
247 Ludu kapłański
Ref. Ludu
Kapłański, Ludu Królewski, – Zgromadzenie Święte, Ludu Boży, – Śpiewaj Twemu
Panu.
1. Tobie śpiewamy, o Synu Umiłowany Ojca,
– uwielbiamy Cię, Mądrości przedwieczna, – Żywe Słowo Boga.
2. Tobie śpiewamy, jedyny Synu Maryi
Panny, – uwielbiamy Cię, Chrystusie, nasz Bracie, – Tyś nas przyszedł zbawić.
3. Tobie śpiewamy, Mesjaszu przyjęty
przez ubogich, – uwielbiamy Cię, o Chryste, nasz Królu, – cichy i pokorny.
4. Tobie śpiewamy, jedyny Pośredniku
ludzkości, – uwielbiamy Cię, o Prawdo i Życie, Drogo nas wiodąca.
5. Tobie śpiewamy, Arcykapłanie w Nowym
Przymierzu, – uwielbiamy Cię, o Boże pokoju – przez Krew Twego Krzyża.
6. Tobie śpiewamy, Ożywcze Źródło dające
łaskę, – uwielbiamy Cię, bo gasisz pragnienie, – Żywa Wodo - Chryste.
7. Tobie śpiewamy, o Winny Szczepie przez
Ojca dany, – uwielbiamy Cię, o Krzewie Ożywczy, – my, Twe latorośle.
Ref. Ludu
Kapłański, Ludu Królewski, – Zgromadzenie Święte, Ludu Boży, – Śpiewaj Twemu
Panu.
8. Tobie śpiewamy, prawdziwa Manno dająca
życie, – uwielbiamy Cię, o Chlebie żyjący, – któryś zstąpił z nieba.
9. Tobie śpiewamy, Pasterzu wiodący do
Królestwa, – uwielbiamy Cię, bo w jedno zgromadzasz – wszystkie owce Twoje.
(A134, Ex49/408, L283, O204)
248 Ludu, mój ludu
1. Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił? – W
czymem zasmucił, albo w czym zawinił? – Jam cię wyzwolił z mocy Faraona, – a
tyś przyrządził krzyż na me ramiona.
2. Ludu, mój ludu ... Jam Cię wprowadził
w kraj miodem płynący, – Tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący.
3. Ludu, mój ludu ... Jam ciebie
szczepił, winnico wybrana, – a tyś Mnie octem poił, swego Pana.
4. Ludu, mój ludu ... Jam dla cię
spuszczał na Egipt karanie, – a tyś Mnie wydał na ubiczowanie.
5. Ludu, mój ludu ... Jam Faraona dał w
odmęt bałwanów, – a tyś Mnie wydał książętom kapłanów.
6. Ludu, mój ludu ... Morzem otworzył,
byś szedł suchą nogą, – a tyś Mi włócznią bok otworzył srogą.
7. Ludu, mój ludu ... Jam ci był wodzem w
kolumnie obłoku, – tyś Mnie wiódł słuchać Piłata wyroku.
8. Ludu, mój ludu ... Jam ciebie karmił
manny rozkoszami, – tyś mi odpłacił policzkowaniami.
9. Ludu, mój ludu ... Jam ci ze skały
dobył wodę zdrową, – a tyś Mnie poił goryczą żółciową.
10. Ludu, mój ludu ... Jam dał, że zbici
Chanaan królowie, – a ty zaś trzciną biłeś Mnie po głowie.
11. Ludu, mój ludu ... Jam ci dał berło
Judzie powierzone, – a tyś Mi wtłoczył cierniową koronę.
12. Ludu, mój ludu ... Jam cię wywyższył
między narodami, – Tyś Mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.
(A290, Ex/274, Ex/275, L148, O205, Siedl.119)
249 Ludzie, ludzie, których Bóg jest Panem
1. Ludzie, ludzie, których Bóg jest Panem szczęśliwi są. /bis
Ref. Będę szukał Jego wciąż, – służył Mu do końca swoich dni. – Zaufałem Panu Bogu, On prowadzi mnie. – Zaufałem Panu Bogu, On prowadzi mnie.
2. Pokój, radość, miłość mają ci, – których Panem jest Bóg. /bis
(DN60, O206, PCh67)
250 Łaska Jego trwa na wieki
Łaska Jego trwa na wieki. – Łaska
Jego trwa na wieki, alleluja. – Dziękuję Bogu dziś, że – tak bardzo ukochał
mnie, alleluja.
(O207)
251 Macie oczy, a nie widzicie
Macie oczy, a nie widzicie – mej
miłości o wschodzie słońca, – macie uszy, a nie słyszycie – tej melodii
brzmiącej bez końca.
– /: A niebo dla was (dla was), słońce dla was, – i dla was w górach
zieleni się trawa. /bis
(O208)
252 Ma dusza wielbi Pana dziś
Ma dusza wielbi Pana dziś – i mój
duch się raduje w mym Zbawicielu,
– bo wielkie
rzeczy czyni nam. – Wywyższam imię Pan.
(Łk 1,46)
253 Marana tha
Ref. Marana
tha, – przyjdź Jezu Panie, – w Swej chwale do nas zejdź!
– Marana tha, –
usłysz wołanie, – gdy się wypełnią wieki !
1. Jak rosy chłód na spragniony grunt, –
jak dobry chleb na głodnego dłoń.
2. W Dziecięciu Ty objawiasz się nam, –
przez wichru szum dajesz poznać się.
3. W Kościele Twym, gdzie dajesz się nam
– przez Ciała, Krwi tajemniczą moc.
4. Gdy miłość swą okażemy wkrąg, –
przychodzisz już dziś na ziemię swą.
Zak. Marana
tha, usłysz wołanie, – gdy się wypełnią wieki !
(A549, Ex50/411, O210)
254 Maryjo, maluczka Maryjo
1. Maryjo, maluczka Maryjo, – powiewie
łagodny Eliasza, – Tyś tchnieniem Ducha Bożego. – Maryjo, maluczka Maryjo, –
Tyś krzakiem płonącym Mojżesza, – który nosi Pana – i się nie spala. – Tyś jest
owym „miejscem obok mnie”, – które Pan pokazał Mojżeszowi, – Tyś jest ową
skalną szczeliną, – którą Pan przykrył swoją ręką, – gdy przechodziła Jego
Chwała.
Ref. Niechaj
Pan idzie z nami, – jeśli znaleźliśmy łaskę w Jego oczach.
– To prawda, że
jesteśmy grzesznikami, – lecz Ty błagaj za nami,
– a będziemy Jego
dziedzictwem.
2. Maryjo, maluczka Maryjo, – Dzieweczko jerozolimska. – Matko wszystkich narodów, – Dziewico z Nazaretu. – Tyś jest Obłokiem, który osłania Izraela, – Namiotem Spotkania, – Arką, która nosi Przymierze, – miejscem, gdzie przebywa Pan, – Świątynią Jego Szekina.
(O211, Z92)
255 Maryjo, milcząc czekałaś
1. Maryjo, – milcząc czekałaś, – kiedy
dobry Bóg – daruje światu Słowo Swe.
Ref. Twojego
Syna do naszych serc – z miłością przyjąć dopomóż nam.
2. Maryjo, Ty, któraś była tak uległa, –
gdy Pan o zgodę pytał Cię.
3. Maryjo, w Sobie nosiłaś delikatnie –
Bożej miłości wielki dar.
4. Maryjo, pokorna Matko bolejąca, –
kiedy niewinnie konał Pan.
5. Maryjo, Ty która teraz żyjesz w chwale
– i w zjednoczeniu z Synem Twym.
(B32, O212)
256 Matko Boża z Betlejemu
1. Matko Boża z Betlejemu, – nad
Dzieciątkiem pochylona, – każde dziecko polskiej ziemi – w Swe matczyne weź
ramiona.
Matko Boża z Nazaretu, – zanurzona
w szarym trudzie, – w młodych sercach wiarę wzniecisz, – ufność, miłość w nich
rozbudzisz. – Matko Boża z Nazaretu, – zanurzona w szarym trudzie, – w młodych
sercach wiarę wzniecisz, – ufność, miłość w nich rozbudzisz.
2. Matko Boża z Winnej Kany, – kochająca,
zatroskana, – każdą z rodzin Ci oddanych ubłogosław w łaski Pana.
Matko Boża z Częstochowy, – z
Ostrej Bramy i z Warszawy, – uczyń Polskę ludem nowym – Bożej chwały, Bożej
sławy. – Matko Boża z Częstochowy, – z Ostrej Bramy i z Warszawy, – uczyń
Polskę ludem nowym – Bożej chwały, Bożej sławy.
3. Matko Boża spod stóp Krzyża, –
współczująca na Golgocie, – jak to dobrze, że się zbliżasz – do nas w wieczór
srebrnozłoty.
Matko Boża z Wieczernika, – w Duchu Świętym rozmodlona, – spraw, niech w Polsce zło zanika – i przemiana się dokona. /bis
4. Matko Boża pierwszych wieków – i
świętego średniowiecza, – Bożej łaski jasną rzeką – nasze czasy uczłowieczaj.
Matko Boża z Częstochowy, z Ostrej Bramy i z Warszawy – uczyń Polskę ludem nowym – Bożej chwały, Bożej sławy. /bis
(Ex516/547, O213)
257 Matko, która nas znasz
Ref. Matko,
która nas znasz – z dziećmi Twymi bądź – na drogach nam nadzieją świeć, – z
Synem Twym, z nami idź.
1. Z wszystkich niewiast wybrana –
przyjdź i drogę wskaż.
Córo Ludu Bożego – do Syna Twego
nas prowadź.
Służebnico pokorna – pokój światu
daj. – Matko...
2. Królowo ognisk rodzinnych – Dziewico,
wzorze prostoty – Oblubienico cieśli. – Matko...
3. Królowo narodu naszego – uciśnionych
nadziejo – Światło łaknących prawdy. – Matko...
4. Pociecho ludu biednego – Pani
wszelkiej radości – Matko tkliwego serca. – Matko...
5. Dziewico, Matko Chrystusa – Dziewico,
Matko Kościoła – Dziewico, Matko ludzi. – Matko...
6. Matko przez Syna nam dana – Matko,
która nas słuchasz – Ty nas zawsze rozumiesz. – Matko...
7. Dziewico z nami idąca – historii
świata promieniu – Pośredniczko najlepsza. – Matko...
8. Matko ludzi bezdomnych – Matko prześladowanych
– Matko ludzi wzgardzonych. – Matko...
9. Matko ludzi cierpiących – Matko z
sercem przeszytym – u stóp krzyża stojąca. – Matko...
10. Matko płacząca nad nami – Matko przed
karą chroniąca – Matko nas przyjmująca. – Matko...
(A551, Ex518/549, O214)
258 Matko, która nas znasz II (Droga krzyżowa)
Ref. Matko,
która nas znasz – z dziećmi Twymi bądź, – na drogach nam nadzieją świeć, – z
Synem Twym, z nami idź.
1. Matko Osądzonego – przyjdź i drogę
wskaż.
Matko Biczowanego, – do Syna Twego
nas prowadź.
Bogu towarzysząca – pokój światu
daj.
2. Matko krzyż podnosząca – dla zbawienia
naszego – Pośredniczko najlepsza. – Matko...
3. Matko upadających – Matko
prześladowanych – wszystkich grzesznych ucieczko. – Matko...
4. Matko wszystkich cierpiących, – która
nas zawsze pocieszasz – nadziejo nasza w Panu. – Matko...
5. Matko krzyż nam dająca – która słabym
pomagasz – Ty nas zawsze rozumiesz. – Matko...
Ref. Matko,
która nas znasz – z dziećmi Twymi bądź, – na drogach nam nadzieją świeć, – z
Synem Twym, z nami idź.
6. Matko wszystkich wierzących – przyjdź
i drogę wskaż.
Daj odwagę i siłę – do Syna Twego
nas prowadź.
Naucz nas miłosierdzia. – pokój
światu daj. – Matko...
7. Matko ludzi upadłych – ucz nas zawsze
powstawać – Drogo nasza do Pana. – Matko...
8. Matko wszystkich płaczących –
Drogowskazie najlepszy – ratuj naszą Ojczyznę. – Matko...
9. Dziewico z nami idąca – ratuj nas w
naszych upadkach – nigdy nas nie opuszczaj. – Matko...
10. Matko - promieniu czystości – Matko
prosząca za nami – Matko przebaczająca. – Matko...
11. Matko o sercu zranionym – mieczem
boleści przeszyta – Odkupicielko nasza. – Matko...
12. Matko pod krzyżem stojąca – Matko przez
Syna nam dana – za dzieci nas przyjmująca. – Matko...
13. Matko nad Synem schylona – Matko pełna
miłości – Panno wierna do końca. – Matko...
14. Matko nad grobem Syna – zmartwychwstania
nadziejo – módl się zawsze za nami. – Matko...
15. Matko Zmartwychwstałego – Królowo
wiecznej radości – Maryjo, Matko ludzi. – Matko...
(O215)
259 Matko niebieskiego Pana
1. Matko niebieskiego Pana, – ślicznaś i
niepokalana. – Jakiej wieki, czas daleki, – czas niemały i świat cały nie
słyszał.
2. Wszystkie skarby, co są w niebie –
Wydał, Panno, Bóg dla Ciebie. – Jak bogata słońca szata, – z gwiazd korona
upleciona na głowie.
3. Miesiąc swe ogniste rogi – skłonił pod
Twe święte nogi. – Gwiazdy wszystkie asystują, – bo Królowę w niebie czują nad
sobą.
4. Przez poważną Twą przyczynę – niech
nam Bóg odpuści winę. – Uproś pokój, Panno Święta, – boś bez zmazy jest
poczęta, Maryjo!
(A386, L365, O216, Siedl.315)
260 Matko Pocieszenia
1. Matko Pocieszenia, nieba, ziemi Pani!
– Tobie my, grzesznicy, serca niesiem w dani. – I w opiekę się oddajem, –
Starych ojców obyczajem – Hołd Ci niesiem uwielbienia, – Święta Matko
Pocieszenia, – Nie opuszczaj nas.
2. Matko Pocieszenia, szczerą daj nam
skruchę, – Uproś nam u Syna łaskę i otuchę. – Ucz nas szukać Bożej Woli – w
każdej sprawie, w każdej doli. – I na straży stój sumienia! – Święta Matko
Pocieszenia, – Nie opuszczaj nas.
3. Matko Pocieszenia, życia strzeż i
zdrowia – od powietrza, wojny, ognia i przednowia! – O, przeżegnaj, jak kraj
długi, – nasze prace, nasze pługi, – strzeż naszego domu, mienia! – Święta
Matko Pocieszenia. – Nie opuszczaj nas.
4. Matko Pocieszenia, wejdź w rodziny
nasze, – święty pokój Boży w każde wnieś poddasze! – Wiarę ojców, miłość matek
– i niewinność ratuj dziatek – wśród zepsucia i zgorszenia! – Święta Matko
Pocieszenia. – Nie opuszczaj nas.
5. Matko Pocieszenia, niby żywe łany, –
Do twych stóp się chylą wszystkie nasze stany. – Złącz miłością domy, chaty, –
Wsie i miasta, i warsztaty. – Usuń waśnie, rozdwojenia, – Święta Matko
Pocieszenia. – Nie opuszczaj nas.
(A387, Ex519/560, L365, Siedl.316)
261 Mądrości, która
1. Mądrości, która z ust Bożych
wypływasz, – wszystko urządzasz zewsząd cel dobywasz: – przybądź i naucz nas
dróg roztropności, – Wieczna Mądrości!
2. O Adonai! Wodzu Izraela, – coś go
wybawił z rąk nieprzyjaciela, – przybądź, upadłym pod ciężkim brzemieniem, – z
silnym ramieniem!
3. Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów, –
zamilkną króle na widok Twych cudów; – przybądź i pospiesz, użal się złej doli,
– wybaw z niewoli!
4. Kluczu Dawidów! Izraela Boże, – co Ty
otworzysz, nikt zamknąć nie może: – przybądź, a wywiedź mocą Twej prawicy –
więźniów z ciemnicy!
5. O Wschodzie ranny! Światło wiekuiste,
– sprawiedliwości słońce promieniste, – przybądź i oświeć w ciemnościach
siedzące – nędznych tysiące!
6. Królu narodów! Tyś ich upragnieniem, –
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem; – przybądź, niech człowiek przez Ciebie
stworzony, – będzie zbawiony!
7. Emanuelu! Królu! Prawodawco, –
oczekiwanie narodów i Zbawco: – przybądź i nasze wysłuchaj wołanie, – Boże,
nasz Panie!
(A232, Ex/344, L56, Siedl.10)
262 Memu Bogu, Królowi
Memu Bogu, Królowi będę śpiewał tę pieśń – teraz, zawsze, na wieki. Amen. /bis
Alleluja, alleluja, alleluja, Amen. /bis
(O217, PCh69)
263 Mędrcy świata
1. Mędrcy świata, monarchowie, – gdzie
śpiesznie dążycie? – Powiedzcież nam Trzej Królowie, – chcecie widzieć Dziecię?
– Ono w żłobie nie ma tronu – i berła nie dzierży, – a proroctwo Jego zgonu –
już się w świecie szerzy.
2. Mędrcy świata, złość okrutna – Dziecię
prześladuje, – wieść okropna, wieść to smutna: – Herod spisek knuje. – Nic
monarchów nie odstrasza, – do Betlejem śpieszą, – gwiazda Zbawcę im ogłasza, –
nadzieją się cieszą.
3. Przed Maryją stają społem, – niosą
Panu dary, – przed Jezusem biją czołem, – składają ofiary. – Trzykroć
szczęśliwi królowie, – któż wam nie zazdrości? – Cóż my damy, kto nam powie. –
Pałając z miłości?
4. Tak, jak każą nam kapłani, – damy dar
troisty; – modły, pracę niosąc w dani – i żar serca czysty. – To kadzidło,
mirrę, złoto – niesiem, Jezu, szczerze, – co dajemy Ci z ochotą, – od nas
przyjm w ofierze!
(A249, Ex306, L91, Siedl.47)
264 Miałem Pana zawsze przed oczami
1. Miałem Pana zawsze przed oczami, –
zawsze miałem Pana, – gdyż stoi po mojej prawicy, – abym się nie zachwiał. –
Dlatego cieszy się me serce i raduje język, – także ciało moje spoczywa w
nadziei, – spoczywa w nadziei.
2. Że nie zostawisz duszy mej w otchłani,
– nie zostawisz; – ani nie dasz świętemu Twemu – ulec skażeniu. – Dajesz mi
poznać wszystkie drogi życia, – dajesz mi poznać, – i napełniasz mnie radością
Swoją – przed obliczem Twoim.
(Ps 16,8–11; O218)
265 Miasto Boże, Kościele Święty
Ref. Miasto Boże, Kościele Święty, – wspaniałe rzeczy głoszą o Tobie. /bis
1. Pan miłuje Swój Kościół, – który
wzniósł na świętych górach. – Pan miłuje bramy Syjonu – bardziej, niż wszystkie
namioty Jakuba.
2. O Kościele powiedzą: – każdy człowiek
się tam narodził, – a Pan Najwyższy – Sam Go umacnia.
3. Jesteś wspaniałą koroną – w dłoni
Pana, – królewskim Diademem – w ręku Twego Boga.
4. Pan zapisuje w księdze ludów: – każdy
człowiek tam się narodził – i tańcząc śpiewać będą: – wszystkie me źródła są w
Tobie.
(Ps 87,1–3.5–7; Iz 62,3; O219)
266 Miłosierdzie okaż Panie
Miłosierdzie okaż, Panie, – przez
Jezusa, dawcę łask.– Oczyść, uzdrów, zbaw nas – przez Jezusa, dawcę łask.
(O220)
267 Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam
Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam,
– tą miłością coraz bardziej kocham cię, – w Tobie widzę też wspaniałość Króla
chwał, – bo miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam.
(O221, PCh70)
268 Miłość Twa tak cudowna jest
Miłość Twa tak cudowna jest, –
miłość Twa tak cudowna jest. – Miłość Twa tak cudowna jest, – Twa miłość jest!
Wyższa, niż szczyty najwyższych
gór, – głębsza, niż dno najgłębszych mórz, – szersza, niż przestrzeń dokoła
nas, – Twa miłość jest.
(O222)
269 Miłujcie się wzajemnie
Ant. Miłujcie się wzajemnie, – jak Ja was umiłowałem.
1. To jest nowe przykazanie, – abyście
się wzajemnie miłowali.
2. Nie ma większej miłości, – jak oddać
życie za przyjaciół swoich.
3. Nie nazywam was sługami, – ale
przyjaciółmi.
4. Jesteście przyjaciółmi moimi, – gdy
czynicie, co wam nakazałem.
(J 15,12–15; A135, Ex52/409, O223)
270 Minęły cienie i mroki nocy
1. Minęły cienie i mroki nocy, – światło jaśnieje nowego życia, – bo dobry Pasterz zabity dla nas – wyszedł promienny ze swego grobu. – Bo dobry Pasterz, zabity dla nas, – wyszedł promienny ze swego grobu.
2. Przecierpiał mękę na drzewie
krzyża, – obmył grzeszników we krwi i wodzie, – co wypłynęła, jak zdrój ożywczy
– z serca przez włócznię ugodzonego.
3. Jak lud wybrany, po przejściu morza, –
dotarł do ziemi obietnic Boga, – tak my, zrodzeni w paschalnym źródle, – naszą
ojczyznę znajdziemy w niebie.
4. Niech zmartwychwstanie Bożego Syna –
będzie nadzieją dla wszystkich ludzi, – nastało bowiem królestwo łaski, – w
którym Zbawiciel obdarza szczęściem.
5. Radosnym hymnem sławimy, Panie, –
Twoje zwycięstwo nad złem i śmiercią; – niech będzie chwała przez wszystkie
wieki – Ojcu i Tobie w jedności Ducha.
(Ex/198, L196)
271 Mizerna cicha
1. Mizerna cicha, stajenka licha, – pełna
niebieskiej chwały, – oto leżący przed nami śpiący – w promieniach Jezus mały.
2. Nad Nim Anieli w locie stanęli – i
pochyleni klęczą, – z włosy złotymi, z skrzydły białymi, – pod malowaną tęczą.
3. Wielkie zdziwienie: wszelkie
stworzenie, – cały świat orzeźwiony; – Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,
– Bóg-Człowiek tu wcielony!
4. I oto mnodzy ludzie ubodzy – radzi
oglądać Pana. – Pełni natchnienia, pewni zbawienia, – upadli na kolana.
5. Długo czekali, długo wzdychali, – aż
niebo rozgorzało; – piekło zawarte, niebo otwarte, – Słowo się Ciałem stało.
6. Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości,
– skończony czas niedoli! – On daje siebie, chwała na niebie, – mir ludziom
dobrej woli.
(A251, Ex/307, L92.2, Siedl.48a)
272 Mocą Swą obdarz nas
1. Mocą Swą obdarz nas, Duchu Święty
przyjdź. – Światło Prawdy w nas wlej, – miłości tchnienie daj. – Przybądź do
naszych serc i wypełnij je. – Uświęć nasz każdy dzień, – Tyś naszym Bogiem
jest. –Jesteś naszym Światłem, otwierasz oczy me. – Tyś Wyzwolicielem, co zrywa
więzy zła, – Tyś Pocieszycielem, ocierasz bólu łzę, – dajesz moc wytrwania i
dar wierności Twej.
(O225)
273 Mój Bóg jest źródłem mego życia
Mój Bóg jest źródłem mego życia, –
Swą łaską obdarza mnie wciąż, obdarza mnie! – Mój Bóg jest źródłem mego życia,
– Swą łaską obdarza mnie wciąż! – I według bogactwa chwały Swej – obdarza moje
życie codziennie: – daje mi aniołów, co strzegą wciąż mnie, Mój Jahwe o mnie
troszczy się, – tak, troszczy się! – Mój Jahwe o mnie troszczy się!
(O226)
274 Mój Pan jest siłą mą
1. Mój Pan jest siłą mą, moją pieśnią
jest, – i Pan, stał się już moim zbawieniem, – mym Bogiem jest
Ref. I Jemu przygotuję serce swe, – i
Jemu przygotuję serce swe, – i Jemu przygotuję serce swe.
2. Mój Pan władać będzie wciąż, na wieki wieków. Amen. /bis
(O227, PCh71)
275 Mój Pan żyje
Mój Pan żyje, – niech będzie wywyższony – i błogosławiony Bóg zbawienia mego.
Będę śpiewał Ci, sławił Imię Twe –
i wśród narodów głosił chwałę Twą!
(O228, PCh72)
276 My chcemy Boga, Panno Święta
1. My chcemy Boga, Panno Święta, – o
usłysz naszych wołań głos. – Miłości Bożej dźwigać pęta, – to nasza chluba, to
nasz los.
Ref. Błogosław,
słodka Pani, – błogosław wszelki stan. – My chcemy Boga, my poddani! – On
naszym Królem, On nasz Pan. – My chcemy Boga, my poddani! – On naszym Królem,
On nasz Pan.
2. My chcemy Boga w rodzin kole, – w
troskach rodziców, w dziatek snach. – My chcemy Boga w książce, w szkole, – w
godzinach wytchnień, w pracy dniach.
3. My chcemy Boga w naszym kraju, – wśród
starodawnych polskich strzech, – w polskim języku i zwyczaju, – niech Boga
wielbi Chrobry, Lech.
4. My chcemy Boga w każdej chwili, – i
dziś, i jutro, w szczęściu, w łzach; – czy nam się pociech niebo schyli, – czy
w gruzach legnie szczęścia gmach.
5. My chcemy Boga, Jego prawo – niech
będzie naszych czynów tchem, – byśmy umieli chętnie, żwawo – obierać dobre,
gardzić złem.
(A388, Ex614/584, L475, O229, Siedl.526)
277 My, Jego dzieci
1. My, Jego dzieci, zrodzone z
cierpienia, – Krwią Swoją odkupił nas. – Chce mieć nas świętym światłem
narodów, – w miłość i moc przyodział nas.
Ref. W Jego Imię idź! Jezusa władzę głoś! – Oto, Kościele, jest czas, abyś powstał i głosił: Jezus, nasz Odkupiciel i Pan! /bis
2. Tak wiele istnień, co gubią się w
mroku. – Czy mając światło, chcesz spać? – Jezus nakazał nam iść, czynić
uczniów. – To jest nasz cel, a walka trwa!
Ref. W Jego Imię idź! Jezusa władzę głoś! – Oto, Kościele, jest czas, abyś powstał i głosił: Jezus, nasz Odkupiciel i Pan! /bis
Jezus nasz Pan! – Jezus nasz Pan! – Jezus nasz Pan!
3. Słuchaj, ten powiew to wiatr Jego
Ducha, – kres wieku już zbliża się! – Niebo i ziemia zostały wstrząśnięte, –
Jezus, nasz Pan, ukaże się!
Ref. W Jego Imię idź! Jezusa władzę głoś! – Oto, Kościele, jest czas, abyś powstał i głosił: Jezus, nasz Odkupiciel i Pan! /3x
Jezus nasz Pan! – Jezus nasz Pan! – Jezus nasz Pan! – Jezus nasz Pan!
(O230, PCh166a)
278 Najdroższy Jezu
1. Najdroższy Jezu, w czymże Twoja
wina? – W czym tak okrutnej śmierci Twej przyczyna? – O jaką zbrodnię Ciebie
oskarżali, – że Cię skazali?
2. Ubiczowany, cierniem uwieńczony, –
spoliczkowany, ciężko wyszydzony. – Octem i żółcią Ciebie napoili, – na krzyż
przybili.
3. Co za przyczyna wszystkiej Twej
udręki? – Ach, moje grzechy dały powód męki! – To ja, mój Panie, to ja
zawiniłem: – Ciebie zabiłem.
4. Lecz co się z karą słuszną dla mnie
staje? – Za owce Pasterz Dobry życie daje! – Najsprawiedliwszy Pan wypłaca
długi – swojego sługi.
5. Ach, wielki Królu, Władco nad wiekami,
– jakże wypowiem wierność Twą słowami? – Gdy żadne serce tego nie pojęło, – ile
stąd wzięło.
6. O Panie, kiedy tam przy Twoim tronie,
– stanę na wieki w blasku i w koronie, – daj mi, gdy wszystko będzie Ci
śpiewało – być Twoją chwałą.
(Ex/277, O232, Siedl.120, W14)
279 Najwyższemu Panu chwała
Ant. Najwyższemu
Panu chwała, alleluja, alleluja!
1. Bądź uwielbiony Panie, za Twoje
do nas przybycie, – za Ciało, którym nas karmisz – za Kościół,
którym jesteśmy. – Alleluja!
2. Dzięki składamy za wszechświat
nigdy nie ogarniony, – za ziemię, nasze mieszkanie, – za światło,
wodę i życie. – Alleluja! – Najwyższemu...
3. Bądź uwielbiony nasz Boże, za
twórczą pracę człowieka, – za miłość, która nas łączy, – za
piękno, dobro i prawdę. – Alleluja!
4. Dzięki składamy, Panie, za
dzieło naszego zbawienia, – za to, że stałeś się Ciałem, – za
Twoje życie, naukę i cuda. – Alleluja! – Najwyższemu...
5. Bądź uwielbiony, Panie, za
krzyż, na którym skonałeś, – za Zmartwychwstanie Twoje, – za
Ducha, którego nam dałeś. – Alleluja!
6. Bądź uwielbiony, Boże, za każdy
grzech przebaczony, – za ludzi, wśród których żyjemy, – za ludzi,
których spotkamy. – Alleluja! – Najwyższemu...
7. Dzięki składamy za dobra od Ciebie otrzymane, – za naszą dzisiejszą ofiarę, – za słowa nam przekazane. – Alleluja!
8. Bądź uwielbiony, Boże, nasz Stworzycielu,
– bądź uwielbiony, Jezu, nasz Panie, – bądź uwielbiony Duchu, nasza
miłości. – Alleluja! – Najwyższemu...
(Ex333/151)
280 Najwyższy, dobry, Wszechpotężny Panie
1. Najwyższy, dobry, Wszechpotężny
Panie, – Tobie jednemu chwała, cześć i moc. – Tobie, Najwyższy one wciąż
przystoją – i nikt z nas nie jest godzien wielbić Ciebie.
2. Bądź pochwalony z całym Twym
stworzeniem, – a nade wszystko z bratem naszym Słońcem, – które dzień daje, a
Ty przez nie świecisz, – ono jest jasne i promieniejące.
3. Bądź pochwalony, Panie mój i Boże, –
przez siostrę naszą, ziemię życiodajną, – która nas chowa i żywi obficie – i
daje kwiaty, owoce i zioła.
4. Bądź pochwalony, Panie mój i Boże, –
przez brata księżyc oraz siostry gwiazdy, – które stworzyłeś na niebie wysokim,
– one są jasne i cenne, i piękne.
5. Bądź pochwalony z bratem naszym
wiatrem – i przez powietrze, i obłoki czyste, – i przez pogody oraz zmiany
czasu, – którymi karmisz wszystko, co istnieje.
6. Bądź pochwalony poprzez siostrę wodę,
– która jest cenna, pokorna i czysta. – Niech Cię też chwali piękny brat nasz
ogień, – noc nam oświeca swoją żarliwością.
7. Bądź pochwalony przez przebaczających,
– którzy dla Ciebie znoszą tyle cierpień. – Błogosławieni, którzy czynią pokój,
– bowiem przez Ciebie będą nagrodzeni.
8. Bądź pochwalony poprzez śmierć
cielesną, – tę siostrę naszą, której nikt nie ujdzie. – Biada tym ludziom, co w
grzechu konają, – w grzechu śmiertelnym odchodzą do Pana.
9. Błogosławieni słuchający Ciebie, –
bowiem śmierć druga nigdy ich nie dotknie. – Składajcie dzięki Bogu
Wszechmocnemu – i służcie Panu z prawdziwą pokorą.
(B27, O233)
281 Narodził się Jezus Chrystus
1. Narodził się Jezus Chrystus, bądźmy
weseli, – chwałę Mu na wysokości nucą Anieli: – Gloria, gloria, in excelsis
Deo! – Gloria, gloria, in excelsis Deo!
2. Na kolana wół i osioł przed Nim
klękają, – Jego swoim Stworzycielem, Panem uznają. – Gloria, gloria, in
excelsis Deo! – Gloria, gloria, in excelsis Deo!
3. Pastuszkowie przybiegają na znak im
dany, – cześć oddają i witają Pana nad pany. – Gloria, gloria, in excelsis Deo!
– Gloria, gloria, in excelsis Deo!
4. Trzej Królowie przyjechali z wielkimi
dary, – złoto, mirra i kadzidło, oto ofiary. – Gloria, gloria, in excelsis Deo!
– Gloria, gloria, in excelsis Deo!
5. I my także chwałę dajmy Dzieciątku
temu, – jako Panu nieba, ziemi, Zbawcy naszemu. – Gloria, gloria, in excelsis
Deo! – Gloria, gloria, in excelsis Deo!
(Ex/308, L93, Siedl.50)
282 Narodził się nam Zbawiciel
1. Narodził się nam Zbawiciel. – Jezus
Chrystus. Odkupiciel, – w Betlejem, żydowskim mieście, – z Panny Maryi czystej.
2. Maryja, Panienka czysta, – porodziła
Jezu Chrysta; – Tegoż w pieluszki powiła – a do żłobu włożyła.
3. Gdy pasterze w nocy paśli, – stanął
przy nich Anioł jasny. Widząc taką jasność Boską, – bali się trwogą wielką.
4. Rzekł im anioł: „Nie bójcie się, – ale
się z tego weselcie! – narodził się Zbawiciel wam, – Który nazwan Chrystus
Pan".
5. Tedy Anieli śpiewali – a wielkim
głosem wołali. – „Chwała Bogu z takiej łaski – w niebie na wysokości!"
6. Chwała, chwała, Chryste, Tobie – z
Ojcem, z Duchem Świętym w niebie, – żeś się dla nas tak uniżył, – a lud swój
wyswobodził.
(Ex/309, L94, Siedl.51)
283 Na skrzyżowaniu świata dróg
Na
skrzyżowaniu świata dróg, – na ludzkich dróg rozstaju, – postawił krzyż swój
dobry Bóg, – dla tych, co się błąkają.
1. A kiedy widzę Go we mgle lub w środku
ciemnej nocy, ramieniem swoim wspiera mnie, udziela mi pomocy.
Na skrzyżowaniu świata dróg, – na
ludzkich dróg rozstaju, – postawił krzyż swój dobry Bóg, – dla tych, co Go
szukają.
2. Gdy mnie ogarnie śmierci sen – Bóg w
rękę klucz mi włoży, – bym w zmartwychwstania jasny dzień – drzwi raju mógł
otworzyć.
Na skrzyżowaniu świata dróg, – na
ludzkich dróg rozstaju, – postawił krzyż swój dobry Bóg, – Dla tych, co Go
kochają.
(A291, Ex53/276, NT135)
284 Naucz nas, Panie
Ant. Naucz
nas, Panie, zawsze wypełniać wolę Twego Ojca.
1. Bóg wybrał nas przed założeniem
świata, – abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.
2. Z miłości przeznaczył nas dla siebie, – jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa. – Ant.
3. Odnawiajmy się duchem w myśleniu
naszym; – i przyobleczmy nowego człowieka.
4. Stworzonego według Boga, – w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. – Ant.
5. Bądźmy więc naśladowcami Boga, – jako
dzieci umiłowane.
6. I postępujmy drogą miłości, – bo i Chrystus nas umiłował. – Ant.
(Ex83/413)
285 Na wieki będzie trwać chwała Boża
Na wieki będzie trwać chwała Boża:
– bo raduje się Pan, że uczynił świat. Śpiewać chcę memu Bogu po wszystkie dni,
– sławić, co stworzył On i wychwalać Go.
(DN31, O234, PCh75)
286 Na zawsze śpiewać chcę
Ref. Na zawsze śpiewać chcę – jak dobry jest nasz Pan. – Na zawsze śpiewać chcę Jego chwałę. /bis
1. Odnalazłem sługę Mego, Dawida, –
namaściłem go świętym olejem. – Moja ręka jest ponad nim zawsze, – Moje ramię
mu daje moc.
2. Moja dobroć będzie z nim zawsze, – a
on nazwie mnie swoim Ojcem, – chwałę odda mojemu Imieniu, – wtedy Ja go ocalę.
(Ps 89, O235)
287 Nic nas odłączyć nie może
Ref. Nic
nas odłączyć nie może – od Ciebie, Panie, od Ciebie, Boże. – Nic nas odłączyć
nie może od miłości Twej, – Jedyny Boże nasz.
1. Ani ucisk, ni strapienie, – ani czas
prześladowania, – ani blaski, ani cienie, – Twoja dobroć nas osłania.
2. Ludzkiej drogi zawiłości, – wiatr
przeciwny, ani drwiny, – nasza niemoc i słabości, – z Tobą wszystko zwyciężymy.
3. Jak gałązki w winnym krzewie, – jako
owce Twej owczarni, – jako ziarna w jednym chlebie, – Ty nas połącz i
przygarnij.
(D78, O236, S60)
288 Niebiosa, deszcz z góry spuśćcie
Ref. Niebiosa,
deszcz z góry spuśćcie, – o chmury, Świętego ześlijcie.
– O ziemio,
otwórz się ziemio – i Zbawiciela nam daj.
1. Jesteśmy pustynią, jesteśmy spiekotą.
Marana tha! Marana tha! – Jesteśmy wiatrem, nikt nas nie słyszy. Marana tha!
Marana tha!
2. Jesteśmy ciemnością, nikt nie
prowadzi. – Jesteśmy spętani, nikt nie uwalnia.
3. Jesteśmy zimnem, nikt nie okrywa. –
Jesteśmy głodem, nikt nas nie karmi.
4. Jesteśmy łzami, nikt nie osusza. –
Jesteśmy bólem, nikt nie dostrzega.
(Iz 45,8; B12, O237, Z29)
289 Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry
1. Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry, –
Sprawiedliwego wylejcie chmury!
– O wstrzymaj, wstrzymaj Twoje zagniewanie – i grzechów naszych nie pamiętaj, Panie! (zapomnij już, Panie!)
2. Niebiosa, rosę ... Grzech nas oszpecił i w nędznej postaci – stoim
przed Tobą, jakby trędowaci.
3. Niebiosa, rosę ... O spojrzyj,
spojrzyj na lud Twój znękany – i ześlij Tego, co ma być zesłany!
4. Niebiosa, rosę ... Pociesz się ludu,
pociesz w twej niedoli, – już się przybliża kres twojej niewoli!
5. Niebiosa rosę ... Roztwórz się ziemio
i z łona twojego – wydaj nam, wydaj już, Zbawcę naszego!
(A233, Ex/345, L57, O238, Siedl.11)
290 Niebo to najwspanialsze z miejsc
1. Niebo to najwspanialsze z miejsc, –
łaska, chwała czeka tam cię, – Boga twarz zobaczysz też – niebo najwspanialsze
z miejsc. – (mówię wam to:)
2. Niebo najwspanialsze z miejsc, –
łaska, chwała tam jest, – Boga twarz zobaczysz też – niebo najwspanialsze z
miejsc.
(O239)
291 Niechaj będzie głośno wszędzie
1. Niechaj będzie głośno wszędzie, z
narodzenia Pana. – Niech stworzenie wyda pienie, witając Hetmana. – Witaj Jezu,
Zbawicielu, – witaj nasz Odkupicielu, – witaj, witaj nasz Królu.
2. Niech brzmią głosy pod niebiosy, niech
muzyka płynie; – z Aniołami mieszkańcami w niebieskiej krainie: – witaj, z
Panny narodzony, – witaj w żłobie położony, – witaj, witaj nasz Zbawco.
3. Kto więc zdoła, niech wesoła brzmi z
ust jego chwała – Jezusowi Chrystusowi, a niech będzie stała! – I Maryi wsze
stworzenie – niech zanuci głośne pienie: – witaj, witaj Maryjo!
(Ex/310, L95, Siedl.52)
292 Niechaj będzie uwielbiony
1. Niechaj będzie uwielbiony Bóg nasz, Pan nad pany, – bo nawiedził i wyzwolił lud Swój, lud wybrany.
2. Bo nas podniósł i moc Jego znowu wśród
nas widać, – przez tych świętych, których znalazł z potomstwa Dawida.
3. Według Swojej obietnicy, którą w
czasach dawnych, – ogłaszali nam prorocy, słowem Jego sławni.
4. Przyrzekł przez nich, że wybawi nas od
nieprzyjaciół, – i że żadnej nienawiści nie da nas wytracić.
5. Przyrzekł, że dla naszych ojców będzie
miłosierny, – że Przymierza nie zapomni, że nam będzie wierny.
6. Że dotrzyma Swej przysięgi wobec
Abrahama, – który stał się ojcem wiernych, gdy się nie załamał.
7. Przyrzekł, że my dzieci wiary, wolni z
ręki wrogów, – niewzruszenie będziem mogli służyć tylko Bogu.
8. W pobożności wiodąc życie i
sprawiedliwości, – przez dzień każdy, coraz bliżej spotkania w wieczności.
9. Tak Cię dzisiaj, dziecię Swoje, Pan
Bóg potrzebuje, – byś szedł przed Nim jako prorok, co drogę gotuje.
10. I wśród ludu Jego głosił naukę
zbawienia, – aby wszyscy dostąpili grzechów przebaczenia.
11. Bo w Swym Sercu się lituje Pan Bóg
Wszechmogący, – i dlatego wciąż przychodzi jak Wschodzące Słońce.
12. By rozproszyć grozę śmierci tym, co żyją
w mroku – i nawrócić ich na drogę, która daje pokój.
13. Chwała, cześć i uwielbienie w Trójcy
Jedynemu, – Bogu Ojcu i Synowi, Duchowi Świętemu:
14. Temu, który był w wieczności, który jest
na niebie, – który przyjdzie w końcu czasów, by nas wziąć do Siebie.
(Łk 1, 68–79;
A418, Ex334/152, O241)
293 Niechaj z nami będzie Pan
1. Niechaj z nami będzie Pan, alleluja! –
Niech obroną będzie nam, alleluja!
2. Jego Słowo zawsze trwa, alleluja! –
Wieczną prawdę w sobie ma, alleluja!
3. Chcemy zgłębiać Słowa treść, alleluja!
– Braciom je radośnie nieść, alleluja!
4. Chcemy nim na codzień żyć, alleluja! –
I w przyjaźni z Bogiem być, alleluja!
5. Źródło życia, Panie nasz, alleluja! –
Ty nam wieczne życie dasz, alleluja!
6. Prowadź wśród zawiłych dróg, alleluja!
– W Trójcy Świętej jeden Bóg, alleluja!
(A137, Ex54/415, O242, Siedl.478)
294 Niech będzie chwała
Niech będzie chwała i cześć i
uwielbienie. – Chwała i cześć Jezusowi, – chwała, niech będzie chwała, – tak,
Jemu chwała i cześć!
(Ap 7,12 DN31, O243, PCh77)
295 Niech będzie miłość wśród ludzi
Niech będzie miłość wśród ludzi, –
niech będzie miłość wśród nas. – Niech miłość rządzi narodem, – o, Panie, pomóż
nam dziś. – Prosimy, daj zrozumienie – bratniej miłości wśród nas, – niech
będzie miłość wśród ludzi, – niech będzie Bóg.
(1J 4,7; O244, PCh78)
296 Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Jezusa
1. Niech błogosławiony będzie Bóg i
Ojciec Jezusa Chrystusa, – który nas wybrał przed stworzeniem świata, – który
nas obsypał wszelkim błogosławieństwem, – byśmy byli święci i niepokalani w
miłości.
Ref. Byśmy
byli Jego chwały uwielbieniem, – chwały Jego darmowej łaski, – łaski Jego
wielkiej miłości, – którą nas ukochał w Jezusie Chrystusie.
2. Niech błogosławiony będzie Bóg i
Ojciec Jezusa Chrystusa. – W Nim my wszyscy, gdyśmy usłyszeli słowo prawdy, –
Dobrą Nowinę o naszym zbawieniu. – Zostaliśmy oznaczeni pieczęcią przez Ducha
Świętego, – który uczynił z nas swój lud.
(Ef 1,3-14; B25, Ex/130, O245, Z67)
297 Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Pana
Ant. Niech
błogosławiony będzie Bóg i Ojciec – Pana naszego Jezusa Chrystusa, – darował
nam nowe życie, – bo jest pełen miłosierdzia.
1. Zmiłuj się nade mną Boże w
miłosierdziu Swoim, – w ogromie Twej litości zgładź nieprawość moją.
2. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy – i
oczyść mnie z grzechu mojego.
3. Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste –
i odnów we mnie moc ducha.
4. Panie, otwórz wargi moje, – a usta
moje będą głosiły Twą chwałę.
(Ps 51,3–4.12.17; 1P 1,3–4; A17, L2, O246)
298 Niech cię Pan błogosławi i strzeże
Niech cię Pan błogosławi i strzeże,
– niechaj Pan daje pokój ci. – On miłością napełnia serce twe, – zawsze z tobą
jest
(Lb 6,24 O247)
299 Niech się radują niebiosa i ziemia
Ref. Niech
się radują niebiosa i ziemia, – bo Pan królować przychodzi.
1. Zaśpiewajcie Panu nową pieśń, –
zaśpiewajcie Panu wszystkie ziemie, – zaśpiewajcie Panu, błogosławcie Mu, – co
dzień głoście Jego zbawienie.
2. Głoście Panu, ludy, chwałę, moc, –
Imieniowi Jego cześć oddajcie. – Złóżcie Mu ofiarę, wejdźcie w Jego dom, –
czcijcie Pana w stroju odświętnym.
3. Niechaj przed Nim zadrży cały świat, –
głoście ludom, że sam Pan króluje. – On utwierdził ziemię, by nie chwiała się,
– sprawiedliwie rządzi ludami.
Ref. Niech
się radują niebiosa i ziemia, – bo Pan królować przychodzi.
4. Niech się cieszy niebo z ziemią wraz,
– niech brzmi morze z mieszkańcami swymi. – Niech się rozradują pola z plonem
swym, – wszystkie drzewa leśne przed Panem.
5. Cieszcie się, bo oto idzie Pan, –
idzie, by królować całej ziemi. Będzie sprawiedliwie sądził ziemi krąg, –
według Swej wierności narody.
(Ps 96; A199, Ex423/509, O248)
300 Niech w święto radosne (sekwencja)
Niech w święto radosne Paschalnej
Ofiary – składają jej wierni uwielbień swych dary. – Odkupił swe owce Baranek
bez skazy, – pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w
boju, o dziwy, – choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. – Maryjo, Ty
powiedz, coś w drodze widziała? – Jam Zmartywchwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam grób
pusty – i świadków anielskich, i odzież, i chusty. – Zmartwychwstał już
Chrystus, Pan mój i nadzieja, – a miejscem spotkania będzie Galileja.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten
cud prawdziwy, – o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
(A315, Ex/189, L188, Siedl.159, W27)
301 Niech ziemia i niebo wysławia Cię, Panie
1. Niech ziemia i niebo wysławia Cię,
Panie – za Twoją obecność ukrytą przed wzrokiem. – Wierzymy, że w chlebie jest
Twe Święte Ciało, – a Krew w kielichu.
2. Przed Swoim odejściem na mękę krzyżową
– zasiadłeś wśród uczniów przy stole paschalnym, – i dałeś nam przykład
pokornej miłości – dla wszystkich ludzi.
3. Z dwunastu uczniami dzieliłeś się
chlebem – i winem, by spełnić obrzędy Przymierza, – lecz pod postaciami
przaśników i wina – dałeś nam Siebie.
4. Kto Chleb ten spożywa i pije z
Kielicha – nie umrze na wieki, lecz życie otrzyma. – I z Tobą jest jedno, i z
braćmi swoimi – stanowi jedność.
5. Na Twoją pamiątkę czynimy, co każesz,
– czekając z ufnością na powrót Twój, Zbawco, – gdy znów do nas przyjdziesz, by
wiernych wprowadzić – do światła chwały.
6. Wielbimy Cię, Panie, za łaskę pokarmu
– przez który żyjemy dla Ciebie i Ojca, – wzmacniani pociechą Płomienia
Miłości, – Trójcy Przenajświętszej.
Amen. – Amen. – Amen.
(A158, Ex211/467, O249)
302 Niech żyje Jezus zawsze w sercu mym
1. Niech żyje Jezus zawsze w sercu mym! /bis. – Na zawsze, na zawsze, na zawsze w sercu mym! – Na zawsze, na zawsze, na zawsze w sercu mym!
2. O króluj, Jezu, zawsze w sercu mym! /bis. – O króluj, o króluj, o króluj w sercu mym! /bis
3. Błogosław, Jezu, zawsze pracy mej! /bis. – Błogosław, błogosław, błogosław pracy mej! /bis
4. Pozostań, Jezu, zawsze w sercu mym! /bis. Pozostań, pozostań, pozostań w
sercu mym! /bis
(O250, Siedl.477)
303 Niegodny jestem, Panie
Ref. Niegodny
jestem, Panie, – przyjąć Cię do mej duszy, – lecz niech to wyznanie, – niech
Cię żal mój wzruszy. – Pociesz mnie przebaczeniem, – daruj mi winy, zbrodnie,
– i uświęć Twym wejrzeniem, – bym Cię przyjął godnie.
1. Dzieci niegodne tak wielkiej ofiary – z Twego stołu dary biorą.– Ręce do Ojca podnoszą po dary – i z ufnością, i z pokorą. – Panem Tyś naszym i Ojcem na wieki, – chociaż słabi pobłądzimy, – przecież spod Twojej nie wyjdziem opieki, – gdy Cię pośród nas czujemy.
2. My za Chrystusa idziemy przykładem, – czy w nieszczęściu, czy w niedoli. – On nam pokazał i wzory, i szlaki, – jak żyć według Ojca woli. – Boży Baranku, co gładzisz grzech świata, – aby lud Twój żył bezpieczny – uproś nam wiarę i miłość do brata, – daj nam pokój, pokój wieczny.
(O251)
304 Nie mam nic
1. Nie mam nic, co bym mógł Tobie dać; –
nie mam sił, by przed Tobą, Panie, stać.
Ref. Puste ręce przynoszę przed Twój w niebie tron, – manną z nieba nakarm duszę mą. /bis
2. Pomaż maścią leczącą oczy me, – spraw,
by język mój też przemówić chciał.
(O252)
305 Nie ma w Nim żadnego wdzięku
1. Nie ma w Nim żadnego wdzięku, – nie ma
w Nim żadnego blasku, – aby na Niego popatrzeć, – ani wyglądu, by się nam
podobał. – Wzgardzony, przez ludzi odepchnięty, – mąż boleści z cierpieniem
oswojony.
Ref. Zakrywa
się przed Nim twarz, – zakrywa się przed Nim twarz – zakrywa się przed Nim
twarz, – zakrywa się przed Nim twarz
2. Udręczony, poczytany za nic. –
Wzgardzony, przez ludzi odepchnięty, – Mąż boleści z cierpieniem oswojony.
3. Lecz On wziął na Siebie – wszystkie
nasze grzechy, – lecz On wziął na Siebie – wszystkie nasze bóle. – Każdy z nas
obrócił się ku własnej drodze. – Udręczony, lecz Sam dał się gnębić, – ust nie
otworzył, jak baranek – wiedziony na zabicie. – Udręczony, udręczony,
udręczony.
(O253, Z29)
306 Nie ma w żadnym innym zbawienia
Nie ma w żadnym innym zbawienia, –
gdyż nie dano ludziom pod niebem – żadnego innego Imienia, – w którym
moglibyśmy być zbawieni. – Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem. – Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej, – jak tylko przeze Mnie.
(Dz 4,12; J14,6; Ex414, O254, PCh79)
307 Nie nam, lecz Twemu Imieniu
1. Nie nam, lecz Twemu Imieniu – chwała
niech będzie, o Panie. – Zawsze i wszędzie, chwała na wieki; – chwalę, o Panie,
Imię Twe!
2. Pan światłem i zbawieniem moim, –
kogóż mam lękać się? – Prowadzi mnie drogą prostą do nieba – dla Niego poświęcę
życie swe.
(Ps 27;115; O255, PCh82)
308 Nie opuszczaj mnie z opieki
Ref. Nie opuszczaj mnie z opieki, Jezu mój, na wieki.
1. Bo jak na niebie błyskanie wnet
zginie, – tak mnie bez Ciebie wszelkie dobro minie.
2. Zwycięż me błędy Twą dobrocią, Panie,
– niech przy mnie wszędy łaska Twoja stanie.
3. Jezu, łzy płaczu serca pokornego –
niech z oczu płyną dziś od sługi Twego.
(A138, Ex55/252, O256)
309 Niepojęte dary dla nas daje
1. Niepojęte dary dla nas daje – dzisiaj
z nieba Ojciec łaskawy, – gdy się Wieczne Słowo Ciałem staje, – mocą swojej
cudownej sprawy. – Nędze świata precz odmiata – a płaczliwe jęczenia, – w
dźwięków głosy pod niebiosy
– i w wesele
zamienia; – skąd dziś wszyscy weseli – wyśpiewują Anieli:
Ref. Niechaj
chwała Bogu będzie w niebie, – a na ziemi pokój ludowi!
2. Patriarchów świętych upragnione – spełniły się oczekiwania. – Kiedy Słowo z Panny narodzone – dopełniło wszystkich żądania. – Gwiazda nowa Jakubowa – wypuściła promienie, – ciemne błędy gasząc wszędy, – światła czyni zjawienie. – Skąd dziś każdy z Anioły – wyśpiewuje wesoły: – Niechaj...
3. Już prorockich przepowiedzeń skutki – odmieniły świat cały mile. – Oddalając uprzykrzone smutki, – przywróciły wesołe chwile. – Wszędy echo brzmi z pociechą, – że z daru Zbawiciela – upewnienie o zbawienie – dopełniło wesela. – Więc z niebieskimi szyki – wydajmy dziś okrzyki: – Niechaj...
4. Niebo dzisiaj z ziemią połączone, – wyśpiewuje wdzięczności pienie, – dzięki Bogu czyni nieskończone – za zjawione ludziom Zbawienie. – Radość nasza z Mesyasza – i wszystkiemu stworzeniu, – że Pan chwały śmierci strzały – skruszył w swym narodzeniu. – Brzmijże, świecie, wesoło, – wydaj rozgłos wokoło: – Niechaj...
5. Aby człowiek Bogiem był nazwany, – Jego postać Bóstwo przybrało, – by nie brząkał niewoli kajdany, – Słowo Ojca Ciałem się stało. – Sługa z Pana, ach, odmiana! – Niesłychane przykłady, – by z wdzięczności dla miłości – człowiek w Boga szedł ślady. – Więc niech pienia odgłosy – idą aż pod niebiosy: – Niechaj...
(A252, Ex311, L96, Siedl.53)
310 Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych
1. Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych, –
nie damy pogrześć wiary! – Próżne zakusy duchów złych – i próżne ich zamiary. –
Bronić będziemy Twoich dróg. – Tak nam dopomóż Bóg! – Tak nam dopomóż Bóg!
2. Ze wszystkich świątyń, chat i pól, –
popłynie hymn wspaniały: – Niech żyje Jezus Chrystus – Król – w koronie
wiecznej chwały. – Niech żyje Maria, zagrzmi róg. – Tak nam dopomóż Bóg! – Tak
nam dopomóż Bóg!
3. Sztandarem naszym będzie Krzyż, –
co ojców wiódł do chwały, – i nas powiedzie także wzwyż, – gdzie buja Orzeł
Biały. – Zwyciężym znój i stromość dróg. – Tak nam dopomóż Bóg! – Tak nam
dopomóż Bóg!
4. Oto ślubujem z ręką wzwyż, – synowie
Polski, córy, – świadkiem nam Zbawca, Jego Krzyż, – Królowa z Jasnej Góry. –
Ojczyźnie święty spłacim dług. – Tak nam dopomóż Bóg! – Tak nam dopomóż Bóg!
5. Młodzieży, nową Polskę twórz, –
szczęśliwą, Bogu miłą, – gdy z nami Bóg, przeciw nam któż? – On jest największą
siłą. – Nie spoczniem wpierw, aż pierzchnie wróg. – Tak nam dopomóż Bóg! – Tak
nam dopomóż Bóg!
(Ex617/587)
311 Nie widzą Cię moje oczy
1. Nie widzą Cię moje oczy, nie słyszą
uszy me, – a jesteś Światłem w mroku, – więc śpiewam w duszy mej:
Ref. O
Jezu, mój Jezu, tak bardzo kocham Cię. – Z Tobą, Jezu, mój Jezu, – chcę spędzić
każdy dzień, – z Nim każdy dzień.
2. Kim jest dla Ciebie człowiek, że wciąż
tak troszczysz się, – i czym zasłużył sobie – na miłosierdzie Twe.
(O257, PCh83)
312 Niewyczerpane są łaski Twe, Panie
Niewyczerpane są łaski Twe, Panie,
– na wieki będzie Twa miłość trwać. – Zawsze świeża i nowa, świeża i nowa, –
wielka jest, Panie, wierność Twa, – wielka jest wierność Twa.
(Lm 3,22–23, O258, PCh84)
313 Nie zna śmierci Pan żywota
1. Nie zna śmierci Pan żywota, chociaż
przeszedł przez jej wrota; – rozerwała grobu pęta Ręka święta. Alleluja!
2. Twój, Adamie, dług spłacony, okup
ludzki dokończony; – wnijdziesz w niebo z szczęśliwymi dziećmi twymi. Alleluja!
3. Próżno, straże, grób strzeżecie! Już
Go tutaj nie znajdziecie: – wstał, przeniknął skalne mury Bóg natury. Alleluja!
4. Teraz On na ludzkie plemię i na miłą
patrzy ziemię, – która drogo dziś przybrana kosztem Pana. Alleluja!
5. Przez Twe święte Zmartwychwstanie z
grzechów powstać daj nam, Panie, – potem z Tobą królowanie. Alleluja! Alleluja!
(A327, Ex/201, L197)
314 Nocą Ogród Oliwny
1. Nocą Ogród Oliwny, – śpią twardo
wszyscy uczniowie. – Czuwa w bólu ogromnym – i cierpi za nas Bóg-Człowiek.
Ref. Ojcze,
jeśli możliwe – oddal ode mnie ten kielich. – Ojcze, jeżeli trzeba, – chcę
Twoją wolę wypełnić.
2. Nocą klęczę przed Tobą, – ucichły
auta, tramwaje. – Wszystko w życiu zawodzi, – jedynie Ty pozostajesz.
3. Nocą patrzę przez okno – na skrawek
nieba chmurnego. – Tyle w życiu cierpienia, – lecz nie śmiem pytać: dlaczego?
(A569, O259)
315 Obiecał Pan
1. Obiecał Pan, – obiecał Pan.
Ref. A
Słowo stało się Ciałem i mieszkało między nami. – A Słowo stało się Ciałem i
mieszkało między nami.
2. Gdy czekał lud, gdy czekał lud.
3. Narodził się, narodził się.
4. Emmanuel, Emmanuel.
5. Alleluja, alleluja.
(B13, O260)
316 O Boże mój, o Zbawicielu mój
Ref. O
Boże mój, o Zbawicielu mój.
1. Pozwól mi na nowo cieszyć się weselem,
– dźwignij z poniżenia, radość wróć. – Nie patrz na me grzechy, odwróć od nich
wzrok, – wymaż wszystkie przewinienia.
2. Serce daj mi czyste, przywróć siłę
ducha, – pozwól mi przy Tobie blisko trwać, – i Świętego Tchnienia Twego nie
skąp mi, – niech się cieszę Twym zbawieniem.
3. Otwórz usta moje, niech Twą chwałę
głoszą, – niech cześć Twoja płynie z moich warg. – Gdybyś żądał ofiar, chętnie
bym je dał, – lecz nie pragniesz całopaleń.
(Ps 51; A191, Ex413/504, O261, Siedl.511)
317 Obudź się, na chmurach siada słońce
Obudź się, na chmurach siada
słońce, – jak błyszcząca ważka, złota ćma. – Wróbel z piórek srebrną rosę
strąca, – i przeciera senne oczy świat.
Pobiegniemy na wyścigi z wiatrem, –
zrywać z drzew pękate krople dżdżu. – Spójrz, Bóg dzień pobłogosławił światłem,
– obudź się i dzięki składaj Mu.
Dziękuj Mu za to słońce, śpiewaj Bogu, – pewnie do nas śmieje się zza chmur. – Miodopłynną strugę nam pod nogi – Pan położył, aby wskazać szlak. /bis
(O262)
318 Oddajmy cześć
Oddajmy cześć wiecznemu Panu chwał. – Pokłońmy się Temu, który – rozpostarł niebiosa i utwierdził ziemi krąg. – Jego chwała wznosi się ponad szczyty gór, – Jego łaska nad nami jest, a niebo Jego tron. – Bóg to nasz Pan i tylko On! – Bóg to nasz Pan i tylko On!
(O265, PCh86)
319 Od dawna szukam twarzy
1. Od dawna szukam twarzy, – drogiej
twarzy mego Pana – i szukam Jego znaku w sercu każdego brata. – Chrystusa Ciało
to właśnie wy – i Jego Krew to przecież wy, – i Jego miłość to również wy, –
jak więc zagubić mogłem ślad?
2. Codziennie szukam twarzy, – drogiej
twarzy mego Pana – i szukam Jego znaku w sercu każdego brata. – Chrystusa Ciało
to właśnie wy – i Jego Krew to przecież wy, – i Jego pokój to również wy, – jak
więc zagubić mogłem ślad?
3. Więc znowu szukam twarzy, – drogiej
twarzy mego Pana – i szukam Jego znaku w sercu każdego brata. – Chrystusa Ciało
to właśnie wy – i Jego Krew to przecież wy, – i Jego radość to również wy, –
jak więc zagubić mogłem ślad?
(Ex57, O266, S26)
320 Od jutrzenki Ty jesteś piękniejsza
1. Od jutrzenki Ty jesteś piękniejsza, –
blaskiem Swoim wypełniasz nam ziemię, – a wśród gwiazd, co jaśnieją na niebie,
– nie ma gwiazdy tak pięknej jak Ty.
Ref. Piękna Tyś jest jak słońce, – jasna nad blask księżyca, – gwiazdy zaś najpiękniejsze – nie są piękne jak Mario Ty. /bis
2. Matko Boga i Matko nas ludzi, – Tyś
radością jest świata całego. – Przyjmij prośby od dziecka Twojego, – hołdy
nasze, radości i łzy.
3. O Dziewico najczystsza, najświętsza, –
najgodniejsza zachwytu i chwały – spraw, by święte i czyste się stały – serca
nasze, marzenia i sny.
4. Wniebowzięta Królowo wszechświata,
przyjm nas wszystkich w Twą świętą niewolę, – by przez ziemskie cierpienia i
bóle – bramy niebios otwarły się nam.
(A389, D35, Ex522/558, O267)
321 O dobre czyny moich ludzkich rąk
Ref. O
dobre czyny moich ludzkich rąk, – modlę się do Ciebie, – bym je radośnie kiedyś
zanieść mógł, – Tobie, Ojcze mój w niebie.
1. Spraw, niech dzień powita zawsze nowy
– dłoni moich modlitewny gest, – bym Twą wolę pełnić był gotowy, – mój Ojcze,
któryś w niebie jest.
2. Miłosierne dłonie daj mi, Panie, –
braciom moim rozdające chleb, – którym dłoni i sił już nie stanie, – by nie
ustali pośród dróg.
3. Dłoniom moim siłę daj ogniwa, – bym
Twój pokój, jedność wokół siał, – by z mych dłoni miłość czynem żywą, – mój
bliźni jak kęs chleba brał.
4. Spraw, gdy moje ręce już ustaną, – i
do Twoich, Ojcze, dojdę bram, – niech w Twych dłoniach zawsze pozostaną, – Ty
im Nagrodą będziesz Sam.
(A573, D49, O268)
322 Odszedł Pasterz od nas
1. Odszedł Pasterz od nas, zdroje wody
żywej, – Zbawca, Źródło łaski, miłości prawdziwej.
Ref. Odszedł
Pasterz nasz, co ukochał lud. – O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud.
2. Gdy na krzyżu konał, słońce się
zaćmiło, – ziemia się zatrzęsła, wszystko się spełniło.
3. Ten, co pierwszych ludzi złowił w
swoje sidła, – Sam już w więzach leży, opadły Mu skrzydła.
4. Oto Boski Zbawca zamki śmierci
skruszył, – zburzył straszne odrzwia, – duszom życie zwrócił.
5. Zmiażdżył władzę czarta mocą Bóstwa
Swego, – i ujarzmił pychę wroga piekielnego.
(A312, Ex/179, L186)
323 Od świtu aż po zmierzch
Od świtu aż po zmierzch chwalić
będę Imię Twe, – bo potężne i godne chwały Imię Twe. – Od świtu aż po zmierzch
chwalić będę Imię Twe, – bo potężne i godne chwały jest. – Uwielbiam,
wywyższam, ręce me wznoszę.
(B13, O270, PCh87)
324 O duszo wszelka nabożna
1. O duszo wszelka nabożna, – ku miłemu
Bogu skłonna, – wejrzyj na Syna Bożego, – na Zbawiciela naszego.
2. Oglądaj na krzyżu Jego, – haniebnie
zawieszonego, – okrutnie rozciągnionego, – całego zakrwawionego.
3. Wejrzyj na głowę skłonioną, – ostrą
koroną zranioną, – którą z ciernia upleciono, – gwałtem na skronie wciśniono.
4. Ręce, nogi przenajświętsze – gwoźdźmi
okrutnie przebite, – bok i serce przebodzono, – ostatek krwi wypuszczono.
5. Przeto grzechu się wystrzegaj, – o
łaskę skrzętnie zabiegaj, – aby Krew Chrystusa Pana – nie była darmo wylana.
(L149)
325 Ogrodzie Oliwny
1. Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny!
– Widzę Pana mego na twarz upadłego. – Tęskność, smutek, strach Go ściska; –
krwawy pot z Niego wyciska. – Ach, Jezu mdlejący prawieś konający.
2. Kielich gorzkiej męki z Ojca Twego
ręki, – ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz; – anioł Ci się z nieba zjawia,
– o męce z Tobą rozmawia. – Ach, Jezu strwożony, przed męką zmęczony.
3. Nie wyrok Piłata skazał Zbawcę świata
– na śmierć tak hańbiącą, upokarzającą. – Grzechy moje to sprawiły, że do
krzyża Go przybiły. – Ach Jezu, ma wina Męki Twej przyczyna!
(A292, Ex/279, L150)
326 O gwiazdo betlejemska
1. O gwiazdo Betlejemska, zaświeć na
niebie mym: – tak szukam Cię wśród nocy, tęsknię za światłem Twym. – Zaprowadź
do stajenki, leży tam Boży Syn, – Bóg Człowiek z Panny świętej, dany na okup
win.
2. O nie masz Go już w szopce, nie masz
Go w Żłóbku tam! – Więc gdzie pójdziemy Chryste? Gdzie się ukryłeś nam? –
Pójdziemy przed ołtarze wzniecić miłości żar – i hołd Ci niski oddać: to jest
nasz wszystek dar.
3. Ja nie wiem, o mój Panie, któryś miał
w żłobie tron, – czy dusza moja biedna milsza Ci jest niż on. – Ulituj się nade
mną, błagać Cię kornie śmiem, – gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem
mym.
(A253, Ex/312, L97, Siedl.56)
327 Ojcze, Boże Wszechmogący
1. Ojcze, Boże Wszechmogący, – który z
miłości gorącej – zesłałeś na te niskości – Syna Swego z wysokości.
2. Ku wielkiemu pocieszeniu – Twemu ludzkiemu plemieniu, – wydałeś Go na stracenie – przez człowiecze odkupienie.
3. Miejmyż wszyscy na baczności – drogą
śmierć Jego miłości – i smutek Matuchny Jego, – która cierpiała dla Niego.
4. Gdy Go we czwartek żegnała, – tak Mu
mówiąc, narzekała: – „Weźmij mnie w Ogrojec z Sobą, – pójdę rada na śmierć z
Tobą”.
5. Smutnie na Nią Pan spoglądał, – po
swej Matce tego żądał: – „Miła Matko, racz Mię puścić, – noc-ci blisko, już nam
czas iść”.
6. Smutneć było to rozstanie, – z Synem
swym Najświętszej Pannie; – ileż boleści doznała, – gdy się z Jezusem żegnała!
7. Gdy do Ogrojca przybieżał, – padł na
ziemię, krzyżem leżał: – tam swą Mękę wszystką widział, – którą nazajutrz
cierpieć miał.
8. Klęknął na kolana potem, – jął się
pocić krwawym potem, – mówiąc: „Ojcze możeli być, – racz ten kielich precz
oddalić”.
9. Jezu miły, nie lękaj się, – wstań, nie
klęcz, już spamiętaj się: – masz niedaleko Judasza, – idzie z ludem od Annasza.
10. Wtem przystąpił Judasz k'Niemu, –
pokłonił się Panu swemu: – jeszcze Go zdradnie całował, – Pan się schylił,
twarz mu podał.
11. Wnet do Niego przyskoczyli, – o ziemię
Nim uderzyli: – i związawszy Go okrutnie, – wiedli Go do miasta butnie.
12. Niemiłosierni żydowie, –
okrutniejsi niż katowie, – na Piłata zawołali, – ukrzyżować Go kazali.
13. Wisiał na krzyżu zraniony, – zbity,
skłóty, zakrwawiony, – nie mając odpoczywania – od ujęcia do skonania.
14. Chryste, Panie miłościwy, – czemuś tak
bardzo cierpliwy? – Dla zmiłowania naszego – zapomniałeś Bóstwa swego!
(Ex280, L151)
328 Ojcze, chwała Tobie
1. Ojcze, chwała Tobie, – swe życie składam Tobie, – kocham Ciebie.
2. Jezu, chwała Tobie, – swe życie
składam Tobie, – kocham Ciebie.
3. Duchu, chwała Tobie, – swe życie
składam Tobie, – kocham Ciebie.
4. Trójco, chwała Tobie, – swe życie
składam Tobie, – kocham Ciebie.
(Ex335/153, O272, PCh88)
329 Ojcze, kochamy
Ojcze, kochamy, wielbimy Cię i
czcimy, – uwielbiamy Święte Imię Twe! – Uwielbiamy Cię, uwielbiamy Cię, –
uwielbiamy Święte Imię Twe!
(O273)
330 Ojcze, podnieś mnie
1. Ojcze, podnieś mnie. – Alleluja,
Święte Imię Twe. – Ojcze, uświęć mnie. – Alleluja, Święte Imię Twe.
2. Jezu, podnieś ...
3. Duchu, podnieś ...
(O274)
331 Ojcze, połącz nas
Ojcze, połącz nas. Ojcze, połącz
nas, – aby poznał świat, żeś nam Syna dał. – Ojcze, połącz nas.
Spójrz, jak dobrze jest z bratem –
w zgodzie żyć. Błogosławieństw swych – nie szczędzi Pan, aż do końca dni.
(O275, PCh36)
332 Ojcze, Święty Boże
Ojcze, Święty Boże, –
cała ziemia chwali Ciebie,
– Ojcze, Święty Boże, –
cała ziemia wielbi Cię.
Wybawco, Wierny Świadku, –
jesteś godzien uwielbienia, – nasz Wybawco, Wierny Świadku, –
Twoje Imię Święte jest.
333 Ojcze z niebios
1. Ojcze z niebios, Boże, Panie, – tu na
ziemię ześlij nam – Twoje Święte zmiłowanie, – tu na ziemię ześlij nam!
2. Boże wielki, my w pokorze – o Twą
łaskę prosim Cię. – Bo dłoń Twoja wszystko może, – Ty nad nami zlituj się!
(Ex58/419, O277)
334 O Jezu, nasz Zbawicielu
1. O Jezu, nasz Zbawicielu, – Jedyny Odkupicielu, – przed wieki z Ojca zrodzony, – z Matki w czasie narodzony!
2. Śliczna Ojcowska jasności, – nadziejo
ludzkiej słabości! – Skłoń uszy Twe litościwe – na prośby nasze troskliwe.
3. Wspomnij, Zbawicielu, sobie, – żeś
naszej ludzkiej osobie – równe ciało wziął z Rodzicy, – Niepokalanej Dziewicy.
4. To dzień Twego narodzenia – do wszego
mówi stworzenia, – żeś sam z tronu Ojcowskiego – przyszedł dla zbawienia mego.
5. Przeto dziś niebo wykrzyka, – wesołość
z morza wynika, – ziemia z niezmierną radością, – cieszy się Twoją bytnością.
6. My też, przez Cię odkupieni – i krwią Twoją oczyszczeni, – pamiątkę dziś w nowym pieniu – czynim Twemu Narodzeniu.
7. Bądź, Jezu, wiecznie chwalony, – z
Panny czystej narodzony, – wieczna chwała Ojcu Twemu, – i z Nim Duchowi
Świętemu.
(L98, Siedl.57)
335 Oj nie czekaj, aż czyn wielki
1. Oj nie czekaj, aż czyn wielki spełnić
będziesz mógł, – aby rzesze za twym blaskiem szły, – lecz odważnie krocz po
każdej z twych codziennych dróg – słońce niech wschodzi tam, gdzie ty.
Ref. Słońce
niech wschodzi tam, gdzie ty, – słońce niech wschodzi tam, gdzie ty. – Ktoś
przez ciebie drogę znajdzie poprzez ciemne mgły. – Słońce niech wschodzi tam,
gdzie ty.
2. Dla zdolności twoich wszędzie
znajdziesz pracy dość, – nie trać czasu na bezpłodne sny. – Twym zadaniem
będzie tępić wszędzie fałsz i zło – słońce niech wschodzi tam, gdzie ty.
3. Gdy wokoło siebie widzisz smutnych
twarzy rój, – niech nie gasną twych zapałów sny. – Choćby tylko jedno serce
rozgrzał uśmiech twój – słońce niech wschodzi tam, gdzie ty.
(A577, O279)
336 O Krwi najdroższa
1. O Krwi najdroższa, o Krwi odkupienia,
– napoju życia, z nieba dla nas dany! – O zdroju łaski, o ceno zbawienia, – Ty
grzechowe leczysz rany.
2. Tyś w Jezusowym kielichu zamknięta, –
abyś nas wszystkich życiem napawała, – abyś dla świata Krwi Boska Prześwięta, –
miłosierdzie wybłagała.
3. O Krwi najdroższa, przez Serce
przeczyste, – gdzie Twoje źródło miałaś na tej ziemi, – cześć Tobie niesiem,
dzięki wiekuiste, – z aniołami, ze świętymi.
(A293, Ex278, L152, Sieldl.123)
337 O Mario, czemu pobladłaś
1. O Mario, czemu pobladłaś, – Tyś można,
jak inna żadna, – bo poczniesz Króla nad króle, – a nazwą Go Emmanuel.
Ref. Nie
trwóż się Mario–Lilijo, – Dzieciątko Święte powijesz, – siankiem Mu żłóbek
wyścielesz, – nim błyśnie gwiazda w Betlejem. – Radować wszyscy się będą, –
muzyką chwalić, kolędą, – bić będą niskie pokłony – przed Twoim Jednorodzonym,
Jednorodzonym.
2. Nadzieje ludów spełnione, – bo Ciałem
się stanie Słowo, – niech będzie błogosławiony – żywota Twojego Owoc.
(C45, D36, O282)
338 O Matko miłościwa
1. O Matko miłościwa, – Panno litościwa, – Panno urodziwa – Maryja! Módl się za nami!
2. Tyś świata podziwienie, – grzesznych
wybawienie, – smutnych pocieszenie – Maryja! Módl się za nami!
3. Nie masz po Bogu w niebie, –
pewniejszej, krom Ciebie, – nadziei w potrzebie – Maryja! Módl się za nami!
4. Przybądź nam, gdy pomrzemy – i na sąd
staniemy, – Łaski Twej pragniemy – Maryja! Módl się za nami!
5. Zjednaj nam zlitowanie, – z Tobą
królowanie, – dajże nam to, Panie – Maryja! Módl się za nami!
(A390, Ex523/555, L374, NT186, Siedl.332)
339 O Matko, u stóp Twoich
1. O Matko, u stóp Twoich ziemia ludzi
krzyczy, – w rozpaczy i głodzie już bez sił. – Więc zechciej się przejąć
bolesnym losem naszym, – tych, którzy szukają drogi swej.
Ref. O
Święta Maryjo, o Królowo i Matko, – do Ciebie nasz świat się ucieka. – O Święta
Maryjo, o Królowo wszechświata, – racz Bogu przekazać naszą miłość.
2. Wybrana przez Boga z powodu Twej
pokory, – bo chętnie dzieliłaś biednych los. – Czas ziemski przeżyłaś ukryta i
nieznana, – ropoznał Cię tylko dobry Bóg.
3. Królowo na niebie zachowaj pamięć
czasu, – gdy Ciebie dotknęły łzy i ból. – Królowo miłości, o przybądź nam na
pomoc, – szczególnie w godzinę śmierci przyjdź.
(A578, Ex526/556, O284)
340 O Matko z Częstochowskiego wizerunku
Ref. O
Matko z Częstochowskiego wizerunku, – Pani Jasnogórska, Jutrzenko wolności, –
Źródło Światła i Życia dla nas, – bądź Matką, bądź Matką naszego zawierzenia.
1. Wraz z Tobą, Matko, chcemy dziś się
zanurzyć – w jedynym Świetle, którym jest Jezus, – aby moc Zmartychwstałego –
była uzdrowieniem.
2. Spraw, aby w sercach Twoich synów i
córek – dotkniętych ogniem Bożego Światła. – Wytrysnęło Źródło Życia – dar
miłości Ojca.
3. Pomóż nam, Matko, przyjąć całą prawdę,
– i za Jezusem pójść drogą krzyża. – By w ciemności nikt nie chodził, – lecz
miał Światło Życia.
(Ex543/557, O285)
341 O mój Jezu, w Hostii skryty
1. O mój Jezu w Hostii skryty, – na
kolanach wielbię Cię. – W postać chleba Tyś spowity, – Bóstwo Twoje kryje się.
– Ty, co rządzisz całym światem, – me zbawienie w ręku masz. – Tu, przed Twoim
Majestatem – aniołowie kryją twarz.
2. O Światłości przysłoniona, – rzuć mi
Twój promienny blask. – O Dobroci nieskończona, – otwórz dla nas skarby łask. –
Chlebie życia przeobfity, – nasyć duszy mojej głód. – Boski Ogniu tu zakryty –
rozgrzej serca mego chłód.
3. Jezu, Tyś jest Zbawicielem, – ustrzeż
mnie od zgubnych dróg. – Bądź mi siłą i weselem, – boś w tej Hostii żywy Bóg. –
Dla miłości Matki Twojej – racz wysłuchać prośbę mą: – Bądź Miłością duszy
mojej, – nie gardź moją cichą łzą.
(A160, L285, O286, Siedl.253)
342 O Najświętsza Twarzy
1. O Najświętsza Twarzy mego Pana, –
przed Tobą padamy na kolana. – Ta Twarz, gdy nas sądzić będzie, – postawże nas,
Jezu, w pierwszym rzędzie.
2. Gdy Ty nas, o Jezu, będziesz sądzić, –
okaż nam Twarz swoją, nie daj zbłądzić. – Przez Twe rany i boleści, – pozostań
z Maryją przy mej śmierci.
(L153)
343 On czeka na nas
Ref. On
czeka na nas w każdej chwili dnia, – i w każdej porze nocy czeka na nas Pan. –
Więc idźmy razem nie zwlekając dłużej, – kiedy czeka, czeka na nas Pan.
1. Podaj mi swą dobrą dłoń, – podaj mi
swą dobrą dłoń, – byśmy mogli iść do Pana razem.
2. Wybacz mi humory złe, wybacz mi humory
złe, – niechaj Jezus widzi, że kochamy się.
3. Naucz mnie modlitwy swej, naucz mnie
modlitwy swej, – byśmy mogli śpiewać Panu razem.
(B14, C46, O287)
344 On jest tu, Jezus jest tu
On jest tu (Jezus jest tu). – On jest tu (Jezus jest tu).
– Chcę Go wielbić. On jest tu.
(Chcę Go wielbić. Jezus, Jezus jest tu.)
(B15, PCh91)
345 O Panie mój, Ty wiesz
O Panie mój, Ty wiesz jak bardzo
ufam Tobie, – i szukam Cię co dzień, bo niczym jestem sam. – Dziś widzę znów
Twą twarz i słucham Twego głosu, – że ludziom chcesz do serc Swe miłosierdzie
wlać.
(O289, S62)
346 O Panie, nasz Panie
Ref. O
Panie, nasz Panie przedziwne Twe Imię, – i ponad niebiosa Majestat Twój.
1. Kimże jest człowiek, że o nim
pamiętasz, – kim syn człowieczy, że wciąż jesteś z nim. – Przyozdobiłeś go
czcią i swą chwałą, – Boskim Swym życiem dzielisz się z nim.
2. Dałeś mu władzę nad dziełami rąk
Twoich, – i wszystko złożyłeś pod jego stopy: – owce i bydło i dzikie
zwierzęta, – i wszystko, co płynie szlakami mórz.
Ref. Usta dzieci śpiewają Ci chwałę, – usta niemowląt śpiewają Ci. /bis
(Ps 8; O290)
347 O Panie, otwierasz rękę Swoją
1. O Panie, otwierasz rękę Swoją, – na
dłoni trzymasz ziarno: – ziarno życia, ziarno święte, – ziarno wiary
niepojętej. – Ziarnem Bóg człowieka karmi, – Ciałem Swym ze wzgórz Kalwarii.
2. O Panie, otwierasz rękę Swoją, – naczynie pełne wina. – Wino ciemne Tajemnicy, – wino wiecznej obietnicy. – Winem Bóg człowieka syci, poi Krwią Swej Tajemnicy.
3. O Panie, otwierasz usta Swoje – i
mówisz prawdę pełną. – Słowo żywe, ziarno Słowa, – prawdę w Słowie Bóg darował.
– Płonie pośród nocy Słowo, – Słowo, które jest Osobą.
(Ex213/469, O291)
348 O Panie szukasz dzieci Twych
1. O Panie szukasz dzieci Twych, – bo
Miłość Imię Twe. – Ty rozproszone złączyć chcesz, – dać udział w łaskach Swych.
Ref. Panie,
Panie, – złącz w Twym Kościele, rozdzielonych braci, – złącz wszystkich nas w
miłości Twej.
2. Tyś zbawił świat przez Swoją śmierć, –
bo Miłość Imię Twe; – O zechciej włączyć wszystkich nas – w Mistyczne Ciało
Swe.
3. Ty zaspokajasz wszelki głód, – bo
Miłość Imię Twe; – o uczyń znowu z chlebem cud – i nakarm dzieci Swe.
4. Wszak obiecałeś pokój dać, – bo Miłość
Imię Twe; – racz w serca żar miłości wlać, – Królestwo rozszerz Swe.
(A582, Ex59/417, O292)
349 O Panie, Ty nam dajesz
1. O Panie, Ty nam dajesz Ciało Swe i
Krew /bis – Do Ciebie więc idziemy
wciąż, radosną nucąc pieśń:
Ref. Ty
jesteś Bogiem wiernym na wieczny czas.
2. Przez dar Twojego Chleba, dobry Boże
nasz. /bis – Rodzinę bratnią czynisz
z nas, miłować uczysz nas.
3. To Twoje miłowanie dało wolność nam. /bis – Chwalimy Święte Imię Boga, jak
uczyłeś nas.
4. Tyś nam wyznaczył drogę, wiodącą na
Twój szlak. /bis – Idziemy więc, by
radość nieść tam, gdzie jej światu brak.
(A163, Ex214/468, O293)
350 O Panie, Tyś moim Pasterzem
1. O Panie, Tyś moim Pasterzem, – tak
dobrym, że nic mi nie braknie; – do Źródeł Wód Żywych mnie wiedziesz, –
prostymi ścieżkami prowadzisz.
Ref. Pasterzem moim jest Pan – i nie brak mi niczego. – Pasterzem moim jest Pan – i nie brak mi niczego.
2. Choć idę przez ciemną dolinę, –
niczego nie muszę się trwożyć, – bo Pasterz mój zawsze jest przy mnie – w
obronie mej stanąć gotowy.
3. Do Stołu Swojego zaprasza, – na oczach
mych wrogów to czyni, – olejkiem mą głowę namaszcza, – a kielich napełnia
obficie.
4. Twa łaska i dobroć podążą – w ślad za
mną po dzień mój ostatni, – aż dojdę, o Panie, do domu, – by z Tobą zamieszkać
na zawsze.
(Ps 23; A184, Ex404/497, L255, O294, Siedl.512)
351 O Przedwieczny nasz Panie i Boże
Ref. O Przedwieczny nasz Panie i Boże, –
jakże dziwne Imię Twe.
1. O Przedwieczny nasz Panie i Boże, –
jakże dziwne jest Imię Twe. – Chwała Twoja po całej brzmi ziemi, – wzbija się
aż po niebios szczyt.
2. Małe dzieci Cię wielbią jak mogą, –
całym sercem śpiewają Ci. – Aż się wstydem okryją wrogowie – i upadną do Twoich
stóp.
3. Kiedy spojrzę na niebo wspaniałe, –
dzieło Twoich wszechmocnych rąk, – srebrny księżyc i gwiazdy złociste, – to
zdumienie ogarnia mnie.
4. Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz,
– że jak ojciec o niego dbasz? – do aniołów podobnym go czynisz, – otoczyłeś go
chwałą i czcią.
5. Cały świat w jego ręce złożyłeś – i
pod stopy rzuciłeś mu – ptaki, ryby i dzikie zwierzęta, – by nad nimi królem
był.
(Ps 8; A182, Ex401/493, O295)
352 O Stworzycielu Duchu przyjdź
1. O Stworzycielu Duchu,
przyjdź, – nawiedź dusz wiernych Tobie krąg. – Niebieską łaskę
zesłać racz – sercom, co dziełem są Twych rąk.
2. Pocieszycielem jesteś
zwan – i Najwyższego Boga Dar, – Tyś Namaszczeniem
naszych dusz, – Zdrój Żywy, Miłość, Ognia Żar.
3. Ty darzysz łaską
siedemkroć, – bo Moc z prawicy Ojca masz, – przez Ojca obiecany
nam, – mową wzbogacasz język nasz.
4. Światłem rozjaśnij naszą myśl, – w serca nam miłość świętą wlej, – i wątłą słabość naszych ciał – pokrzep stałością Mocy Swej.
5. Nieprzyjaciela odpędź w dal – i Twym pokojem obdarz wraz. – Niech w drodze za przewodem Twym – miniemy zło, co kusi nas.
6. Daj nam przez Ciebie
Ojca znać, – daj, by i Syn poznany był, – i Ciebie, Jedno
Tchnienie Dwóch, – niech wyznajemy z wszystkich sił.
7. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, – Synowi, który zmartwychwstał, – i Temu, co pociesza nas, – niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen.
(A351, Ex60/225, L484, NT262, O297, Siedl.189)
353 O Tajemniczy Płomieniu
1. O Tajemniczy Płomieniu, – Źródło
Miłości i Prawdy, – Pocieszycielu strapionych, – przyjdź do nas, Duchu
Najświętszy.
2. Ożywcza Roso w znużeniu, – Ogniu wśród chłodu zwątpienia – i jasne Światło nadziei, – przyjdź do nas, Duchu Najświętszy.
3. Niech Twoja łaska przeniknie – myśli i
serca człowiecze, – bo z całą mocą wołamy: – przyjdź do nas, Duchu Najświętszy.
4. Niech będzie chwała na wieki – Ojcu,
Synowi i Tobie, – a Ty odpowiedz wezwaniu: przyjdź do nas, Duchu Najświętszy.
Amen, amen, amen, amen, alleluja.
(Ex61/227, NT132, O298)
354 Oto jest dzień
Oto jest dzień, (oto jest dzień,) –
który dał nam Pan, (który dał nam Pan.) – Weselmy się, (weselmy się) – i
radujmy się nim, (i radujmy się nim.)
– Oto jest dzień,
który dał nam Pan. – (Weselmy się i radujmy się nim.)
– Oto jest dzień,
(oto jest dzień,) – który dał nam Pan.
(Ps 118, 24; D16, Ex621, O299, PCh92, S107)
355 Oto nadchodzą dni
Oto nadchodzą dni, oto nadchodzą
dni, – kiedy Nowe Przymierze, – kiedy Nowe Przymierze, – zawrę z Narodem
Izraela, – kiedy Nowe Przymierze, – kiedy Nowe Przymierze, – zawrę z Narodem
Izraela.
Był taki czas, były takie dni, –
kiedy zawarłem przymierze z domem Izraela. – Był taki czas, były takie dni, –
kiedy ująłem ich za ręce, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. – Lecz oni, lecz
oni Moje Przymierze złamali, – mimo, że Ja, mimo, że Ja byłem ich Władcą.
Przyjdzie taki czas, przyjdą takie
dni, – kiedy odnowię Przymierze z domem Izraela. – Przyjdzie taki czas, przyjdą
takie dni, – kiedy wezmę ich za ręce, – by wyprowadzić z ziemi egipskiej. – I
Ja, i Ja będę im Bogiem, – a oni, a oni będą mi narodem.
Wypiszę Swe Prawo, wypiszę Swe
Prawo na dnie ich serca. – Wypiszę
Swe Prawo, wypiszę Swe Prawo na dnie ich serca. – Umieszczę Swe Prawo, umieszczę Swe Prawo w głębinach ich
jestestwa. – Umieszczę Swe Prawo,
umieszczę Swe Prawo w głębinach ich jestestwa.
Przyjdzie taki czas, przyjdą takie dni, – kiedy nie będą musieli wzajemnie się pouczać. – Przyjdzie taki czas, przyjdą takie dni, – kiedy wszyscy od najmniejszego do największego poznają Mnie. – Bo Ja, bo Ja odpuszczę im występki, – bo Ja, bo Ja zapomnę o ich grzechach.
Oto nadchodzą dni...
(Jer 31, 31–34; O300, Z87)
356 Oto Pan Bóg nasz
Oto Pan Bóg nasz! Izraela Pan – Nasz Ojciec na wieczny czas, na wieczny czas. /bis
Bóg mój to panów Pan, – Bóg mój to
królów Król, – Bóg mój, Bóg chwały i czci! – Amen. Amen. Alleluja!
Bóg mój, Opoka ma! – Bóg mój
zwycięstwem moim jest! – Bóg mój, Bóg chwały i czci! Amen. Amen. Alleluja!
Do Ciebie należy niebo – i ziemia Twoją jest, Twoją jest. – Tyś Królem mym, – Panem wywyższonym ponad całą ziemię. – Tyś Królem mym, – Panem wywyższonym ponad całą ziemię. – Łaski i mocy udzielasz nam; – Twe Królestwo na wieki. – Łaski i mocy udzielasz nam; – Twe Królestwo na wieki.
Królestwo Twe na wieki! – Królestwo
Twe na wieki! – Panie, Boże nasz, – uwielbiamy Cię, – wywyższamy dziś Twą
chwałę i moc!
(O301, PCh93)
357 Oto Pan Bóg przyjdzie
Ant. Oto
Pan Bóg przyjdzie, – z rzeszą świętych k'nam przybędzie: – wielka światłość w
dzień ów będzie. – Alleluja, alleluja!
I wersja:
1. Oczekujemy Zbawiciela
świata, – który przekształci nasze ciało poniżone – na podobne do swego chwalebnego
ciała.
2. Przeto żyjmy rozumnie i sprawiedliwie na tym świecie, – oczekując objawienia się chwały wielkiego Boga – i Zbawiciela naszego, – Jezusa Chrystusa.
II wersja:
1. O miasto święte, Jeruzalem, zstępujące
z nieba, mające chwałę Boga, – źródło twego światła podobne do kamienia
drogocennego, – jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu.
2. Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, – bo chwała Boga je oświetliła, – a jego lampą Baranek.
3. I w jego świetle będą chodziły narody – i wniosą do niego królowie ziemi swój przepych – i za dnia bramy jego nie będą zamknięte, bo już nie będzie tam nocy.
4. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, – bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi – i będą królować na wieki wieków.
5. A Duch i Oblubienica mówią: „Przyjdź !” – A kto słyszy niech powie: „Przyjdź !” – Przyjdź Panie Jezu. Amen.
(Flp3,20–21; Tt2,12–13; Ap20,10–11.23n;)
(A222, Ex63/347, Ex/348, Ex/349, L58, O302, Siedl.13)
358 Oto Pan przybywa
Ref. Oto Pan przybywa, – prostujcie drogi swego
życia!
1. Pośpiesz nam Boże z pomocą, wyzwól nas
z pęt grzechów naszych. – Pośpiesz, a dłużej nie zwlekaj, – wzbudź w nas potęgę
swą na nowo!
2. O Boże, tchnij nowe życie i okaż swe
miłosierdzie – Ciebie czekamy z tęsknotą – Obiecanego Zbawiciela.
3. Oto nadchodzi nasz Zbawca, aby panować
nad nami. – Mocą swej wielkiej ofiary – On zgładzi grzechy całej ziemi.
4. Ukaż nam blask Twojej drogi, którą do
ciebie idziemy. – Prawdy światłości nas oświeć, – byśmy zdążali do Królestwa.
(A223, Ex/350, L59, Siedl.14)
359 Oto stoję u drzwi i kołaczę
Oto stoję u drzwi i kołaczę, /bis – Jeśli kto posłyszy Mój głos i
drzwi otworzy – wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, – a on ze Mną.
(Ap 3,20; Ex/420, O303, PCh94)
360 Oto święte Ciało Pana
1. Oto święte Ciało Pana pod postacią
chleba, – żywa manna ludziom dana na drogę do nieba.
Ref. Witaj,
Jezu, Panie nasz, jakże wielką miłość masz!
2. Oto święta Krew Przymierza, łask
krynica żywa. – Ona Boski gniew uśmierza i z grzechów obmywa.
(A165, Ex217/473, Siedl.257)
361 Otrzyjcie już łzy płaczący
1. Otrzyjcie już łzy płaczący, – żale z
serca wyzujcie! – Wszyscy w Chrystusa wierzący – weselcie się, radujcie! – Bo
zmartwychwstał samowładnie, – jak przepowiedział dokładnie.
Ref. Alleluja, alleluja! – Niechaj zabrzmi: alleluja!
2. Darmo kamień wagi wielkiej – Żydzi na
grób wtoczyli; – darmo dla pewności wszelkiej – zbrojnej straży użyli. – Na nic
straż, pieczęć i skała – nad grobem Pana się zdała.
3. Bóg Wszechmocny, Bóg natury, – wyższy
nad wszystkie twory, – wstaje z grobu, kruszy mury, – nie zna żadnej zapory. –
Zdjęta trwogą straż upada – i prawie sobą nie włada.
4. Bądźmy przeto zapewnieni, – że choć
wszyscy pomrzemy, – z grobu kiedyś obudzeni, – także zmartwychwstaniemy. – I że
potem, już bezpiecznie, – z Bogiem żyć będziemy wiecznie.
5. Jezu Chryste, dobry Panie, – Ciebie
kornie prosimy: – Niech przez Twoje zmartwychwstanie, – gdy i my powstaniemy, –
z wybranymi Twymi w niebie – wiecznie oglądamy Ciebie.
(A331, Ex64/203, L198, O304, Siedl.172)
362 Otwórz me oczy
Otwórz me oczy, chcę widzieć Jezusa
– i być bliżej Niego, i kochać goręcej. – Otwórz me uszy i naucz mnie słuchać,
– otwórz me oczy, chcę widzieć Jezusa.
(O305, PCh96)
363 O Ty, co mieszkasz sam
1. O Ty, co mieszkasz sam, w moim sercu
na dnie! – O Ty, co mieszkasz sam, w
moim sercu na dnie! – Niech Twój usłyszę głos w moim sercu na dnie. – Niech
Twój usłyszę głos w moim sercu na dnie.
2. O Ty, co mieszkasz sam w moim sercu na
dnie! /bis
Daj Twą radością żyć w moim sercu na dnie! /bis
3. O Ty, co mieszkasz sam w moim sercu na
dnie! /bis
Daj, bym się w Tobie skrył, w moim sercu na dnie! /bis
(Ex66/229, O306)
364 O Zbawcza Hostio
O zbawcza Hostio, godna czci, – co lud do niebios wiedziesz bram. – Znój srogi nęka wiernych Ci, – daj siłę, pomoc ześlij nam. – Jednemu w Trójcy, Władcy ziem, – niech będzie chwała w każdy czas, – niech On wieczystym życiem Swym – w Ojczyźnie rajskiej darzy nas. Amen.
(A449, L526, O307)
365 Pamiątkę dnia świątecznego
1. Pamiątkę dnia świątecznego – zesłania
Ducha Świętego – dziś z Kościołem obchodzimy, – dawcę darów pieśnią czcimy. –
Alleluja, alleluja.
2. Co Ezechiel zwiastował, – o czym Joel
prorokował, – to na oczy wszelkie ciało – w dzień świąteczny oglądało. –
Alleluja, alleluja.
3. Gdy apostołowie mili w tym dniu razem
się modlili, – nad nimi się płomieniste – jawią języki ogniste. – Alleluja,
alleluja.
4. Boskim ogniem zapaleni, – Duchem
Świętym napełnieni, – śmiało wśród tłumu wielkiego – głoszą Ukrzyżowanego.
–Alleluja, alleluja.
5. Święty Piotr jednym kazaniem, – Ducha
Świętego działaniem, – tak porusza słuchające, – że nawraca trzy tysiące. –
Alleluja, alleluja.
6. Dziwują się Elamici, – z ziem dalekich
prozelici – i Partowie i Medowie, – że ich słyszą w swojej mowie. – Alleluja,
alleluja.
7. Ci, co Pana krzyżowali, – ciężko
grzechów żałowali, – Apostołów się pytali, – jakby Boga przebłagali. –
Alleluja, alleluja.
8. Rzekł Piotr do nich: „Pokutujcie, – w
Pana wierzcie, chrzest przyjmujcie, – gdy się grzechów pozbędziecie, – Ducha
Świętego weźmiecie”. – Alleluja, alleluja.
9. Myśmy też wezwani byli, – byśmy w
Chrystusa wierzyli; – za dar wiary dziś dziękujmy – i wierność Bogu ślubujmy. –
Alleluja, alleluja.
10. Ducha to Świętego sprawa, – że wytrwanie
w wierze dawa; – w prawdzie utwierdza każdego – do żywota przejrzanego. –
Alleluja, alleluja.
11. O, Dawco Ducha Świętego, – daj i nam
dziś Gościa tego, – by litując się nad nami, – ubogacił nas darami. – Alleluja,
alleluja.
12. Przybądź do nas, Duchu Święty, –
będziesz radośnie przyjęty; – dasz nam żyć w wierze, w miłości – i róść w Twej
sprawiedliwości. – Alleluja, alleluja.
13. Duchu Święty, cześć Ci dajem, – z Ojcem,
Synem wraz wyznajem; – trzem Osobom niechaj będzie – równa chwała zawsze,
wszędzie! – Alleluja, alleluja.
(A352, Ex233, L225, Siedl.190)
366 Pana chwalmy dziś
Pana chwalmy dziś, zaśpiewajmy Mu, – zaśpiewajmy Mu pieśń nową. /bis – Pana chwalmy, zaśpiewajmy Mu pieśń nową. – Alleluja (alleluja), alleluja (alleluja), – allelu-alleluja. /bis
(O308)
367 Panie dobry jak chleb
Ref. Panie
dobry jak chleb, – bądź uwielbiony od swego Kościoła, – bo Tyś do końca nas
umiłował, – do końca nas umiłował.
1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył,
Panie, – byśmy do nieba w drodze nie ustali. – Tyś stał się Manną wędrowców
przez ziemię, – dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.
2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, –
bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. – Niech ziemia nasza stanie się
ołtarzem, – a chleb komunią dla spragnionych Ciebie.
3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi, –
jeśli spełnimy, co nam przykazałeś. – Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy? – Tyś
naszym Życiem i Oczekiwaniem.
4. Tyś za nas życie Swe na krzyżu oddał,
– a w znaku Chleba z nami pozostałeś – i dla nas zawsze masz otwarte Serce, –
bo Ty do końca nas umiłowałeś.
(Ex219/479, O309, Siedl.261)
368 Panie, do kogóż pójdziemy dziś
1. Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – U
Ciebie jest uzdrowienie. – Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – U Ciebie jest
uleczenie. – Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – U Ciebie jest zagojenie. –
Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – Przyjmij od nas uwielbienie.
Ref. Sam
powiedziałeś nam: – Proście, o co chcecie, a dam.
2. Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – U
Ciebie jest objawienie. – Panie ... oświecenie. – Panie ... zrozumienie. –
Panie, do kogóż pójdziemy dziś? – Przyjmij od nas uwielbienie.
3. Panie ... wyzwolenie. – Panie ...
zmartwychwstanie. – Panie ... zbawienie. – Panie, do kogóż pójdziemy dziś? –
Przyjmiij od nas uwielbienie.
4. Panie ... przemienienie. – Panie ...
przebaczenie. – Panie ... odkupienie. – Panie, do kogóż pójdziemy dziś? –
Przyjmij od nas uwielbienie.
(O310)
369 Panie Jezu Chryste, Światło niegasnące
1. Panie Jezu Chryste, Światło
niegasnące, – słuchaj śpiewu swoich braci. – Rozpal w nas swój ogień, – pokaż
swoją drogę, – podaj rękę zagubionym.
Ref. Gaśnie
dzień, idzie noc, – Panie, zostań z nami. Kyrie eleison.
2. Sługo najbiedniejszych, – przyjdź,
uwolnij więźniów, – otwórz oczy niewidzących. – Nawiedź opuszczonych, pociesz
zasmuconych, ulecz rany, obudź radość.
(Ex622/422)
370 Panie Jezu zabierzemy Cię do domu
1. Panie Jezu, zabierzemy Cię do domu, –
Panie Jezu nie oddamy Cię nikomu. – Dniem i nocą Panie Jezu będziesz z nami, –
bo gorąco, Panie Jezu, Cię kochamy.
2. Razem z Tobą będzie u nas Twoja Mama,
– żeby nasza nigdy już nie była sama. – Święty Józef tatusiowi dopomoże, – i
grzeczniejsze będą dzieci z Tobą, Boże.
(C48, O311)
371 Panie, Mocy ma, miłuję Cię
1. Panie, Mocy moja, miłuję Cię, – Ostoja
moja, Twierdzo, Zbawco mój. – Skało moja, na którą się chronię, – Tarczo moja,
mocy, wzywam Cię.
Ref. Panie,
godzien chwały. – Panie, godzien chwały.
2. Któż jest Bogiem oprócz Ciebie, Panie,
– lub któż jest mocą, która przepasuje. – To Ty dajesz nogom moim rączość nóg łani,
– nienaganną czynisz moją drogę.
Ref. Panie,
godzien chwały. – Panie, godzien chwały.
3. Ocaleniem wspiera mnie prawica Twoja,
– Twoja troskliwość czyni mnie wielkim. – Wydłużasz kroki moje na drodze,
Panie, – przy Tobie stopy moje się nie chwieją.
(Ps 18, O312)
372 Panie mój chcę Cię wywyższać
1. Panie mój, chcę Cię wywyższać – i
błogosławić Imię Twe, – Boś Ty Panem i Bogiem moim, – ku Tobie więc wznoszę
moją pieśń.
Ref. Skosztujcie
łaski Pana, – zobaczcie jak dobry jest, – na wieki trwa Jego łaska, – a miłość
nie kończy się.
2. Niech Cię wielbią Panie Twe dzieła – i
Twoi święci niech sławią Cię. – Niech głoszą Twoją potęgę – i pełne chwały
królestwo Twe.
373 Panie mój, cóż Ci oddać mogę
Ref. Panie
mój, cóż Ci oddać mogę – za bezmiar niezliczonych łask? – W każdy dzień sławić
będę Cię, – wielbić Cię, alleluja!
1. Gdy wyznaję nędzę swą, – jak ojciec
słuchasz mnie. – Gdy lęk śmierci mnie ogarnia, – Ty umacniasz mnie.
2. Byłem słabym dzieckiem Twym, – Tyś
mnie w ramiona wziął. – Gdy ubogim byłem, Panie, – Tyś wzbogacił mnie.
3. Błogosławię Imię Twe i sławię
dobroć Twą. – Wiem, że dojdę drogą Twoją w święty Ojca Dom.
(A432, Ex336/154, L31, O313, Siedl.482)
374 Panie ogarniasz mnie
Panie ogarniasz mnie i zewsząd
otaczasz, – o Tobie myślę i wzywam Cię. – kiedy zasypiam i gdy się budzę –
widzę Cię wokół i szukam w krąg.
Tyś życiem mym, nadzieją mą, – serce i duszę wypełniasz. – nic poza Tobą nie pragnę Panie, – Tyś wiecznym szczęściem dla duszy mej. /bis
375 Panie, otwórz me oczy
Panie, otwórz me oczy, – abym mógł
Ciebie widzieć, – Panie, otwórz me uszy, – abym mógł Ciebie słyszeć, – Panie,
otwórz me serce, – abym mógł Ciebie dotknąć, – Twoje stopy i ręce, jak Ty,
kochać tak mocno.
(O314)
376 Panie, pozostań
1. Panie, pozostań, gdy serce się trwoży,
– zostań wśród nas i daj nam Swój pokój.
Ref. Zostań
wśród nas, świat szuka Cię, – spragniony jest prawdy Twych słów. – Zostań wśród
nas, podaj nam dłoń, – gdy samotni idziemy przez świat.
2. Panie, pozostań, jak brat pośród
braci, – zostań wśród nas i naucz nas kochać.
3. Panie, pozostań i weź moje ręce, –
zapał i trud, chcę świat z Tobą zbawiać.
4. Panie, pozostań i weź moje serce –
zamieszkaj w nim, zaniosę Cię braciom.
(C49, Ex623/423, O315, S27)
377 Panie, pragnienia ludzkich serc
Ref. Panie,
pragnienia ludzkich serc – Ty zaspokoisz sam. – Przyjdź, Chlebie Żywy, Zbawco
nasz, – Pszeniczny Darze, przyjdź!
1. Jak pasterz woła owce swe i znają jego
głos, – tak wzywasz nas, Rodzinę swą, za Tobą chcemy iść.
2. Z radością więc śpiewamy Ci ten
dziękczynienia hymn. – Godnymi czynisz dzisiaj nas Niebieski dzielić Chleb.
3. Ty, Panie, dajesz siebie nam, by
naszym życiem być. – Jak braciom służyć, naucz, jak miłością, prawdą żyć.
(A167, Ex220/481, L32, O316)
378 Panie, przebacz nam
1. Panie, przebacz nam. Ojcze, zapomnij
nam. – Zapomnij nam nasze winy, – przywołaj, kiedy zbłądzimy, – Ojcze, zapomnij
nam.
2. Panie, przyjmij nas. Ojcze, przygarnij
nas. – I w Swej ojcowskiej miłości – ku naszej schyl się słabości. – Ojcze,
przygarnij nas.
(D41, O317)
379 Panie, przebacz winy nasze
1. Panie, przebacz winy nasze, – łaskę
Swoją daj nam. – Panie, przebacz winy nasze, – Łaskę Swoją daj nam, Panie nasz!
2. Ześlij Ducha, ześlij Ducha, – Ducha
swego daj nam. – Zbaw nasz naród, zbaw nasz naród, – okaż łaskę Swą nam, Panie
nasz, Panie nasz!
(O318)
380 Panie, światło miłości Twej świeci
1. Panie, światło miłości Twej świeci, –
pośród wszelkiej ciemności świeci. – Oświeć nas Jezu, Światłości świata –
wyzwól prawdę, którą przynosisz, – oświeć mnie, oświeć mnie.
Ref. Świeć,
Jezu, świeć! – chwałą Ojca napełnij ziemię! – Płoń, Duchu, płoń! W sercach
ogień złóż! – Płyń, rzeko, płyń! Zalej łaską narody całe! – Ślij Słowo Twe,
Światłość niech stanie się!
2. Panie, wchodzę w Twą obecność, – cień
ustąpił przed Twoim blaskiem. – Dzięki Krwi Twojej żyję w światłości, – badaj
mnie, wypal, pochłoń ciemności, – oświeć mnie, oświeć mnie.
3. Widzę Twoją królewską jasność, – która
twarze nam rozjaśnia, – potem prowadzi od chwały do chwały, – życiem naszym o
Tobie opowie, – oświeć mnie, oświeć mnie.
(2 wersja refrenu)
Ref. Niech
Światło Twe, – chwałą Ojca napełni ziemię, – niech Ducha moc w sercach wznieci
żar! – Płyń rzeko łask, zalej kraje, narody całe! – Przyjdź Słowo, przyjdź, –
Światłość niech stanie się!
(Ex/424, O319, PCh103)
381 Panie, Twa łaska
Panie, Twa łaska jest życiem mym, –
wielbią Cię za nią wciąż usta me. – Ku Tobie Panie ręce me wznoszę, – mój
wielki Boże chcę zawsze wielbić Cię.
(Ps 63,4; C52, D51, O320, PCh102, S107)
382 Panie, Twój tron
1. Panie, Twój tron wnosi się – nad
wszystkie ziemie świata. – Jesteś Najwyższy, Panie mój, Królu mój. [Jesteś
Najwyższy, spośród wszystkich innych bóstw]
Ref. Wywyższamy Cię, wywyższamy Cię, – wywyższamy Cię, Boże nasz! /bis
2. Chcę Cię wywyższać, Panie mój – i
błogosławić Twe Imię, – każdego dnia, Panie mój, Królu mój.
(Ps 97,9; O321, PCh104)
383 Panie, ufam miłosierdziu Twemu!
Ref. Panie, ufam miłosierdziu Twemu!
1. Bądź światłością dla mych oczu, –
Panie, Boże mój, – by sen śmierci mnie nie zmorzył. – Aby nie rzekł wróg: –
Pokonałem go.
2. Ufam miłosierdziu Twemu, – serce
cieszy się. – Tyś udzielił mi pomocy. – Tobie śpiewać chcę. – Dobroczyńco mój.
(Ps 13; A184, Ex405/496, Siedl.516)
384 Panie, uzdrów nasz kraj
Panie, uzdrów nasz kraj, Boże,
zmiłuj się: – w Ogniu Swym przyjdź, oczyść i zmień; – kornie błagamy dziś przed
tronem Twym: – Panie nasz, nad nami zmiłuj się, – o przyjdź, nad nami zmiłuj
się!
(O322)
385 Panie, zechciej zasiąść wraz z nami
Panie, zechciej zasiąść wraz z nami
– tu, przy jednym stole.
Wszyscy razem do Ciebie wołamy: –
prosimy: bądź naszym Gościem.
Daj, abyśmy jedząc wraz z Tobą, –
ku Tobie wzrastali w miłości.
Daj, abyśmy jedząc i pijąc, –
głosili Twoją chwałę.
(O323)
386 Pan jest Pasterzem moim
Pan jest Pasterzem moim, – niczego
mi nie braknie, – na zielonych niwach pasie mnie. – Nad spokojne wody mnie
prowadzi – i duszę mą pokrzepia, – i wiedzie mnie ścieżkami – sprawiedliwości
Swojej. – Choćbym nawet szedł ciemną doliną, – zła się nie ulęknę, boś Ty ze
mną, – laska Twoja i kij Twój mnie pocieszają.
(Ps 23; NT147, O325)
387 Pan Jezus już się zbliża
1. Pan Jezus już się zbliża, – już puka
do mych drzwi: – pobiegnę Go przywitać, z radości serce drży.
Ref. O
szczęście niepojęte, – Bóg sam odwiedza mnie, – o Jezu, wspomóż łaską, – bym
godnie przyjął Cię.
2. Nie jestem godzien, Panie, – byś w
sercu moim był. – Tyś Królem wszego świata, – a jam jest marny pył.
3. Gdy wspomnę na me grzechy, – ze żalu
płyną łzy, – bom Serce Twoje zranił, – o Jezu, odpuść mi.
4. Pragnąłbym Cię tak kochać, – jak Ty
kochałeś mnie, – przyjm serce me oziębłe, – a daj mi Serce Twe!
(L286, O326, Siedl.258)
388 Pan kiedyś stanął nad brzegiem
1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem, –
szukał ludzi gotowych pójść za Nim, – by łowić serca słów Bożych prawdą.
Ref. O
Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, – Twoje usta dziś wyrzekły me imię, – Swoją
barkę pozostawiam na brzegu, – razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.
2. Jestem ubogim człowiekiem, – moim
skarbem są ręce gotowe – do pracy z Tobą i czyste serce.
3. Ty potrzebujesz mych dłoni, – mego
serca młodego zapałem, – mych kropli potu i samotności.
4. Dziś wyjedziemy już razem – łowić
serca na morzach dusz ludzkich, – Twej prawdy siecią i Słowem Życia.
(D39, O327)
389 Pan króluje nad wiekami
1. Pan króluje nad wiekami, Pan na
nieboskłonie. – Pan króluje nad wiekami, Pan na nieboskłonie.
2. Pan rzekł do mnie: „Tyś mym Synem, Jam dziś Ciebie zrodził”. /bis
(O328, PCh107)
390 Pan mój Pasterzem moim jest
1. Pan mój Pasterzem moim jest, – i już
niczego mi nie braknie. – On Żywą Wodą poi mnie, – i karmi wtedy, kiedy łaknę:
oto Chleb. – On wiedzie mnie pośród łąk, żyznych pól, – poprzez las, w blasku
dnia, w ciemną noc. – Wskazuje mi drogę ku przyszłym dniom, abym mógł ujrzeć
Go, znaleźć Go.
2. Do Siebie, Panie wiedziesz mnie, – a
sprawiedliwość Twoją ścieżką. – Chcę dziś do Ciebie zbliżyć się, – i w domu
Twoim chcę zamieszkać, bardzo chcę. – Nie trwoży mnie ani zło, ani mrok, – bo
przez świat wiedzie mnie uśmiech Twój. – Zastawiasz dziś dla mnie stół, – pełen
jest aż po brzeg, – po sam brzeg kielich mój.
(Ps 23; O330)
391 Pan nieba, Pan świata
Pan nieba, Pan świata, – Pan
wszystkiego, co będzie. – Pan nieba, Pan świata, – Pan wszystkiego, co wydarzy
się.
(NT85, O331, PCh109)
392 Pan nie opuszcza nigdy
Ref. Pan
nie opuszcza nigdy tych, którzy Go szukają.
1. Całym sercem, Panie, pragnę Ci
dziękować, – chcę rozsławiać cuda Twoich dzieł; – Tobą, o Najwyższy, cieszyć
się, radować, – niechaj Cię wychwala moja pieśń.
2. W Tobie ma ucieczkę, kto ucisku
doznał, – i ostoję pewną w trudne dni. – Tobie ufać może ten, kto Ciebie
poznał, – jeśli szuka Ciebie, jesteś z nim.
(Ps 9; A183, Ex403/495, O332, Siedl.514)
393 Pan Wieczernik przygotował
Ref. Pan
Wieczernik przygotował, – Swój zaprasza lud. – Dla nas wszystkich dom otworzył
– i zastawił stół.
1. Przyjdźcie z ulic i opłotków, – bowiem
mija czas, – przyjdźcie chorzy i ubodzy, – Pan uzdrowi was.
Ref. Pan
Wieczernik przygotował, – Swój zaprasza lud. – Dla nas wszystkich dom otworzył
– i zastawił stół.
2. Każdy człowiek w Domu Pańskim – swoje miejsce ma, – niech nikogo w nim nie braknie, – Uczta Pańska trwa.
3. Przystępujmy z dziękczynieniem, –
pożywajmy Chleb, – pijmy Napój nieśmiertelnych, – aby życie mieć.
4. Zakosztujcie i poznajcie – tej
Wieczerzy smak, – z obfitości Boskich darów – bierzcie pełnię łask.
5. Kto się z Panem tu spotyka, – tworzy
jedno z Nim, – Bóg z miłością go nazywa – przyjacielem Swym.
6. Nakarmieni Chlebem Żywym, –
wznieśmy Panu pieśń, – Bóg żyjący i prawdziwy – strzeże naszych serc.
(A168, Ex223/477, L287, O333)
394 Pan zmartwychwstał i jest z nami
1. Pan zmartwychwstał i jest z nami, –
alleluja, alleluja! – Głośmy
razem z Aniołami,
– alleluja, alleluja! – Triumfuje Boży Syn, – alleluja, alleluja! – nieba
śpiew podejmij ziemio, – alleluja, alleluja!
2. Darem zbawczej Swej miłości – zburzył
wszelki mur wrogości. – Chrystus Pan pokonał śmierć, – i otworzył
nam niebiosa.
3. Żyje znowu nasz Król Chwały, – który
za nas dał się cały. – Gdzież, o śmierci, oścień twój? – Gdzież, o
grobie, twe zwycięstwo?
4. Tam, gdzie Głową On wszystkiego, –
postępujmy w ślady Jego. – Powstaniemy razem z Nim, – z krzyża,
grobu i ciemności.
5. Chryste, nasze Zmartwychwstanie, – nieba, ziemi wieczny Panie, – w dniu triumfu Twego cześć, – Tobie, Ojcu i Duchowi.
(A584, Ex68/204, O334)
395 Pan z nieba i z łona
1. Pan z nieba i z łona Ojca przychodzi,
– oto się z Maryi dziś Jezus rodzi; – łaski przynosi temu, kto prosi, –
odpuszcza grzechy, daje pociechy; – o Panie nasz święty, cud niepojęty!
2. Przystąpmy do Tego z swymi
prośbami, – którego oczęta spłynęły łzami; – niech łaska, Boże, Twoja wspomoże,
– zlituj się, Panie, oddal karanie – od nas grzesznych ludzi, gdy trąba
wzbudzi!
3. Pamiętaj na dobroć! Co się to stało, –
żeś przyjął z Maryi, Bóg, ludzkie ciało? – Panna nosiła, Panna powiła, – prości
pasterze czcili Cię szczerze, – monarchy witali, gdy Cię poznali.
4. O Panie! Tyś z Ojca, Tyś światło z
Boga, – ubogiś i Matka Twoja uboga – te czynią kroki Boskie wyroki, – aby
stworzony człowiek korony – dostąpił przez Ciebie i mieszkał w niebie.
(A254, Ex/314, L99, Siedl.59)
396 Pasterze mili
1. Pasterze mili, – coście widzieli? –
Widzieliśmy maleńkiego – Jezusa narodzonego, – Syna Bożego, – Syna Bożego.
2. Co za pałac miał, – gdzie gospodą stał? – Szopa bydłu przyzwoita, – i to jeszcze źle pokryta – /: pałacem była. /bis
3. Jakie łóżeczko – miał Paniąteczko? – Marmur twardy, żłób kamienny, – na tym depozyt zbawienny – /: spoczywał łożu. /bis
4. Co za obicie – miało to Dziecię? – Wisząc spod strzech pajęczyna – Boga oraz Matki Syna – /: obiciem była. /bis
5. W jakiej odzieży – Pan z nieba leży? – Za purpurę, perły drogie – ustroiła Go w ubogie – /: pieluszki nędza. /bis
6. Jakieście dary – dali, ofiary? – Sercaśmy własne oddali, – a odchodząc poklękali, – /: czołem Mu bili. /bis
(L100, Siedl.60)
397 Pełną mocy pieśń radości dał nam Pan
1. Pełną mocy pieśń radości dał nam Pan –
Pełną mocy pieśń radości dał nam Pan, – Nikt już nigdy jej nie zdoła zabrać
nam, – w serca nasze włożył pieśń sam Chrystus Pan.
2. On nas uczy, jak w jedności mamy żyć, /bis – kolor skóry, rysy twarzy nie dzielą nas, – żyć w jedności uczy nas sam Chrystus Pan.
3. Jezus swą rodzinę stworzył z
wszystkich nas, /bis – jak miłować
się na co dzień uczy nas, – Swą rodzinę stworzył z nas sam Chrystus Pan.
4. Pan zamienia w taniec wszelki smutek, /bis – zmienia nasze łzy w radości
wielką rzekę: – wolność, radość daje nam sam Chrystus Pan.
(O335)
398 Pewnego dnia Noe do lasu wszedł
1. Pewnego dnia Noe do lasu wszedł, – by zebrać wokół siebie wszystkie zwierzęta, – bo rozgniewany Pan Bóg chciał zesłać na świat potop, – lecz nie z winy zwierząt, więc ocalił je.
Ref. Tu
stoją krokodyle i orangutany, – dwa malutkie wężyki i królewski orzeł, – i kot,
i mysz, i bardzo duży słoń, – dlaczego jeszcze nie ma dwóch jednorożców? – La
la la...
2. Zwierzęta szybko do arki szły, – bo
wielka, czarna chmura była już na niebie, – i kropla po kropli zaczęło padać, –
lecz nie z winy zwierząt, więc ocalił je.
3. Z ulewy tej na ziemi potop był, – lecz
w arce było dobrze ludziom i zwierzętom, – i Noe już nie myślał o
jednorożcach, – to nie jego wina, że spóźniły się.
4. Z historii tej naukę sobie weź – nie
spóźniaj się, gdy Pan Bóg łaski swoje daje – bo spotka cię los dwóch
jednorożców – arka Bożej łaski odpłynie w dal.
(O337)
399 Pewnej nocy łzy z oczu mych
1. Pewnej nocy łzy z oczu mych – otarł
dłonią Swą Jezus – i powiedział mi: „Nie martw się, Jam przy boku jest twym” –
Potem spojrzał na grzeszny świat – pogrążony w ciemności, – i zwracając się do
mnie, – pełen smutku tak rzekł:
Ref. Powiedz
ludziom, że kocham ich, – że się o nich wciąź troszczę. – Jeśli zeszli już z
Moich dróg, – powiedz, że szukam ich.
2. Gdy na wzgórzu Golgoty – za nich życie
oddałem, – to umarłem za wszystkich, – aby każdy mógł żyć. – Nie zapomnę tej
chwili, – gdy mnie spotkał mój Jezus, – wtedy byłem jak ślepy, – On przywrócił
mi wzrok.
(D26, O338, S64)
400 Piękno jest w Tobie
1. Piękno jest w Tobie, Promienna, –
słyszysz jak serca nam biją. – W modlitw codziennych refrenach. – Święta
Panienko, Maryjo.
2. Matko, Ty stoisz na straży – od Syna
nie dajesz nam odejść, – miłość słabnącą rozżarzysz, – żywota podasz nam wodę.
3. Tyś wiosną, Ty śpiewnym majem, – Ty w
serca dobro nam siejesz, – łaski Chrystusa rozdajesz. – Wiarę i Miłość,
Nadzieję.
(A587, D93, Ex525/559)
401 Płaczcie Anieli
1. Płaczcie Anieli, płaczcie Duchy
święte, – radość wam dzisiaj i wesele wzięte; – płaczcie przy śmierci, płaczcie
przy pogrzebie – Króla waszego i Boga na niebie.
2. Płacz, jasne słońce, płacz, koło miesięczne; – zalejcie, gwiazdy, światła swoje wdzięczne; – płaczcie, promienie z nieba wywieszone, – wasze przedniejsze światło zagaszone.
3. Płaczcie, obłoki, płaczcie, chmury
dżdżyste, – łzy zamiast rosy wylejcie rzęsiste; – Pan już nie żyje, co rękami
swymi, – was porozpinał nad okręgiem ziemi.
4. Płacz, i ty, ziemio, którą człowiekowi
– Bóg oddał w darze, jak swemu Synowi; – ten, który niegdyś powstał z mułu
twego, – dziś ukrzyżował Stworzyciela swego.
5. Płaczcie, pagórki, góry i doliny, –
płaczcie, zwierzęta, ptaki i rośliny; – zapłońcie wstydem, zalejcie się łzami,
– bo król wasz zabił Króla nad królami.
6. A na ostatek zapłacz, ty, człowiecze;
– to przez twe zbrodnie Krew z Chrystusa ciecze; – dla ciebie umarł Syn Boga
Jedyny, – by cię wybawić z grzechów twoich winy.
(L154, NT123, Siedl.130)
402 Płoną ogniska w świecie
1. Płoną ogniska w świecie, – o ludzie,
czy już wiecie, – że nowa miłość zmieni stare oblicze ziemi? – Czuwajcie,
czuwajcie od siebie się zaczyna! – Czuwajcie, czuwajcie, to miłość jest
jedyna!
2. Odtąd me serce daję dla wszystkich
dookoła. – O dobroć mą i uśmiech – świat cały dzisiaj woła. – Czuwajcie,
czuwajcie, Chrystus jest z nami wszędzie! – Czuwajcie, czuwajcie, miłość
panować będzie!
(A587, O339)
403 Pobłogosław, Jezu drogi
1. Pobłogosław, Jezu drogi, – tym, co
serce Twe kochają. – Niechaj skarb ten cenny, drogi, – na wiek wieków
posiadają.
2. Za Twe łaski dziękujemy, – które Serce
Twoje dało. – W dani dusze Ci niesiemy, – by nas Serce Twe kochało.
3. Trzykroć Święte Serce Boga, – Tobie
śpiewa niebo całe. – Ciebie wielbi Matka droga, – Tobie lud Twój składa chwałę.
4. Nie opuszczaj nas, o Panie, – odpuść
grzesznym liczne winy, – daj nam w Serca Twego Ranie – błogosławieństw zdrój
jedyny.
5. Zostań, słodki Jezu, z nami, – świeć
nam Serca promieniami, – świeć nam słońcem Twej miłości – na tej ziemi i w
wieczności.
(A169, L308.2, O340, Siedl.216b)
404 Pobłogosław, Panie Boże
1. Pobłogosław Panie Boże ten posiłek,
– który przygotowano z darów Twoich. – Pobłogosław także naszą wspólnotę, –
byśmy mogli chleb spożywać w zgodzie i
miłości.
Ref. Alleluja,
alleluja, alleluja. /3x – Byśmy mogli
chleb spożywać w zgodzie i miłości.
2. Naucz nas dzielić się z wszystkimi
swoim chlebem – i otwórz serca na potrzeby braci, – byśmy mogli się radować w
jedności – i wychwalać Imię Twoje teraz i na wieki.
3. Za posiłek ten i dary Twej dobroci, –
my dziękujemy Tobie, dobry Boże. – Dziękujemy także za Twoje Słowo, – którym
karmisz nas codziennie, razem, w Twej miłości.
(D37, O341)
405 Podajmy sobie ręce
Ref. Podajmy
sobie ręce, niech miłość rośnie w nas, – podajmy sobie ręce, przecież Pan jest
z nami cały czas. – Podajmy sobie ręce i złączmy nimi cały świat; – niech pokój
trwa, niech radość trwa, ciągle trwa.
1. Jesteśmy dziećmi tego świata, –
stworzyłeś nas na podobieństwo swe. – Chcemy żyć według Twego przykazania, –
miłością będzie każdy dzień.
2. Gdy razem to śmieją się oczy, – gdy
razem to serce otwiera się. – Ma siostro, mój kochany bracie – wszystko
oddajmy, gdy Pan tak chce.
3. Nic nas nie dzieli, nic nas nie różni,
– te same oczy patrzą na świat. – Podnieśmy w górę złączone dłonie, – i chwalmy
Pana cały dzień.
406 Podnieśmy sztandary miłości
Ref. Podnieśmy
sztandary miłości, alleluja! – A trąby niech grają do boju! – Chrystus nam daje
zwycięstwo, alleluja! – Jerycho upadnie!
1. Ciało Chrystusa jest armią zbrojną, –
co zwalcza moce ciemności. – Wyzwala ona więźniów – mocą Imienia Chrystusa
Króla.
2. Bracia, dziś Chrystus nas wzywa do
Siebie, – by walczyć przy Jego boku, – to On nam daje życie, – by zanosić je
tam, gdzie go brak.
3. Bracia, zostańmy w jedności ze sobą – i Ducha złączeni mocą. – Zebrani wokół Pana – walczmy do dnia, gdy On znów powróci.
4. Głośmy, że Chrystus zmartwychwstał, –
że śmierć nie ma nad Nim już swojej mocy. – Ciemnościom stawmy czoła, – Ducha
zbroję przywdziejmy na siebie.
5. W imieniu Boga, naszego Ojca, – w
imieniu Chrystusa Pana, – w imieniu Ducha mocy – toczmy walkę do końca swych
dni.
(Ex630/427, O242, PCh111)
407 Pod Twą obronę, Ojcze na niebie
1. Pod Twą obronę, Ojcze na niebie –
grono Twych dzieci swój powierza los: – Ty nam błogosław, ratuj w potrzebie, –
i broń od zguby, gdy zagraża cios.
2. Czy toń spokojna, czy huczą fale, –
gdy Ty Twe dzieci w Swej opiece masz, – wznosimy modły dziś ku Twej chwale, –
boś Ty nam tarczą, Boże, Ojcze nasz!
(A139, Ex/425, L256, O343, Siedl.484)
408 Podziękujmy Jezusowi
Podziękujmy Jezusowi – za wszystko,
co nam dał: – za Jego śmierć na Krzyżu, – przez którą zbawił nas. – Za to, że
wśród nas przebywa, – jak obiecał Słowem Swym – wznieśmy wszyscy nasze ręce i
chwalmy Go. – Wywyższajmy Go, chwalmy Go. – Wznieśmy ręce w stronę nieba i
chwalmy Go.
(O344)
409 Pokładam w Panu ufność mą
Ref. Pokładam w Panu ufność mą, – zawsze ufam Jego Słowu.
1. Z głębokości wznoszę głos do Ciebie: –
racz wysłuchać, Panie prośby mej. – Nakłoń ku mnie ucho Twe łaskawie, – usłysz
modły i błagania.
2. Jeśli grzechów nie zapomnisz, Panie, –
któż przed gniewem Twym ostoi się? – Lecz ufamy, że przebaczysz winy, – byśmy
kornie Ci służyli.
3. Całą ufność mą pokładam w Panu, –
dusza moja ufa Jego Słowu.
– Tęskniej czeka dusza moja Pana, –
niż jutrzenki nocne straże.
4. Tęskniej, niż jutrzenki nocne straże,
– niechaj Pana czeka Boży lud
– Bo u Pana znajdzie zmiłowanie – i
obfite odkupienie.
(Ps 130; A207, Ex435/519, O345, Siedl.517)
410 Pokój wypełnia serce me
1. Pokój wypełnia serce me – i radość
śpiewa mi pieśń, – bo mój Pan kocha
mnie. – Alleluja, alleluja.
2. On Swym życiem i śmiercią przynosi mi
dar, – Ojca dar – życie mi. – Alleluja, alleluja.
(O346, PCh80c)
411 Polska potrzebuje Cię
Polska potrzebuje Cię, – Boże mój
przynoszę Ci – na kolanach cały nasz kraj. – O, wysłuchać chciej modlitwę tę –
i zbaw Ojczyznę mą.
Gdyż Polska potrzebuje Cię, –
Polacy Twymi być chcą. – O Panie, zwróć dziś na nas oblicze Swe – i okaż łaskę
Swą. – O, wysłuchać chciej modlitwę tę – i zbaw Ojczyznę mą.
(O347)
412 Postanowiłem pójść za Jezusem
1. Postanowiłem pójść za Jezusem. –
Postanowiłem pójść za Jezusem. – Postanowiłem pójść za Jezusem.
Ref. Nie
wrócę już, nie wrócę już!
2. Krzyż jest przede mną, – świat za mną
został. /3x
3. Choć w samotności, – wciąż będę za Nim
iść. /3x
4. Więc razem z braćmi – wciąż będę za
Nim iść. /3x
(O348)
413 Posyłam was na pracę
1. Posyłam was na pracę bez nagrody, – na
ciężki, twardy i niewdzięczny trud, – niezrozumienie, drwiny i obmowy, –
posyłam was przydawać do mych trzód.
Ref. Tak,
jak Ojciec mój posłał Mnie, – tak i Ja was ślę.
2. Posyłam was opatrzyć ciężkie rany, –
pomagać słabym, ich ciężary nieść, – pocieszać smutnych, wspomnieć
zapomnianych, – posyłam was radosną głosić wieść.
3. Posyłam was na krańce tego świata, –
gdzie w samotności serce nieraz łka; – opuścić każę ojca, matkę, brata, –
posyłam was na drogi Mojej szlak.
4. Posyłam was do serc z zawiści
twardych, – do oczu ślepych, zaciśniętych rąk; – gdzie trzeba serc gorących i
ofiarnych, – posyłam was na całej ziemi krąg.
(D25, O349, S11)
414 Posypmy głowy popiołem
1. Posypmy głowy popiołem, – uderzmy
przed Panem czołem; – zapustne śmiechy na stronę, – cierniową wijmy koronę.
2. Posypmy głowy popiołem, – grzmi niebo
głosem surowym: – „Pokutę czyńcie za grzechy, – na stronę teraz uciechy”.
3. Posypmy głowy popiołem, – otoczmy Pana
pospołem, – bo Pański sąd sprawiedliwy, – a dla grzesznika straszliwy.
4. Posypmy głowy popiołem, – już Zbawca
cierpieć gotowy, – ponosić męki, katusze, – by nasze odkupić dusze.
5. Posypmy głowy popiołem, – o śmierci
myślmy pospołem; – nim głosu Twego wezwanie – na sąd Twój stawi nas, Panie.
6. Posypmy głowy popiołem, – z Chrystusem
nieśmy krzyż społem, – abyśmy z Nim zmartwychwstali – i hymn Mu chwały
śpiewali.
(L128, Siedl.131)
415 Poślij nas by ogłaszać Twoje Królestwo
Ref. Poślij
nas by ogłaszać Twoje Królestwo, – poślij nas, by uzdrawiać w imię Twe, –
poślij nas z Twoją mocą i w Twoim imieniu – uzdrawiać świat, przezwyciężać zło.
1. Nie bierzcie nic na swoją podróż –
bowiem Bóg da wam swój chleb.
– A w tych domach, gdzie wam otworzą –
módlcie się, by pokój Pana tam wszedł.
2. Posyłam was przed sobą – w każde
miejsce, gdzie mam iść. – Żniwo wielkie lecz mało żniwiarzy, – idźcie więc i
zbierajcie plon.
3. W imię Ojca, i Syna, i Ducha, – w imię
Trójcy udzielajcie chrztu. – Nauczajcie wszystkie narody. – Zostanę z wami, aż
skończy się świat.
416 Pośród wszystkich życia trosk i kłopotów
1. Pośród wszystkich życia trosk i
kłopotów, – gdy pod wiatr trzeba iść każdego dnia – jedna prawda niech mi
świeci jak gwiazda, – że chrześcijanin to właśnie ja.
Ref. Więc
żyjmy jak można najpiękniej, – czy wielkie, czy szare są dni. – Bo życie to
skarb w naszych rękach – i przez nas ma świat lepszym być.
2. Wielka troska o budowę Królestwa –
niechaj więc w każdym z nas na zawsze trwa, – i przeze mnie także Kościół ma
rosnąć, – bo chrześcijanin to właśnie ja.
3. Może, jeśli będę dobrym człowiekiem, –
który chce lepszym być każdego dnia, – Pana Boga ktoś przeze mnie zobaczy, – bo
chrześcijanin to właśnie ja.
(A590, O350)
417 Potrzebuje Cię Chrystus
1. Potrzebuje Cię Chrystus, by miłować, –
potrzebuje Cię Chrystus, aby kochać. – Potrzebuje Cię Chrystus, by miłować, –
potrzebuje Cię Chrystus, aby kochać.
Ref. Nie
pogardzaj człowiekiem, – chociaż inną skórę ma, – kochaj wszystkich, jak
braci, pomóż im.
2. Zasmuconych, co płaczą, masz
miłować, – biednym ludziom w udręce miłość dać. – Tych, co idą przy Tobie, masz
miłować – i nieznanym, dalekim miłość dać.
3. Ludzi innych języków masz miłować, –
tym, co myślą inaczej miłość dać. – Swych przyjaciół serdecznych masz miłować –
i tym, co znać cię nie chcą miłość dać.
(C60, D55, O351, S30)
418 Po upadku człowieka grzesznego
1. Po upadku człowieka grzesznego –
użalił się Pan stworzenia swego: – zesłał na świat Archanioła cnego.
2. „Idź do Panny, imię Jej Maryja, –
spraw poselstwo: Zdrowaś, łaski pełna, – Pan jest z Tobą, nie bądźże
troskliwa”.
3. Panna natenczas psałterz czytała, –
gdy pozdrowienie to usłyszała; – na słowa się anielskie zdumiała.
4. Archanioł, widząc Pannę troskliwą, –
jął Ją cieszyć mową łagodliwą: – „Panno nie lękaj się, Pan jest z Tobą”.
5. „Nalazłaś łaskę u Pana swego, – Ty się
masz stać matką Syna Jego, – Ta jest wola Boga wszechmocnego.”
6. O Panno, gdyżeś takowej mocy, – wołamy
k'Tobie we dnie i w nocy: – Raczże nam być grzesznym ku pomocy;
7. Byśmy, Panno, przez Twe przyczynienie – mieli tu swych grzechów odpuszczenie, – a potem wiekuiste zbawienie.
(A234, Ex/353, L60, NT133, Siedl.15)
419 Powiedz zgromadzeniu Izraela
1. Powiedz zgromadzeniu Izraela: – Jahwe
nawiedził swój lud, – a Krew Baranka wyprowadzi was z niewoli, – i dzień ten
będzie dla was początkiem miesięcy.
2. Powiedz zgromadzeniu Izraela: –
Światłość nawiedzi ten lud, – by nie lękali się żyjący w mroku – i znów stali
się wierni przymierzu z Bogiem.
3. Powiedz zgromadzeniu Izraela: – Zbawca
nawiedził swój lud. – Oto Baranek, co wywiedzie was z niewoli – i da wam nowe
życie, będziecie w Światłości!
(B20, O352)
420 Powstań i świeć
1. /:
Powstań i świeć oto tutaj twe światło, – chwała Pana nad tobą rozbłyska. /bis – Podnieś twoje oczy i popatrz w
dal – serce twoje zadrży z radości. – Oto twoje dzieci z daleka wracają, –
córki twe na rękach niesione.
Ref. Jeruzalem, Jeruzalem, odrzuć daleko już
twój smutek. – Jeruzalem, Jeruzalem, śpiewaj, tańcz przed twym Bogiem.
2. /:
Do twojego światła nadciągną narody – królowie do blasku twego wschodu. /bis – Mnogość wielbłądów zaleje cię, –
zza morza napłyną bogactwa. – przybędą z Efy, ze Saby, z Madianu – nucąc razem
hymny na cześć Pana.
3. /:
Obce narody naprawią twe mury, – ich królowie będą ci służyli. /bis – będą źródłem twojej radości, –
nazwą ciebie miastem Boga. – Dni twojej żałoby na zawsze skończone, – pośród
ludów będziesz mnie wychwalać.
(Iz 60,1–6.10.14; Ex631/428)
421 Pójdźcie błogosławić Pana
1. Pójdźcie błogosławić Pana, wszystka
ziemio, niebo całe: – w jeden dźwięk pieśń nasza zlana. – Niechaj śpiewa Panu
chwałę!
Ref. Bóg Najświętszy, Bóg miłości, w
Sakramencie utajony, teraz, zawsze i w wieczności – niechaj będzie pochwalony.
2. Pójdźcie, wszystkie serca wierne, –
wszystkie dusze, które zbawił; – oto skarby tak niezmierne – dla was Pan Bóg
pozostawił.
3. Pójdźcie, duchy święte z nieba, – Oto
skryta Boża manna; – oto Pan w postaci chleba; – zaśpiewajcie Mu Hosanna.
4. I Ty także, o Panienko, – Coś Jezusa
porodziła, – z naszą połącz się piosenką, – by dla Niego milsza była.
5. Proś tam w niebie, proś u Niego, – by
Duch Święty, Duch pociechy, – zstąpił dzisiaj na każdego, – by miłością spalił
grzechy.
(Ex226, L291, Siedl.266)
422 Pójdźmy, pokłońmy się Panu
Ref. Pójdźmy,
pokłońmy się Panu.
1. Pójdźmy z pieśnią radosną do Pana, –
głośnym śpiewem oddajmy Mu cześć! – On Opoką zbawienia naszego, – niech Mu
hymny pochwalne brzmią!
2. Bo to Bóg, Władca nasz Wszechpotężny, – Pan nad pany i królów Król. – Jego moc głębin ziemi dosięga, – władza Jego po szczyty gór.
3. Służą Mu morza i oceany, – dzieła Jego
Wszechmocnych rąk. – Wszystkie lądy są w Jego władaniu, – On kształtował i
rzeźbił je.
4. Pójdźmy z czcią i głębokim pokłonem, –
na kolanach składajmy Mu hołd. – To nasz Stwórca i Bóg nasz łaskawy, Pasterz
nasz, ludu Swego Wódz.
(Ps 96; A196, Ex422/510, O353)
423 Pójdźmy wszyscy do stajenki
1. Pójdźmy wszyscy do stajenki, – do Jezusa i Panienki! – /: Powitajmy maleńkiego – i Maryję, Matkę Jego. /bis
2. Witaj, Jezu ukochany, – od Patryarchów czekany. – /: Od Proroków ogłoszony, – od narodów upragniony. /bis
3. Witaj, Dziecineczko w żłobie, – wyznajemy Boga w Tobie. – /: Coś się narodził tej nocy, – byś nas wyrwał z czarta mocy. /bis
4. Witaj, Jezu nam zjawiony; – witaj, dwakroć narodzony, – /: raz z Ojca przed wieków wiekiem, – a teraz z Matki człowiekiem. /bis
5. Któż to słyszał takie dziwy? – Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, – /: Ty łączysz w Boskiej Osobie – dwie natury różne sobie. /bis
6. O szczęśliwi pastuszkowie, – któż radość waszą wypowie! – /: Czego Ojcowie żądali, – wyście pierwsi oglądali. /bis
7. O Jezu, nasze kochanie, – czemu nad niebios mieszkanie – /: przekładasz nędzę, ubóstwo, – i wyniszczasz swoje Bóstwo? /bis
8. Miłości to Twojej dzieło – z miłości początek wzięło. – /: Byś nas zrównał z Aniołami, – poniżasz się między nami. /bis
9. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, – niech Cię kochamy nad życie; – /: niech miłością odwdzięczamy – miłość, której doznawamy. /bis
10. Święta Panno, Twa przyczyna – niech nam wyjedna u Syna, – /: by to Jego narodzenie – zapewniło nam zbawienie. /bis
(A255, Ex/316, L101, Siedl.63)
424 Póki życia mego
1. Póki życia mego Panu śpiewać chcę, –
grać memu Bogu póki życia wystarczy mi. – Niech miła Ci będzie, Panie, moja
pieśń; – będę radował się w Panu Bogu mym.
Ref. Błogosław duszo moja Panu, alleluja, alleluja. – Błogosław duszo moja Panu, alleluja. /bis
2. Bogu memu ufam, On prowadzi mnie. – Jak pasterz owce swoje, Pan Bóg wiedzie nas. – Głosić chcę, o Panie, miłosierdzie Twe; – niech wszystkie ludy ujrzą chwały Twojej blask.
(Ps 104, 33–34; C61, O353, PCh113)
425 Pragnę dzięki składać Ci
Pragnę dzięki składać Ci, – Panie
mój pośród narodów. – Tobie chcę dzisiaj zaśpiewać pośród ludów, – bo Twa
miłość mocna jest, – utwierdzona na niebiosach, – i walcząca jest, – zstępująca
nam prosto z chmur.
Ref. Tobie
chwała Panie nasz ponad niebiosa, – Twoją chwałę dziś niesie Ci cały świat. –
Tobie chwała Panie nasz ponad niebiosa, – Twoją chwałę dziś niesie Ci cały
świat.
Pragnę dzięki składać Ci...
Zak. Tobie
chwała Panie nasz ponad niebiosa, – Twoją chwałę dziś niesie Ci cały świat. –
Tobie chwała Panie nasz ponad niebiosa, – Twoją chwałę, Twoją chwałę, Twoją
chwałę dziś niesie Ci cały świat.
426 Pragnę z Tobą być
1. Pragnę z Tobą być, pragnę modlić się,
– pragnę wielbić Święte Imię Twe. – Ty czas dla mnie masz, kiedy szukam Cię, –
mój Ojcze, Boże mój.
2. Zawsze z Tobą być, zawsze modlić się
...
(O355, PCh114)
427 Precz odrzuciłem
1. Precz odrzuciłem za siebie w dal –
wszelkie zwątpienie i wszelki strach. – Ogromna radość w mym sercu gra –
na myśl, jak dobry dla mnie jest mój Pan! – On mi nad głową dał nieba strop, –
On stworzył słońce, woń kwiatów, toń mórz. – Miłością Swoją żyć – zechciał mnie
nauczyć Pan, – to jest największy Jego dar!
2. Precz odrzuciłem za siebie w dal –
dawne cierpienia i smutki i ból. – I wierzę mocno, że Jego miłość – pomoże nam
zbudować lepszy świat. – A gdy mnie wezwie pewnego dnia – w daleką drogę
rozkaże mi iść. – Rozgłaszać będę wkrąg – jak potężny jest mój Bóg, – który w
radość odmienił wszelki żal.
3. Precz odrzuciłem za siebie w dal –
wszelkie zwątpienie i wszelki strach. – Ogromna radość w mym sercu gra na myśl,
– jak dobry dla mnie jest mój Pan!
(D5, O356)
428 Prowadź mnie
1. Prowadź mnie, prowadź mnie, – niech
Chrystusa Duch prowadzi mnie. – Prowadź
mnie, prowadź mnie, – niech Chrystusa Duch prowadzi mnie.
2. Oczyść mnie, oczyść mnie, – niech Chrystusa Krew oczyści mnie. /bis
3. Oświeć mnie, oświeć mnie, – niech Chrystusa blask oświeci mnie. /bis
(A594, D14, O357, S52)
429 Prowadź, prowadź Mojżeszu
1. Idź, wyrusz stąd ty i lud Mój, – który
wywiodę z niewoli egipskiej, – do ziemi tej, którą obiecałem dać waszym ojcom,
– do ziemi mlekiem i miodem płynącej.
Ref. Prowadź,
prowadź Mojżeszu – lud Mój, lud wybrany. – Prowadź, prowadź Mojżeszu – do Ziemi
Obiecanej. /bis – Prowadź nas!
2. Pójdziesz do synów Izraela i powiesz:
– Bóg ojców waszych posłał mnie tu do was. – Jestem, który Jestem – to jest
Imię Boga na wieki, – to jest Moje zawołanie – na najdalsze pokolenia.
(Wj 3,8.14–15; O358)
430 Przed Tobą, Ojcze, stajemy
1. Przed Tobą Ojcze stajemy skruszeni – i
obciążeni winami, – a niosąc w sobie bezsilną samotność – szukamy Twojej
pomocy.
2. Bo przecież jesteś troskliwym
pasterzem – i nie chcesz śmierci grzesznika, – lecz by się zwrócił do Ciebie w
pokorze, – a przez to życie otrzymał.
3. W tym świętym czasie powrotu do
Ciebie, – gdy dajesz łaskę pokuty, – o miłosierdzie błagamy z nadzieją – i zło
naprawić pragniemy.
4. Potężne światło, jaśniejsze od słońca,
– którego tarcza już wschodzi, – wielbimy Ciebie, nasz Boże i Panie, – w
Najświętszej Trójcy Jedyny. Amen.
(Ex/254, L129)
431 Przejdziemy świat, a w sercach żar
1. Przejdziemy świat, a w sercach żar, – modlitwą będzie nasz każdy krok. – Nadzieja rośnie, dzień już świta, – to rozbrzmiewa nowy śpiew. – To ten sam blask – rozjaśnia świat – już od dwóch tysięcy lat. – Serca tęsknią, cierpią, pragną – przebudzenia jeszcze raz.
Ref. Niech
zapłonie płomień, – niech w ciemności płonie: – zmienia noc na jasny dzień, –
niechaj śpiew się wzmaga, – i niech miłość wzrasta. – Ogniu, płoń! – Ogniu,
płoń!
2. Za prawdą idź w miłości; – Jezusa Imię
to nasza Moc. – By chronić dzieci, upadłych podnieść, – napełnić naród pieśnią
swą.
(O359, PCh81)
432 Przez chrztu świętego wielki dar
1. Przez chrztu świętego wielki dar, – o
Chryste, z Twej hojności. – Twym dzieciom wiary dałeś skarb – nadziei i
miłości.
Ref. Najświętszej
Trójcy wieczną cześć pragniemy z serc gorących nieść: strzec wiary ślubujemy, w
niej żyć, umierać chcemy.
2. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz – Swój Kościół tworzysz w świecie, – W Ojczyźnie naszej władasz też – przez długie tysiąclecie. Ref.
(A139, Ex71/430, L482, Siedl.489)
433 Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie
Przez Twoje święte 1[Zmartwychpowstanie,]
2[Wniebowstąpienie,] 3[Ducha Zesłanie] – Boży Synu odpuść
nam nasze zgrzeszenie; – Wierzymy iżeś 1[zmartwychpowstał,] 2[wniebowstąpił,]
3[Ducha zesłał,] – żywoteś nasz naprawił, śmierci wiecznej nas
zbawił, swoją świętą moc zjawił.
(A332, Ex70/207, L199, Siedl.173)
434 Przybądźcie tu z najdalszych stron
1. Przybądźcie tu z najdalszych stron
gromady – nękanych głodem i pragnieniem serc. – Odrzućcie smutek, niech
nastanie radość: – Bóg w nasze ręce złożył Ciało Swe. – Bóg w nasze ręce złożył
Ciało Swe.
2. Weselnym winem już się woda staje, –
na górach Chrystus Pan rozmnaża chleb. – Już winny krzew obfity owoc daje – Bóg
w nasze ręce złożył Ciało Swe. – Bóg w nasze ręce złożył Ciało Swe.
3. Otwarte, jak otwarta Boku Rana, –
miłości pełne, co nie kończy się – jest Słowo Ciałem i pokarmem dla nas. – Bóg
w nasze ręce złożył Ciało Swe. – Bóg w nasze ręce złożył Ciało Swe.
(O360)
435 Przybądź Duchu Stworzycielu
1. Przybądź Duchu Stworzycielu, – dusz
wiernych Nauczycielu.
– Nawiedź z pełnią łaski Bożej –
serca nasze, któreś stworzył.
2. Tyś Dar Boga Najwyższego, –
Namaszczenie Syna Jego,
– Życia Zdrój, Miłości Słońce, –
Pocieszyciel i Obrońca.
3. Tyś jest Moc Ojcowskiej ręki, –
Siedmiobarwna Pełnia dźwięku.
– Ustom naszym
zsyłasz mowę, – obiecaną Ojca słowem.
4. Rozświeć zmysłów nam ciemności, –
roznieć w sercach żar miłości,
– a że słabe nasze ciała, – niech
w nas wieczna Moc Twa działa.
5. Wroga, który czyha wokół – zwalcz, a
nam Swój ześlij pokój
– i tak prowadź, byśmy biegli, – a
w pokusach nie ulegli.
6. Z Tobą Ojca daj poznanie, – z Tobą
Syna miłowanie.
– W Ciebie niech wierzymy stale, –
który wiążesz doskonale.
(A353, Ex74/234, O361)
436 Przybądź Duchu Święty
1. Przybądź Duchu Święty, – spuść z
niebiosów wzięty – Światła Twego strumień. – Przyjdź, Ojcze ubogich, Dawco
darów mnogich, – przyjdź, Światłości sumień.
2. O najmilszy z gości, – słodka serc
Radości, słodkie Orzeźwienie. – W pracy Tyś Ochłodą, w skwarze Żywą Wodą, – w
płaczu Utuleniem.
3. Światłości najświętsza, – serc
wierzących wnętrza poddaj swej potędze. – Bez Twojego tchnienia – cóż jest
wśród stworzenia: – jeno cierń i nędze!
4. Obmyj, co nieświęte, – oschłym wlej
zachętę, ulecz serca ranę. – Nagnij, co jest harde, – rozgrzej serca twarde, –
prowadź zabłąkane.
5. Daj Twoim wierzącym, – w Tobie
ufającym siedmiorakie dary: – daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, – daj
szczęście bez miary. Amen. Alleluja!
(A354, Ex72/235, L226, O362, S53, Siedl.191)
437 Przybieżeli do Betlejem
1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, –
grając skocznie Dzieciąteczku na lirze. – Chwała na wysokości, chwała na
wysokości, – a pokój na ziemi.
2. Oddawali swe ukłony w pokorze – Tobie,
z serca ochotnego, o Boże! – Chwała na wysokości, chwała na wysokości, – a
pokój na ziemi.
3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, –
których oni nie słyszeli, jak żywi. – Chwała na wysokości, chwała na wysokości,
– a pokój na ziemi.
4. I Anieli gromadami pilnują, – Panna
czysta wraz z Józefem piastują. – Chwała na wysokości, chwała na wysokości, – a
pokój na ziemi.
5. Poznali Go Mesyaszem być prawym, –
narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. – Chwała na wysokości, chwała na wysokości,
– a pokój na ziemi.
6. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy –
i z całego serca wszyscy kochamy. – Chwała na wysokości, chwała na wysokości, –
a pokój na ziemi.
(A264, Ex/317, L102, Siedl.64)
438 Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę
1. Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę. – O to dziś błagam Cię: — /: przyjdź w Swojej Mocy i Sile, – radością napełnij mnie. /bis
2. Przyjdź, jako Mądrość do dzieci, – przyjdź, jak ślepemu wzrok. — /: Przyjdź, jako Moc w mej słabości, – weź wszystko, co moje jest. /bis
3. Przyjdź, jako Źródło w pustyni – z Mocą Swą do naszych dusz. — /: O, niech Twa Moc uzdrowienia, – dotknie, uleczy mnie już. /bis
(O363, PCh117)
439 Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca
Ref. Przyjdź,
Duchu Święty, – napełnij serca Swych wiernych. – I zapal w nas Swój ogień, –
ogień miłości Twej.
1. Niech zstąpi Duch Twój, – na nowo
będziemy stworzeni. – To Ty sam odnowisz – oblicze ziemi tej.
2. Nie moc, nie siła, – lecz Duch Mój na
was spocznie. – On sam dopełni dzieła – tak mówi Pan Zastępów.
3. Pan jest Duchem, – gdzie Duch Boży,
tam jest wolność. – Będziemy Cię wielbić, Panie, – na wieki wieków. Amen!
(Ex/237, O364, PCh116a)
440 Przyjdź, Duchu Święty, słysz wołanie
Przyjdź Duchu Święty – słysz
wołanie, – przyjdź Duchu Święty – słysz wołanie, – przyjdź Duchu Święty –
słysz, wzywamy Cię. – Przyjdź Duchu Święty – słysz wołanie, – słysz wołanie,
słysz, wzywamy Cię.
Przyjdź, obdarz nas – zbuduj
Kościół Swój, – przyjdź z Prawdą Swą – oddaj Panu cześć, – przyjdź, prowadź nas
– drogę wskaż, – przyjdź, z nami bądź.
(O365, PCh118)
441 Przyjdź z Libanu oblubienico
1. Przyjdź z Libanu, oblubienico, –
przyjdź z Libanu, przyjdź. – Twoim wieńcem będą szczyty górskie, – wysokie
szczyty Hermonu. – Serce mi zraniłaś, serce mi zraniłaś – siostro ma,
oblubienico. – Przyjdź z Libanu, oblubienico, – przyjdź z Libanu, przyjdź.
Ref. Szukałam
miłości mojego życia, – szukałam, lecz nie znalazłam; – znalazłam miłość mojego
życia, – pochwyciłam go i nigdy już nie puszczę.
2. Ja przynależę do mego miłego, – a on
jest cały mój. – Przyjdź, mój miły, wędrujmy po polach, – spędzimy noc we
wioskach. – Pójdziemy o świcie do winnicy, – zbierzemy tam owoce. – Ja
przynależę do mego miłego, – a on jest cały mój.
Ref. Szukałam
Miłości mojego życia, – szukałam, lecz nie znalazłam; – znalazłam miłość mojego
życia, – pochwyciłam go i nigdy już nie puszczę.
3. Powstań szybko, ma ukochana, – przyjdź, gołębico, przyjdź ! – Bo oto zima już przeminęła, – śpiew synogarlicy już słychać, – kwiaty powróciły znowu na pola, – słońce stało się upalne. – Powstań szybko, ma ukochana, – przyjdź, gołębico, przyjdź. – Ref.
4. Połóż mnie jak pieczęć na twym sercu, – jak pieczęć na twym ramieniu, – bo miłość jest jak śmierć potężna, – wody jej nie ugaszą. – Oddać za nią wszystkie swoje bogactwa, – oznacza mieć ją za nic. – Połóż mnie jak pieczęć na twym sercu, – jak pieczęć na twym ramieniu. – Ref.
(Pnp 4; 8; O366, Z92)
442 Przykazanie nowe daję wam
Ref. Przykazanie
nowe daję wam, – byście się wzajemnie miłowali.
1. Gdybym mówił językami ludzi i Aniołów,
– a miłości bym nie miał,
– stałbym się jak miedź brzęcząca,
– albo cymbał brzmiący.
2. Gdybym posiadał wszelką wiedzę – i
wiarę taką, iżbym góry przenosił,
– lecz miłości
bym nie miał, – byłbym niczym.
3. I gdybym rozdał ubogim całą swoją
majętność, – a ciało swe wystawił na spalenie, – lecz miłości bym nie
miał, – nic mi nie pomoże.
4. Miłość jest cierpliwa. – Miłość jest
łaskawa.
– Miłość nie zazdrości,
– nie szuka poklasku.
5. Miłość nie unosi się pychą, – ale jest
pokorna,
– miłość nie
szuka swego, – gniewem się nie unosi.
6. Miłość nie pamięta złego, – nie cieszy
się z niesprawiedliwości,
– lecz
współweseli się z prawdą. – Miłość wszystko znosi i przetrzyma.
7. Miłość nigdy nie ustaje, – zniknie to,
co jest tylko cząstkowe.
– Teraz trwa
wiara, nadzieja i miłość, – z nich zaś największa jest Miłość.
(1 Kor 13; A171, Ex227/483, L183, O367, Siedl.490)
443 Przystąpię do ołtarza Bożego
Ref. Przystąpię
do ołtarza Bożego, – do Boga radości i wesela mego.
1. Boże, sądź mnie sprawiedliwie, –
sprawy mojej broń
– wobec grzesznych i niezbożnych, –
z rąk złośliwych zbaw.
2. Wszak Tyś, Boże, mocą moją, – czemuś
wzgardził mną ?
– czemu chodzę
zasmucony, – gdy mnie dręczy wróg ?
3. Światło Twe i prawdę Twoją, – by mnie
wiodły, ślij.
– Niech na Syjon
mnie zawiodą, – do przybytków Twych.
4. I przystąpię do ołtarza, – gdzie
przebywa Bóg,
– Bóg, co radość
w sercu nieci – i wesele śle.
5. Ufaj Panu, bo na nowo, – będę wielbił
Go
– jako mego Zbawiciela, – jako Boga mego.
(Ps 43; A189, Ex411/502, O368)
444 Przystąpmy, chwalmy Go
Przystąpmy, chwalmy Go ! – oto Syn
Boży, miłości dar ! – On życie swoje dał nam, bo umiłował nas ! – Wznosimy
chwały pieśń, – jako ofiarę składamy Ci, – bo radość, której nie da nikt – Ty,
Królu, dajesz nam!
/: Przystąpmy, chwalmy Go, sławmy Go, – bo On Królem jest ! – Pieśnią chwały uwielbiajmy Go! /bis
(1P 1, 8–9; O369, PCh121)
445 Przystąpmy do szopy
1. Przystąpmy do szopy uściskajmy stopy Jezusa maleńkiego, – który swoje Bóstwo wydał na ubóstwo dla zbawienia naszego. – Zawitaj Zbawco narodzony z Przeczystej Panienki. – Gdzie berło, gdzie Twoje korony, gdzie berło gdzie Twoje korony, – Jezu malusieńki.
2. Ten, co wszechświat dzierży, w żłobie
dzisiaj leży, ludzkiej pomocy czeka. – Jezus, Bóg wcielony w żłobie wyniszczony
dla zbawienia człowieka; – o Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie! – Racz
zbawić ludzki ród zgubiony, racz zbawić ludzki ród zgubiony, – daj duszy
zbawienie.
(A265, Ex/318, L103, Siedl.65)
446 Radosna Światłości
Ant. Radosna Światłości, – Wieczny Odblasku Ojca, – Święty i błogosławiony, – Święty i błogosławiony, – Jezu Chryste, Jezu Chryste !
1. Tobie śpiewamy, Synu Maryi, – Oblubienicy
wolnej od skazy, – żeś raczył przyjąć człowiecze ciało, – Ty,
który źródłem jesteś Jasności.
2. Tyś jest odwiecznie Jednorodzony, –
Tyś jest Odblaskiem Ojca Światłości, – udrękę nocy Ty z nas usuwasz – i
dusze świętych Ty sam oświecasz.
3. (mel. nr 1)
Z Twojego wnętrza pochodzi
światłość, – rozjaśnia myśli i budzi serce. – Ty, który dźwigasz
i zbawiasz ludzi, – racz nas zachować od zła wszelkiego.
4. (mel. nr 2)
Niech nasze dusze spoczną w pokoju,
– gdy Cię poznają i umiłują, – niech nasze oczy patrzą bez końca – na
Twoją Światłość niewysłowioną.
5. (mel. nr 1)
Abyśmy wreszcie wolni od grzechu – i pokonawszy lęki tej ziemi – czerpali siłę z Twojego życia, – z Ciebie jest bowiem nasze istnienie.
6. (mel. nr 2)
Spraw, niechaj zstąpi na nas Duch Święty, – w którym wołamy do Boga: Ojcze, – niech Jego rosa użyźni duszę, – niech nas napełnią królewskie dary.
7. (mel. nr 1)
Modlitwa moja do Ciebie, Panie – niechaj
się wzniesie jak dym kadzidła, – ku Tobie ręce moje wzniesione
– niechaj ofiarą będą wieczorną.
8. (mel. nr 2)
Tobie śpiewamy, Miłości Ojca, –
Ciebie sławimy w niezmiennej chwale. – Ty, co w światłości Ducha zasiadasz,
– który jak Pieczęć błyszczy jedności.
Uwaga: Jeśli wykonuje się hymn jako pieśń wieczorną, można na początku dodać następujące zwrotki:
(mel.
nr 1)
Gdy już na niebie zagasło słońce – wypatrujemy
światła wśród mroku – i Bogu Ojcu wyśpiewujemy – chwałę przez Syna
w jedności Ducha.
(mel.
nr 2)
O każdej porze przystoi Tobie –
chwała świętymi głosami w niebie, – o Synu Boży, co dałeś życie, –
niechaj Cię sławią wszystkie Twe dzieła.
(Ex76/433, O370)
447 Radością naszą jesteś Ty
1. K.
Radością naszą jesteś Ty, – W. Radością
naszą jesteś Ty. – K. O Panie, Tyś
zgromadził nas, – W. O Panie, Tyś
zgromadził nas. – K. To Ty jednoczysz
nas – W. w miłości Twej.
2. To Ty sam wspierasz każdy krok. – Do
Ciebie dąży cały świat, – bo świat spragniony jest – miłości Twej.
3. Ty wiesz, co znój, Ty wiesz, co trud.
– Ty nasze zaufanie masz, – bo nie opuszczasz nas – w miłości Twej.
4. Więc zostań z nami, Panie nasz. – Twój
lud chce słuchać Twoich słów, – by żyć na każdy dzień w miłości Twej.
5. Ty każ nam zasiąść za Twój stół – i
daj pożywać chleba dar, – bo Ty jednoczysz nas – w miłości Twej.
(A597, Ex77/432, O371)
448 Radość... mają ci, których Panem jest Bóg
1. Radość, radość, radość, radość, – radość mają ci, których Panem jest Bóg. /bis
Ref. Pytasz,
skąd ja mam ten entuzjazm, – pytasz, skąd ja mam ten entuzjazm: – Jezus mi daje
nowe życie, – On mi swą radość dał obficie, – to On mi daje ten entuzjazm.
2. Miłość...
3. Pokój...
4. Szczęście...
5. Radość, miłość, pokój, szczęście, –
wszystko mają ci ...
(C66, O372)
449 Radość tchnij w serce me
1. Radość tchnij w serce me, bym Cię
chwalił, – radość tchnij proszę w serce me. – Radość tchnij w serce me, bym Cię
chwalił, – bym Cię zawsze chwalił, Panie mój.
Ref. Śpiewaj
Hosanna, śpiewaj Hosanna, – śpiewaj Panu, który Królem jest, – śpiewaj Hosanna,
śpiewaj Hosanna, – śpiewaj Panu cały dzień.
2. Pokój tchnij w serce me, bym odpoczął,
– pokój tchnij proszę w serce me. – Pokój tchnij w serce me, bym odpoczął, –
bym w spoczynku także chwalił Cię.
3. Miłość tchnij w serce me, abym służył,
– miłość tchnij proszę w serce me. – Miłość tchnij w serce me, abym służył, –
bym swą służbą także chwalił Cię.
4. Wiarę tchnij w serce me, bym się
modlił, – wiarę tchnij proszę w serce me. – Wiarę tchnij w serce me, bym się
modlił, – bym modlitwą także chwalił Cię.
(D50, O373, PCh125)
450 Radośnie Panu hymn śpiewajmy
Ref. Radośnie
Panu hymn śpiewajmy, Alleluja. – I dobroć Jego wysławiajmy, Alleluja.
1. Wychwalajcie ze mną dzieła Bożej
mocy, Alleluja.
– Wychwalajcie Pana nad wszystko na wieki, Alleluja.
2. Wychwalajcie Pana Aniołowie Pańscy,
Alleluja.
– Wychwalajcie
Pana Zastępy niebieskie, Alleluja.
3. Wychwalajcie Pana słońce i
księżycu, Alleluja.
– Wychwalajcie Pana wszystkie gwiazdy nieba, Alleluja.
4. Wychwalajcie Pana cztery pory roku, Alleluja.
– Wychwalajcie
Pana pogody i słoty, Alleluja.
5. Wychwalajcie Pana rzeki, oceany, Alleluja.
– Wychwalajcie Pana pagórki i góry, Alleluja.
6. Wychwalajcie Pana rośliny,
zwierzęta, Alleluja.
– Niech wychwala
Pana cały rodzaj ludzki, Alleluja.
7. Wychwalajcie Pana ludzie sprawiedliwi, Alleluja.
– Wychwalajcie
Pana pokorni i święci, Alleluja.
8. Wychwalajcie Pana kapłani Kościoła,
Alleluja.
– Niech cały lud
Boży sławi Jego dobroć, Alleluja.
9. Wychwalajmy Ojca wraz z Synem i Duchem, Alleluja.
– Wychwalajmy
Pana, Stwórcę nieba, ziemi, Alleluja.
10. Wychwalajmy Boga, który rządzi
światem, Alleluja.
– Wychwalajmy Boga nad wszystko na wieki, Alleluja.
(Dn 3,57–90; A434, Ex337/156, L34, O374, Siedl.491)
451 Radujcie się bracia w Panu
Radujcie się bracia w Panu, – powiadam, radujcie się. /bis
– /: Radujcie się, powiadam, radujcie się. /bis
(Flp 4,4; B21, O375, PCh126)
452 Raduj się niebo
1. Raduj się niebo, wesel się ziemio ! –
Niech góry i pagórki – przed Nim śpiewają swą pieśń, – a wszystkie drzewa leśne
niech chwałę Mu ślą!
Ref. Bo
kiedyś przyjdzie Pan – i radośnie zaśpiewam Mu: – Tyś Ten, który idzie znów w
imię Pańskie.
2. Raduj się niebo, wesel się ziemio ! – O Panie, okaż siłę swoją i przyjdź, zbaw swój lud, – i zechciej paść znów trzodę swą, Pasterzu nasz !
3. Raduj się niebo, wesel się ziemio ! –
O Panie, rozpal miłość Twoją nad nami i moc, – na ziemię naszą przyjdzie już
Emmanuel !
4. Raduj się niebo, wesel się ziemio! – O
Panie, wierny zawsze Twej obietnicy, racz przyjść, – z potęgą, z majestatem
swym, alleluja !
(Ps 96; A225, Ex78/356, O376)
453 Raduj się ziemio
1. Raduj się ziemio! Gość z nieba
przychodzi! – Co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi: – synów Adama z
czartowskiej niewoli, wyrwie, wyzwoli.
2. Raduj się ziemio, śpiewaj z Aniołami,
– wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami; – już nie podnóżkiem jesteś
Najwyższego, lecz tronem Jego.
3. Raduj się ziemio, oto światło
wschodzi, – które każdego, co na świat przychodzi, – blaskiem oświeca, a wnet
znikną wszędy ciemności i błędy.
4. Raduj się ziemio, masz Króla u siebie,
– Pana, co włada na ziemi i w niebie; – Królestwo Jego końca mieć nie będzie,
gdy tron posiądzie.
5. Raduj się ziemio, witaj tego Pana, – i ludy wszystkie zegnijcie kolana – bo wam przynosi przez swe narodzenie, wieczne zbawienie.
(A226, Ex/357, L61, Siedl.16)
454 Raduj się z nami i ogłoś to wszystkim
Raduj się z nami i ogłoś to
wszystkim, że Jezus Królem jest!
– Raduj się z
nami i ogłoś to wszystkim, że Jezus Królem jest!
– Raduj się z
nami i ogłoś to wszystkim, że Jezus Królem jest!
– Że Jezus
Chrystus Królem królów jest!
(O377)
455 Rozkwitnęła się lilija
1. Rozkwitnęła się lilija, – a ta jest
Panna Maryja. – Zrodziła nam Syna, – wesoła dla wszystkich nowina!
2. Złożyła Go na sianeczku, – w lichej
stajence w żłóbeczku. – Pokłon Mu oddała, – jak Boga swojego witała.
3. O Święta Bogarodzico, – o
Przenajświętsza Dziewico! – Tyś różdżka z Jessego, – dałaś kwiat zapachu
wdzięcznego.
4. Niezmazanaś grzechu plamą, – stałaś
się niebieską bramą, – przez którą Bóg wchodzi, – gdy się nam na ten świat dziś
rodzi.
5. Pozwól, o Panno, prosimy, – niech
prośby nasze złożymy, – bo Twoja przyczyna – jest w mocy skutecznej u Syna.
6. Spraw to, niech Syn Twój jedyny, –
odpuściwszy nasze winy, – gdy na świat przychodzi, – przez łaskę w sercach się
narodzi.
(Ex/319, L104, Siedl.67)
456 Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie
1. Rozmyślajmy dziś, wierni
chrześcijanie, – jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; – od pojmania nie miał
odpocznienia, – aż do skonania.
2. Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie, –
tam Judasz zdrajca dał był katom znamię: – oto patrzajcie, mego Mistrza macie,
– Tego imajcie.
3. Wnet się rzucili jako lwi zaciekli, –
Apostołowie od Niego uciekli, – On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza, –
pociecha nasza.
4. Przed sąd Piłata gdy był postawiony, –
niesprawiedliwie został oskarżony – rozkazał Piłat, by był biczowany – ten Pan
nad pany.
5. Koronę z ciernia żołnierze uwili, –
naszemu Panu na głowę wtłoczyli, – naśmiewając się przed Nim przyklękali, –
Królem Go zwali.
6. Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: –
„Nie chcemy Tego za swego mieć Pana, – niechaj na krzyżu swój żywot położy –
Ten to Syn Boży”.
7. Krzyż niosąc na śmierć szedł nieustraszenie, – oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie, – do krzyża Zbawcę okrutnie przybili, – octem poili.
8. Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce
– skonał, oddając ducha w Ojca ręce; – zagasło słońce, strach ludzi oniemia, –
trzęsła się ziemia.
9. Zstąpił do piekieł Król wieczystej
mocy, – z niewoli lud swój wybawił sierocy; – umarłych ciała z grobów
powstawały, – widzieć się dały.
10. Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało –
zanieśli prośbę o Jezusa ciało; – dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki – Boże
wyroki.
11. W wieczornej porze, nie tracąc ni
chwili, – ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli; – Matuchna Jego ciało piastowała,
– rzewnie płakała.
12. Wnet prześcieradło usławszy na ziemi, –
uczcili ciało balsamy drogimi, – w świeżo kowanym grobie położyli, – płacz
uczynili.
13. Płaczmy i my też wierni chrześcijanie, –
dziękując Panu za najdroższe rany; – iż, by nas zbawić, lejąc Krew obficie, dał
za nas życie!
(L155, Siedl.133)
457 Rozraduj się - Chrystus w sercu
Ref. Rozraduj
się – Chrystus w sercu – nadzieją wielkiej chwały jest! – On żyje, tak: On żyje
w Tobie. – Potężna armio Boża wstań, o wstań!
1. Najwyższy czas, by już postawić stopy
swe – na ziemi tej, którą daje nam Bóg. – Sam Chrystus wiedzie nas: – chce, aby
poznał cały świat, – że On Najwyższym Panem jest!
2. Bóg wciąż przekształca nas, – by swój
osiągnąć cel, – by Jego moc mogła działać pośród nas: – co niemożliwe dziś, –
gdy wierzysz, może faktem być; – wielbijmy za to Króla chwał!
3. Wspaniały, cenny skarb – w swym
wnętrzu każdy ma, – kto z całych sił swemu Panu służyć chce. – W słabości
naszej Pan – objawia Swoją wielką moc; – śpiewajmy Jemu pieśni chwał!
(O378, PCh128)
458 Równajcie drogę
Równajcie drogę przed Tym, co
cwałuje na chmurze, – imię Jego Pan i radujcie się w Nim – radujcie się przed
Panem, – radujcie się przed Panem.
Zak. Równajcie drogę przed Tym, – co cwałuje na
chmurze, – imię Jego Pan, i radujcie się w Nim.
459 Ruah
Ruah, Ruah, Ruah. /bis
– /: Nie siłą, nie mocą naszą, – lecz mocą Ducha Świętego. /bis
(Za 4,6; O379, PCh129)
460 Ruszaj, ruszaj, ruszaj tam
1. Wyruszył kiedyś tam – Abram ze swego
Ur Chaldejskiego, – bo wierzył, bo wierzył, bo wierzył, że – będzie taki czas.
I usłyszy:
Ref. Ruszaj,
ruszaj, ruszaj tam, – gdzie Ziemię Obiecaną daje ci Pan; – ruszaj, ruszaj,
ruszaj tam, – gdzie Ziemia Obiecana jest.
2. Już czekasz tyle lat, – by raz chociaż
przeżyć wraz z Bogiem chwilę. – Czy wierzysz, czy wierzysz, czy wierzysz, że –
będzie taki czas i usłyszysz:
3. I wątpisz w życia sens, – masz dość
świata, ludzi, samego siebie. – Czy wierzysz, czy wierzysz, czy wierzysz, że –
będzie taki czas i usłyszysz:
4. Więc szukaj Boga wciąż, – niech On
będzie szansą dla ciebie wielką. – I uwierz, i uwierz, i uwierz, że – będzie
taki czas, gdy usłyszysz:
(O380)
461 Samuel
Ref. Samuel, Samuel, Samuel, Samuel.
1. Nigdy tamta noc nie skończy się, –
nigdy światło tamtej nocy nie zagaśnie. – Nie poznałem Ciebie, Panie, – gdy
zbudziłeś mnie wołaniem:
2. Wyrzucałem gorzko moim snom, – że w
noc ciemną mój spoczynek zakłócają. – „To nie nasze senne echo, – jest Ktoś
inny, Kto cię woła !”
3. Zrozumiałem, że to byłeś Ty, – że
to Pan mój i mój Bóg mnie dziś obudził. – Panie, mów, bo jam Twój sługa, –
Panie, mów, bo słucham Ciebie.
4. „W łonie matki ty już byłeś mój, –
Moje światło ma być zawsze twoją drogą. – Idź z miłością między ludzi, –
niechaj głos Mój ich obudzi.”
5. „W usta twe dam Moje Słowa – i przeze
Mnie nieraz będziesz płakał w męce, – lecz mój Duch cię poprowadzi, – Ja Go
wkładam w twoje ręce.”
(1 Sam 3; O382)
462 Serca nasze pełne Boga
1. Serca nasze pełne Boga, – usta pełne
Jego chwały. – Bóg sam Siebie dał na pokarm – w Eucharystii cały.
Ref. Bóg jest naszej drogi celem, – Bóg jest naszym zmartwychwstaniem, – naszym Przyjacielem drogim, – naszym zaufaniem.
(O384)
463 Serce me do Ciebie wznoszę
Ref. Serce
me do Ciebie wznoszę, – Panie, szukam Cię!
1. Usłysz, Panie, głos wołania i ulituj
się. – Serce me do Ciebie wznoszę, Panie, szukam Cię!
2. Nie ukrywaj się przede mną, nie
odpychaj mnie, – nie opuszczaj mnie, Wybawco, wstrzymaj srogi gniew!
3. Choćby o mnie zapomnieli matka, ojciec
mój, – Ty mnie przyjmiesz i przygarniesz, w utrapienia dniu.
4. Wskaż mi drogę Twoją, Panie, prowadź
ścieżką Twą, – bo zło czyha na bezdrożach, wyrwij z jego rąk!
(L131, Siedl.518)
464 Sercem kocham Jezusa
Ref. Sercem
kocham Jezusa, – sercem kocham Jezusa, – zawsze będę Go kochać, – On pierwszy
ukochał mnie.
1. Jest jedno Imię drogie mi, –
najdroższe w świecie tym. – Muzyką słodką to Imię brzmi – wpisane w sercu mym.
2. Miłości dzieje głosi mi, – miłości aż
po krzyż. – Osładza wszystkie moje dni, – do nieba wiedzie wzwyż.
3. To Jezus, mój Zbawiciel, Pan, – to o
Nim śpiewać chcę. – On nam zbawienie wszystkim da, – miłuje także mnie.
(O385)
465 Serce wielkie nam daj
Ref. Serce
wielkie nam daj, zdolne objąć świat. – Panie, serce nam daj, mężne w walce ze
złem.
1. Zwleczmy z siebie uczynki starych
ludzi, – zniszczmy wszystko, co budzi Boży gniew, – wdziejmy biel nowych szat w
Chrystusie Panu; – nowy człowiek powstanie w każdym z nas.
2. Nowi ludzie w historię wpiszą miłość,
– wskażą drogi odnowy ludzkich serc, – nowi ludzie przeżyją własne życie, –
tworząc wspólnym wysiłkiem nowy świat.
3. Nowi ludzie przyniosą ziemi pokój, – w
znaku wiary jednocząc cały świat, – nowi ludzie przyniosą ziemi wolność. –
Prawda ludzi wyzwoli, niszcząc zło.
(C69, D82, Ex634/435, O386)
466 Shema Israel
Ref. Shema
Israel. Shema Israel. – Adonai Elohenu. Adonai Ehad. – Słuchaj Izraelu, słuchaj
Izraelu. – Pan jest naszym Bogiem. Pan jest jedyny.
1. Będziesz kochał Pana, Boga twego – z
całego serca swego, z całej duszy swojej – ze wszystkich swoich sił. – Połóż te
Moje Słowa – jako znamię na twoich rękach, – jak ozdoby między oczy, – na
odrzwiach domu i na twoich bramach.
2. Wpoisz je swym synom, Izraelu. –
Będziesz o nich mówił – w domu i w podróży, – idąc spać i wstając rano. – Oto
przykazanie życia, – a drugie jest mu podobne: – miłuj bliźniego, jak siebie
samego. – Zachowaj je, a będziesz żył na wieki.
(Pwt 6, 3–9; 11,18–20; O387)
467 Skałą i zbawieniem
1. Skałą i Zbawieniem jest mój Jezus,
nade mną Jego miłość lśni.
– Skałą i
Zbawieniem jest mój Jezus, nade mną Jego miłość lśni.
– Skałą i Zbawieniem
jest mój Jezus, nade mną Jego miłość lśni.
– Syn Boży,
Zbawiciel, mój Pan.
2. Jedna tylko droga do pokoju przez Zbawcy Krew i Krzyża moc. /3x – On chroni, prowadzi mnie Sam.
3. Kocham Go więcej z każdym dniem, chcę
w Jego Słowie zawsze trwać. /3x – On
tobie Swą miłość chce dać.
(D40, O388)
468 Skosztujcie i zobaczcie
Ref. Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan!
1. Będę Panu w każdej porze – śpiewał
pieśń wdzięczności. – Niech z ust moich chwała Jego – nieustannie płynie.
2. W Panu cała chluba moja, – cieszcie
się pokorni. – Wspólnie ze mną chwalcie Pana, – sławmy Imię Jego.
3. Kiedym tęsknie szukał Pana, – raczył
mnie wysłuchać. – I ze wszelkiej trwogi mojej – raczył mnie wyzwolić.
4. Skosztujcie i zobaczcie – jaki Pan
jest dobry, – kto do Niego się ucieknie, – ten błogosławiony.
5. Z czcią i lękiem służcie Panu, –
święty Ludu Boży, – bo nie znają niedostatku – ludzie bogobojni.
(Ps 34; A187, Ex409/500, L35, O389)
469 Sław języku tajemnicę
1. Sław języku tajemnicę – Ciała i
najdroższej Krwi, – którą jako Łask Krynicę – wylał w czasie ziemskich dni, –
Ten, co Matkę miał Dziewicę, – Król narodów godzien czci.
2. Z Panny czystej narodzony, – posłan
zbawić ludzki ród, – gdy po świecie na wsze strony – ziarno słowa rzucił w lud,
– wtedy cudem niezgłębionym – zamknął Swej pielgrzymki trud.
3. W noc ostatnią, przy Wieczerzy, – z
tymi, których braćmi zwał, – pełniąc wszystko jak należy, – czego przepis
prawny chciał, – sam Dwunastu się powierzył, – i za pokarm z Rąk Swych dał.
4. Słowem, więc Wcielone Słowo – chleb
zamienia w Ciało Swe, – wino Krwią jest Chrystusową, – darmo wzrok to widzieć
chce. – Tylko wiara Bożą mową – pewność o tym w serca śle.
5. Przed tak wielkim Sakramentem –
upadajmy wszyscy wraz, – niech przed Nowym Testamentem – starych praw ustąpi
czas. – Co dla zmysłów niepojęte, – niech dopełni wiara w nas.
6. Bogu Ojcu i Synowi – hołd po wszystkie
nieśmy dni. – Niech podaje wiek wiekowi – hymn triumfu, dzięki, czci, – a
równemu Im Duchowi – niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.
(A308, Ex/484, L515, NT141, O390, Siedl.151)
470 Słuchaj Izraelu
Słuchaj Izraelu: – tylko Jahwe jest
Bogiem twym.
– Kochaj Pana
Boga swego całym swym sercem,
– kochaj Pana
Boga swego całą swą duszą,
– kochaj Pana
Boga swego całym umysłem,
– kochaj Pana
Boga swego całym swym życiem.
(Pwt 6,4–5; O391, PCh131)
471 Słychać głos strażnika w dali
1. Słychać głos strażnika w dali, – on
woła nas, abyśmy wstali: – „Jeruzalem, zbudź się ze snu!” – Jasny głos w
pośrodku nocy – podnosi nas ze snu niemocy, – „O panny mądre, stańcie tu! – Pan
młody zbliża się, – zgotujcie lampy swe, alleluja! – On wzywa was na godów
czas, – musicie wyjść naprzeciw Mu.”
2. Syjon wstał, zbył się senności, – a
serca im biją z radości, – gotowi stają już u bram. – Niebios Pan w Swej prawdy
sile, – z bogactwem łask przyjdzie za chwilę, – już gwiazda Jego świeci nam. –
Przyjdź, Panie, zbaw od win. – Tyś Jezus, Boży Syn, o Hosanna! – Do Uczty Swej
nas przyjąć chciej, – wesele wieczne w serca wlej.
3. Gloria, głos się już budzi, – Aniołów śpiew zstąpił do ludzi, – już grają harfy, bije dzwon. – Bramy te z pereł dwunastu, – otwarte są dla nas ku Miastu, – gdzie wśród Aniołów jest Twój tron. – Nie pojął ludzki duch, – nie poznał wzrok, ni słuch, co nas czeka. – Daj stanąć nam i śpiewać tam – na wieki, gdzie Ty mieszkasz Sam.
(Ex79/360, O392)
472 Słyszę już armii Pana głos
Słyszę już armii Pana głos, –
słyszę już armii Pana głos. – Słyszę armii głos, słyszę Pana głos. – To idzie
armia Pana, – to idzie armia Pana, – to idzie armia Pana, – uwielbiając Go.
(O393, PCh10)
473 Spojrzyj z nieba wysokiego
1. Spojrzyj z nieba wysokiego, –
Zbawicielu, nasz Panie, – na potrzeby ludu Twego! – Przyjmij nasze wzdychanie!
– Ty, Pocieszycielu nasz, – dzieci Twoje zachowasz. – Ty się nad nami
zlitujesz, – Ty nas wszystkich opatrujesz.
2. Podaj nam Twej mocnej ręki, – Jezusie,
Błogosław nas. – Za to Ci serdeczne dzięki – Śpiewamy na każdy czas. – Gdy do
grzechu wpadniemy, – Ratuj nas, bo zginiemy; – Zbaw nas z miłosierdzia Twego –
Od potępienia wiecznego!
(A140, Ex80/436, Siedl.494)
474 Spotkał mnie dziś Pan
Spotkał mnie dziś Pan – i radość
ogromną w sercu mam. – Z tej radości chcę – śpiewać i klaskać w dłonie swe.
– /: Więc wszyscy razem chwalmy Go – za to, że trzyma nas ręką Swą. /bis
(O394, PCh133)
475 Spuśćcie nam na ziemskie niwy
1. „Spuśćcie nam na ziemskie niwy –
Zbawcę z niebios, obłoki” – Świat przez grzechy nieszczęśliwy, – Wołał w nocy
głębokiej; – Gdy wśród przekleństwa od Boga – Czart panował śmierć i trwoga, –
A ciężkie przewinienia – Zamkły bramy zbawienia.
2. Ale się Ojciec zlitował – Nad nędzną
ludzi dolą, – Syn się chętnie ofiarował, – By spełnił wieczną wolę; – Zaraz
Gabryel zstępuje, – I Maryi to zwiastuje, – Iże z Ducha Świętego – Pocznie Syna
Bożego.
3. Panna przeczysta w pokorze – Wyrokom
się poddaje, – Iszczą się wyroki Boże, – Słowo Ciałem się staje. – Ach! ciesz
się, Adama plemię, – Zbawiciel zejdzie na ziemię; – Drżyj piekło, On twe mocy –
W wiecznej pogrąży nocy.
4. Oto się już głos rozchodzi: –
Wstańcie, bracia, uśpieni! – Zbawienie nasze nadchodzi, – Noc się w jasny dzień
mieni. – Precz odtąd dzieła niecnoty, – Wylęgnione wśród ciemnoty: – Niech
każdy z nas w przyszłości – Zbroję wdzieje światłości.
5. Zbawco świata! Szczerze chcemy –
Pełnić te powinności, – Złącz się z nami, niech będziemy – Twymi dziećmi w
szczerości! – Wlej, o Jezu miłościwy, – W duszę mą pokój prawdziwy! – Posiądź i
serce moje, – Wszak jestem dziecię Twoje.
(A236, Ex/361, L64, O395, Siedl.17)
476 Srebra i złota mi brak
Srebra i złota mi brak, – lecz to,
co mam, to daję ci: – w Imię Pana Jezusa mego – daj rękę, powstań i chodź. – I
chodząc, i skacząc wciąż Pana chwal, – i chodząc, i skacząc wciąż Pana chwal. –
Jezus Chrystus zbawić cię chce; – daj rękę, powstań i chodź.
(Dz 3, 1–11; C72, D54, O396, S32)
477 Stworzycielu gwiazd świecących
1. Stworzycielu gwiazd świecących, –
wieczne światło nas wierzących, – Zbawicielu wszystkich ludzi, – niech Cię głos
pokornych wzbudzi.
2. Ty żałując świata wszego, – śmiertelnie zachorzałego, – przyniosłeś lekarstwo drogie, – leczyć grzesznym rany srogie.
3. Już się miał świat ku zmrokowi, – gdyś
rówien Oblubieńcowi, – wyszedł jako zdrój z krynicy, – z Matki, Przeczystej
Dziewicy.
4. Prosim, Panie litościwy, – przyszły
Sędzio sprawiedliwy, – broń nas, dokąd czas jest tego, – od szatana
zdradliwego.
5. Chwała Ojcu Przedwiecznemu – i Synowi
Mu równemu, – i z Duchem Świętym społecznie, – niechaj nie ustanie wiecznie.
(L63, NT129, Siedl.18)
478 Szara droga, polna droga
Ref. Szara
droga, polna droga – piachem biegnie, wiatrem wieje, – a po bokach jarzębina – koralami
czerwień sieje. – Jarzębina, jak dojrzałej krople krwi. – Boża męko na
rozdrożach, – dokąd iść mam, powiedz mi, powiedz mi.
1. Krzyż zmurszały, mchem zielonym –
zarósł niemal każdy sęk. – Ukryj w ranach, o Bezbronny, – człowieczego serca
lęk.
2. Czemu stajesz na bezdrożach – ludzkich
uczuć, ludzkich dróg – Krzyżem ciemnym, dobry Boże, – czyś inaczej nie mógł
już?
3. Pytam: czemu na mej drodze – Krzyża
Twego wyrósł cień? – I przypomniał mi, o Boże, – jak niezmiernie kochasz mnie.
4. Krzywe ścieżki i rozstaje, – dokąd iść
pewności brak. – Niech kierunek mi podaje, – jak drogowskaz Krzyża znak!
(A607, O399)
479 Szedłem kiedyś inną drogą
1. Szedłem kiedyś inną drogą, – czas
powoli mijał mi, – lecz spotkałem na niej Kogoś, – Kto zachwycił Sobą mnie.
Ref. Pan
powiedział: ty pójdź za Mną – przez zwyczajne, szare dni. – Nie bój się, Ja
będę z tobą, – niech nie będzie smutno ci.
2. Powołałeś mnie jak Piotra – od
zwyczajnych, ludzkich spraw. – Trudna będzie moja droga, – lecz nie będę na
niej sam.
3. Chcę więc wszystko pozostawić, – Twoim
wiernym uczniem być, – wszystkich darzyć Twą miłością, – Panie, proszę, dodaj
sił.
(O400)
480 Szukajcie wpierw Królestwa Bożego
Szukajcie wpierw Królestwa Bożego –
i Jego sprawiedliwości. – A wszystko inne będzie wam przydane. Allelu–alleluja.
(Mt 6,33; A611, C72, D14, Ex637/437, O401, PCh135)
481 Szumią łany zboża
1. Szumią łany zboża, gra wiatr na
jeziorze, – śpiewa ptak radośnie Bogu, co go stworzył.
Ref. Zatrzymaj
się na chwilę, – odetchnij pięknem świata. – Zatrzymaj się na chwilę, zauważ
swego brata. – Zatrzymaj się na chwilę – nad tym, co w sercu kryjesz. –
Zatrzymaj się na chwilę – i pomyśl, po co żyjesz.
2. Pędzi całe miasto, zgrzytają tramwaje.
– Wszystko chcesz uchwycić, a pustka zostaje.
3. Nikt dziś nie ma czasu, każdy goni
szczęście – na później zostawia to, co najważniejsze.
4. Jedną małą chwilę zawsze znaleźć
możesz, – odejść z gwaru życia, spojrzeć w Serce Boże.
(A613, O402)
482 Śpiewaj alleluja Panu
Śpiewaj alleluja Panu. (Śpiewaj
alleluja Panu.) – Śpiewaj alleluja Panu. (Śpiewaj alleluja.) – Śpiewaj
alleluja, śpiewaj alleluja. – Śpiewaj alleluja Panu.
(D66, Ex/157, O403, PCh137)
483 Śpiewajcie Panu pieśń nowej ziemi
1. Śpiewajcie Panu pieśń nowej ziemi, –
śpiewajcie Panu po całym świecie:
Ref. Lodate, lodate, lodate il Signore, – cantate, cantate, cantate il Suo Nome.
2. Opowiadajcie, rozgłaszajcie – we
dnie i w nocy Jego zbawienie.
3. Głoście nowinę wśród narodów –
przedziwne dzieła i chwałę Jego.
4. On potężniejszy nad wszystkie bogi, – On Stworzycielem całego nieba.
5. Raduj się niebo, wesel się, ziemio, –
niech szumi morze i, co w nim żyje.
6. Cieszcie się wszystkie pola i łąki – i
wszystko ziele, co na nich kwitnie.
7. Radujcie się też, drzewa leśne – w
obliczu Pana, bo już nadchodzi.
8. Przychodzi Pan nasz, nasz Pan
przychodzi – sprawować sądy po całej ziemi.
9. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
(Ps 96; A614, Ex421/511, O404)
484 Śpiewaj dziś Panu, głoś Jego chwałę
Śpiewaj dziś Panu, głoś Jego
chwałę. – Śpiewaj dziś Panu, wywyższaj Go! – Niebo i ziemia się przed Nim
skłonią, – Panu dziś oddaj cześć!
(O405)
485 Śpiewajmy Panu, alleluja
Śpiewajmy Panu: alleluja. –
Śpiewajmy Panu: alleluja. – On jest naszym Bogiem, Królem naszym jest, –
godzien wszelkiej chwały, oddajmy Mu cześć.
(O406, PCh138)
486 Śpiewajmy wraz
1. Śpiewajmy wraz, aż zejdzie z góry Boża
moc. – Śpiewajmy wraz, aż zejdzie z góry Boża moc – Niech serce twe, – nie lęka
się. – Śpiewajmy, aż zejdzie z góry Boża moc.
2. Śpiewajmy wraz, że dzieckiem Bożym
jestem ja...
3. Śpiewajmy wraz, dobrego Ojca w niebie mam...
4. Śpiewajmy wraz: Ducha Świętego dał nam
Pan...
(O407, PCh140)
487 Śpiewaj, śpiewaj sercem całym
Ref. Śpiewaj,
śpiewaj sercem całym: Jezus Panem chwały !
1. Choć w Bożej postaci z Bogiem był
zrównany, – sam się ogołocił, Sługą był nazwany.
2. W każdym pulsie życia równy
człowiekowi, – uniżył sam siebie poprzez śmierć krzyżową.
3. W Jego posłuszeństwie Bóg nam łask
udziela, – Jemu zaś darował imię Zbawiciela.
4. Na imię Jezusa zegnijmy kolana, – niech w Nim ziemia cała uzna swego Pana.
(Flp 2, 6–11; A435, Ex339/158, O408)
488 Śpiewaj Zbawcy z radością
Śpiewaj Zbawcy z radością, – niech
wdzięcznością brzmi pieśń: – Chrystus, nasz Odkupiciel, – grzech zwyciężył i
śmierć! – Uwielbiony niechaj będzie królów Król! – Wysławiajmy Wszechmocnego, –
uwielbiajmy pieśnią naszą chwaląc Go: alleluja, alleluja!
(O409)
489 Śpiewam Tobie pieśń chwały, Panie
Śpiewam Tobie pieśń chwały, Panie,
– błogosławić Cię chcę. /bis
– /: Alleluja, alleluja, – alleluja. /bis.
(O410, PCh139)
490 Światło jasne i potężne
1. Światło jasne i potężne, – coś zesłało
z nieba płomień – Apostołom Chrystusowym, – Ty napełniasz nasze myśli – i
wzbogacasz zdolność mowy.
2. Ty, coś darem jest i Dawcą, – wszelkim
dobrem dusz człowieczych, – przybądź, o Pocieszycielu, – namaść serca, rządź
językiem, – aby wspólnie Cię chwaliły.
3. My, synowie niegdyś grzechu, – teraz
zaś dziedzice łaski, – będąc nowym już stworzeniem; – dzisiaj, Duchu, Cię
prosimy, – abyś miłość w nas zapalił.
4. Tyś jest Ojcem miłosierdzia, – więc
uwolnij nas od winy; – odrodzonym przez Chrystusa – udziel szczęścia i wesela –
w doskonałej pełni życia.
(Ex/238, L228)
491 Światło na oświecenie pogan
Ref. Światło
na oświecenie pogan – i chwałę ludu Twego, Izraela.
1. Teraz, o Panie, według Twego słowa –
uwalniasz sługę swego w pokoju.
2. Bo moje oczy ujrzały – Twoje
Zbawienie.
3. Które przygotowałeś – dla wszystkich
narodów.
4. Chwała Ojcu i Synowi, – i Duchowi
Świętemu.
5. Jak była na początku, teraz i zawsze,
– i na wieki wieków. Amen.
(Łk 2, 29–32; A362, Ex230/320, L321, O411, Siedl.103)
492 Świat nie jest domem mym
1. Świat nie jest domem mym, – jam tu
przechodniem jest, – me skarby w niebie są, – nie w tej dolinie łez. – Do
Ciebie tam, do gwiazd – anieli wabią mnie, – chciałbym stąd wyrwać się, – obcym
tu czuję się.
Ref. O
Panie, wiesz, ten świat jest obcy mi, – gdzież pójdę jeśli Ty – przede mną
zamkniesz drzwi. – Świat nie jest domem mym, – blask nieba wabi mnie, –
chciałbym stąd wyrwać się, – obcym tu czuję się.
2. Już tylu bliskich mych – na drugi
przeszło brzeg, – czekają na mnie tam, – aż ziemski skończę bieg. – Już
uchylili drzwi, – czekają właśnie mnie, – chciałbym stąd wyrwać się, – obcym tu
czuję się.
3. W chwalebnym kraju tym – będziemy
wiecznie żyć, – z Żywota Drzewa jeść, – ze Źródła Życia pić. – Tam uwielbienia
pieśń – z ust wszystkich wzniesie się. – Chciałbym stąd wyrwać się, – obcym tu
czuję się.
(O412)
493 Świętemu Bogu oddaj cześć
Świętemu Bogu oddaj cześć, –
dziękczynną serca śpiewaj pieśń. – Jezusa, Syna Swego, Bóg darował nam. /bis
W Nim słaby mocnym staje się, – biedny niechaj wyzna, – że bogatym jest, – gdyż wszystko dał nam Bóg. /bis
(O413, PCh144)
494 Święty Boże, Święty mocny
Święty Boże, Święty Mocny, – Święty, a Nieśmiertelny; – zmiłuj się nad nami. /3x
1. Od powietrza, głodu, ognia i wojny, –
wybaw nas Panie.
2. Od nagłej, a niespodziewanej śmierci,
– zachowaj nas Panie.
3. My grzeszni Ciebie Boga prosimy: –
wysłuchaj nas Panie.
(A444, Ex/586, L546, NT267, O414)
495 Święty, jesteś Święty
Święty, jesteś Święty, królów Król,
– panów Pan, jesteś Święty. – Święty, jesteś Święty, królów Król, – panów Pan,
wywyższam Cię !
Godzien, jesteś godzien, królów
Król, – panów Pan, jesteś godzien. – Godzien, jesteś godzien, królów Król, –
panów Pan, wywyższam Cię !
(O415)
496 Święty jest nasz Pan, o Święty Pan
1. Święty jest nasz Pan, o Święty Pan
Zastępów. – Prawy jest i słuszny każdy Jego czyn: – fałsz nie wyjdzie z Jego
ust – i Jego droga prawdą jest, – niebiosa z ziemią głoszą Panu cześć.
Ref. Święty,
o Święty zawsze był i jest, – i będzie wciąż ten sam, – choć grzeszny cały
świat, On czysty wciąż, niewinny jest, – Święte Imię Twe.
2. Godzien jest nasz Pan, o godzien Pan
Zastępów. – Jego dobroć ciągle płynie poprzez świat. – Sprawiedliwością jest
nasz Pan, – lecz miłosierny będzie nam, – niebiosa z ziemią głoszą Panu cześć.
Ref. Godzien,
o godzien ... godne Imię Twe.
(B33, O416, PCh141)
497 Święty, nadchodzi Święty
Ref. Święty, nadchodzi Święty! – Prostujcie ścieżki, pagórki równajcie! – Święty, nadchodzi Święty! – Pokutę czyńcie, na twarze padajcie!
1. Nad Jordanem, pośród rozłożystych
drzew, – tam, gdzie rzeka wolno toczy wody swe:
– /: prorok dzieje przepowiada, – lud wybrany Bożym jest. /bis
2. Gdy nad młodym cieślą uniósł swoją dłoń – Pan Zastępów głosem Swym przemówił doń. – /: Poznał prorok, że dziś właśnie – życie Jego spełnia się. /bis
3. Ja chrzczę wodą, bo tak mi nakazał
Pan, – ale po mnie przyjdzie do was Mesjasz sam.
– /: On chrzcił będzie Duchem Świętym – tych, którzy poznają Go. /bis
(B29, O417)
498 Święty Ojcze, przyjm dziecko Twe
Święty Ojcze, przyjm dziecko Swe, –
daj się poznać w miłości Twej. – Skrusz me serce, Panie mój, – Twą miłością
wypełnij je. – Duchu Święty w mocy zstąp, – uczyń we mnie świątynię Twą.
(O418, PCh143)
499 Święty, Święty ... Bóg Sabbaoth
Święty, Święty, Święty, Święty. –
Święty, Święty, Święty, Święty. – Święty, Święty Bóg Sabbaoth. — Ziemia i
niebiosa wypełnione są Tobą. – Ziemia i niebiosa wypełnione są Tobą. – Hosanna
na wysokości! Hosanna! – Hosanna na wysokości! Hosanna!
Święty, Święty... — Błogosławiony,
który idzie w Imię Pańskie. – Błogosławiony, który idzie w Imię Pańskie. –
Hosanna na wysokości! Hosanna! – Hosanna na wysokości! Hosanna! – Święty,
Święty ...
(O419)
500 Święty, Święty ... jest Bóg sam
1. Święty, Święty, Święty, Święty jest
Bóg sam. – Święty, Święty, Święty wpośród niebios bram. – Wieczny, niezmierzony
wszechstworzenia Pan, – miłość Swą rozlewa z jaśniejących Ran.
2. Święty, Święty, Święty, Tyś serc
naszych Bóg, – Święty, Święty, Święty, słodki dla swych sług. – O Boże miłości
przyjm najgłębszą cześć, – jaką Twej miłości wiecznie pragniem nieść.
(Ex340/159, O420)
501 Święty, Święty ... jest nasz Bóg
1. Święty, Święty, Święty jest nasz Bóg.
– Święty jest nasz Bóg Wszechmogący, – który był, który jest i który
przychodzi. – Święty, Święty, Święty jest nasz Bóg.
2. Godzien, godzien, godzien jest
Baranek, – godzien jest Baranek zabity, – który był, który jest i który
przychodzi. – Godzien, godzien, godzien jest Baranek.
3. Jezus, Jezus, Jezus Panem jest, –
Jezus jest Bogiem Wszechmogącym, – króry był, który jest i który przychodzi. –
Jezus, Jezus, Jezus Panem jest.
(Ap 4, 8–12; O421, PCh146)
502 Święty, Święty ... Pan Bóg Zastępów
1. Święty, Święty, Święty, Święty. –
Święty, Święty Pan Bóg Zastępów. – Dziś wznosimy nasze ręce, – uwielbiając
miłość Twą. – Święty, Święty, Święty, Święty.
2. Dobry Ojcze, Dobry Ojcze. – Jak jest
dobrze być Twym dzieckiem, Dobry Ojcze. – Dziś wznosimy nasze ręce, –
uwielbiając miłość Twą. – Dobry Ojcze, Dobry Ojcze.
3. Drogi Jezu, Drogi Jezu. – Swoją Krwią
nas odkupiłeś, drogi Jezu. – Dziś wznosimy nasze ręce, – uwielbiając miłość
Twą. – Drogi Jezu, Drogi Jezu.
4. Duchu Święty, Duchu Święty. – Przyjdź,
napełnij nas na nowo, Duchu Święty. – Dziś wznosimy nasze ręce, – uwielbiając
miłość Twą. – Duchu Święty, Duchu Święty.
5. Alleluja, alleluja, alleluja,
alleluja. – Dziś wznosimy nasze ręce, – uwielbiając miłość Twą. – Alleluja,
alleluja.
(C74, D39, Ex341/160, O422, PCh142)
503 Święty, Święty ... Pan Zastępów jest
Święty, Święty, Święty Pan Zastępów
jest! – Święty, Święty, Święty Pan Zastępów jest! – Cała Ziemia jest pełna Jego
chwały! – Cała Ziemia jest pełna Jego chwały! – Cała Ziemia jest pełna Jego
chwały! – Święty jest nasz Pan!
(Iz 6,3; O423, PCh147)
504 Tak mówi Amen
Ref. Tak
mówi Amen, – świadek prawdomówny i wierny, – początek stworzenia Bożego.
1. Znam twoje postępowanie: – nie jesteś zimny ani gorący. – Obyś był zimny albo gorący, – nie zaś letni, – gdyż chcę cię wyrzucić z ust moich. – Ref.
2. Mówisz: jestem bogaty, niczego mi nie
brak, – a nie zdajesz sobie sprawy, – że jesteś nieszczęśliwy, – godny
współczucia, – ubogi, ślepy i nagi.
3. Radzę ci u mnie zakupić – złota wypróbowanego w ogniu, – białe szaty, – balsam na oczy, – abyś mógł przejrzeć. – Ref.
4. Tych, których kocham, doświadczam. – bądź więc gorliwy – i opamiętaj się. – Słuchaj mego głosu, – słuchaj mojego głosu. – Oto stoję przed drzwiami i pukam, – jeśli ktoś usłyszy mój głos – i drzwi otworzy, – wejdę do jego domu, – i będę z nim wieczerzał, – a on ze Mną. – Ref.
(Ap 3, 14–22; O424, Z71)
505 Tak pragnę wielbić Cię
Tak pragnę wielbić Cię, dobry Panie
mój, – tak pragnę wielbić Cię, – bo Ty dajesz mi – patrzeć w Twoją twarz – i
rozgłaszać łaskę Twą, – tak pragnę wielbić Cię. – Ptaki na niebie nucą Ci swą
pieśń, – ramiona polnych drzew niosą Ci swą cześć, – a ja śpiewam Ci, – pragnę
ręce swe ku Tobie wznieść!
(O425, PCh150)
506 Tchnij moc, tchnij miłość
Ref. Tchnij moc, (tchnij moc). – Tchnij miłość, (tchnij miłość), – i przenikaj życie me. /bis
1. Bo całym sercem swym oddaję Ci cześć,
– bo każdą myślą swą oddaję Ci cześć, – i z całej siły swej oddaję Ci cześć, –
o, Panie mój.
2. Bo całym sercem swym uwielbić Cię
chcę, – bo każdą myślą swą uwielbić Cię chcę, – i z całej siły swej uwielbić
Cię chcę, – o, Panie mój.
3. Bo całym sercem chcę odnaleźć Twą
twarz, – bo każdą myślą chcę odnaleźć Twą twarz, – i z całej siły chcę odnaleźć
Twą twarz, – o, Panie mój, Panie mój.
(O426, PCh149)
507 Tobie cześć, Tobie chwała
Tobie cześć, Tobie chwała,
wiekuisty Boże, – coś stworzył wszystkie rzeczy – i rządzisz wszystkimi. –
Odwróć od nas, co pokój w duszy mieszać może, – i spraw niech pokój zakwitnie
na ziemi.
(A437, Ex345/162, O427, Siedl.562)
508 To, co było od początku
1. To, co było od początku, – to, cośmy
sami słyszeli, – to, cośmy oglądali własnymi oczyma, – to zwiastujemy wam,
opowiadamy wam:
Ref. Tak
Bóg umiłował świat, – że Syna Swego nam dał.
– Tak Bóg
umiłował świat, – że Syna Swego nam dał.
2. To, co każdy widział z bliska, – czego dotykały nasze ręce. – To było Słowo od Ojca, Słowo Życia. – To zwiastujemy wam, opowiadamy wam:
3. Życie nam się objawiło, a myśmy Je
oglądali – i o Nim wam świadczymy, – i zwiastujemy wam, opowiadamy wam:
4. Cośmy sami zobaczyli, – to, cośmy sami
słyszeli, – to zwiastujemy wam, – abyście wszyscy doszli do wspólnoty z nami, –
byście byli jedno z nami.
(A616, D86, Ex/335, O428, S14)
509 To przykazanie
To przykazanie Ja dziś daję wam, – byście się miłowali, jak Ja miłuję was, – byście się miłowali, jak Ja miłuję was — /: A wtedy wszyscy poznają, żeście Moi, – gdy miłość wzajemną mieć będziecie. /bis
(A619, D27, Ex82/440, O429, S34)
510 To szczęśliwy dzień
To szczęśliwy dzień, dziękuję Bogu
za pogodę. – To szczęśliwy dzień i dla Pana przeżywam go. – To szczęśliwy
dzień, w nim wszystko będzie dobrze, – żyjąc w każdym dniu Słowem, które daje
Pan.
(O430)
511 Tryumfy Króla niebieskiego
1. Tryumfy Króla niebieskiego – zstąpiły
z nieba wysokiego. – Pobudziły pasterzów, – dobytku swego stróżów, –
śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem.
2. Chwała bądź Bogu w wysokości, – a ludziom pokój na niskości. – Narodził się Zbawiciel, – dusz ludzkich Odkupiciel – /: na ziemi. /3x
3. Zrodziła Maryja Dziewica, – Wiecznego Boga bez rodzica, – by nas z piekła wybawił, – a w niebieskich postawił – /: pałacach. /3x
4. Pasterze w podziwieniu stają, – tryumfu przyczynę badają, – co się nowego dzieje, – że tak światłość jaśnieje, – /: nie wiedząc. /3x
5. Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, – swej trzody w polu odbieżeli, – śpiesząc na przywitanie – do Betlejemskiej stajni – /: Dzieciątka. /3x
6. Niebieskim światłem oświeceni, – pokornie przed Nim uniżeni, – Bogiem Go być prawdziwym – z serca afektem żywym – /: wyznają. /3x
7. I które mieli z sobą dary – Dzieciątku dają na ofiary: – „Przyjmij, o Narodzony, – nas i dar przyniesiony – /: z ochotą”. /3x
8. A potem Maryi cześć dają, – za Matkę Boską Ją uznają. – Tak nas uczą przykładem, – jak iść mamy ich śladem – /: statecznie. /3x
(A257, L105, Siedl.69)
512 Twemu Sercu cześć składamy
1. Twemu Sercu cześć składamy, – o Jezu nasz, o Jezu, – Twej litości przyzywamy, – O Zbawicielu drogi.
Ref. Chwała
niech będzie zawsze i wszędzie – Twemu Sercu, o mój Jezu!
2. Serce to nam otworzone, – o Jezu nasz,
o Jezu, – włócznią na Krzyżu zranione, – o Zbawicielu drogi.
3. Gdy nas ciśnie utrapienie, – o Jezu
nasz, o Jezu, – w Nim ucieczka, w Nim schronienie, – o Zbawicielu drogi.
4. Gdy kto grzeszy, a żałuje, – o Jezu
nasz, o Jezu, – Twoje Serce go przyjmuje, – o Zbawicielu drogi.
5. Ono mieszka zawsze z nami, – o Jezu nasz, o Jezu, – rozkosz Jego z grzesznikami, – o Zbawicielu drogi.
6. Więc do Niego się udajmy, – o Jezu
nasz, o Jezu, – i ratunku tam szukajmy, – o Zbawicielu drogi.
7. Nie odrzucaj nas od siebie, – o Jezu nasz, o Jezu, – przyjm na ziemi, przyjmij w niebie, – o Zbawicielu drogi.
8. Byśmy Twymi zawsze byli – o Jezu nasz,
o Jezu, – Twoje Serce wiecznie czcili, – o Zbawicielu drogi.
9. Przez Twej Matki Serce czyste, – o
Jezu nasz, o Jezu, – daj te łaski nam o Chryste, – o Zbawicielu drogi.
(A174, L311, O431, Siedl.221)
513 Twe Słowo, Panie
1. Twe Słowo, Panie, latarnią dla moich
stóp – i światłem na mojej ścieżce.
Ref. Jest moją radością, moją radością, – z głębi serca pragnę słuchać Cię. /bis
2. Twe Słowo, Panie jak ostry miecz
przenika mnie, – prowadzi po właściwych ścieżkach.
3. Twe słowo, Panie, pozwala żyć,
rozwijać się – i stawać się człowiekiem.
(Ps 119, 105.111; O432)
514 Twoja cześć, chwała
1. Twoja cześć, chwała, nasz wieczny
Panie, – po wieczne czasy niech nie ustanie.
2. Tobie dziś dajem z rzeszą tych ludzi –
pokłon i pienie, my, Twoi słudzy.
3. Dziękując wielce Twej Wielmożności –
za ten dar zacny Twej Wszechmocności.
4. Żeś się darował nam, nic nie godnym –
w tym Sakramencie nam tu przytomnym.
5. Raczyłeś zostać w takiej postaci, –
nie szczędząc Siebie, dla nas, swych braci.
6. Przyszedłszy na świat, Pan wiecznej
chwały, – zaznałeś wiele nędzy niemałej.
7. Dałeś się potem z wielkiej miłości –
na męki srogie bez wszej litości.
8. Dałeś Swe Ciało, by krzyżowano – i
Krew Najświętszą, by Ją przelano.
9. Wstępując potem do chwały wiecznej, – zostawiłeś nam ten to dar zacny.
10. Na co my patrząc w tym Sakramencie, –
Słowu Twojemu wierzymy święcie.
11. Tobie my, Boże, teraz śpiewamy, – przed
Twą Światłością kornie padamy.
12. Użycz nam łaski, Wszechmocny Boże, – bez
Twej pomocy człek nic nie może.
(A175, Ex231/487, L295, O433)
515 Twój jest świat, twymi braćmi są
1. Twój jest świat, twymi braćmi są –
ludzie, których dzieli wiele rzek. – Ludzi dzieli ogrom własnych spraw, – jak
obca rzeka pośród nas. – Chociaż co dzień mijasz znane twarze, – oczy wzajem
nie poznają, – każdy stoi gdzieś na drugim brzegu.
Dlaczego nie budujesz mostów, –
które złączą nas? – Dlaczego nie budujesz mostów, – by jednoczyć świat? –
Dlaczego nie budujesz mostów, – abyśmy byli jedno, – a ziemia była cząstką
nieba?
2. Twój jest świat, twymi braćmi są –
ludzie, których dzieli wiele rzek. – Ludzi dzieli ogrom własnych spraw, – jak
obca rzeka pośród nas. – Kiedy nazwiesz ich ból swoim bólem, – a ich radość swą
radością, – będziesz z nimi już na drugim brzegu.
Dlaczego nie zapłaczesz, – kiedy
inni płaczą? – Dlaczego radość innych – nie jest też radością twą? – Dlaczego
nie chcesz ich pokochać, – abyśmy byli jedno, – a ziemia była cząstką nieba?
(A620, O434, S21)
516 Ty Boże wszystko wiesz
Ref. Ty
Boże wszystko wiesz, – Ty znasz moje serce, – więc prowadź mnie wiekuistą
drogą.
1. Przejrzałeś mnie i znasz mnie,
Panie, – przenikasz naprzód myśli moje. – Znasz mój spoczynek i
działanie, – poznałeś wszystkie drogi moje.
2. Otaczasz mnie, wiesz o mnie
wszystko – i kładziesz na mnie rękę swoją. – Ta wiedza dla mnie
jest przedziwna, – zbyt wielka, abym mógł ją pojąć.
3. Gdzież zdołam ujść przed Duchem
Twoim, – gdziekolwiek pójdę, Tyś obecny. – Na ziemi, w niebie, w
morza toni – Ty, Boże, jesteś, wszędzie jesteś.
4. Utkałeś mnie w żywocie matki: –
w przedziwny sposób mnie stworzyłeś. – O Boże, sławię Ciebie za
to, – Twe dzieła godne są podziwu.
(Ps 139; A210, Ex437/522, O435, Siedl.521)
517 Ty jesteś Bogiem mym
Ref. Ty
jesteś Bogiem mym, Ty jesteś radością mą, uwielbiam Cię, Panie!
1. Połóż mnie jak pieczęć na Twym sercu,
– jak pieczęć na Twoim ramieniu, – bo jak śmierć potężna jest miłość, – a
zazdrość jej nieprzejednana.
2. Nie lękam się, bo Ty mnie wybawiłeś, –
wezwałeś po imieniu, jam Twój. – Gdzie pójdę, Ty będziesz ze mną, – bo Ty
jesteś Jahwe, mój Bóg.
3. Rozważmy, oceńmy swe drogi, –
powróćmy do Boga Jahwe. – Wraz z dłońmi wznieśmy i serca – do Boga naszego w
niebiosach.
(Pnp 8,6; Lm 3, 40–42; O436, PCh152)
518 Ty, któryś gorzko
1. Ty, któryś gorzko na krzyżu umierał, –
ręce i nogi srogi gwóźdź rozdzierał; – Daj śmierć szczęśliwą, na krzyżu
rozpięty, – Baranku święty!
2. Pragnę umierać wraz z Tobą i w Tobie,
– w wspólnej boleści, w smutku i żałobie, – ucieczką pewną będą mi Twe rany, –
Jezu kochany.
3. Bolesna Matko Najwyższego Boga, – gdy
mnie śmiertelna opanuje trwoga, – bądź mi w zbolałym Sercu litościwym – portem
szczęśliwym!
(L156, Siedl.136)
519 Tylko Bóg mi dopomoże
Ref. Tylko
Bóg mi dopomoże, – Ten, co stworzył cały świat!
1. Wznoszę oczy me ku górom, – gdzież
pomocną znajdę dłoń? – Tylko Bóg mi dopomoże, – Ten, co stworzył cały świat!
2. On ci upaść nie dozwoli, – czujnie
ciebie będzie strzegł. – Ten, co strzeże ludu swego, – nie pogrąży się we śnie.
3. Pan twym Stróżem i Obrońcą, – u
twojego boku trwa. – W dzień cię słońce nie porazi, – ani w noc księżyca blask.
4. Bóg od złego cię ustrzeże, – w Swej
opiece będzie miał. – Będzie strzegł na każdym kroku, – teraz i po wieczny
czas.
(Ps 121; A206, Ex434/518, O437)
520 Tylko Jezus jest Panem, alleluja
1. Tylko Jezus jest Panem, alleluja! – Tylko Jezus jest Panem, alleluja! – Tylko Jezus jest Panem, alleluja! – Alleluja!
2. Jezus Chrystus jest Panem, alleluja ...
3. Pan zmartwychwstał i jest z nami,
alleluja ...
4. Śpiewaj ziemio Mu cała, alleluja ...
5. Więc śpiewajmy Mu radosne alleluja ...
(B23, O438, PCh58)
521 Tylko tak mało żąda Pan
Ref. Tylko
tak mało żąda Pan, tylko to: – byś działał w prawdzie, – byś czule kochać
chciał, – byś w życiu Bogu miejsce dał.
1. Najmilsi, już niedługo będę z wami tu,
– a gdzie dziś odejść mam, nie wejdzie nikt. – Przykazanie nowe zostawiam wam:
– jak ja kochałem was, miłujcie się.
2. Niech się wasze serce nie trwoży, –
zawierzcie Bogu, uwierzcie mi, bo idę przygotować dla was miejsce, powrócę
znowu, by wprowadzić was w dom.
3. Pokój mój zostawić pragnę wam, –
pokój, którego świat nie może znać. – Gdy przyjmiecie Słowo, Ojciec ukocha was
– i w sercach waszych zamieszka sam.
(D11, Ex639/441, O439)
522 Tylko w Nim jest Zbawienie
1. Tylko w Nim jest zbawienie me, – ma dusza w Nim spoczywa. – Tylko On jest skałą mą, – siłą mą i mym zbawieniem.
Ref. Ma
siła, mój Zbawca, – więc się nie zachwieję. – Ma siła, mój Zbawca, – już nie
lękam się.
2. Tylko w Nim jest schronienie me, – gdy
wróg mnie prześladuje. – Tylko w Nim jest chwała ma, – nadzieja duszy mojej.
523 Tyś Bogiem jest, sławimy Cię
Tyś Bogiem jest, sławimy Cię. – Tyś
Panem jest, wywyższamy Cię. – Tyś wiekuisty Ojciec. – Święty, Święty, Święty
Pan. – W Tobie siła i moc. – Niebo i ziemię wypełnia Twa chwała. – Święty,
Święty, Święty Pan.
524 Tyś Bogiem mym
Tyś Bogiem mym, – Tyś Królem mym, –
Tyś moim Mistrzem – i życiem mym, – Tyś Panem mym, – więc śpiewać Tobie chcę: –
Alleluja, alleluja.
525 Tyś w Wieczerniku Chlebem się stał
1. Tyś w Wieczerniku Chlebem się stał, –
Tyś nam Krew Twoją dał. – Ty chciałeś z nami jedno być, – jednego Ojca czcić.
Ref. Więc
połącz wszystkich w jedno ciało, Panie nasz. – Wlej w serca ludzi miłość
trwałą, Boże nasz!
2. Pożywać chcemy Ciało Twe, – Krew Twoją
chcemy pić. – W miłości spalać serca swe, – na wieki z Tobą żyć.
(A176, Ex232/488, O440)
526 Ty wskazałeś drogę do miłości
1. Ty wskazałeś drogę do miłości, Ty,
Panie. – Ty zmieniłeś świat Swym zmartwychwstaniem, – Ty, Panie, Panie.
/: Tylko Ty jeden wiesz, co w mym sercu dzieje się, – tylko Ty, Panie, tylko Ty. /bis
2. Ty oddałeś życie za nas wszystkich,
Ty, Panie. – I dlatego jesteś tak mi bliski, Ty, Panie, Panie.
/: U Twych stóp cały świat, Ty wiesz, co czeka nas, tylko Ty, Panie, tylko Ty. /bis
3. W moim sercu jesteś w dzień i w nocy, Ty, Panie. – Choć mym oczom jesteś niewidoczny, Ty, Panie, Panie.
Tylko Ty jeden wiesz, co w mym
sercu dzieje się, tylko Ty, Panie, tylko Ty. – Tylko Ty jeden wiesz, co w mym
sercu dzieje się, tylko Ty, możesz pomóc mi.
(D42, O441)
527 Ty, wszechmocny Panie
1. Ty, wszechmocny Panie, – naszych serc
wzdychanie – łaskawie słuchasz. – Ty nam we dnie, w nocy – udzielasz pomocy, –
tylko Ty, tylko Ty, Panie, Boże nasz!
2. Wielki Boże w niebie, – Ty w każdej potrzebie, – o nas się starasz; – któż by się zlitował, –Któż by poratował, – Jako Ty, jako Ty, Panie, Boże nasz?
3. Błogosław nas, Panie! – Ty nasze
staranie – w rękach Swoich masz. – Nikt nam nie pomoże, – Tylko Ty, o Boże,
–Tylko Ty, tylko Ty, Panie, Boże nasz!
(A141, Ex84/443, Siedl.498)
528 Ty zmieniłeś w taniec moją skargę i płacz
Ty zmieniłeś w taniec moją skargę i
płacz, – zdjąłeś mój pokutny wór. – Ty zmieniłeś w taniec moją skargę i płacz,
– odziałeś mnie radością, – aby dusza moja, Panie, – śpiewała Ci i nie
zamilkła. – Panie, Boże mój, – już będę Ciebie wysławiać wiecznie!
(Ps 30,12-13; O442)
529 Uciszcie się
1. Uciszcie się, uciszcie się, – połóżcie
dłonie na sercach, – przez łąki kroczy jasny Zjaw, – jak cień po bladych
kobiercach.
2. Uciszcie się, uciszcie się, – zbliża
się Pasterz z oddali, – a w ręce ma błękitny krzyż, – a na nim krople korali.
3. Uciszcie się, uciszcie się, –
padnijcie na kolana, – hosanna, mówcie, chwała Mu! – Witajcie śpiewem Pana.
(O444)
530 U drzwi Twoich
1. U drzwi Twoich stoję, Panie, – u drzwi
Twoich stoję, Panie, – czekam na Twe zmiłowanie, – czekam na Twe zmiłowanie.
2. Który pod postacią chleba, – prawdziwy
Bóg jesteś z nieba.
3. W tej Hostyi jest Bóg żywy, – choć
zakryty, lecz prawdziwy.
4. W tym Najświętszym Sakramencie, –
obecny w każdym momencie.
5. Jak wielki cud Bóg uczynił, – gdy
chleb w Ciało swe przemienił.
6. A nam pożywać zostawił, – ażeby nas
przez to zbawił.
7. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, – w
Majestacie Swym niezmierny.
8. Aniołowie się lękają, – choć na Jego
twarz patrzają.
9. Wszyscy niebiescy Duchowie, – lękają
się i królowie.
10. Niebo, ziemia ani morze, – pojąć, co
jest Bóg, nie może.
11. Żaden z wojska anielskiego – nie dostąpi
nigdy tego.
12. Czego człowiek dostępuje, – Ciało i Krew
gdy przyjmuje.
13. Jam nie godzien, Panie, tego, – abyś
wszedł do serca mego.
14. Rzeknij tylko słowo Swoje, – a tym
zbawisz duszę moją.
15. Kłaniam się Tobie samemu, – bądź
miłościw mnie, grzesznemu.
16. Niechaj żyję z Tobą, Panem, – aż na
wieki wieków. Amen.
(A177, Ex235/490, L296, NT100, O445, Siedl.272)
531 Upadnij na kolana
1. Upadnij na kolana, ludu czcią
przejęty, – uwielbiaj Swego Pana: Święty, Święty, Święty.
2. Zabrzmijcie z nami, nieba, Bóg nasz
niepojęty – w postaci przyszedł chleba, Święty, Święty, Święty.
3. Powtarzaj, ludzki rodzie, wiarą
przeniknięty, – na wschodzie i zachodzie: Święty, Święty, Święty.
4. Pan wieczny zawsze, wszędzie, ku nam
łaską zdjęty, – niech wiecznie wielbion będzie: Święty, Święty, Święty.
(A453, Ex346/163, L36, NT123, O446, Siedl.565)
532 Usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu
1. Usłyszałem jakby głos wielkiego
tłumu, – jakby głos mnogich, spienionych wód, – jakby głos potężnych gromów, –
które mówiły: Alleluja!
Ref. Bo
zakrólował Pan, Bóg nasz Wszechmogący. – Radujmy się i weselmy, oddajmy Mu
chwałę.
2. A od tronu wyszedł Głos, który mówił:
– chwalcie Pana wszyscy Jego słudzy, – bojący się Go wielcy i mali, – niech
Imię Pana wychwalają.
3. Alleluja, alleluja, alleluja,
alleluja. /bis
(Ap 19,5-6; O447)
533 Usłysz Bożej Matki głos
1. Usłysz Bożej Matki głos, – która wzywa
dzisiaj nas, – chce u Syna znów wyprosić – cud przemiany serc.
Ref. Uczyńcie,
co wam mówi Syn, – przyobleczcie wiarę w czyn. – Niech się Słowo Boże stanie –
ciałem w każdym z was.
2. Serce ludzkie dręczy głód, – ciągle
szuka, gdzie jest Bóg. – Naucz, Matko, jak powtórzyć Betlejemską noc.
3. Bóg ukochał w Synu świat, – chce
zamieszkać w każdym z nas. – Naucz, Matko, jak zbudować Bogu w sercu dom.
(C77, Ex533/568, O448)
534 Uśmiechnij się
Ref. Uśmiechnij
się, – wszak Ojciec patrzy z nieba i wie, – wie, czego ci potrzeba, lecz chce,
– byś Ty zaufał sercem Mu. – Już nie martw się, – On z Tobą jest na zawsze i
kocha cię, – i winy ci przebacza, nie lękaj się – cóż ci może się stać, gdy
Boga za Ojca masz?
1. Znowu widzę przygnębioną twarz, –
znowu widzę zasmucone oczy. – Zagubiony wśród codziennych spraw, – z tysiącem
problemów znowu walkę toczysz.
2. Czegoś chciałeś tak ze wszystkich sił,
– tyle planów powiązałeś z tym. – Aż tu nagle mówisz: jakiś pech – wszystko
inaczej potoczyło się.
3. Tyle pragniesz, tak byś wiele chciał.
– Gonisz szczęście, co ci wciąż ucieka. – Krzyż codzienny chciałbyś zrzucić
sam, – złościsz się, a Bóg na ciebie czeka.
(O449)
535 Uwielbia dusza moja Pana mego moc
Ref. Uwielbia dusza moja Pana mego moc, – raduje się me serce w Bogu, Zbawcy mym. /bis
1. Oto teraz Mnie błogosławić będą – wszystkie pokolenia ziemi. /bis – /: Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmogący, – Jego Imię jest Święte. /bis
2. On okazał moc ramienia Swego – i
rozproszył wyniosłych sercem, /bis –
Możnowładcom wywrócił trony, – a wywyższył poniżonych, – głodnych nasycił
swoimi dobrami, – a bogaczy odprawił z niczym.
3. Ujął się za sługą swoim Izraelem, – pomny na Swe miłosierdzie, /bis – jak obiecał Abrahamowi – i Jego potomstwu. /bis
(Łk 1, 46–55;
B11, O450, Z24)
536 Uwielbiajcie Pana
Uwielbiajcie Pana ludzkich serc
bijące dzwony, – padnij na kolana przed Nim ludu utrudzony. – On osuszy twoje
łzy, – On ratunkiem będzie ci. – U Jego stóp padnie wróg, bo On Bóg
niezwyciężony. – Niepojęty w Swej mądrości; – Święty, Święty Bóg miłości, – śpiewaj
Panu, ziemio, chwalcie wszystkie świata strony.
(O451, PCh155)
537 Uwielbiaj duszo moja sławę Pana mego
1. Uwielbiaj duszo moja sławę Pana mego,
– chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego.
2. Bóg mój, zbawienie moje, jedyna
otucha, – Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha.
3. Bo mile przyjąć raczył swej sługi
pokorę, – łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę.
4. Przeto wszystkie narody, co ziemię
osiędą, – odtąd Błogosławioną mnie nazywać będą.
5. Bo wielkimi darami uczczonam od Tego,
– którego moc przedziwna, święte Imię Jego.
6. Którzy się Pana boją, szczęśliwi na
wieki, – bo z nimi miłosierdzie z rodu w ród daleki.
7. Na cały świat pokazał moc swych ramion
świętych, – rozproszył dumne myśli głów pychą nadętych.
8. Wyniosłych złożył z tronu,
znikczemnił wielmożne, – wywyższył, uwielmożnił w pokorę zamożne.
9. Głodnych nasycił hojnie i w dobra
spanoszył, – bogaczów z niczym puścił i nędznie rozproszył.
10. Przyjął do łaski sługę, Izraela cnego, –
wspomniał nań, użyczył mu miłosierdzia Swego.
11. Wypełnił, co był przyrzekł niegdyś ojcom naszym, – Abrahamowi z potomstwem jego wiecznym czasem.
12. Wszyscy śpiewajmy Bogu w Trójcy
Jedynemu, – chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.
13. Jak była na początku, tak zawsze niech
będzie, – teraz i na wiek wieków niechaj słynie wszędzie.
(Łk 1, 46–55;
A438, Ex347/164, O452, Siedl.610)
538 Warto dla jednej miłości żyć
1. Warto dla jednej miłości żyć, – choć
szukać trzeba stale. – Może dla kogoś szczęściem być, – dobro nieść w życie
dalej.
Ref. Miłość
jedyna jest, miłość nie zna końca. – Miłość cierpliwa jest, zawsze ufająca. –
Wszystko potrafi znieść, – wszystko oddać umie, – życiu nadaje treść, każdego
zrozumie.
2. Warto całego siebie dać, – jak bukiet
polnych kwiatów. – I chociaż trudno potem trwać, – uśmiech darować światu.
3. Warto w nieznane nawet iść, – gdy
drogę mgła zasnuwa. – Idąc przez radość i przez krzyż, – wiedzieć, że Pan Bóg
czuwa.
(A624, O456, S36)
539 Wczoraj, dzisiaj i na wieki
Wczoraj, dzisiaj i na wieki – Jezus
jest ten sam. – Świat się zmienia, góry rzeki, – tylko nie mój Pan. – Jemu
chwała, cześć, Jemu chwała, cześć! – Świat się zmienia, góry, rzeki, – tylko
nie mój Pan!
(O457)
540 W drogę z nami wyrusz Panie
1. W drogę z nami wyrusz Panie, – nam nie
wolno w miejscu stać. – Gdy zbłądzimy podaj rękę, – gdy upadniemy pomóż wstać.
Ref. I do serca Swego prowadź, prowadź nas. /bis
2. Zabierz smutek, przywróć radość, –
osłabionym dodaj sił. – Byśmy innym nieść pomogli – ciężar krzyża przez ten
świat.
3. Poprzez piachy, ostów kolce – z nami
idź do niebios bram. – Po pustyniach zabłąkanym – Wody Swojej zechciej dać.
4. Chcemy z Tobą wybudować – nowy kraj
nasz, nowy świat. – W którym nie ma nienawiści, – w którym każdy jest jak brat.
5. Gdy do Pana odejdziemy – niech nie
płacze po nas nikt. – Bo my przecież z Nim być chcemy, – w Jego chwale wiecznie
żyć.
(C80, O458)
541 Wejdźmy do Jego bram z dziękczynieniem
Wejdźmy do Jego bram z
dziękczynieniem: – u Jego tronu oddajmy cześć! – Wejdźmy do Jego bram z
uwielbieniem: – radosną Panu śpiewajmy pieśń! – Rozraduj się w Nim, twym
Stworzycielu, – rozraduj się w Nim, Światłości twej! – Rozraduj się w Nim, twym
Zbawicielu, – rozraduj się w Nim, wywyższać Go chciej!
(Ps 100,4; NT101, O459, PCh158)
542 Weselić się będzie pląsaniem panna
Weselić się będzie pląsaniem panna,
– młodzieńcy i starcy społem. – Lalaj, lalalaj, lalalaj, la laj, laj... – I w
radość zamienię ich płacz, – I w radość zamienię ich płacz, – i wybawieniem w
smutku będzie radość, – i wybawieniem w smutku będzie radość.
(Jer 31, 13; NT94, O460, PCh159)
543 Wesel się, Królowo miła
1. Wesel się, Królowo miła; – bo Ten,
któregoś zrodziła, – zmartwychwstał Pan nad panami, – módl się do Niego za
nami, – alleluja, alleluja.
2. Ciesz się i wesel się w niebie, – proś
Go za nami w potrzebie, – byśmy się też tam dostali – i na wiek wieków
śpiewali: – alleluja, alleluja!
(A333, Ex/209, L201, Siedl.175)
544 Wesel się, Panno Maryjo
Wesel się, Panno Maryjo. –
Alleluja, alleluja, alleluja.
– Bo Ten, któregoś zrodziła –
Alleluja, alleluja, alleluja.
– Zmartwychwstał, jak zapowiedział,
– Alleluja, alleluja, alleluja.
– Módl się za nami do Boga, –
Alleluja, alleluja, alleluja.
(O461)
545 Wesołą nowinę
1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, –
Niebieską Dziecinę ze mną witajcie. – Jak miła ta nowina! Mów, gdzie jest ta
Dziecina? – Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
2. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, –
pokój ludziom głoszą duchy światłości. – Jak miła...
3. Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, –
pokłonem uczciła to Niemowlątko. – Jak miła...
4. Którego zrodziła, Bogiem uznała, – i
Panną, jak była, Panną została. – Jak miła...
5. Królowie na wschodzie już to poznali –
i w Judzkim narodzie szukać jechali. – Jak miła...
6. Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła,
– do szopy w Betlejem zaprowadziła. – Jak miła...
7. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. –
Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego! – Jak miła to nowina! – Już wiemy, gdzie
Dziecina. – Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.
(A259, Ex/324, L106, Siedl.72)
546 Wesoły nam dzień dziś nastał
1. Wesoły nam dzień dziś nastał, –
którego z nas każdy żądał;
– tego dnia Chrystus zmartwychwstał. – Alleluja, alleluja!
2. Król niebieski k'nam zawitał, – jako
śliczny kwiat zakwitał; – po śmierci się nam pokazał. – Alleluja, alleluja!
3. Piekielne moce zwojował, –
nieprzyjaciele podeptał, – nad nędznymi się zmiłował. – Alleluja, alleluja!
4. Do trzeciego dnia tam mieszkał, – ojce
święte tam pocieszał, – potem iść za Sobą kazał. – Alleluja, alleluja!
5. Którzy w otchłaniach mieszkali, –
płaczliwie tam zawołali, – gdy Zbawiciela ujrzeli. – Alleluja, alleluja!
6. „Zawitaj przybywający, – Boży Synu Wszechmogący, – wybaw nas z piekielnej mocy”! – Alleluja, alleluja!
7. Wielkie tam wesele mieli, – gdy
Zbawiciela ujrzeli, – Którego z dawna żądali. – Alleluja, alleluja!
8. Potem Swą mocą zmartwychwstał, –
pieczęci z grobu nie ruszał, – Na straże wielki strach powstał. – Alleluja,
alleluja!
9. A gdy Chrystus Pan zmartwychwstał, –
miłośnikom się pokazał, – anioły do Matki posłał. – Alleluja, alleluja!
10. „O Anieli najmilejsi, – idźcież do Panny
Najświętszej, – do Matki Mej najmilejszej!” – Alleluja, alleluja!
11. „Ode Mnie Ją pozdrawiajcie – i wesoło
zaśpiewajcie: – Królowo rajska wesel się!” – Alleluja, alleluja!
12. Potem z wielką swą światłością – do
Matki swej przystąpiwszy, – pocieszył Ją, pozdrowiwszy. – Alleluja, alleluja!
13. „Napełniona bądź słodkości, – Matko
Moja i radości – po onej wielkiej żałości”. – Alleluja, alleluja!
14. „Witajże, Jezu najsłodszy, – Synaczku
mój najmilejszy, – pocieszenie wszelkiej duszy”. – Alleluja, alleluja!
15. „Jestem już bardzo wesoła, – gdym Cię
żywego ujrzała, – jakobym się narodziła”. – Alleluja, alleluja!
16. Radośnie z Nim rozmawiała, – usta Jego
całowała, – w radości się z Nim rozstała. – Alleluja, alleluja!
17. Przez Twe święte Zmartwychwstanie, – daj
nam grzechów odpuszczenie, – a potem wieczne zbawienie! – Alleluja, alleluja!
(A334, Ex/210, L202, NT87, O462, Siedl.177)
547 Weź w swą opiekę
1. Weź w swą opiekę nasz Kościół święty,
– Panno Najświętsza, Niepokalana! – Niechaj miłością każdy przejęty – czci w
Nim Jezusa, naszego Pana! – czci w Nim Jezusa, naszego Pana!
2. Niech Serce Twoje Ojca Świętego – od nieprzyjaciół zasadzki chroni, – niech się do Pana modli za niego, – /: od złej przygody niechaj go broni. /bis
3. I kraj nasz cały i lud Twój wierny – Tobie, Maryjo, dziś polecamy! – Niechaj nas zbawi Bóg miłosierny, – /: Którego przez Twe Serce błagamy. /bis
4. W jedną rodzinę połącz nas w niebie, – w wiecznej świątyni Syna Twojego, – byśmy, Maryjo, chwalili, Ciebie, – /: u tronu Boga, Pana naszego! /bis
(A393, Ex534/569, L381, Siedl.351)
548 Wielbić mego Pana chcę
Wielbić mego Pana chcę, – (wielbić
mego Pana chcę). – Bo On godzien chwały jest, – (bo On godzien chwały jest). –
On uwalnia mnie sam od wrogów mych. – Mój Pan żyje, Opoką moją jest, – i
niechaj będzie wywyższony mój Zbawiciel! – Mój Pan żyje, Opoką moją jest, – i
niechaj będzie wywyższony Zbawca mój, – Zbawca mój!
(Ps 18, 1–4; O463, PCh160)
549 Wielbię Ciebie w każdym momencie
Wielbię Ciebie w każdym momencie, –
o, Żywy Chlebie nasz w tym Sakramencie.
(A454, L530, O464, Siedl.274)
550 Wielbij Pana, śpiewaj hymn
Wielbij Pana, śpiewaj hymn! – Niech
żyje wywyższony Król! – Uwielbiaj Go, Najwyższy Pan, – On godzien chwały jest!
– Wielbij Go, Najwyższy Pan, – On godzien chwały jest!
(O465, PCh163)
551 Wielbij, wielbij Go
1. Wielbij, wielbij Go, wielbij pieśnią
swą. – Wielbij, wielbij Go, wielbij cały dzień.
Ref. Bowiem Pan jest godzien, – godzien przyjąć chwały pieśń. /bis
2. Wielbij, wielbij Go, wielbij sercem
swym. – Wielbij, wielbij Go, – wielbij z wszystkich sił.
3. Wielbij, wielbij Go, wielbij życiem
swym. – Wielbij, wielbij Go, Imię Pana głoś.
(O466, PCh162)
552 Wiele jest serc
Ref. Wiele
jest serc, które czekają na Ewangelię – wiele jest serc, które czekają wciąż.
1. Napełnij serce swoje tym kosztownym nasieniem – /: a zobaczysz, że Bóg poprowadzi cię do ludzi. /bis
2. Sam zobaczysz, że Bóg poprowadzi cię do ludzi – /: których będziesz mógł zaprowadzić do Chrystusa. /bis
(D84, O467, S15)
553 Wielkie i dziwne są dzieła Twoje
1. Wielkie i dziwne są dzieła Twoje, – Panie, Boże Wszechmogący. – I sprawiedliwe są drogi Twoje, – Królu narodów, Królu narodów.
2. Któż by się nie bał Ciebie, o Boże, –
i nie uwielbił Twego Imienia, – gdyż sprawiedliwe są sądy Twoje, – Królu
narodów, Królu narodów.
3. Toteż przyjdą wszystkie narody – i
oddadzą Tobie pokłon, – gdyż sprawiedliwe są rządy Twoje, – Królu narodów,
Królu narodów.
(Ap 15, 3–4; Ex/168, O468, PCh165)
554 Wielki jest Pan, potężny i pełen łaski
Wielki jest Pan, potężny i pełen
łaski. – Wielki jest Pan, potężny i pełen łaski. – Alleluja. Amen.
(Ps 48, 1–3; A440, Ex349, O469, PCh164)
555 Wiem, że nic mnie nie odłączy
1. Wiem, że nic mnie nie odłączy – od
miłości mego Boga. – On w Swym Synu Pierworodnym – pierwszy ludzi umiłował. –
Każdym dniem kształtuje w duszy – obraz Jednorodzonego. – Ludziom kochającym
Boga – wszystko służy ku dobremu.
Ref. Alleluja,
alleluja, alleluja, alleluja! – Bóg jest z nami, alleluja! – Któż przeciwko
nam? – Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!
2. Ani wielkie utrapienie, – ni codzienne
zwykłe trudy. – Czyjaś złość, osamotnienie, – wielkie zimna albo głody. – Ani
burze niebezpieczeństw, – ni bolesna w serce rana. – Nic nie może mnie odłączyć
– od miłości mego Pana.
3. W duszy wzrasta wciąż nadzieja, –
serce rośnie spodziewaniem, – Duch wspomaga niemoc naszą – i dodaje sił
modlitwie. – Bóg darował nasze winy – poprzez śmierć Swojego Syna. – Szczęście
czeka na nas w niebie – przez Chrystusa zmartwychwstanie.
(Rz 8, 31–38; Ex3/366, O470, S57)
556 Wierzę, lecz moja wiara w Ciebie
1. Wierzę, lecz moja wiara w Ciebie –
cieniem zaledwie Twojej wiary jest. – Cieniem Twej Bożej wiary we mnie jest, –
o Panie, umocnij mnie.
2. Ufam, ale nadzieja moja – cieniem
zaledwie Twej nadziei jest. – Nadziei, że Słowa Twe przemienią mnie, – o Panie,
umocnij mnie.
3. Kocham, lecz moja miłość, Panie –
cieniem zaledwie Twej miłości jest. – Cieniem miłości Bożej do mnie jest, – o
Panie, umocnij mnie.
4. Marzę o wielkim szczęściu Panie, – ale
marzenia moje cieniem są. – Cieniem wielkiego Twego szczęścia są, – do którego
zapraszasz mnie.
(B30, O471)
557 Wierzymy w Ciebie Chryste
Ant. Wierzymy
w Ciebie, Chryste, – napełnij serca Twoim Światłem, – byśmy się stali Dziećmi
Światłości.
1. Któż jest wśród bogów równy Tobie,
Panie, – w blasku świętości, któż Ci jest podobny?
2. W Tobie jest źródło życia, – i
w Twej Światłości oglądamy Światłość.
3. Bóg jest Światłością – i nie ma
w Nim żadnej ciemności.
4. Przystąpmy do Niego, – a będziemy
oświeceni.
5. Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć
zwyciężył, – a rzucił światło na życie przez Ewangelię.
6. Pan mówi: Ja jestem Światłością świata,
– kto idzie za Mną, będzie miał Światło Życia.
7. My jesteśmy Wybranym Plemieniem, – Królewskim
Kapłaństwem, Świętym Narodem.
8. Ogłaszamy więc dzieła potęgi Tego,
który nas wezwał z ciemności – do Swojego przedziwnego Światła.
(Wj 15,11; Ps 35,10; 1J 1,9; Ps 33,6; 2Tm 1,10b; J 8,12; 1P 2,9; A142, Ex86/256, O472)
558 Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba
1. Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba; –
płakać za grzechy, człowiecze, potrzeba. – Ach, ach, na krzyżu umiera, – Jezus
oczy swe zawiera.
2. Najświętsze członki i wszystko
ciało – okrutnie zbite na krzyżu wisiało. – Ach, ach, dla Ciebie, człowiecze, –
z boku Krew Jezusa ciecze.
3. Ostrą koroną skronie zranione, – język
zapiekły i usta spragnione; – ach, ach, dla mojej swawoli – Jezus umiera i
boli.
4. Woła i kona, łzy z oczu leje, – pod
krzyżem Matka Bolesna truchleje; – ach, ach, sprośne złości moje – sprawiły te
niepokoje.
5. Więc się poprawię, Ty łaski dodaj, – życia świętego dobry sposób podaj. – Ach, ach, tu kres złości moich – przy nogach przybitych Twoich.
6. Tu z Magdaleną chcę pokutować – i za
swe grzechy serdecznie żałować. – Ach, ach, zmiłuj się nade mną, – uczyń
miłosierdzie ze mną.
7. Rozbrat ci, świecie, dziś wypowiadam,
– z grzechów się swoich szczerze wyspowiadam. – Ach, ach, serdecznie żyłuję, –
bo Cię, Boże mój, miłuję.
(A295, Ex/285, L157, O473, Siedl.138)
559 Witaj Gwiazdo morza
1. Witaj Gwiazdo morza, wielka Matko
Boga, – Panno zawsze czysta, Bramo niebios błoga.
2. Ty, coś Gabriela słowem przywitana, – utwierdź nas w pokoju, odmień Ewy miano.
3. Winnych wyzwól z więzów, – ślepym
przywróć blaski, – oddal nasze nędze, uproś wszelkie łaski.
4. Okaż, żeś jest Matką, wzrusz modłami
swymi, – Tego, co Twym Synem zechciał być na ziemi.
5. O Dziewico sławna i pokory wzorze, –
wyzwolonym z winy, daj nam żyć w pokorze.
6. Daj wieść życie czyste, drogę ściel
bezpieczną, – widzieć daj Jezusa, mieć z Nim radość wieczną.
7. Bogu Ojcu chwała, Chrystusowi pienie,
– Obu z Duchem Świętym jedno uwielbienie. Amen.
(A394, Ex535/570, L516, O474, Siedl.624)
560 Witajmy Jezusa
1. Witajmy Jezusa nam narodzonego, – w
ubogiej stajence, w żłobie złożonego; – Który leży bez odzieży. – Z zimna
drżący Wszechmogący. – Bóg prawdziwy.
2. Niewinny Baranku, Boże, Stwórco
świata, – idziesz z nieba do nas, boś nasza zapłata. – Witaj, Panie i kochanie,
– ludu Twego mizernego – Zbawicielu.
3. Pobłogosław, Jezu, nas, lud Twój
ubogi, – ciesz, wspomagaj, ratuj, oddal gniew Twój srogi; – a my Ciebie tu i w
niebie – niech wielbimy i chwalimy – na wiek wieków!
(L107, Siedl.74)
561 Witaj, Najczystsza Królowo serc
1. Witaj, Najczystsza Królowo serc, – Ewo
depcząca szatana i grzech! – Powtórz w nas Noc Betlejemską, – Matko Jezusa,
Maryjo!
2. Witaj, Niewiasto w koronie z gwiazd, –
Psalmie Zwycięstwa nad śmiercią i złem. – Powtórz w nas Dzień Zmartwychwstania,
– Matko Jezusa, Maryjo!
3. Witaj, Promienna Jutrzenko dnia, –
Pani cudownej przemiany i łask. – Powtórz w nas cud galilejski, – Matko Jezusa,
Maryjo!
(Ex537/572, O475)
562 Witaj Panie
Witaj, Panie, dobrze, że jesteś, –
witaj Zbawicielu, czekaliśmy na Ciebie. – Dobrze, że przyszedłeś. – Dobrze, że
przyszedłeś.
(O476)
563 Witaj święta i poczęta niepokalanie
1. Witaj święta i poczęta niepokalanie,
Maryja, śliczna lilija, nasze kochanie! – Witaj, czysta Panienko, Najjaśniejsza
Jutrzenko! – Witaj, święta, Wniebowzięta, – Niepokalana!
2. Swą pięknością, niewinnością w niebie
górujesz – w dostojeństwie i panieństwie wszystkim celujesz. – W pierwszym,
Panno, momencie święte Twoje Poczęcie, – jaśniejące jako słońce, – Niepokalana!
3. Sam Bóg święty z Ciebie wzięty dla tej
przyczyny, – żeś się stała i została zawsze bez winy. – Tyś przed wieki
przejrzana i za Matkę wybrana, – Jezusowi Chrystusowi, – Niepokalana!
4. My też sławiąc, błogosławiąc, Ciebie
prosimy, – niech czystymi, niewinnymi zawsze będziemy. – Za to życie dajemy i
mocno wyznajemy: – żeś jest święta i poczęta – Niepokalana!
(A398, Ex538/573, L387, Siedl.358)
564 Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało
1. Witam Cię, witam, Przenajświętsze
Ciało, – któreś na krzyżu sromotnie wisiało. – Za nasze winy, Synu Jedyny –
Ojca wiecznego, Boga prawego, – męki te znosiłeś.
2. Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu. – W
tym Sakramencie dziwnie zakrytemu; – żebrzem litości i Twej miłości – byś gniew
Swój srogi, o Jezu drogi, – pohamować raczył.
3. Zmiłuj się, zmiłuj nad nami
grzesznymi. – Nie racz pogardzać prośbami naszymi. – Zgrom hardych siły, daj
pokój miły, – wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady, – pośród ludu Swego.
4. A kiedy przyjdzie z światem tym
rozstanie, – ratuj nas, ratuj, Dobrotliwy Panie. – Niech z Ciała Twego
Przenajświętszego – Posiłek mamy i oglądamy – Ciebie łaskawego.
(A296, Ex/286, O477, Siedl.276)
565 W każdy dzień
W każdy dzień w miłości Pana żyć
chcę. – W każdy dzień w miłości Pana
żyć chcę. – Ponieważ Pan Bóg kocha mnie, – w miłości Jego żyć chcę.
(O478, PCh167)
566 Wkrąg przez cały świat
1. Wkrąg, przez cały świat – Duch mocą
Swą wieje. – Wkrąg, przez cały świat, – jak rzekł prorok, tak dzieje się. –
Wkrąg, przez cały świat – kroczy potężna rewolucja: – Boża chwała wznosi się,
tak jak szum potężnych wód.
2. I w sercu mym też – Duch mocą Swą
wieje. – I w sercu mym też – jak rzekł prorok, tak dzieje się. – I w sercu mym
też – kroczy potężna rewolucja: – Boża chwała wznosi się, tak jak szum
potężnych wód.
3. Czy w sercu twym też...
4. O, niech w nas od dziś...
5. Alleluja...
(D3, O479)
567 W krzyżu cierpienie
1. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, – w krzyżu miłości nauka.
– Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, – ten nic
nie pragnie, ni szuka.
2. W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda –
dla duszy smutkiem zmroczonej. – Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie – w
boleści sercu zadanej.
3. Kiedy cierpienie, kiedy zwątpienie –
serce ci na wskroś przepali, – gdy grom się zbliża, pośpiesz do krzyża,
– on ciebie wesprze, ocali.
4. Gdy cię skrzywdzono, albo zraniono, –
lub serce czyjeś zawiodło; – o, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj –
krzyż niech ci stanie za godło.
(A297, Ex/284, L158, O480, Siedl.140)
568 W moim życiu bądź uwielbiony
1. W moim życiu bądź uwielbiony, bądź
uwielbiony – w moim życiu bądź uwielbiony dziś.
2. W Twym Kościele bądź uwielbiony, bądź
uwielbiony. – W Twym Kościele bądź uwielbiony dziś.
(O481, PCh168)
569 W piękny poranek pewnego dnia
W piękny poranek pewnego dnia –
usłyszymy tony Bożej muzyki. – Znikną troski i smutek, przyjdzie Pan, – i
radośnie zaśpiewamy Mu:
Wieczne „Alleluja” zaśpiewamy, –
gdy ujrzymy Jezusa pośród chmur, – przy dźwięku trąb, – wieczne „Alleluja”
zaśpiewamy, gdy będziemy siostry, bracia razem tam, – gdzie Boży tron.
(O482)
570 Wspaniały Dawco miłości
Wspaniały Dawco miłości – składamy
na Twoim stole – wszystko, co mamy, wszystko, co mamy, – choć i tak to od
wieków jest Twoje.
(O483)
571 Wstał Pan Chrystus
1. Wstał Pan Chrystus z martwych ninie,
alleluja, alleluja. – Uweselił lud swój mile, alleluja, alleluja.
2. Nie żałował życia swego, alleluja,
alleluja. – Dla człowieka mizernego, alleluja, alleluja.
3. Tego dnia wielkanocnego, alleluja,
alleluja! – Chwal każdy Syna Bożego, alleluja, alleluja...
4. Świętą Trójcę wyznawajmy, alleluja,
alleluja! – Bogu cześć i chwałę dajmy, alleluja, alleluja...
(A337, Ex/212, L203, Siedl.178)
572 Wstanę i pójdę do mojego Ojca
Ref. Wstanę
i pójdę do mojego Ojca.
1. Ku Tobie, Boże, wznoszę duszę moją, –
Tobie ja ufam, niech nie doznam wstydu.
2. Na nędzę moją i na trud mój popatrz, –
i racz odpuścić wszystkie moje grzechy.
3. Nie wstrzymuj Twoich względem mnie
zmiłowań, – Twa łaska i wierność niech mnie zawsze strzegą.
4. Zmiłuj się, Boże, w miłosierdziu
swoim, – w wielkiej litości zgładź nieprawość moją.
5. Do Ciebie, Panie, ślę modlitwę moją, –
usłysz mnie według wielkiej Twej dobroci.
6. Przywróć mi radość Twojego zbawienia,
– usta me będą głosić Twoją chwałę.
(Ps 31,2; Łk
15,18; Ps 25,1-7; Ps 51,3.14; A277,
Ex/257, O484)
573 Wstań, który śpisz
Ref. Wstań,
który śpisz i powstań z martwych, – a zajaśnieje ci Chrystus!
1. Pan Światłem i Zbawieniem moim, –
kogóż mam się lękać? – Pan Obroną życia mojego, – przed kim mam się trwożyć?
2. O jedno proszę Pana, tego poszukuję: –
Bym w domu Pana przebywał po wszystkie dni mego życia, – abym zażywał
łaskawości Pana, – stale się radował Jego świątynią.
3. Szukam, o Panie, Twojego Oblicza, –
swego oblicza nie zakrywaj przede mną. – Ty jesteś moją Pomocą, – więc mnie nie
odrzucaj.
(Ef 5,14; Ps 27,1n; A278, Ex87/258, O485)
574 Wszystkie moje troski i kłopoty
1. Wszystkie moje troski i kłopoty – w
Twoje ręce składam, Panie mój.
– /: Bardzo cieszę się, że właśnie nas wybrałeś, – byśmy idąc nieśli Imię Twe. /bis
2. Zawsze chciałem zostać apostołem, – było to pragnieniem w życiu mym. – /: Gdy pozwolisz, to będziemy głosić Ewangelię, – aby Imię Twe znał cały świat. /bis
(O486)
575 Wszystkie nasze dzienne sprawy
1. Wszystkie nasze dzienne sprawy –
przyjm litośnie, Boże prawy. – A gdy będziem zasypiali – niech Cię nawet sen
nasz chwali.
2. Twoje oczy obrócone – dzień i noc
patrzą w tę stronę, – gdzie niedołężność człowieka – Twojego ratunku czeka.
3. Odwracaj nocne przygody, – od
wszelakiej broń nas szkody, – miej nas zawsze w swojej pieczy, – Stóżu i Sędzio
człowieczy.
4. A gdy już niebo osiądziem – Tobie
wspólnie śpiewać będziem; – Boże w Trójcy niepojęty, – Święty, na wiek wieków
Święty.
(A144, Ex/446, L261, O487, Siedl.502)
576 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia
Wszystko mogę w Tym, który mnie
umacnia. – Wszystko mogę w Tym, który sił dodaje mi.
– /: On dobrocią Swą ogarnia mnie – i wiedzie mnie do niebios bram. /bis
(O488)
577 Wszystko Tobie oddać pragnę
1. Wszystko Tobie oddać pragnę – i dla
Ciebie tylko żyć. – Chcę Cię, Jezu, kochać wiernie, – Dzieckiem Twoim zawsze
być.
Ref. Serce
moje weź, niech Twą śpiewa cześć! – Serce moje, duszę moją, Panie Jezu weź!
2. Wszystko Tobie oddać pragnę – od
najmłodszych moich lat. – Pomóż, Jezu, by mnie nie zwiódł – pokusami swymi
świat.
(O489, L297, Siedl.503)
578 Wszystko to co mogę zrobić
1. Kiedy Ojciec posłał Syna, – aby za nas
życie dał, – złożył miłość na ołtarzu, – aby rosła siła ma.
Ref. Chcę
dziękować Tobie Panie, – chcę do Ciebie modlić się, – wszystko to co mogę
zrobić, – swoje ręce wznieść.
2. Błogosławisz moje życie – i
pozwalasz z Sobą iść. – Zabierz mnie dziś na Golgotę [Kalwarię], – tylko z Tobą
pragnę iść.
3. Swoje daj błogosławieństwo, – kiedy
siedzę u stóp Twych. – Nie dosięgnie mnie przekleństwo, – ze mną jesteś Ty.
579 Wśród nocnej ciszy
1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
– wstańcie pasterze, Bóg się wam rodzi! – Czym prędzej się wybierajcie, – do
Betlejem pośpieszajcie, – przywitać Pana.
2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie –
z wszystkimi znaki, danymi sobie. – Jako Bogu cześć Mu dali, – a witając
zawołali – z wielkiej radości:
3. „Ach witaj, Zbawco, z dawna żądany, –
wiele tysięcy lat wyglądany! – Na Ciebie króle, prorocy – czekali, a Tyś tej
nocy – nam się objawił.”
4. I my czekamy na Ciebie, Pana, – a
skoro przyjdziesz na głos kapłana, – padniemy na twarz przed Tobą, – wierząc,
żeś jest pod osłoną – chleba i wina.
(A260, Ex/325, L108, Siedl.76)
580 Wychwalamy Cię, Panie nasz
Wychwalamy Cię, Panie nasz, – Jezu
nasz, Panie nasz. – Wszyscy razem w jedności, – w miejscu tym – i na cały
świat.
/: Chwalimy Cię Panie, – uwielbiamy Cię Panie. – Imię Twe sławimy dziś. – Przez Twój krzyż – odkupiłeś nas, – zbawiłeś nas-cały świat. /bis
581 Wy jesteście na ziemi światłem mym
1. Wy jesteście na ziemi światłem Mym, –
wy jesteście na ziemi światłem Mym, – aby ludzie widzieli dobre czyny w was – i
chwalili Ojca, który w niebie jest. – aby ludzie widzieli dobre czyny w was – i
chwalili Ojca, który w niebie jest.
2. My jesteśmy na ziemi światłem Twym, – my jesteśmy na ziemi światłem Twym, – aby ludzie widzieli dobre czyny w nas – i chwalili Ojca, który w niebie jest.
(C85, D84, O490, S16)
582 Wysłuchajcie Mego głosu
1. Wysłuchajcie Mego głosu, – czyńcie
to, co nakazuję, – a będziecie ludem Moim przez cały czas. – Gdy na Moje
zawołanie nie odpowie żaden z was – wtedy Moją twarz odwrócę na długi czas.
Ref. Jeśli
nie usłuchacie Mnie w ukryciu płakał będę, – do niewoli poślę was, trzodo ma.
2. Precz odrzućcie wasze złości, –
obrzydliwość w sercach waszych, – zawróć
do Mnie, trzodo Moja, mówi Pan. – Twoje złe postępowanie, – brak bojaźni
i pokuty – ugodziły w serce Moje, ludu Mój.
3. Słowo Me poczytujecie, – jako
przedmiot drwiny waszej, – brak w Nim jest upodobania, brak też czci. – Jeśli
jednak naprawicie – wasze złości, czyny złe, – sprawię, że znów powrócicie na
ziemie swe.
(Jer 13, 17; O491)
583 Wystarczy iskra, by rozpalić wielki ogień
1. Wystarczy iskra, by rozpalić wielki ogień; – od jego żaru już wokoło wszystko płonie. – I tak z miłością Bożą jest, – gdy raz doświadczysz jej, – rozgłaszać chcesz każdemu ją, – każdemu dać ją chcesz.
2. Cudownie wiosną jest, – gdy kwitną
wszystkie drzewa; – ptak nuci swoją pieśń, – kwiat płatki rozpościera. – I tak
z miłością Bożą jest, – gdy raz doświadczysz jej, – chcesz śpiewać jej wiosenną
treść, – każdemu dać ją chcesz.
3. Chcę, przyjacielu mój, – byś w Bogu
znalazł szczęście; – na Niego zawsze licz, – nieważne, gdzie twe miejsce. –
Chcę krzyczeć to z wierzchołków gór, – chcę, aby poznał świat; – miłości Pan
dziś do mnie wszedł, – każdemu chcę Go dać!
(C86, D74, O492, S19)
584 Wyznaję Ci, Chryste, że wierzę
Ref. Wyznaję
Ci, Chryste, że wierzę, – kocham Cię. Zbawco mój, jesteś wśród nas, – jeden z
nas, Człowiek i Bóg.
1. Tyś jest Bogiem mego życia, – Tyś
uśmiechem mej młodości, – w Tobie ginie wszelki smutek, – Tobie śpiewam psalm
radości.
2. W każdej chwili mego życia – czuję
bliskość Twojej dłoni, – Ty znasz przecież ludzkie serce, – Ty rozumiesz, co
mnie boli.
3. Kiedy gwarem dzień się budzi, – Tyś
zachętą i sumieniem, – kiedy cieniem mrok zachodzi, – Tyś jest moim
odpocznieniem.
4. Widzę Ciebie w oczach matki, – Tyś
jest dłonią przyjaciela, – i radosnym śmiechem dziecka, – smutkiem starca, gdy
umiera.
(O494)
585 Wznieśmy swe ręce
Wznieśmy swe ręce, bo nadchodzi
Król. – Skłońmy się Mu, chwały wznosząc pieśń. – Niech ku Jego chwale
uwielbienie brzmi. – Oczyszczone, uświęcone, bo On królów Król.
(O495, PCh169)
586 Wznoszę me oczy ku górom
Ref. Wznoszę
me oczy ku górom, – skądże nadejdzie ratunek?
– /: Ratunek przychodzi od Pana, – co stworzył niebo i ziemię. /bis
1. Nie pozwoli zachwiać się twej nodze, –
twój stróż nie drzemie, – nie drzemie i nie odpoczywa – Stróż Izraela.
2. Pan od zła cię strzeże, – stoi po
twojej prawicy, – za dnia nie porazi cię słońce, – ani w nocy księżyc.
3. Pan strzeże twego życia, – Pan czuwa
nad tobą, – On czuwa, gdy wychodzisz i wracasz, – teraz i na wieki.
(Ps 121, O496, Z27)
587 Wznoszę ręce me wzwyż
Wznoszę ręce me wzwyż, z moich ust
chwała brzmi. – Sercem pełnym wdzięczności błogosławić Cię chcę. – Błogosławić
Cię chcę, błogosławić Cię chcę. – Sercem pełnym wdzięczności błogosławić Cię
chcę.
(O497, PCh172)
588 Wzywam Cię
Wzywam Cię, przyjdź, umocnij mnie,
– oddal mroków cień, jasny rozpal dzień. – Twój jest czas i świat, Pełnio
boskich prawd, – Tyś natchnieniem mym i przebudzeniem, – Duchu Święty...
przyjdź.
(O498, PCh171)
589 W żłobie leży
1. W żłobie leży, któż pobieży –
kolędować Małemu. – Jezusowi Chrystusowi, dziś nam narodzonemu? – Pastuszkowie,
przybywajcie, – Jemu wdzięcznie przygrywajcie, – jako Panu naszemu.
2. My zaś sami z piosneczkami – za wami
pośpieszymy, – a tak Tego Maleńkiego – niech wszyscy zobaczymy, – jak ubogo
narodzony, – płacze w stajni położony, – więc Go dziś ucieszymy.
3. Naprzód tedy niechaj wszędy – zabrzmi
świat w wesołości, – że posłany nam jest dany – Emanuel w niskości. – Jego tedy
przywitajmy, – z Aniołami zaśpiewajmy: – „Chwała na wysokości”.
4. Witaj, Panie, cóż się stanie, – że
rozkosze niebieskie – opuściłeś, a zstąpiłeś – na te niskości ziemskie? –
„Miłość Twoja to sprawiła, – by człowieka wywyższyła – pod nieba empirejskie”.
5. Przecz w żłóbeczku, nie w łóżeczku, –
na siankuś położony, – przecz z bydlęty, nie z panięty – w stajni jesteś
złożony? – „By człek sianu przyrównany, – grzesznik bydlęciem nazwany – przeze
Mnie był zbawiony”.
6. Twoje państwo i poddaństwo – jest
świat cały, o Boże! – Tyś polny kwiat czemuż Cię świat – przyjąć nie chce, choć
może? – „Bo świat doczesne wolności – zwykł jest kochać, Mnie zaś w złości –
ściele krzyżowe łoże”.
7. W Ramie głosy pod niebiosy – wzbijają
się Racheli, – gdy swe syny bez przyczyny – w krwawej widzi kąpieli. – „Większe
Mnie dla nich kąpanie – w krwawym czeka oceanie, – skąd niebo będą mieli”.
8. Trzej Królowie, monarchowie – wschodni
kraj opuszczają, – serc ofiary z trzema dary – Tobie, Panu oddają. – „Darami
się kontentuję, bardziej serca ich szacuję, – za co niech niebo mają”.
(A262, Ex/323, L109.1, Siedl.77b)
590 Zabłąkała się gdzieś owca
1. Zabłąkała się gdzieś owca, – tylko
jedna ze stu owiec. – Dobry Pasterz rzuca stado, – aby za nią w góry pobiec.
Ref. Każdy
chce być kochany, każdy szuka, jak umie. – Pan jest naszym Pasterzem, – Pan
odejście rozumie. – Wielka radość jest w niebie, – gdy się grzesznik nawraca. –
Pan jest naszym Pasterzem, – winy nasze wybacza.
2. Zagubiła się gdzieś drachma, – taki
mały, drobny pieniądz. – Gospodyni dom wymiata – i raduje się znajdując.
3. Ruszył w świat syn marnotrawny –
szukać szczęścia po swojemu. – Ojciec czekał; gdy syn wrócił, – wielką ucztę
wydał w domu.
(D20, O499)
591 Za rękę weź mnie Panie
1. Za rękę weź mnie, Panie, i prowadź
sam, – aż dusza moja stanie u niebios bram – Bez Ciebie ani kroku nie zrobię,
nie! – Stań Ty u mego boku i prowadź mnie!
2. Do serca miłosiernie me serce tul, –
By zniosło wszystkie ciernie, i krzyż i ból. – Niech dziecię Twe przybieży do
Twoich nóg. – Niech w miłość Twą uwierzy, boś Ty mój Bóg.
(A145, Ex90, Siedl.504)
592 Zaświtał blaskiem promiennym
1. Zaświtał blaskiem promiennym – przez
wszystkich dzień upragniony, – bo Chrystus, świata nadzieja, – wstępuje w niebo
wysokie.
2. Gdy swoją mocą podeptał – szatana, księcia
ciemności, – przed Ojcem staje przynosząc, – zwycięską chwałę Wcielenia.
3. Odchodzi w jasnym obłoku – i ufność
ludziom przywraca, – bo rajskie bramy otworzył – praojców grzechem zamknięte.
4. O jakże wielkim weselem – jest Syn
zrodzony z Dziewicy! – Przyjąwszy krzyż i zhańbienie – króluje z Ojcem na
wieki.
5. Składajmy przeto podziękę – naszemu
Panu i Zbawcy, – bo ludzkie ciało cierpiące – do Ojca domu wprowadził.
6. Niech jedna radość połączy –
mieszkańców nieba i ziemi, – bo Jezus idąc do Ojca – pomiędzy nami zostaje.
7. Przyciągnij teraz, o Chryste, – do
siebie serca człowiecze – i Duchem Świętym napełnij, – gdy nam Go poślesz od
Ojca.
(Ex/220, L214)
593 Zaufałem, zaufałem Panu
Ref. Zaufałem,
zaufałem Panu, – a On nade mną się pochylił – i wysłuchał mego głosu, – z dna
zagłady mnie wydobył.
1. On postawił moje stopy na skale, – w moje usta włożył nową pieśń, – wielu zobaczy i uwierzy, – i położą swoją ufność w Panu. – Ref.
2. Błogosławiony, kto zawierzył Panu, – swą nadzieję złożył w swoim Bogu, – a nie idzie za pysznymi – i nie kroczy drogą kłamstwa. – Ref.
3. Wiele cudów dla nas uczyniłeś, – w Twych zamiarach nikt Ci nie dorówna. – Gdybym chciał je wypowiedzieć – jest ich więcej, niżby można zliczyć. – Ref.
4. Krwawych ofiar ani obiat nie żądałeś, – w zamian za to otworzyłeś moje uszy, – całopalenia za grzech nie wymagałeś, – dlategom powiedział: „Oto idę, by pełnić Twoją wolę”. /2x (bez refrenu)
5. Głosiłem Twoją wierność wobec braci, – Twojej łaski nie ukryłem w głębi serca, – Ty, o Panie, okaż mi Swe miłosierdzie, – Twoja dobroć niech mnie zawsze strzeże. – Ref.
(Ps 40; B23, O500, Z44)
594 Zawitaj, Królowo Różańca świętego
1. Zawitaj, Królowo Różańca świętego, –
jedyna nadziejo człowieka grzesznego! – Zawitaj, bez zmazy lilijo, – Matko
Różańcowa, Maryjo!
2. Panno nad pannami, Święta nad
Świętymi, – Najświętsza Królowo, Pani nieba, ziemi, – najśliczniejszy kwiecie,
lilijo, – Matko Różańcowa, Maryjo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska,
– Anielska Królowo, śliczna Matko Boska; – raju rozkosznego lilijo!– Matko
Różańcowa, Maryjo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo
ogrodowa, – Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aronowa, – najwdzięczniejszy
kwiecie, lilijo – Matko Różańcowa, Maryjo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim
tronie, – która w różańcowej królujesz koronie, – Święta nad Świętymi, lilijo,
– Matko Różańcowa, Maryjo!
(A399, Ex539/575, L388, Siedl.360)
595 Zawitaj, Ukrzyżowany
1. Zawitaj, Ukrzyżowany, – Jezu Chryste
przez Twe rany. – Królu na niebie, prosimy Ciebie, – ratuj nas w każdej
potrzebie.
2. Zawitaj, Ukrzyżowany, – całujem Twe
święte rany; – przebite ręce, nogi w Twej męce, – miejcież nas w swojej opiece.
3. Zawitaj, Ukrzyżowany, – biczmi srodze
skatowany; – zorane boki, krwawe potoki, – wynieścież nas nad obłoki.
4. Zawitaj, Ukrzyżowany, – cierniem
ukoronowany; – w takiej koronie, zbolałe skronie, – miejcież nas w swojej
obronie.
5. Zawitaj, Ukrzyżowany, – ciężkim
krzyżem zmordowany; – rano w ramieniu, z niej Krwi strumieniu, – pociągnij nas
ku zbawieniu.
6. Zawitaj, Ukrzyżowany, – w twarz pobity
i zeplwany; – o święte lice, łez, Krwi krynice, – zwróćcież na nas swe źrenice!
7. Zawitaj, Ukrzyżowany, – włócznią na
sercu stargany; – piersi, wnętrzności, pełne gorzkości, – miejcież nas w swojej
litości.
8. Zawitaj, Ukrzyżowany, – w duszy srodze
zatroskany; – smutki i żale, w serca upale – wynieścież nas ku swej chwale.
9. Zawitaj, Ukrzyżowany, – W Bóstwie swym
sponiewierany; – we czci i chwale zniszczony wcale, – zbaw nas na swym
trybunale.
10. Zawitaj, Ukrzyżowany, – niewinnie
zamordowany; – bądź, konający, na nas pomnący, – raj łotrowi darujący.
11. Przez Twoje gorzkie skonanie – litościwy
bądź nam, Panie, – w ostatnim zgonie miej nas w obronie, – postaw nas po prawej
stronie.
12. O Jezu, miłości zdroju, – wzdycham do
Twego pokoju! – Za grzechy płaczę sercem Cię raczę, – Krzyżem Twoim głowę
znaczę.
(L159, NT118, Siedl.142)
596 Zbawco duszy mej
Zbawco duszy mej, – strzeż mnie o
poranku, – strzeż mnie wieczorem, – strzeż mnie gdy noc. – Zbawco duszy mej.
Władco duszy mej, – co odpychasz
ode mnie zło, – strzeż i pilnuj myśli mych w tę noc. – Władco duszy mej.
Mam już dość, gubię się i błąkam
wciąż. – Osłoń mnie i od grzechu chroń.
Zbawco duszy mej, – strzeż mnie o
poranku, – strzeż mnie wieczorem, – strzeż mnie gdy noc. – Zbawco duszy mej.
597 Zbawienie przyszło przez krzyż
1. Zbawienie przyszło przez krzyż, –
ogromna to tajemnica. – Każde cierpienie ma sens, – prowadzi do pełni życia.
Ref. Jeżeli
chcesz Mnie naśladować, – to weź swój krzyż na każdy dzień. – i chodź ze Mną
zbawiać świat, – dwudziesty już wiek.
2. Codzienność wiedzie przez krzyż; –
większy, im kochasz goręcej. – Nie musisz ginąć już dziś, – lecz ukrzyżować swe
serce.
Ref. Jeżeli
chcesz Mnie naśladować, – to weź swój krzyż na każdy dzień. – i chodź ze Mną
zbawiać świat, – dwudziesty już wiek.
3. Każde spojrzenie na krzyż – niech
niepokojem zagości, – bo wszystko w życiu to nic – wobec tak wielkiej miłości.
(A643, O501)
598 Zbliżam się w pokorze
1. Zbliżam się w pokorze i niskości swej.
– Wielbię Twój majestat skryty w Hostii tej. – Tobie dziś w ofierze serce daję
swe, – o, utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe.
2. Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i
smak. – Kto się im poddaje, temu wiary brak. – Ja jedynie wierzyć Twej nauce
chcę: – że w postaci chleba utaiłeś się.
3. Bóstwo Swe na Krzyżu skryłeś wobec
nas. – Tu ukryte z Bóstwem Człowieczeństwo wraz. – Lecz w Oboje wierząc wiem,
że dojdę tam, – gdzieś przygarnął łotra: do Twych niebios bram.
4. Jak niewierny Tomasz Twych nie szukam
Ran, – lecz wyznaję z wiarą, żeś mój Bóg i Pan. – Pomóż wierze mojej, Jezu
łaską Swą, – ożyw mą nadzieję, rozpal miłość mą.
5. Ty, coś upamiętnił śmierci Bożej czas,
– Chlebie Żywy, życiem Swym darzący nas, – spraw, bym dla swej duszy życie z
Ciebie brał, – bym nad wszelką słodycz Ciebie poznać chciał.
6. Ty, co jak Pelikan Krwią Swą karmisz
lud, – przywróć mi niewinność, oddal grzechów brud. – Oczyść mnie Krwią Swoją,
która wszystkich nas – jedną kroplą może obmyć z win i zmaz.
7. Pod zasłoną teraz, Jezu, widzę Cię, –
niech pragnienie serca kiedyś spełni się: – bym Oblicze Twoje tam oglądać mógł,
– gdzie wybranym miejsce przygotował Bóg.
(A178, Ex239/492, L298, O502, Siedl.277)
599 Z dawna Polski Tyś Królową
1. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo! –
Ty za nami przemów słowo, Maryjo! – Ociemniałym podaj rękę, – niewytrwałym
skracaj mękę, – Twe królestwo weź w porękę, Maryjo!
2. Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo! –
Tyleś, Matko, wycierpiała, Maryjo! – Przez Twego Syna konanie – uproś sercom
zmartwychwstanie, – w ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!
3. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo! –
Ty za nami przemów słowo, Maryjo! – Miej w opiece naród cały, który żyje dla
Twej chwały, – niech rozwija się wspaniały, Maryjo!
(A401, Ex541/574, L390, Siedl.359)
600 Zdrowaś bądź, Maryja
1. Zdrowaś bądź Maryja, – Niebieska
lilija, – Panu Bogu miła, – Matko litościwa: – Tyś jest nasza ucieczka, –
najświętsza Maryja.
2. Maryja wielebna, – ukaż drogę pewną –
przykazania Twego – Boga wszechmocnego, – On ci wszystka nadzieja – zbawienia
naszego.
3. Łaskiś pełna Pańskiej, – czystości anielskiej,
– Pannaś nad pannami, – święta nad świętymi. – O, najświętsza Maryja, – módl
się dziś za nami.
4. Pełna wszech światłości, – wielkiej
pokorności, – bez grzechuś poczęła, – wielką sławę wzięła, – przez Twoje
narodzenie – wziął świat pocieszenie.
5. Pan stworzył Adama, – ojca wszystkich
ludzi, – z niego Ewę matkę, – co zgrzeszyli jabłkiem, – aleś Ty naprawiła, –
czym Ewa zgrzeszyła.
6. Z Tobą był Duch Święty, – Syn Boży
poczęty – w Twym żywocie czystym, – Trójcy Świętej miłym, – i z Ciebie się narodził
– obyczajem dziwnym.
7. Błogosławionaś Ty – nad wszystko
stworzenie, – Pan Bóg wszechmogący – dał przez Cię zbawienie, – Jezus, Syn
Twój, odkupił – wszystko ludzkie plemię.
8. Tyś jest litościwa, – Matko nasza
miła, – jaśniejsza nad słońce – w najświętszej zasłudze. – W Twojejci są obronie – wszyscy grzeszni
ludzie.
9. Między niewiastami, – czystymi
pannami, – Tyś sama najczystsza, – Królowo anielska! – Nie była Panu Bogu –
żadna nad Cię milsza.
10. Błogosławion owoc – żywota Twojego,
– Jezus miłościwy, – Syn Boga żywego; – bądźże Jemu cześć, chwała – z
dobrodziejstwa Jego.
11. Twoje zmiłowanie, – Jezu Chryste, Panie,
– daj ludowi Twemu – tu dziś zebranemu. – Przez zasługi Matki Twej, – donieść w
chwale wiecznej.
12. Amen wszyscy rzeczmy, – wierni
chrześcijanie, – cośmy się tu zeszli – ku chwale tej Pannie. – Zachowaj nas od
złego – Twoimi prośbami.
(A237, Ex/365, L65, Siedl.21)
601 Ześlij o Chryste
Ześlij, o Chryste Twojego Ducha nam. /3x
(A355, Ex91/241, O504, PCh174, S54)
602 Ziemio raduj się, Pana chwal
Ziemio raduj się, Pana chwal, –
chwałę Jego wkrąg głoś świecie cały. – Mów jak wielkie są, dzieła Jego rąk. –
Wielka jest Twa moc, o Boże nasz.
Tyś Najwyższy Pan wszechświata, –
wróg u Twoich padnie stóp, – moc i wielkość Twą rozgłasza całej ziemi, nieba
chór.
(O505)
603 Zjawiło się nam dziś coś nowego
1. Zjawiło sie nam dziś coś nowego, –
pokój na ten świat przynoszącego, – który głosili i roznosili Anieli, Anieli,
Anieli.
2. Chwała bądź Bogu na wysokości, – a ludziom pokój na tej niskości! – Dziwna nowina, zrodziła Syna – /: Maryja! /3x
3. Pasterze zaraz prędko śpieszyli, – aż do Betlejem miasta przybyli: – tam wraz witali, dary składali – /: Dzieciątku: /3x
4. „Oto przynosim, dary dla Ciebie, – nie gardź, lecz przyjmij wszystkich do siebie: – odpuść nam winy, Synu jedyny – /: Maryi”. /3x
(L110, Siedl.78)
604 Zjednoczeni w Duchu
1. Zjednoczeni w Duchu, zjednoczeni w
Nim. – Zjednoczeni w Duchu, zjednoczeni w Nim – módlmy się, aby jedność była
odnowiona w nas, – aby świat cały poznał uczniów Chrystusa w nas – aby świat
cały ujrzał miłość w nas.
2. Wraz z innymi pójdziemy, podaj mi
swoją dłoń /bis – wszystkim głosić
będziemy – tę radosną dla nas wieść, – że nasz Pan kroczy z nami, że nasz Pan z
nami jest, – że nasz Pan zawsze z nami wszędzie jest.
3. Chcemy razem pracować, chcemy złączyć
swój trud /bis – by nie stracić
godności, którą Pan obdarzył nas, – aby strzec ludzką dumę, aby strzec dumę
swą, – żeby człowiek zachował godność swą.
4. Niechaj chwała brzmi Ojcu, który
stworzył ten świat /bis – chwała też
Chrystusowi, który Synem Jego jest – i Duchowi też chwała, który jednoczy nas,
– i Duchowi też, który łączy nas.
(C87, D51, Ex/450, O506, PCh175, S39)
605 Zmartwychwstał Pan
Ref. Zmartwychwstał
Pan, zmartwychwstał Pan, – zmartwychwstał Pan, alleluja! – Alleluja, alleluja,
alleluja, alleluja!
1. O śmierci, gdzie jesteś, o śmierci, –
gdzie jest moja śmierć, – gdzie jest jej zwycięstwo?
2. Radujmy się, radujmy się, bracia! –
Jeśli dzisiaj się miłujemy, – to dlatego, że On zmartwychwstał.
Ref. Zmartwychwstał
Pan, zmartwychwstał Pan, – zmartwychwstał Pan, alleluja! – Alleluja, alleluja,
alleluja, alleluja!
3. Dzięki niech będą Ojcu, – który nas
prowadzi do Królestwa, – gdzie się miłością żyje.
4. Jeśli z Nim umieramy, z Nim też żyć
będziemy, – z Nim śpiewać będziemy: – alleluja!
(1 Kor 15, 55; D17, Ex92/214, S110, Z15)
606 Zmiłuj się, Stwórco
1. Zmiłuj się, Stwórco, nad swoim ludem,
– kiedy Cię błaga w tym czasie postu; – usłysz modlitwę zroszoną łzami, – którą
wznosimy przez dni czterdzieści.
2. Patrzysz w głębinę naszego serca, –
znasz ludzką słabość i bezwład woli, – przeto nam okaż swe miłosierdzie, –
kiedy do Ciebie wracamy, Boże.
3. Chociaż tak bardzo jesteśmy winni, –
przebacz, bo Tobie ufamy, Panie; – wsław Twoje imię i ulecz nędznych, – których
chorobą są własne grzechy.
4. Udziel nam siły, niech czas pokuty –
ciało oczyści i myśl oświeci; – złudne pokusy niech nas nie wiążą – z tym, co
nam grozi wieczystą zgubą.
5. Boże Jedyny w Najświętszej Trójcy, –
spraw, aby skrucha i umartwienie – były owocne dla Twoich wiernych, – którzy
Cię wielbią wieczornym hymnem.
(Ex/260, L133)
607 Z Narodzenia Pana
1. Z Narodzenia Pana dzień dziś wesoły. –
Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. – Radość ludzi wszędzie słynie. – Anioł budzi
przy dolinie – pasterzów, co paśli pod borem woły.
2. Wypada wśród nocy ogień z obłoku, –
dumają pasterze w takim widoku. – Każdy pyta: „Co się dzieje? – Czy nie świta?
Czy nie dnieje? – Skąd ta łuna bije, tak miła oku!”
3. Ale gdy anielskie głosy słyszeli, –
zaraz do Betlejem prosto bieżeli – tam witali w żłobie Pana, poklękali na
kolana – i oddali dary, co z sobą wzięli.
4. Odchodzą z Betlejem pełni wesela, – że
już Bóg wysłuchał próśb Izraela – gdy tej nocy to widzieli, – co prorocy
widzieć chcieli, – w ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.
5. I my z pastuszkami dziś się radujmy, –
chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujmy, – bo ten Jezus z nieba dany, – weźmie nas
między niebiany, – tylko Go z całego serca miłujmy!
(A266, Ex/326, L111, Siedl.79)
608 Z nieba wysokiego
1. Z nieba wysokiego Bóg zstąpił na
ziemię, – ażeby do nieba wywiódł ludzkie plemię. – Bierze osobę Dzieciny, –
opłakuje ludzkie winy. – Syn Boga jedyny.
2. Zniża swój Majestat Król całego
świata, – opuszcza tron nieba, a z ludźmi się brata. – Bóg niezmierny, w żłóbku
mały, – zapomina Bóstwa, chwały, – by świat zbawił cały.
3. Mieści się we żłobie Nieograniczony, –
w pieluszki spowity, na sianku złożony, – choć Mu zimno, nie narzeka, – chętnie
cierpi dla człowieka, – łez pokutnych czeka.
4. Pośpiesz więc grzeszniku, Dziecina cię
wzywa, – łatwy masz do szopy przystęp, gdzie spoczywa. – Wszak nie grozi, ani
łaje, – ale rączki ci podaje, – odmień obyczaje.
5. Zbawienie jest twoje w ręku tej
Dzieciny, – proś tylko ze łzami, odpuści ci winy. – Patrz, na rączkach ma
powicie, – karać nie może, bo dziecię, – tylko dawać życie.
(A268, Ex/327, L112, Siedl.80)
609 Zobaczcie, jaką miłością
1. Zobaczcie, jaką miłością obdarzył nas
Ojciec.
Ref. Śpiewajmy dobremu Bogu: Alleluja! /bis
2. On nazwał nas swymi dziećmi – i
rzeczywiście nimi jesteśmy.
3. Wiemy, że gdy się objawi, – będziemy
do Niego podobni.
4. Będziemy widzieć Pana, – takiego,
jakim jest.
5. Każdy, kto ma w Nim nadzieję, –
podobnie, jak On jest Święty.
(1J 3, 1–3; B25, O508, PCh176)
610 Zobaczcie, jak jest dobrze
1. Zobaczcie, jak jest dobrze przebywać
razem z braćmi. /bis – Jak jest
dobrze przebywać razem z braćmi. – Zobaczcie, jak jest dobrze – przebywać razem
z braćmi.
2. Jest to jak olej, co spływa – na brodę
Aarona. /bis – Jak olej na brodę
Aarona.
3. Jest to jak rosa Hermonu na górach Syjonu. /bis – Jak rosa na górach Syjonu.
4. Tam Jahwe nam zapewnił Swoje
błogosławieństwo. /bis – Nam zapewnił
Swoje błogosławieństwo.
5. Tam Jahwe nam darował życie aż na
wieki. /bis – Nam darował życie aż na
wieki.
6. Zobaczcie jak jest dobrze ...
(Ps 133; D13, Ex644/451, O509, PCh177, Z18)
611 Zobaczcie, jak wielką miłość
Zobaczcie, jak wielką miłość – Ojciec ofiarował nam. /bis – Byśmy dziećmi Boga mogli być. /bis
(1 J 3,1; O510, PCh178)
612 Z pokorą stań przed Panem swym
1. Z pokorą stań przed Panem swym /bis – a On powiedzie cię dalej i dalej,
– a On będzie z tobą szedł.
2. Przed obliczem Pana uniżcie się /bis – Pan sam wywyższy was, – Jego jest
ziemia i czas, – Pan sam wywyższy was.
3. Wszystkie swoje troski oddajcie Mu /bis – Pan sam wywyższy was, – Jego jest
ziemia i czas, – Pan sam wywyższy was.
4. Z pokorą stań przed Panem swym /bis – a On powiedzie cię dalej i dalej,
– a On powiedzie cię wyżej do nieba, – a On będzie z tobą szedł.
(O511, PCh115)
613 Z tej biednej ziemi
1. Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny
– tęskny się w niebo unosi dźwięk: – O, Boskie Serce, Skarbie jedyny –
wysłuchaj grzesznych serc naszych jęk. – Nie chciej odrzucać modlitwy tej, – bo
Twej litości błagamy w niej:
Ref. Serce
Jezusa, ucieczko nasza, – zlituj się, zlituj nad ludem swym.
2. Ku Tobie oczy zalane łzami – z wielką
ufnością zwrócone są. – Ty się zlitujesz pewnie nad nami, – bo Ty nie gardzisz
pokuty łzą. – Ku Tobie ślemy błagalny głos: – Ach, odwróć od nas karania cios.
3. To prawda, Panie, żeśmy zgrzeszyli, –
żeśmy Ci wiele zadali ran, – żeśmy na litość nie zasłużyli, – aleś Ty dobry
Ojciec i Pan. – Tyś za nas wylał Najdroższą Krew; – zalej Nią, zalej słuszny
Swój gniew.
4. W Tobie, o Serce Króla naszego, świeci
nam słodkich nadziei blask. – Ty nie odrzucisz ludu swojego, – Tyś niezgłębioną
przepaścią łask. – A naszą nędzę tak dobrze znasz; – my bardzo biedni, o Panie
nasz.
(A280, Ex93/448, L313, O512, Siedl.224)
614 Z Twojego boku Chryste
Ref. Z
Twojego boku, Chryste, – wypłynął zdrój Wody Żywej, – która obmywa świat z grzechów
– i daje nowe życie.
1. Oto czynię wszystko nowe. – Ja
pragnącemu dam darmo pić ze źródła Wody Życia, – i będę Bogiem dla niego, – a
on dla mnie będzie synem.
2. Kto będzie pił Wodę, którą ja dam
jemu, – nie będzie pragnął na wieki. – Lecz Woda, którą Ja mu dam, – stanie się
w nim źródłem wody – wytryskującej ku życiu wiecznemu.
3. Ja dokonuję rzeczy nowej, – na pustyni
dostarczę wody i rzek na pustkowiu, – aby napoić Mój lud wybrany.
4. Zabiorę was spośród ludów, – pokropię
was czystą wodą, – abyście się stali czystymi – i oczyszczę was od wszelkiej
zmazy.
5. Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy
we Mnie, – niech przyjdzie do Mnie i pije. – Strumienie wody żywej – popłyną z
Jego wnętrza.
(A146, Ex240/259, O513)
615 Zwiastunom z gór
Zwiastunom z gór, stopom ich cześć,
– bo niosą nam radosną wieść, tę wieść: – pokoju dar, wśród życia dróg –
przychodzi już władać Bóg, – Królem Bóg, Królem Bóg, Królem Bóg, Królem Bóg, –
Królem Bóg.
(Iz 52, 7–10; Ex646/452, O514, PCh179, S16)
616 Zwycięzca śmierci
1. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana –
wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana. – Naród niewierny trwoży się,
przestrasza, – na cud Jonasza. Alleluja!
2. Ziemia się trzęsie, straż się grobu
miesza. – Anioł zstępuje, niewiasty pociesza. – Patrzcie, tak mówi, grób ten
próżny został, – Pan zmartwychpowstał. Alleluja!
3. Ustąpcie od nas smutki i trosk fale –
gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale. – Ojcu Swojemu już uczynił zadość, – nam
niesie radość. Alleluja!
4. Cieszy swych uczniów, którzy wierni
byli, – utwierdza w wierze, aby nie wątpili. – Obcuje z nimi, daje nauk wiele –
o Swym Kościele. Alleluja!
5. Już nie przestaje z narodem
niewiernym, – samym się tylko ukazuje wiernym: – nieśmiertelności przedstawia
znamiona – wśród uczniów grona. Alleluja!
6. Boleści, rany, wzgardy wyrządzone – i
śmierć haniebna są już nagrodzone – za poniżenia został wywyższony – nad
wszystkie trony. Alleluja!
7. Ciesz się, Syjonie, Chrystusa
Kościele: – Oto zabity Bóg Twój żyje w ciele. – Śpiewaj z weselem: „Pan króluje
z drzewa”, – jak Dawid śpiewa. Alleluja!
8. Cieszmy się wszyscy, już śmierć
pohańbiona. – Wina pierwszego rodzica zgładzona. – Niebios zamkniętych jest
otwarta brama – synom Adama. Alleluja!
9. Więc potargawszy nałogi grzechowe, –
Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe, – z dala mijając nieszczęść naszych groby,
– miejsca, osoby. Alleluja!
10. Przez Twe chwalebne, Chryste,
Zmartwychwstanie – daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie – i niech tak w
chwale, jakoś Ty, równie my – zmartwychwstaniemy. Alleluja!
(A339, Ex94/216, L205, O515, Siedl.182)
617 Żyję nie ja
Ref. Żyję
nie ja, żyję nie ja, – żyję nie ja, lecz mój Pan.
1. Serce me znalazło coś, – co szczęściem
zowie się. – Precz odrzuciłem troski swe, bo...
2. Życie me pokojem tchnie, – a w sercu
radość trwa. – Już się nie martwię o swój los, bo...
3. Pytasz mnie, kto Panem mym, – kto
zmienił życie me: – Jezus, mój Zbawca sprawił to, że...
(O516, PCh181)